
.....หนังผีที่ผมชอบที่สุดคือ Ringu (บรรยากาศที่น่ากลัวมาก ฉากผีหลอกที่ทำได้สุดยอดและการเล่าเรื่องที่เหนือชั้น) กับ ตู้ซ่อนผี (การหลอกที่ทำได้อย่างมีระดับ และหนังผีที่ให้ความสำคัญกับบทหนังได้อย่างฉลาดและถึงจุดหักมุมอย่างแนบเนียน)
.......ผมไม่คอยชอบ Ju-on ผมได้ดู Ju-on1จากในโรง ดู Ju-on2 จากDVD อ่านJu-on จากหนังสือแปล(แต่ยังไม่จบ) ความรู้สึกของผมที่มีคือ
สิ่งที่ชอบ1.การเล่าเรื่องที่ไม่เรียงลำดับ1-2-3-4 แต่ย้อนไปมาและแต่ละช่วงก็จะมีจุดเชื่อมต่อของกันและกัน
2.เต็มไปด้วยคนสวย และใจกล้ามากที่สุดท้ายเล่นฆ่าคนสวยๆตายหมด
สิ่งที่ไม่ชอบ1.ผมรำคาญไอ้เด็กแป้งตรางูมากที่พ่อแม่ไม่ดูแล วิ่งไปวิ่งมาตลอดเรื่องจนน่ารำคาญ
2.ฉากเด็ดๆที่ควรจะตกใจ ผมได้เห็นมาหมดแล้วจากโฆษณาทางทีวีและภาพทางหนังสือพิมพ์
3.ดูจบไม่รู้เรื่องอะไรเลย นอกจากเธอแกแค้นแล้วไล่ฆ่าคนมาเกี่ยวข้อง แต่ทำไปทำไม?
.............วันนี้เมื่อผมรู้ข่าวว่าเด็กผีได้โกอินเตอร์ จึงตัดสินใจไปพิสูจน์ที่SF MBK รอบ17.15น. พร้อมกับการดูหนังที่ค่อนข้างคุ้มค่าเพราะได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญฯจากโรงข้างๆและเสียงจากโรงข้างๆแถมมาด้วย โดยตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรมากเพราะคิดว่าคงเป็นแค่การเปลี่ยนดาราแล้วยกไปใส่โครงเดิมทั้งหมด
......การRemakeจากต้นฉบับเราจะเห็นมาแล้วหลายเรื่อง ตั้งแต่การยกมาทั้งดุ้นหรือยกมาแค่โครงเช่น
Psycho ........ที่ยกย่องด้วยการยกมาทุกอย่างต่างแค่สีและดารา ผลสุดท้าย คือ ความผิดหวังเพราะไม่มีความแปลกใหม่อะไรเลย
LAppartment ------>
WickerPark .....ลอกแบบยกฉากเป็นส่วนใหญ่ แต่มีการเปลี่ยนแปลงรายละเอียดปลีกย่อย และธีมของหนัง และทำออกมาได้ค่อนข้างดี
Ringu ------>
The Ring .........ต้นฉบับเป็นหนังผีที่ผมชอบมากที่สุด ดัดแปลงแบบเปลี่ยนกลิ่นอายจากตะวันออกเป็นตะวันตกอย่างชัดเจน และทำได้กลมกล่อมไม่ขัดเขิน
ดังนั้นการRemake หนังเรื่องหนึ่งจึงน่าสนใจว่า ผู้Remakeจะทำอะไรให้คนดูมีสนุกและแปลกใจได้มากกว่ากันเพราะคนที่เคยดูก็จะรู้เรื่องมาก่อนแล้ว และกับ Ju-onที่เลือกผู้กำกับคนเดิมาRemake หนังตัวเอง สิ่งที่ได้คือ
Ju-on ------>
The Grudge ......... เนื้อเรื่องเดิมเกือบทั้งหมด แต่ใส่รายละเอียดและที่มาที่ไปมากขึ้น ความน่ากลัวทำได้มีระดับขึ้นแต่ก็เป็นมุขเดิมเกือบทั้งหมด กลิ่นอายไม่มีการเปลี่ยนแปลงเพราะเป็นการยกเรื่องทั้งหมดไปอยู่ที่เดิมคือญี่ปุ่น
