ปั่นลุยๆไปนอนแช่น้ำ "หนองหญ้าปล้อง" (จักรยาน)
เกือบ 3 ปีเต็ม ที่ผมห่างเหินจากการเขียน Blog อย่าว่าแต่เขียน Blog เลย แค่เปิดเข้าหน้า Bloggang ยังไม่เปิดเลย ส่วนใหญ่จะเข้าแค่ห้อง Cafe มากกว่า ยิ่งช่วงหลังมีการแยกเป็นห้องจักรยานผมก็เลยเข้าไปวนเวียนอยู่ในนนั้นซ่ะส่วนใหญ่วันนี้ไม่รู้นึกอะไร อยากมีอารมณ์เขียน blog ซ่ะงั้น ว่าแล้วก็เอาเรื่องเล่าในการปั่นจักรยานของผมมาเล่าสู่กันฟัง"หนองหญ้าปล้อง" ที่กล่าวมาในนี้ หมายถึง อำเภอหนองหญ้าปล้อง จังหวัดเพชรบุรี นะครับพอดีไม่ไกลจากกรุงเทพมากนัก พรรคพวกในกลุ่มน่าจะสะดวกกัน.. 6 โมงเข้าก็ปั่นไปที่ จุดนัดพบรวมพลกัน มีทั้งรถตู้ มีทั้งรถกระบะ มีทั้งรถส่่วนตัว(รถตู้คันนี้เค้าทำมาเพื่อให้นักปั่นเช่าโดยเฉพาะ เพราะมีอุปกรณ์ติดตั้งจักรยานบนหลังคาด้วย)จัดเรียงจักรยานเสร็จ ก็ออกเดินทางกัน ระหว่างทางแวะ "ข้าวแกงตำรับแม่ล้วน" เพราะนัดอีกกลุ่มหนึ่งที่นี่อีกทั้งยังต้องแวะกินข้าว รวมทั้งต้องซื้อเสบียงพกติดตัวไปด้วยเพราะว่าทริปนี้เป็นการปั่นในป่า ซึ่งไม่มีร้านค้าใดๆของผมง่ายๆ ข้าวราดแกง+ไข่ต้ม ตบด้วยกาแฟสด ทักทายพูดคุยกับกลุ่มที่มาเจอกันนิดหน่อย แล้วก็เดินทางกันต่อ ขับรถอีกไม่นานก็ถึงที่หมาย จัดแจงเอารถลงมาเซ็ตทริปนี้มีกัน 15 คน ทั้งหญิง/ชาย เส้นทางปั่น แรกๆปั่นผ่านไร่ข้าวโพด ท้องฟ้าสีสวยมาก แดดกำลังดีเลย บางช่วงก็มีป่าไผ่สองข้างทาง ตรงนี้จะเป็นร้านค้า ร้านแรก และ ร้านสุดท้าย ต่อจากนี้ หลังจากนั้นก็จะเข้าป่าล้วน ซึ่งจะไม่เจอบ้านคน หรือร้านขายของดังนั้นนักปั่นทุกคนจึงได้ซื้อน้ำมาเติม วันนี้นับว่าแดดแรงได้ใจเลยครับ น้ำขวดแรกหมดไปอย่างไวแต่สภาพภูมิประเทศ สองข้างทาง โดยเฉพาะอ่างเก็บน้ำมองแล้วพอให้ความเหนื่อยซาลงไปบ้าง ปั่นกลุ่มใหญ่ขนาดนี้ จำเป็นต้องมีการจอดพักรอกันครับยิ่งในป่าด้วยแล้ว ถึงทางแยกก็ต้องรอกันจนครบ เพราะถ้าหลงกันเมื่อไหร่ งานเข้าแน่ เพราะสัญญาญโทรศัพท์ไม่มีเลยบางจุดทางลาดชัน หินลอย แปลงร่างจากเสือภูเขา เป็นเสือภูเข็น ขาแรงปั่นขึ้นมาก่อน ก็พักรอกลุ่มเข็น งานนี้ เจ้าเล็ก (เสื้อขาว) นน.