Bloggang.com : haiku : ไว้อาลัยคุณบุษยา รังสี

ไว้อาลัยคุณบุษยา รังสี

ดาวอีกดวง ร่วงลับ ลาจากโลก
เป็นความโศก เศร้าใจ อาลัยถึง
น้ำเสียงใส ได้ฟัง ยังติดตรึง
เป็นอีกหนึ่ง เสียงทอง นักร้องไทย

"น้ำตาดาว" เพลงดัง ฟังไพเราะ
เพลง"ฝากหมอน" เสนาะ เสียงเพราะใส
"กระซิบสวาท" เย็นทั่ว "ฝั่งหัวใจ"
"ลาภูพิงค์" นั่นไง "ถิ่นไทยงาม"

ประพันธ์โดย คุณสุรงค์ โพชนิกร
จากบล๊อค ครูบ้านนอก

คีตาลัย

คราดึกดื่นดาวหนึ่งดาวร่วงจากหาว
พ้อเสียงพร่ำ "น้ำตาดาว" พราวเวหา
เยี่ยง "ฝนหยาดสุดท้าย" กรายคำลา
"ฝากรัก" ไว้ "ใกล้มือคว้า" พลันหลุดลอย
เรือมนุษย์" สุดยึดคล้าย "ในโลกฝัน"
เจ้าพระยาท่าพระจันทร์พลันละห้อย
"โดมร่มใจ" - "โดมรอเธอ" ชะเง้อคอย
อีกร้อยปีจำเรียงแม้นเสียงนี้
เธอดุจดาวประดับโดมโคมคู่หล้า
คือพธูโดมคู่ฟ้า "บุษยา รังสี"
ทุกลำนำจำเรียงเสียง "มานี"
คู่ "แก้วฟ้า - เอื้อ - ธาตรี" มิโรยรา

ประพันธ์โดย ราตรี ประดับดาว
นสพ.แนวหน้า ฉบับวันอาทิตย์ที่ ๗ มีนาคม ๒๕๓๓

น้ำตาดาว

เหม่อดูหมู่ดาวที่พราวพร่างฟ้า
หยาดสายน้ำตาหยดมาเหมือนว่า ช้ำใจ
โอ้ฟ้าลืมเลือนห่วงเดือนเหนือเจ้า หรือไร
เจ้าพราวผ่องใส ไม่เคยชื่นชม

หยาดเอยหยาดชนหล่นมาชุ่มชื้น
หยาดน้ำค้างคืน ฝากรอยขมขื่น ระทม
เจ้าช้ำอุรา ดุจทรวงของข้า ระบม
เขาเคยชิดชม แล้วมาห่างเหิน

โอ้ น้ำ ตาดาว
ไหล พราว โลม หล้า ให้เพลิน
หยาด น้ำค้าง ชวน เชิญ
หริ่ง หรีด เพลิน กรีด ร้องรำพัน

เยือกเย็นทั่วกันด้วยชลหยาดฟ้า
อกเอ๋ยอกเราเมื่อคราวชอกช้ำ
สุดแสนระกำหลั่งความช้ำด้วย น้ำตา
แต่น้ำตาเราโอ้ใครไหนเล่า เหลียวมา
ซับรอยน้ำตา ของข้าดุจดาว

โอ้ น้ำ ตาดาว
ไหล พราว โลม หล้า ให้เพลิน
หยาด น้ำค้าง ชวน เชิญ
หริ่ง หรีด เพลิน กรีด ร้องรำพัน

เยือกเย็นทั่วกันด้วยชลหยาดฟ้า
อกเอ๋ยอกเราเมื่อคราวชอกช้ำ
สุดแสนระกำหลั่งความช้ำด้วย น้ำตา
แต่น้ำตาเราโอ้ใครไหนเล่า เหลียวมา
ซับรอยน้ำตา ของข้าดุจดาว

https://www.youtube.com/watch?v=9XIK_4c9jEA

ทำบล๊อคไว้อาลัยให้คุณบุษยาช้าไปหน่อย ว่าจะอัพต่อจากบล๊อคของคุณกำธร แต่เขียนไม่เสร็จ มาอัพได้พอดีตรงกับวันที่จัดคอนเสิร์ต เปิดตำนานเพลง บุษยา รังสี ที่หอประชุมใหญ่ธรรมศาสตร์ เริ่มงานวันนี้ตอนบ่ายสอง ตั้งใจว่าจะไปดูแต่แห้ว เพราะฝากน้องชายไปซื้อบัตรแล้วดันลืมซะนี่

หาข้อมูลในเวบ เจอคนเขียนถึงคุณบุษยาไว้ค่อนข้างละเอียด เล่าถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยไว้อย่างน่าฟัง เพิ่งจะรู้ว่าคุณบุษยานี่แหละ "ทัดดาว บุษยา" ตัวจริง เพราะเคยมีชื่อเดียวกะนางเอกเรื่องเจ้าฮะด้วย ข้อมูลเขียนไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว เลยมีบางข้อความที่ไม่อัพเดทเท่าไหร่ แต่ขอนุญาตไม่แก้ไข ยกมาให้อ่านทั้งดุ้นเลย

คุณบุษยาเป็นคนมีคุณธรรมและมีความกตัญญูต่อครูเอื้อมาก ท่านเคยให้สัมภาษณ์ในนิตยสารโลกดาราไว้ว่า