สิ่งที่ชอบ 1.รู้เรื่องมากขึ้น......ทำให้เราเข้าใจได้มากขึ้นว่าทำไมคายาโกะ ถึงกลายเป็นผีบ้าดีเดือดแบบนี้

มากกว่ารู้เพียงว่าเธอแค้น(อะไรก็ไม่รู้) เพราะถ้าได้ดูJu-on จะเมาๆตรงนี้กว่าจะมาได้รายละเอียดก็ต่อเมื่อได้อ่านหนังสือหรือดูภาค2ต่อ และการใส่รายละเอียดก็ทำได้เข้ากับเรื่องเดิมได้แบบพอเหมาะพอดี
2.ดาราเด่นขึ้น

....บทคุณยายที่พาเราไปสู่เรื่องราวเป็นบทที่ผมคิดว่าเล่นได้ดีและทำให้ผีนั้นน่าติดตามขึ้น รวมไปทั้งบทนำคือ Sarah Michelle Gellar จากอดึตที่เธอเคยสามารถปราบผีดูดเลือดมาแล้วคราวนี้มาปราบผีดุก็มีความสามารถพาคนดูไปกับเนื้อเรื่องได้ดี
3.ตกใจมากขึ้น....ถึงแม้จะจุดเดิมแบบเดิม แต่ด้วยเทคนิค การใส่เสียงและจังหวะที่ดี ก็ทำให้ผมที่รู้อยู่แล้วยังตกใจไปด้วยเช่นกัน และเชื่อว่ายิ่งใครไม่เคยดูมาก่อนต้องตกใจได้มากพอสมควร
4.เปิดเรื่องได้น่าสนใจขึ้น.....ผมชอบฉากการตายครั้งแรกสุด เพราะทำให้เราเกิดความสนใจมากว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และทำได้ค่อนข้างมีพลัง
สิ่งที่ไม่ชอบ 1.วิธีการที่ลดลง...ถ้าจำได้Ju-on จะเล่าเรื่องเป็นช่วงๆของแต่ละคน และใช้ชื่อคนเป็นชื่อตอนเพื่อไม่ให้คนดูสับสน(แต่ก็ยังสับสน) แต่กับภาคนี้ไม่มีการใส่ชื่อตอนแต่จะย้อนกลับไปแล้วเล่าเลย ผมเองชอบแบบเก่ามากกว่า
2.จำนวนสาวงามลดลง.......อันนี้เป็นความชอบส่วนบุคคลไม่ขออธิบาย
3.ฉากที่ผมชอบหายไป..........
- เช่นฉากที่ถูกสูบขึ้นไปจากศาลไหว้เจ้า
สรุป........สำหรับผมที่เคยดูJu-onมาก่อนรู้สึกว่าการได้ดูภาคนี้ยังมีความสนุกอยู่แต่ก็ไม่เต็มที่นัก เพราะเหมือนกับเรารู้อยู่แล้วถัดมาจะเกิดอะไรขึ้นเพราะยกมาแบบแทบจะฉากต่อฉาก (ซึ่งต่างจากThe Ring ที่ผมดูเวอร์ชั่นฝรั่งแล้วยังมีความสนุกอยู่ค่อนข้างมาก) แต่กระนั้นก็ดีถึงรู้ก็ยังสนุกและตกใจพอสมควร และค่อนข้างรำคาญน้อยลงด้วยเพราะเด็กผีของผมไม่วิ่งไปวิ่งมาอย่างไร้แก่นสารอีกแล้ว
.........และ สำหรับคนที่ไม่เคยดูJu-on มาก่อน ผมเชื่อเหลือเกินว่านี่เป็นหนังผีที่ดีมากอีกเรื่องหนึ่งที่จะทำให้คุณตกใจและสนุกไปกับมันได้เป็นอย่างดี
ปล...มีคนอยากเอาไปเปรียบเทียบกับShutter กันจัง ถามผมถ้าไม่เคยดูJu-onมาก่อนจะสูสีครับ แต่ถ้าเคยได้รู้จักเด็กผีมาก่อนแล้วผีเนตรกินขาดครับ
30/10/2004
โดยส่วนตัว ผมว่า "เดินเรื่องเร็ว และดูรู้เรื่องกว่าจูออนแยะ"
ติดตามอ่านงานวิจารณ์อยู่เรื่อย ๆ ครับ