...........ผมตัดสินใจอยู่นานมากสำหรับอาทิตย์นี้เพราะมีหนังที่อยากดู(แต่ไม่มาก)ในระดับเดียวกันเข้าพร้อมกัน3เรื่องคือ stepford wives/เฉินหลง/และเรื่องนี้ ผมเลือกดูเรื่องนี้เพราะหนังตัวอย่างที่ดูเหมือนจะเดาได้ไม่ยาก แต่ก็อยากเสี่ยงลองดูและอยากดูว่าหนังจะคลี่คลายปมที่วางไว้จากหนังตัวอย่างได้แค่ไหน ผมจึงตัดสินใจขึ้นมอเตอร์ไซค์ไปต่อรถไฟฟ้าและลงสถานีสยามพร้อมเข้าโรงคุ้นเคย โรงสยามกับที่นั่งF2
...........ในช่วงครึ่งแรกผมเกือบหลับและเกือบหยิบเอาเกมส์ในมือถือมานั่งเล่น(ตอนนี้กำลังบ้าเกมส์เทนนิสในK700) เนื่องเพราะ
1. หนังเดินเรื่องได้เรียบเนิบนาบเหลือเกิน ถึงแม้พยายามจะทำให้ตื่นเต้นแต่ก็ไม่สำเร็จเท่าไรนักเพราะข้อ2
2.ถ้าดูหนังแนวนี้กันมาบ่อยๆแล้ว หลายคนก็คงจะเดาเนื้อเรื่องได้จากดูหนังตัวอย่างแล้ว ก่อนเข้ามาดูก็เลยคิดว่าเนื้อเรื่องหรือมันน่าจะมีอะไรที่มากกว่าการเดาได้ หนังมันก็เลยเดินเรื่องไปพร้อมกับที่เราเองก็เดาได้เรื่อยๆ
.............แต่พอดูไปเรื่อยๆ เอ๊ะ มันก็เข้าทีนะ หลายครั้งมีบรรยากาศเหมือนได้ดูหนังHitchcock การถ่ายภาพการเดินเรื่องก็ดูไปเหมือนกับหนังฮอลลีวูดที่มีกลิ่นอายของหนังยุโรปอยู่ไม่น้อย (อาจเป็นเพราะต้นฉบับL' Appartement,ก็เป็นหนังฝั่งยุโรปอยู่แล้ว) จนเมื่อหนังดำเนินมาถึงตอนจบ ถึงแม้จะไม่เป็นอย่างที่หวังไว้จากที่ดูหนังตัวอย่างแต่หนังกลับให้อีกอารมณ์หนึ่ง ที่ผมเองกลับรู้สึกซาบซึ้งได้อย่างไม่น่าเชื่อ
............ถ้า The village ทำให้คนต้องผิดหวังเพราะการโฆษณาทำให้คนเข้าใจว่าต้องออกมาเป็นหนังสยองที่ต้องสะดุ้ง แต่กลับกลายว่าเนื้อในเป็นหนังปรัชญา+ชีวิต ที่ใส่เสื้อคลุมของหนังสยองขวัญ
ฉันใดก็ฉันนั้น คุณต้องผิดหวังกับ Wicker Park ถ้าดูหนังโฆษณาแล้วคิดว่ามันต้องเป็นหนังthriller ที่ตื่นเต้น มีการฆาตรกรรม หักมุมอย่างเนื้อชั้น เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงเสื้อคลุมภายนอกที่ผู้กำกับใช้เดินเรื่องเท่านั้น แต่เนื้อแท้ของมันกลับเป็นเรื่องของความรัก
ต่อไปนี้คือ Spoiler
แมทธิว ลุ่มหลงใน ลิซ่า
อเล็กซ์ ลุ่มหลงใน แมทธิว
ลุค ลุ่มหลงใน อเล็กซ์
อเล็กซ์ จึงต้องหลอกลวงทุกคนรวมทั้งหลอกตัวเอง เพียงเพราะสิ่งที่อเล็กซ์ต้องการก็เป็นเหมือนที่ทุกคนต้องการ นั่นคือ ความรักสิ่งที่ชอบ 1. แนวหนังที่เป็นออกมาในแนว โรแมนติกทริลเลอร์(ผมตั้งชื่อเอง ) หนังให้ความรู้สึกแปลกไปอีกแบบ ร่วมกับการตัดต่อและการซ้อนภาพขึ้นจอพร้อมๆกัน รวมทั้งการเล่าเรื่องที่ไม่จงใจเร้าอารมณ์ตื่นเต้นให้เกินเหตุ เป็นเทคนิคที่ไม่ค่อยได้พบกับหนังฮอลลีวูดนัก
2. สองนางแห่งกรุงทรอย
....Diane Kruger สวยเหลือเกินกับเรื่องนี้ผมว่าเธอสวยกว่าเล่นเป็นเฮเลนแห่งกรุงทรอยเสียอีก Rose Byrne ก็เล่นได้ดีมากเช่นกัน การที่2คนนี้ขึ้นจอทำให้เรารู้สึกถึงความเด่นที่เรียกได้ว่าข่มกันไม่ลงเลยทีเดียว
3. บทของRose Byrne