“ต้อยยังจำได้เสมอเมื่อ ต้อยมาร่วมงานกับครูใหม่ ๆ (ครูเอื้อ) ครูได้บอกว่า มีชื่อเสียงแล้ว ขออย่าได้ทิ้งครูทิ้งวงไปเหมือนคนอื่น ๆ ที่ครูเคยต้องช้ำใจมาแล้ว ต้อยก็ให้คำสัญญากับครูว่าไม่ทิ้งแน่ ตราบใดที่ครูยังไม่ปลดเกษียณอายุ และพอครูครบเกษียณอายุ ต้อยก็ลาออกจากครูตามที่ได้สัญญาไว้ ขนาดตอนที่อยู่กับวงสุนทราภรณ์ มีคนมาติดต่อไปร้องเพลงในไนต์คลับ ห้องอาหาร ตั้งเงินเดือนให้แพง ๆ ต้อยก็ไม่ตกลง”

หลังจากนั้น สุเทพ วงศ์กำแหง กับสวลี ผกาพันธุ์ ลงทุนเปิดร้านอาหารวีไอพีที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ได้ชักชวนคุณบุษยามาร้องเพลงด้วย และในตอนกลางวันร้องที่สีดาคลับ ถนนราชดำเนิน

“ขนาดต้อยมาร้องที่วีไอพีได้ไม่กี่วัน ร้านอาหารอื่นมาหา ขอให้ไปร้องที่เขา ให้เงินอีกเท่าตัว ต้อยกับแฟนต้อยบอกเขาว่า ไม่ได้หรอก แม้เราไม่มีสัญญาต่อกัน แต่เราต้องมีสัจจะ มีมนุษยธรรมต่อกัน”

ขอดวงวิญญาณของคุณบุษยา รังสีไปสู่สุคติในสัมปรายภพ และขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวรังสีด้วยค่ะ

บุษยา รังสี มีชื่อเดิมว่า มานี ทัพพะรังสี (ต้อย) เกษเสถียร เป็นบุตรสาวของพระยานราทรพิรัญรัฐ (เยื้อน ทัพพะรังสี) และเสงี่ยม ทัพพะรังสี เกิดเมื่อ ๑๓ สิงหาคม ๒๔๘๓ ที่จังหวัดสงขลา จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้อนุปริญญาทางพาณิชยศาสตร์และการบัญชี เคยเป็นนักร้องประจำวงพาณิชยการพระนคร เมื่อครั้งศึกษาอยู่ที่นั่น และได้ช่วยร้องให้วงดนตรีโรงเรียนนายเรือ ณ สถานีวิทยุ อ.ส. ในสวนจิตรลดา ต่อมาได้เป็นนักร้องวงสโมสรมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เมื่อครั้งที่เธอร้องให้วงดนตรีโรงเรียนนายเรือ ณ สถานีวิทยุ อ.ส. ในสวนจิตรลดา ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงดนตรีร่วมด้วยนั้น ครูเอื้อได้เข้าเฝ้า ได้ฟังเสียงเธอร้องเพลง "สำคัญที่ใจ" เลยชวนให้ไปร้องเพลงด้วยกัน เธอยังห่วงเรียนจึงปฏิเสธครูเอื้อไป เมื่อเรียนอยู่ธรรมศาสตร์ เธอได้ร่วมร้องเพลงกับวงสุนทราภรณ์ เมื่อวงดนตรีไปบรรเลงที่ธรรมศาสตร์ และได้เข้าอยู่กับวงสุนทราภรณ์เมื่อต้นสิงหาคม ๒๕o๒ ในขณะที่เรียนอยู่ชั้นปีที่ ๑

คุณชอุ่ม ปัญจพรรค์ ให้เธอใช้ชื่อว่า "ทัดดาว บุษยา" ครูเอื้อให้ใช้ชื่อว่า "บุษยา" เมื่อเข้ามาอยู่ในวงสุนทราภรณ์แล้ว ต่อมาเธอได้ออกทีวีครั้งแรก ชื่อ "บุษยา รังสี" ได้เป็นที่รู้จักตั้งแต่นั้นมา

ผลงานเพลงแรกทางทีวีคือเพลง "น้ำตาดาว" ในละครทีวีเรื่อง "วิมานใยบัว" เมื่อ ๑๘ สิงหาคม ๒๕o๒ ได้ขับร้องเพลงและแสดงจินตลีลาเพลง "นิมิตสวรรค์" ทางทีวีช่อง ๔ เมื่อ ๒o พฤศจิกายน ๒๕o๒ ซึ่งเป็นวันครบรอบ ๒o ปีวงดนตรีสุนทราภรณ์ เพลงแรกที่ทำชื่อเสียงและได้บันทึกแผ่น คือเพลง "น้ำตาดาว" ครูเอื้อให้ขับร้องเพลง "ลา" ของสถาบันต่าง ๆ เป็นจำนวนมาก เพลงที่เธอชอบมากได้แก่ น้ำตาดาว โดมในดวงใจ กระซิบสวาท สั่งไทร ลาภูพิงค์ พุทธศาสน์คู่ไทย ฝากหมอน แนวหลัง โดมร่มใจ แดนนภา ถึงพี่ จำจากโดม พอกันที ถึงอย่างไรก็ไม่เหมือนเดิม ลาแล้วแดนขจี อาลัยร่มพฤกษ์ ลาดงตาล

