Hotel , โรงแรมที่ไร้เรื่องราว

…..ผมไปโรงแรม(Hotel)ที่บ้าน(House)ในวันนี้ตอนบ่ายสอง

........ที่โรงแรมมีพนักงานคนใหม่เข้ามาทำงานเป็นฝ่ายต้อนรับเธอชื่อIrene การมาของเธอเป็นการแทนที่พนักงานคนก่อนที่หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย บรรยากาศอันเงียบวังเวง ผู้คนรอบตัวที่ดูเฉยชาไม่เป็นมิตรเท่าไรนัก ป่าที่อยู่ติดตัวโรงแรมพร้อมตำนานของหญิงสาวที่เคยถูกเผาทั้งเป็น ยิ่งเธอค้นหาคำตอบของการหายไปตัวเธอเองยิ่งค้นพบความไม่ปลอดภัยที่มาคุกคามโดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร

....หนังใช้ความเงียบเป็นอาวุธที่ค่อยๆดึงคนดูเข้าสู่โรงแรมเดียวกับตัวละคร เมื่อคนดูเริ่มคุ้นชินกับตัวหนัง(โดยไม่งีบหลับไปเสียก่อน) จะพบว่าตัวเราเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์เดียวกับIreneเหมือนเดินอยู่ในโรงแรมเดียวกันโดยไม่รู้ตัว Hotelเป็นหนังที่มีความเงียบและบรรยากาศเป็นจุดเด่นในการเล่าเรื่องและผลักดันเรื่องไปข้างหน้าไม่ใช่ตัวเนื้อหาเรื่องราว ในส่วนของพล็อตที่ควรจะเป็นประเด็นหลักคือเรื่องของหญิงสาวที่หายไปและเรื่องตำนานในป่า กลับถูกพูดถึงเหมือนเป็นเพียงส่วนประกอบย่อย มันเหมือนไม่ใช่หนังที่ทำให้คนดูเป็นผู้สังเกตการณ์แต่เป็นหนังที่ค่อยๆดึงคนดูเข้าไปมีส่วนร่วมในบรรยากาศนั้นตั้งแต่ก้าวเข้าลิฟต์แล้วมีเสียงเพลงแตกผ่านลำโพง ความรู้สึกของหนังที่มีในบางช่วงผมรู้สึกเหมือนบรรยากาศที่ได้รับจากBlair witch project ต่างไปก็ตรงที่มีการปรุงแต่งน้อยกว่า ให้ความสำคัญกับเนื้อหาน้อยกว่า ไม่ใช้กล้องเหวี่ยงไปมาให้คลื่นไส้วิงเวียน และไม่จู่โจมคนดูด้วยเสียงหรือสีหน้าอันตื่นตระหนกของนักแสดงแต่มันเกิดจากความงุนงงสงสัยของคนดูเองและความหวาดผวาเมื่อต้องเดินตามตัวละครไปในแต่ละที่

.....การวางรายละเอียดตัวละครมีอยู่น้อยมาก องค์ประกอบอื่นๆในเรื่องในส่วนของเนื้อหาและรายละเอียดมีน้อยถึงน้อยมากชนิดที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นสยองขวัญในสไตล์minimalist การแสดงของคนในเรื่องสร้างความไม่น่าไว้วางใจโดยไม่เจตนาได้ดี ความรู้สึกไม่น่าไว้วางใจแผ่ซ่านออกมาจากตัวหนังทั้งที่แทบจะไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลย(จะว่าไปก็มีเหตุการณ์สำคัญแค่เรื่องของพนักงานคนก่อนที่หายไปกับเรื่องสร้อย) หนังทิ้งคำถามมากมายไว้ให้คนดูขบคิดต่อในหลายฉาก เช่น ฉากจบ(วันก่อนผมเพิ่งเกิดความรู้สึกนี้กับApril Storyที่หยิบแผ่นมาดูรู้ตัวอีกที อ้าวจบแล้วเหรอ) ฉากนางเอกหวีดร้องกลางป่า(ซึ่งผมเองก็ยังงงๆอยู่จนถึงตอนนี้ว่าเธอเจออะไร แล้วทำไมฉากถัดมากลับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นฉากที่เล่นกับความสงสัยโดยไร้ที่มาและไม่มีประโยชน์เลย)

....สิ่งที่หนังไม่ได้ไขความให้กระจ่างไม่ได้สร้างความแปลกใจกับผมเท่าไหร่นักเมื่อย้อนกลับไปดูตั้งแต่แรกเพราะหนังเองก็ไม่ได้อยากจะบอกอะไรมากมายตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว ในความไม่มีอะไรนั้นมันก็ไม่ได้น่าเบื่อชนิดอยากออกจากโรงในทางตรงข้ามมันกลับมีแรงดึงดูดบางอย่างให้คนดูอยากที่จะเดินตามIreneค้นหาเรื่องราว ยิ่งIreneใช้ชีวิตเข้าใกล้พนักงานคนก่อนทีหายไปตั้งแต่สวมแว่นของเธอมันก็ยิ่งทำให้ตัวเธอเข้าใกล้ความมืดมนนั้นมากขึ้นและดึงคนดูเข้าใกล้เธอมากขึ้นอีกต่อหนึ่งเช่นกัน มันทำให้คนดูไม่อยากจะให้Ireneถอดสร้อยของเธอออกเพราะเราก็รู้สึกร่วมพร้อมกับเธอแล้วว่าโรงแรมแห่งนี้ต้องมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลเป็นแน่และนี่คือความสำเร็จส่วนหนึ่งของหนัง คือ การจับคนดูเข้าไปอยู่ในโรงแรมพร้อมกับIrene