...ในตอนจบที่ทุกอย่างเฉลยออกมา คือถ้าจะทำให้เธอเป็นฆาตกรโรคจิตฆ่านางเอกซะ หรือฆ่าเพื่อนพระเอกเพื่อเก็บเรื่องเป็นความลับ หนังก็จะออกมาเป็นในแนว single white female ที่เธอเป็นเพียงตัวร้ายโรคจิตที่หวังสวมรอยเท่านั้นและก็จะเป็นเหมือนหนังเรื่องอื่นๆ แต่หนังกลับเฉลยออกมา ให้ผมเกลียดเธอได้ไม่เต็มร้อยที่ถึงแม้การกระทำของเธอจะเลวร้ายเท่าไรก็ตาม แต่ที่ทำไปก็เป็นเพียงเพราะความลุ่มหลง คลั่งไคล้ และความรัก เท่านั้นเอง (ทำให้ผมนึกถึงบทของจูเลีย โรเบิร์ตใน My best friend's wedding ที่มีที่มาคล้ายกัน)
สิ่งที่ไม่ชอบ 1. กว่าผมจะชอบหนังเรื่องนี้ก็เป็นตอนที่หนังใกล้จบแล้ว ถ้าผมดูเป็นDVDผมอาจปิดไปก่อนแล้วก็ได้เพราะความน่าเบื่อและเนื้อเรื่องที่สามารถเดาได้ไปเรื่อยๆ (แต่ผมก็มีส่วนผิดเองที่คาดหวังตอนแรกคิดว่ามันเป็นหนังthrillerล้วนๆ)
2.Josh Hartnett...ถามว่าเล่นได้ดีมั้ย ผมคิดว่าก็ดีมั้ง คือไม่ดีไม่ร้ายอะไรมาก แต่ปัญหาคือ พอเค้าโผล่ออกมาในจอร่วมกับ2นางแห่งกรุงทรอย ผมรู้สึกว่าเค้าด้อยลงไปทันทีและทำให้ฉากนั้นอ่อนลงเช่นกัน เค้าไม่มีพลังหรือความสามารถให้เราติดตามหรือลุ้นไปกับบทของเค้าได้เลยนอกจากความหล่อของเค้าเอง
สรุป.....ไม่เสียดายตังค์ครับ กันหนังรักสไตล์ลึกลับเรื่องนี้ หลังจากดูหนังจบ ความรักของพระ-นางทั้ง2คนที่แคล้วคลาดกันมาปานพระเอกนางเอกละครไทย (แบบก้มหน้าพอเงยมาอีกฝ่ายก็ก้มต่อ) ก็ทำให้ผมมีความสุขและซาบซื้งได้และเกิดความรู้สึกว่าถ้าเป็นรักแล้วต่อให้มีอุปสรรคมากเพียงใดจะอย่างไรถ้าเป็นรักแท้จริง สองหัวใจจะอย่างไรก็กลับมารวมกันได้อีกเสมอ รวมทั้งตัวนางร้ายที่เธอเองก็ทำให้ผมสงสารเธอได้เช่นกัน ว่าไม่เพียงความรักจะทำให้เกิดสุขขึ้นแต่มันก็อาจทำให้เกิดความลุ่มหลง คลั่งไคล้และทุกข์ทนได้เช่นกัน
23/9/2004
....Diane Kruger สวยเหลือเกินกับเรื่องนี้ผมว่าเธอสวยกว่าเล่นเป็นเฮเลนแห่งกรุงทรอยเสียอีก Rose Byrne ก็เล่นได้ดีมากเช่นกัน การที่2คนนี้ขึ้นจอทำให้เรารู้สึกถึงความเด่นที่เรียกได้ว่าข่มกันไม่ลงเลยทีเดียว
...ในตอนจบที่ทุกอย่างเฉลยออกมา คือถ้าจะทำให้เธอเป็นฆาตกรโรคจิตฆ่านางเอกซะ หรือฆ่าเพื่อนพระเอกเพื่อเก็บเรื่องเป็นความลับ หนังก็จะออกมาเป็นในแนว single white female ที่เธอเป็นเพียงตัวร้ายโรคจิตที่หวังสวมรอยเท่านั้นและก็จะเป็นเหมือนหนังเรื่องอื่นๆ แต่หนังกลับเฉลยออกมา ให้ผมเกลียดเธอได้ไม่เต็มร้อยที่ถึงแม้การกระทำของเธอจะเลวร้ายเท่าไรก็ตาม แต่ที่ทำไปก็เป็นเพียงเพราะความลุ่มหลง คลั่งไคล้ และความรัก เท่านั้นเอง (ทำให้ผมนึกถึงบทของจูเลีย โรเบิร์ตใน My best friend's wedding ที่มีที่มาคล้ายกัน)
ผู้ติดตามบล็อก : 71 คน [
ขอออกความเห็นบ้างนะคะ
ตอนแรกที่ดูตัวอย่างหนังเรื่องนี้ อยากดูมากเลยค่ะ คิดว่าจะต้องเป็นทริลเลอร์ที่แสนจะน่าตื่นเต้น และหักมุมอย่างคาดไม่ถึง
แต่ดูไปดูมากลับไม่พบสิ่งเหล่านี้ในหนังเลย...
กลายเป็นหนังรักซะงั้น จนคิดในใจว่าน่าจะเข้าฉายช่วงวาเลนไทน์นะเนี่ย หนังรักชัด ๆ
ค่อนข้างผิดหวังนะ บทก้อไม่อะไรมาก มีบางส่วนคล้ายกับหนังฝรั่งเรื่องนึงที่มีชื่อไทยว่า "ภัยชิดใกล้อย่าไว้ใจผู้หญิง"
เลยจบแบบเซ็ง ๆ