บุษยา รังสี รับราชการในกรมประชาสัมพันธ์ เมื่อครูเอื้อ สุนทรสนานเกษียณอายุราชการ ได้ออกมาร้องเพลงไทยสากลอยู่ระยะหนึ่ง เพลงที่เป็นที่รู้จักกันดีได้แก่ ฝั่งหัวใจ ต่อมาได้ติดตามสามี (พลเรือโทชูชาติ เกษเสถียร) ไปอยู่ต่างประเทศระยะหนึ่ง เมื่อกลับมาเมืองไทย ได้ขับร้องเพลงให้กับวงดนตรีสุนทราภรณ์ และวงดนตรีกรมประชาสัมพันธ์ในงานการกุศลต่าง ๆ ช่วงหลัง ๆ เธอหยุดร้องเพลงเนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย

(ครูใหญ่ นภายน ได้เล่าว่า ตอนนี้คุณบุษยา รังสี ได้ผ่าตัดมะเร็งสมองจนกระทั่งสุขภาพไม่เอื้ออำนวยและ พักผ่อนอยู่กับบ้าน แต่ยังมีความจำดีอยู่

เจ้าของเพลงอมตะ น้ำตาดาว โดย ใหญ่ นภายน

แหล่งที่มา : หนังสือต่วย'ตูน พอกเก็ตแมกาซีน ปีที่ ๓๘ เล่มที่ ๓ ปักษ์แรก คุลาคม ๒๕๕๑ หน้า ๑๓๒-๑๔๑)

ท่านที่รัก...มีบทเพลงหนึ่งที่ผมจะนำมาเสนอเป็นเพลงแรก คิดว่าหลายท่านคงเคยได้ยินมาแล้วไม่ต่ำกว่า ๔๐ - ๕๐ ปีในยุคของไทยทีวีช่อง ๔ บางขุนพรหม ในราว พ.ศ.๒๔๙๘ ผู้ร้องเป็นศิษย์เก่ามหา'ลัยธรรมศาสตร์ เธอบันทึกแผ่นเสียงไว้เป็นคนแรก คือเพลง "น้ำตาดาว" มีเนื้อว่า

...เหม่อดูหมู่ดาวที่พราวพร่างฟ้า
หยาดสายน้ำตาหยดมาเหมือนว่าช้ำใจ
โอ้ฟ้าลืมเลือนห่วงเดือนเหนือเจ้าหรือไร
...หยาดเอยหยาดชลหล่นมาชุ่มชื้น
หยาดน้ำค้างคืนฝากรอยขมขื่นระทม
เจ้าช้ำอุรา ดุจทรวงของข้าระบม
เขาเคยชิดชมแล้วมาห่างเหิน...ฯ

เธอเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงระดับคับฟ้า แต่ขณะนี้กำลังโรยราไปกับวัยสังขาร ด้วยโรคมารเกือบมาผลาญชีวิต และทนทุกข์ทรมานด้วยโรค "มะเร็งเฮงซวย" ที่ทำให้เธอต้องผ่าสมองถึงสามครั้งสามครา แต่ทว่าเธอนั้นใจแข็งปานเหล็กเพชร เด็ดกว่าผู้ชายหลายร้อยเท่า คุณหมอโรงพยาบาลจุฬาฯ เมตตาเธอมาก ถึงกับ ส่งจม.มาให้เธอไปผ่าตัดสมองครั้งที่สี่ซะดี ๆ มิฉะนั้นชีวิตของเธอจะไม่ยืนยาว แต่การเชิญครั้งนี้มิได้รับการสนองตอบ เพราะเธอเมินกับเสียงเรียกร้องของหมออย่างมิไยดี ตามแนวความคิดของเธอที่มียาดี ดีกว่าไปผ่าตัด และทำให้เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดได้อย่างชะงัด ยาที่ว่านี้เรียกกันว่า "ไพ่ตอง" ซึ่งเธอนั้นมี "ตัวเก็ง" หลายตัวสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป แล้วแต่วันไหนถูกกับตัวอะไร เช่น เอี่ยวซี, เอี่ยวหนู, เอี่ยวพญา, สามตา, สองคน, สี่มะเขือ ฯลฯ

ทุกวันเมื่อได้เวลาสังสรรค์ เธอจะขอร้องแกมบังคับให้สามีสุดที่รัก คือ พลเรือโทชูชาติ เกษเสถียร อดีตท่านทูตทหารเรือประจำกรุงย่างกุ้ง ประเทศเมียนม่า (ผู้เอาเธอใส่เอวหิ้วกระเตงไปอยู่ด้วยเป็นเวลาหลายปี จนพูดภาษาพม่าได้ เวลาไปซื้อของที่ตลาด) ช่วยขับรถพาเธอไปเข้า "บ่อนไพ่ตอง" กับบรรดาเพื่อนขาเก่าเล่ายี่ห้อ ที่เคยนั่งล้อมวงเล่นกันมาแต่เก่าก่อน ทุกคนเต็มใจยินดีมานั่งร่วมวงอีกครั้ง เพื่อให้การดำรงชีวิตของเธออยู่ยั้งยืนยง สู้กับโรคร้ายได้ต่อไป นี่คือเหตุผลของบรรดาเพื่อนรัก