สิ่งที่ชอบ

1.บรรยากาศและความเงียบ....หลังจากงีบหลับไปได้ไม่กี่นาทีแล้วตื่นมาดูต่อ มันก็เริ่มเหมือนตัวเองถูกดึงดูดให้เข้าไปในความวังเวงในเรื่อง ความเวิ้งว้างทั้งที่เกิดจากการแช่ภาพนิ่ง การใช้เสียงและความเงียบ ทำให้โรงแรมแห่งนี้ดูเหมือนกับโรงแรมเดียวกันจากเรื่องThe Shiningหนังสยองขวัญสั่นประสาทที่เกิดเหตุในโรงแรมมาย่อขนาดให้เล็กลง การค่อยๆปล่อยให้เรื่องราวเดินแบบเชื่องช้าเป็นความฉลาดที่ให้ความรู้สึกคนดูถูกเกาะกุมไปพร้อมกับตัวละคร จนอยากจะออกจากโรงกลางคันก็ทำไม่ได้แล้วเพราะอยากเอาใจช่วยตัวละครและตัวเองไปจนจบ

2.การจัดวางตำแหน่งภาพ....ไม่เพียงแต่ความวังเวงอันชวนหวาดหวั่นที่ได้รับมรดกมาจากThe Shining การจัดตำแหน่งของภาพ เช่น ฉากที่สระว่ายน้ำ ฉากเดินเข้าไปในที่แคบปลายทางอันมืดสนิท ฯลฯ เป็นงานกำกับภาพที่ทำได้ความรู้สึกยะเยือกไม่แพ้กัน

สิ่งที่ไม่ชอบ

1.คำถามที่ไม่มีคำตอบ กับ ความไร้เรื่องราวแบบครึ่งๆกลางๆ....การที่หนังไม่มีเรื่องราวพื้นหลังอะไรเลย(เช่นไม่มีรายละเอียดคนที่หายไป ไม่มีเรื่องของโรงแรม ไม่มีปูมหลังตัวละครฯลฯ) คำถามที่หนังทิ้งไว้ทำให้คนคิดต่อคิดได้แค่สั้นๆไม่สามารถต่อยอดความคิดจินตนาการคนดูได้มันเหมือนกับบ้านที่โครงสร้างไม่แกร่งพอ ธีมของหนังกำหนดโดยบรรยากาศและภาพทำให้หนังน้อยแต่มากเรื่องนี้ไม่สามารถสร้างความรู้สึกหลังดูให้น่าจดจำได้เท่าที่ควรเหมือนพาคนดูไปได้แค่ครึ่งๆกลางๆทางไม่ถึงที่หมาย โดยความเห็นส่วนตัวหากจะใส่ตัวเนื้อหาบริบทเข้ามาอีกผมก็มองว่าไม่น่าจะทำให้ธีมของหนังเสียแต่อย่างใด ผมชอบชนิดที่ว่าถ้าจะไม่ให้คิดก็ไม่ต้องทิ้งเชื้อไว้เลยเล่นบรรยากาศกับอารมณ์สยองขวัญก็เล่นกันเต็มๆ หากจะเป็นหนังสยองที่น้อยแต่มากแล้วทิ้งให้ขบคิดเช่นKairoก็เป็นการทิ้งแบบมีอะไรได้ตีความไปได้ต่อเนื่อง สำหรับHotel หนังทิ้งหลายส่วนให้คิดต่อแบบครึ่งๆกลางๆ ใส่เชื้อให้สงสัยโดยไม่ใส่ใจตัวเรื่องราวว่าเชื้อที่ใส่นั้นมันสอดคล้องกับเนื้อหนังหรือไม่(เช่น ตำนานในป่าใส่มาเหมือนกับยัดเยียดให้มีใช้อธิบาย หรือ ฉากโคลสหน้านางเอกร้องกลางป่าที่ไม่มีคำอธิบาย) ทำให้การคิดต่อในHotelไม่สนุกและกลายเป็นเนื้อหาของเรื่องถูกความเงียบของหนังกลบไปโดยสิ้นเชิง

สรุป...สำหรับแฟนหนังสยองขวัญที่ชอบความวังเวง,ความน้อยแต่มากหรือบรรยากาศใหม่ๆ โรงแรมแห่งนี้ก็เป็นอีกหนึ่งสถานที่น่าเยี่ยมชม แต่ถ้าอยากดูหนังผี หนังสยองขวัญพันธุ์แท้ ในตอนนี้แนะนำว่าถึงตอนจบจะฉงนงงงวยเหมือนกันแต่One missed call ของTakashi Miike โผล่มาหลอกให้เห็นกันจะๆชนิดปิดตาดูจับมือแฟนได้อย่างไม่กระดาก ในขณะที่Hotelหากไม่คุ้นเคยก็อาจจะปิดตาดูเช่นกันและซบไหล่กันหลับจนหนังจบ เครดิตที่ติดไว้โปสเตอร์ว่าเทียบชั้นPsychoผมมองว่าเป็นการโฆษณาที่ออกจะไกลเกินและเปรียบเทียบได้อย่างไม่เข้าคู่กัน


หากคุณเข้าเว็บบล้อกนี้เป็นครั้งแรก ขอเชิญชวนไปเริ่มต้น คลิกที่นี่เลยครับ --> หน้าแรก

เชิญชวนแวะไปอ่านไปคุย ค้นหาหนังเรื่องเก่าๆได้ที่ ---> ห้องเก็บหนัง