คงจะลด 55เริ่มจะมีการ สละรถกันแล้ว (ฮา) มีศาลาข้างทางด้วยคงจะเป็นศาลาที่พวกหาของป่าไปขายทำเอาไว้พักผ่อน พวกผมก็เลยได้พลอยอาศัยพักเหนื่อยด้วยหายเหนื่อยแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ (ยังไม่ถึงครึ่งทางเลย) มีพักกันเป็นระยะๆ งานนี้รองเท้าคู่ละเกือบหมื่น กับรองเท้าคู่ละเกือบพันสภาพดูแล้วไม่ต่้างกันเลย มีการปั่นผ่านทางไหลผ่านหลายช่วงด้วยกันจุดนั่งพัก อีก 4 กม.ถึงน้ำตกที่เราตั้งใจจะไปกัน(4 กม.ในป่าเขานี่ ให้เวลาปั่นเป็น ชม.เลยนะ)ออกมาหน่อยเดียว ก็เจอน้ำอีก ...พ้นจากน้ำก็ดันเนินยาวๆ ... ตอนนี้แต่ละคนดูไม่จืด ไอ้เรามันบ้าพลัง ปั่นซวบๆ พอถึงปลายเนินก็จอดนอนรอซักหน่อย 555 หน้าตายังสดใสอยู่นำคร๊าฟฟฟฟ เนินนี้สมชื่อ..."เนินแล้งน้ำใจ" เป็นเนินที่ยาวมากกกกกก ยาวจริงๆ ...เข็นกันถ้วนหน้า และแล้วก็มาถึงจนได้ "น้ำตกแม่กระดังลา"ต้องจอดรถข้างหน้า... แล้วก็เดินเข้าไปเล่นน้ำตกกันไม่ต้องกลัวรถหาย เพราะคงไม่มีใครเข้ามาแน่ ดูป้ายน้ำตกซิ...ต้นไม้ขึ้นปิดบังจนจะมิดป้ายอยู่แล้วได้เวลากินข้าวเที่ยงกัน (ขณะนั้นปาเข้าไปบ่าย 3 บางคนก็สลบเหมือด..ประมาณว่าน้ำตงน้ำตก ตรูไม่สนแล้ว แต่ละคนอายุเลขนำหน้าเลข 4 เข้าไปแล้วพอเจอน้ำตกเย็นๆนี่ ยังกะเป็นเด็กเลย รูปนี้ทดสอบเคส iPhone แบบกันน้ำงานนี้เล่นเอาลงถ่ายใต้น้ำกันเลย ...ดีจริง แต่แพงโคตร (สามพันแปด) ขากลับปั่นกลับอีกเส้นทางแต่สวนมากเป็นทางลง ด้วยความมันส์ก็รูดลงยาวๆเลยไม่ค่อยมีเวลาให้ช่างภาพได้เก็บภาพกันอีกทั้งตอนออกจากน้ำตก ก็เวลาเกือบ 5 โมงแล้วขื่นมัวจอดถ่ายรูป มีหวังได้นอนในป่าแน่กลับมาถึงที่จอดรถ เดินแทบไม่เป็นเลย แต่แล้วที่อึ้งมากๆ...ที่อาบน้ำวันนี้ มีให้แช่น้ำแร่ร้อนๆด้วยอาบน้ำ สระผม แช่น้ำอุ่นๆ ผมนอนแช่อยู่นานมากแทบไม่อยากขึ้นจากอ่างเลย กว่าจะจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ฟ้าก็เริ่มมืด.ตกลงตัดสินใจ เข้า กทม.เลย (ปกติจะนัดกันกินอะไรก่อน)เพราะรถตู้ที่เราเช่ามา ต้องส่งรถ 3 ทุ่มขอจบทริปหนองหญ้าปล้องไว้แต่เพียงเท่านี้นะครับไว้ทริปหน้าจะพาไปไหน ค่อยมาเล่าสู่กันฟังกันอีกปล. ภาพสวยๆทั้งหมดนี้ มาจากคุณ ple แก็งค์อึ่ง นะครับ
อ่ะ ได้เจิมบล๊อคสามปี
รักษาสุขภาพแข็งแรงแบบนี้ไปนานๆ นะคะ ดูรูปแล้วบันเทิงมากๆ ไปแบบนี้ สงสัยจะไม่รับคนซ้อนท้ายนะคะ