ต่อไปนี้จะขอกล่าวถึงเรื่องราวของเธอ ตั้งแต่เริ่มต้นจนประสบความสำเร็จในการขับร้องเพลง และมีชื่อเสียงโด่งดังคล้ายพลุแตก เธอไต่เต้ามาตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนในโรงเรียนพาณิชยการพระนคร ครั้งหนึ่งทางโรงเรียนได้จัดงานขึ้นงานหนึ่ง เธอถูกขอให้ร้องเพลง "สำคัญที่ใจ" อันเป็นเพลงหนึ่งของวงนี้ซึ่งมีเนื้อดังนี้

ช. พี่มาครวญคิดถึงรักของเรา เหมือนเงาในวารี
ญ. แต่น้องหวังชื่นชีวี เฝ้ารอวันที่สุขสันต์
ช. เหมือนปองดอกฟ้า คว้าได้อย่างไรกัน สุดฉันหมายไม่เห็นทาง
ญ. เหตุใดสิ้นคิดชีวิตยังมี มิควรที่จะท้อใจ
ช. สุดทนแล้วยอดหทัย
ญ. อื่นใดจะมาขัดขวาง สำคัญที่ใจ เธอรักน้องไม่เหินห่าง
ช. ไม่ร้างราตราบตาย...ฯ

ต่อมาเมื่อเธอเรียนจบก็มุ่งเข้าสู่ประตูมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในช่วงหนึ่งที่ทางมหาวิทยาลัยจัดกิจกรรม วงดนตรี "สุนทราภรณ์" ก็ได้มาบรรเลงอีกที่หอประชุมใหญ่ เธอเป็นคนหนึ่งล่ะที่ดนตรีวงนี้มันฝังอยู่ในสมอง จึงรีบจองแถวหน้าราคาไม่เกี่ยง เพื่อจะได้ดูได้ฟังเพลงอย่างอิ่มใจ ในตอนบ่ายของวันนั้นเธอปล่อยอารมณ์ให้คล้อยตามเสียงเพลงด้วยความสุข ขณะที่กำลังฟังเพลงเพลิน ๆ อยู่ ท่านหัวหน้าวงดนตรีก็พลันเหลือบมาเห็นเธอเข้า ก็จำได้ว่าเด็กคนนี้ร้องเพลงเสียงดีเหลือเกิน จึงได้ประกาศทางไมโครโฟนให้เธอขึ้นไปบนเวที และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ ที่ได้ร่วมร้องเพลงคู่กับหัวหน้าวงดนตรีที่มีชื่อเสียงที่สุดของประเทศไทย ซึ่งน้อยคนนักที่จะมีโอกาสแบบนี้ เพลงที่ร้องคู่ในคราวนั้นคือ "ปองใจรัก" มีเนื้อร้องดังต่อไปนี้

ญ. โอ้ความรักเอยสุดชื่นสุดเชย สุดจะเฉลยรำพัน
ช. รักเจ้าเฝ้าใฝ่ฝัน ผูกพันรักพี่กระสันคอยหา
ญ. พี่คอยน้องคอย ต่างคนต่างคอย แต่บุญเราน้อยนักหนา
ช. คอยเจ้า เจ้าไม่มา เจ้าหนีหน้า แก้วตาหนีพี่ไป ... ฯ

พอเสียงเพลงนี้จบเท่านั้น พ่อเจ้าประคุณเอ๋ย เสียงปรบมือหลังคาหอประชุมแทบเปิด เธอเกิดแน่ เธอเกิดแน่ ๆ นางสาวมณีผู้มีชื่อเล่น "ต้อย" (ชื่อเดียวกับคุณสุพรรณ บูรณพิมพ์ เพื่อนซี้กับผมเมื่อครั้งที่เธอร้องเพลงอยู่วงดนตรีทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ที่มี ครูนารถ ถาวรบุตร เป็นหัวหน้าวง) เมื่อเธอได้สัมผัสกับเสียงร้องเพลงของครูเพลงผู้ยิ่งใหญ่ ก็ทำให้เธอคลั่งไคล้ใฝ่ฝันที่จะมาเป็นนักร้องของวงดนตรีวงนี้ ขณะนั้นเธออยู่กับญาติสนิทในบริเวณธนาคารแห่งประเทศไทย ซึ่งใกล้กับสถานีไทยโทรทัศน์ช่อง ๔ บางขุนพรหม

ทุกครั้งที่มีรายการของคณะสุนทราภรณ์วงใหญ่ เธอก็จะไปเตร่อยู่ข้างรั้วสถานีโทรทัศน์ ทำทีถือกระป๋องไปซื้อโอเลี้ยง ทั้ง ๆ ที่ยังนุ่งกางเกงขาสั้นประสาวัยเด็ก เมื่อซื้อแล้วก็กลับบ้านดูรายการดนตรีสุนทราภรณ์ โดยหยุดการท่องหนังสือชั่วคราว ฟังไปฮัมตามทำนองไปด้วย กระทั่งผู้ปกครองออกมาพบเข้า ถึงกับเอ่ยปากบอกกับเธอว่า

"โธ่เอ๋ย ... มัวมานั่งชะเง้อเหม่อมองอยู่ได้ ก็ปีนรั้วเข้าไปดูในทีวีก็สิ้นเรื่อง" เท่านั้นหละ ไม่ต้องซ้ำสอง เธอรีบวางหนังสือไว้บนที่นอน วิ่งแจ้นไปปฎิบัติตามคำสั่งทันที นี่คือเหตุการณ์ในชีวิตเสี้ยวหนึ่งของเธอ

ท่านที่รัก...ผมยังไม่ขอเปิดเผยชื่อที่เธอใช้ในการร้องเพลง ขอปิดเป็นปริศนาให้ท่านได้ใช้สมองทายดูก่อน แต่ขอบอกใบ้ว่าชื่อของเธอนั้นมาจากเรื่องอิเหนาตอน "บุษบาเสี่ยงเทียน" ส่วนนามสกุลนั้นเล่าก็มาจาก "กัมมันตภาพรังสี" ผมว่าแค่นี้ท่านก็คงเดาถูกแล้วใช่ไหมฮะ

ทีนี้ขอย้อนตอนที่เธอมีชื่อเสียงใหม่ ตอนนั้นยังไม่ถูกห้ามไม่ให้ไปร้องกับคณะอื่น บังเอิญขณะนั้นเพื่อนรักของผมคือ ศาสตราจารย์พิเศษ เรืออากาศตรี ด๊อกเตอร์ แมนรัตน์ ศรีกรานนท์ ได้แต่งทำนองเพลง "รักเอย" และก็ให้เพื่อนรักผมอีกคนหนึ่ง เกษม ชื่นประดิษฐ์ เป็นผู้แต่งทำนอง นำไปให้นักร้องผู้หนึ่งที่กำลังมีชื่อเสียงบันทึกเสียงให้ แต่เธอปฎิเสธไม่ยอมรับ ดังนั้น เพื่อนรักของผมจึงตัดสินใจนำเพลง "รักเอย" ของเขาไปให้นักร้องคนนี้แหละบันทึกแผ่นเสียงให้ แต่บันทึกแล้วกลับมิได้เผยแพร่เป็นเวลานาน เพื่อนผมจึงตัดสินใจอัดแผ่นเสียงใหม่ โดยให้ ธานินทร์ อินทรเทพ เป็นผู้ร้อง และต่อมาก็คือ ศรีไศล สุชาติวุฒิ ร้องจนได้รับความนิยมแพร่หลายไปทั้งประเทศ ส่วนเธอนั้น...เป็นผู้บันทึกเสียงคนแรก กลับไม่ได้เปิดแผ่นเผยแพร่ ในที่สุดเธอก็จบการศึกษาอนุปริญญาพาณิชยศาสตร์และการบัญชีเมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๐ และเข้ารับราชการในสำนักงบประมาณควบคู่ไปกับการร้องเพลง ดังนั้นเธอจึงแทบไม่มีเวลาว่าง เลยขอลาออกจากราชการไปเอาดีทางร้องเพลงอย่างเดียว และก็สมมาตรปรารถนา ชื่อเสียงของเธอดังเป็นพลุแตก

ผมกับเธอเคยไปร่วมงานกันครั้งหนึ่ง ตอนนั้นครูเอื้อท่านรับงานแสดงที่โรงหนัง "ชินทัศนีย์" เชียงใหม่ โดยการติดต่อของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยคุณ "ดุสิต" ผู้มาติดต่อได้ขอให้ครูเอื้อท่านแต่งเพลง "หนองบัว" เพื่อบรรเลงในงานนี้ แต่ เล็ก โตปาน เพื่อนรักผม ยังใส่คำร้องไม่เสร็จ และจะต้องบรรเลงในรอบบ่าย เมื่อเป็นเช่นนี้ หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ เล็กจึงขอร้องให้คุณดุสิตพาไปชมทัศนียภาพอันสวยงามของหนองบัว ที่อำเภอดอยสะเก็ด เชียงใหม่ แต่เจ้าประคุณเอ๋ย...เมื่อไปถึงหนองบัวเข้าจริงในบึงน้ำแห้งขอด ดินแตกระแหง ดอกบัวเฉาเหี่ยวแห้งคาดิน ถึงกับเป็นฝุ่นปลิวว่อนเวลาลมพัด จากนั้น...พวกเราที่มี วินัย, เลิศ, วิชัย, ศรีสุดา ผมและเล็ก โตปาน ก็รีบกลับมาที่โรงหนัง เล็กรีบเขียนเนื้อต่อ

พอเริ่มรอบเที่ยงของวันนั้น เธอก็เสนอสนองด้วยเพลง "หนองบัว" ในคำร้องที่มีคำพื้นเมืองปนอยู่ให้ชาวเชียงใหม่ฟัง เป็นที่ถูกอกถูกใจของชาวเชียงใหม่ พอสิ้นเสียงเพลงก็ได้ยินเสียงปรบมืออย่างสนั่นหวั่นไหว หลังคาโรงหนังแทบพังด้วยมนต์ขลังของเสียงเพลง ท่านโปรดพิจารณาคำร้องดูซิว่า ที่เห็นหนองบัวจากความเป็นจริง กับคำร้องที่เขียนขึ้นโดยมโนภาพนั้นเหมือนกันมั้ย

. . . ลมเย็นพลิ้วพัดปลิวลิ่วมา
แนวไม้โพ้นไกลสุดตา ดูเหมือนว่าเป็นไพรสณฑ์
เห็นบึงน้ำนอง ฉันมองน้ำวน
ไม้ใบที่หล่น พลิ้ววนร่วงดิ่งลงไป
. . . จวนสลัว หนองบัวช่างงาม
มองเห็นวิมานเมฆยาม ลอยฟ้าเด่นดูสดใส
น้ำวนพลิ้วรัว พัดบัวพัดใบ
คละลอยลิ่วไป เคลิ้มในภาพงามเย็นตา
. . . ธารนามพ้อง หนองบัวแห่งใด
ไม่เหมือนหนองบัวที่ใจเรานี้ได้เคยสุขสม
ถึงตัวร้างไปหัวใจขอจมหนองบัวรื่นรมย์
หนองบัวที่ชมจันทร์แมน . . .

ภาพจากเวบ pixpros.net

ท่านเห็นหรือยังครับว่า ที่ไปเห็นมาด้วยตาเปล่าว่าสภาพหนองบัวเป็นอย่างไรเมื่อตอนสาย ๆ แต่พอถึงตอนบ่ายมันกลับกลายเป็นสวยงามไปได้ ฉันใดก็ฉันนั้น เพลงแบบที่เห็นนี้ยังมีหลายบทเพลง ซึ่งผู้แต่งคำร้องก็มิได้ไปเห็นมากับตาตนเอง เพียงใช้จินตนาการวาดให้มันสวยงามเข้าไว้ จนคนฟังยังเคลิ้มไปกับเนื้อเพลงเหมือนอยู่ในสถานที่นั้นจริง ๆ เช่นเพลง " ภูกระดึง " (ที่ครูแก้วท่านไม่เคยไปเห็นสักหน)

. . . เขาภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจจริง
สัณฐานเหมือนดังกระดิ่งทับหล้า
สูงล้ำดั่งค้ำนภา
สูงลิ่วทิวทัศน์ตื่นตาสวยกว่าเทวาสรรค์สร้าง
. . . หนทางขึ้นลงไม่เรียบแต่ชวนเพลิน
เห็นเนินซ้อนเนินลดหลั่นสล้าง
น้ำใสตกไหลเป็นทาง
ไหลพุ่งจากสูงสุดทาง ไหลหลั่งพื้นล่างสุธา . . .

ภาพจากเวบ ktc.co.th

แหม...นี่ถ้าครูแก้วท่านอยู่ แล้วรู้ว่าผมนำความลับของท่านเปิดเผย ผมคงตายแน่ไม่แช่แป้ง โทษอย่างน้อยก็คงโดนเขกกบาลซัก ๓ โป๊ก ถ้าแรงหน่อยก็ถูกเตะแน่ ๆ

อ้าว...ไหน ๆ จะพูดแล้ว ก็จะขอสักอีกเพลงหนึ่ง ให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลยคือเพลง "มนต์เมืองเหนือ" คนร้องบันทึกเสียงก็คือ สมยศ ทัศนพันธุ์ เพื่อนเก่าเล่ายี่ห้อ ส่วนผู้ที่แต่งคำร้องเพลงนี้ก็คือ ครูไพบูลย์ บุตรขัน (นี่ก็เคยไปหัดดนตรีไทยครูคนเดียวกัน คือ ครูผ่อง และ ครูพิณ โปร่งแก้วงาม ที่ตรอกวัดตะเคียนหรือวัดมหาพฤฒาราม ผมหัดสีซอด้วง ครูไพบูลย์หัดจนเป็นแล้วก็เป็นครูสอนหนังสืออยู่ที่สมาคมกว๋องสิว ข้างโรงหนังพัฒนากร) ครูไพบูลย์ไม่เคยไปเชียงใหม่เลย ฟังเขาเล่า ก็เลยเอามาเรียบเรียงเป็นคุ้งเป็นแควถึงความงามของนครเวียงพิงค์ แต่มาตกม้าตายในประโยคหนึ่งของบทเพลงนี้ มันผิดตรงไหนหรือครับ

ครูไพบูลย์ บุตรขัน ให้สัมภาษณ์ว่า แต่งเพลงนี้ให้ครูสมยศร้องและดังไปแล้ว ภายหลังมีคนทักว่า "...แอ่วเว้า เจ้าวอน...” ทางเหนือ คำว่า "เว้า" นั้นไม่ใช้กัน "เว้า" ที่แปลว่าพูด จะใช้ทางภาคอิสาน ส่วนทางเหนือใช้ว่า "อู้" ดังนั้นท่านจึงแก้ไขใหม่เป็น...."แอ่วสาว เจ้าวอน" แล้วให้ทูล ทองใจ ขับร้อง แล้วก็ดังเป็นพลุแตกอีกคน

เวบรวมคลิปเพลงคุณบุษยา
Google Videos

ภาพและข้อมูลจาก
ครูบ้านนอก
leelart.net
osk101.com
thaipoem.com
komchadluek.net
2.thaitownusa.com
maemaiplengthai.com

ฉากหวาน ๆ ในออทั่มตอนล่าสุด
ตามไปอ่านได้แล้วจ๊ะ รักนี้ชั่วนิรันดร์ ๖

บีจีจากคุณUnderSunShine และไลน์จากคุณญามี่

Free TextEditor

Create Date : 28 มีนาคม 2553

Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2555 22:43:44 น.

34 comments

Counter : 9323 Pageviews.

เจิมๆๆๆเจิมๆๆๆ
ชอบเสียงร้องอมตะของท่านมากค่ะ
ขอไว้อาลัยด้วยคน

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:19:09:36 น.

ขอแสดงความอาลัยด้วยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:21:41:21 น.

สูญเสียคนดีๆและเก่ง ไปอีกคนแล้ว

ขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ

โดย: somjaidean100

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:22:28:36 น.

ทำไมโจวลี่ไม่รู้จักอ่ะ เหมือนเพชรา เนอะ สงสัยรุ่นเดียวกัน

(อิโมหาย!!!!!!!!!)

โดย: Million Stars

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:23:06:02 น.

โอ้ววววว ในที่สุดเดี๋ยนก็รู้ ว่า"ทัดดาว บุษยา" ฉบับต้นตำหรับคือใคร

RIP.

โดย: Million Stars

วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:23:10:08 น.

ขอไว้อาลัยด้วยคนค่ะ

โดย: KOok_k

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:2:36:58 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:6:07:02 น.

เพลงภูกระดึงนี่แม่เราร้องให้ฟังบ่อยมากเลยล่ะ

โดย: ณ มน

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:10:43:25 น.

หวัดดียามบ่ายครับคุณไฮกุ

บุษยา รังสี เป็นนักร้องที่ผมชอบมากคนหนึ่ง
โดยเฉพาะ "แก้วเสียง" ของเธอ หวานไพเราะมากกกกก...อาลัยและเสียดาย

ไปทำงานที่กาญจนบุรีมาครับ เลยได้รูปเห่ยๆมาฝาก
ถ่ายรูปไม่เก่ง แต่ชอบถ่ายแทนการจดบันทึก
ตั้งแต่ใช้กล้องดิจิตอลเป็น...ถูกใจจัง

ถามเรื่องภาษาจีน ไม่เคยเรียนหรือมีเหล่าซือเลย
ต้องบอกเลยว่า "ไม่เก่ง" แค่สนใจ อ่าน เปิดดิค นานๆเขียนที เป็นงานอดิเรกครับ
มั่วอนุมานและชอบเช็คกับหลายๆแหล่งหลายๆความเห็น

โดย: Dingtech

วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:13:21:51 น.

หวัดดีค่ะคุณไฮ
ขอร่วมไว้อาลัยกับท่านด้วยคนค่ะ
ตอนมินเด็ก ๆ แม่มินก็ชอบร้องเพลงของท่านให้ฟังเหมือนกันค่ะ
ปล. มินไม่อยู่ 2-3 วัน นะคะ ไปทำงานที่ขอนแก่นค่ะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:5:05:30 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:6:03:17 น.

คุณอ้อ...ขอบคุณที่พาหนุ่มฮ็อตมาเจิมให้นะจ๊ะ

เอ ใช่ภาพจากเรื่อง Remember Me หรือเปล่าน้า

หลานพจ...เพลงแบบนี้คงไม่ค่อยเข้าทางหลานพจเท่าไหร่มั้ง ถ้าไม่ใช่เป็นแฟนเพลงสุนทราภรณ์อาจจะไม่ค่อยรู้จักคุณบุษยา อีกอย่าง เธฮย้ายตามสามีไปอยู่พม่าหลายปี ข่าวคราวเลยเงียบหายไป

ตอนที่อ่านเจอว่า คุณบุษยาเคยมีชื่อเหมือนนางเอกเรื่องทัดดาวแล้วแอบยิ้ม

คุณชอุ่ม ปัญจพรรค์(ที่แต่งนิยายเรื่องนี้เป็นนักแต่งเพลงให้วงสุนทราภรณ์ด้วย)คงจะถูกชะตาเลยอนุญาตให้ใช้ชื่อ มาเปลี่ยนเป็นบุษยา รังสีก็ตอนเข้าวงสุนทราภรณ์

ณ มน...เพลงภูกระดึงเพราะมากเลยค่ะ โดยเฉพาะเนื้อเพลง ฟังแล้วไม่นึกว่าคนแต่ง(ครูแก้ว อัจฉริยกุล) จะเขียนออกมาได้โดยที่ไม่เคยไปภูกระดึงเลยสักหน

คุณDingtech...โห ไม่น่าเชื่อว่าไม่เคยเรียนภาษาจีนเป็นเรื่องเป็นราว ยังนึกว่าคุณDingtechเป็นเหล่าซือ ไม่ก็ต้องเรียนภาษาจีนแบบเข้มข้นมาแล้วแน่ ๆ เพราะมีความรู้เรื่องจีน ๆ ดีเหลือเกิน โดยเฉพาะเรื่องการแปลบทกวีที่ไม่ใช่ของหมู ๆ เลย แบบนี้แสดงว่าคุณDingtechเป็นคนมีมานะพยายามมาก ขอแสดงความชื่นชมจริง ๆ ค่ะ

คุณมิน...คุณมินชีพจรลงเท้าอีกแล้ว ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่า

คุณก๋า & คุณพีช & คุณกิ๊ก...ขอบคุณมากที่แวะมาร่วมไว้อาลัยให้นักร้องคนโปรดของเราค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:9:18:34 น.

สวัสดีค่ะคุณ haiku ขอไว้อาลัยศิลปินผู้หนึ่งในอดีต.....ดุจใบไม้ปลิวหลุดหล่นจากกิ่งก้าน ร่วงหล่นสู่ผืนแผ่นดิน ขอไว้อาลัยให้กับการจากไป คงไว้เพียงความทรงจำดี ๆ และผลงานที่เหลืออยู่ตลอดไปค่ะ

โดย: tummydeday

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:11:02:35 น.

สงสัยจะจบยากครับคุณไฮกุ
นายกเล่นบอกว่ารอแก้รัฐธรรมนูญอีก 9 เดือน แล้วจะยุบสภา
ถึงตอนนั้นจะยุบทำไมล่ะน้อ
อยู่อีกแป๊บก็หมดวาระแล้ว 5555555

ผมก็เบื่อทุกฝ่ายเลยครับ
เพราะธุรกิจของผมได้รับผลกระทบเต็มๆจากการเมืองครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:11:55:45 น.

หวัดดียามบ่ายครับคุณไฮกุ

ถามคุณไฮกุว่าเคยเรียนภาษาญี่ปุ่นมั้ย? ทำไมแปลไฮกุได้ดีจัง
ใช้คำกระชับ ไพเราะ กินใจ ได้อารมณ์

ผมว่าตัวเราผู้อ่าน ผู้ถ่ายทอด กับศิลปิน(กวี จิตรกร คีตกวี) พูดภาษาเดียวกันจนก้าวข้ามกำแพงของตัวอักษร กำแพงของเส้นสี กำแพงของตัวโน้ตไปเสียด้วยซ้ำ ... สิ่งนี้ต่างหากที่ทุกฝ่ายปรารถนา

อย่างไรก็ตาม จะผ่านขั้นตอนมาถึงแต่ละระดับ จำเป็นต้องใช้เวลาบ่มเพาะและทำความคุ้นเคยไม่น้อยทีเดียว...ผมว่า

โดย: Dingtech

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:14:35:20 น.

ศิลปินรุ่นเก่า เต็มไปด้วยความสามารถจริงๆค่ะ เพลงเพราะ และอยู่ในดวงใจให้คนรุ่นเก่าได้เสมอ

โดย: sawkitty

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:16:36:17 น.

คิดถึงค่ะตุณไฮกุ

ช่วงนี้ป้ากุ๊กไม่ค่อยได้เดินสายค่ะเพราะไม่สะดวกจริงๆ
อย่างมากได้แค่แว๊บเข้ามาอ่าน….แล้วก็แว๊บไปไม่ได้ฝากคำ
แต่ก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ

ป้ากุ๊กสบายดีค่ะ แค่อายุที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ทำงานได้ช้าลง
หูตาขาแขนก็พลอยช้าตามไปด้วย
กว่าจะพิมพ์คอมเมนท์ได้แต่ละบล็อกจึงเป็นปัญหาอย่างยิ่ง เท่านั้นเองค่ะ

ร่วมไว้อาลัยกับนักร้องในดวงใจของป้ากุ๊กด้วยค่ะ

ทุกคนมีวันใหม่ทุกวันเหมือนกัน
จะต่างกันก็เพียงจะใช้วันใหม่ให้ใจเป็นสุขได้เแค่ไหนเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:21:23:16 น.

เอ...สงสัยจะเกิดไม่ทันแน่ๆเลย เลยไม่รู้จักเลยครับ

แต่ยังไงก็ถือว่ามาร่วมไว้อาลัยด้วยคนละกันครับผม

โดย: Unravel

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:22:16:14 น.

วงการเพลงสูญเสียนักร้องดีดีไปอีกคนหรือนี่
ขอแสดงความเสียใจด้วยคนค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:23:10:32 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:6:53:32 น.

สวัสดีฮะคุณไฮกุ
ขอบคุณนะฮะที่เข้าไปเยี่ยมเยียนบล๊อก
ชอบเพลงเก่าประมาณนี้ เหมือนกันฮะ
เพลงของคุณบุษยา ก็ชอบ เสียงหวานนนนนมากๆๆ โดยเฉพาะเพลง " ฝากรั " ชอบเป็นพิเศษ

โดย: มะแม (paeuan

) วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:8:44:17 น.

แป่วเคยได้ยินชื่อคุณบุษยาตอนเด็กๆค่ะ อาจจะเคยฟังเพลงผ่านหูแต่จำไม่ได้ แต่อ่านข่าวแล้วใจหายเหมือนกันนะคะ

เนื้อเพลงหนองบัวเพราะจังค่ะ

รูปดอกไม้ที่คุณไฮกุถามคือดอก prune หรือ ume ค่ะ บ้านเราเรียกดอกบ๊วยใช่ไหมคะ แป๋วชอบค่ะ ต้นนี้ไปถ่ายทุกปีเลยค่ะ พอดีวันนั้นไปถ่ายวันฟ้าครึ้มๆค่ะ รู้สึกว่ารูปทรงสวยดีเลยลองทำเป็นขาวดำ ทำแล้วชอบเลยเอาให้ดูแทน เดี๋ยวแป๋วลงรูปสีแล้วจะมาชวนคุณไฮกุไปดูอีกทีนะคะ

แป๋วยังไม่ได้ไปหาหนังสือที่ห้องสมุดเลยค่ะ แต่ไปซื้อหนังสือไฮกุจากดีซีมาเล่มหนึ่ง มีไฮกุของหลายๆคนรวมอยู่พร้อมกับภาพเขียนของญี่ปุ่น ถ้าไม่ได้อ่านบล็อกนั้นคงไม่เกิดแรงบันดาลใจให้ไปลองหาหนังสือมาอ่านดูบ้าง ขอบคุณมากนะคะ

โดย: SevenDaffodils

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:10:18:34 น.

ขอร่วมไว้อาลัยคุณบุษยาด้วยอีกคนนะคะ
เธอเป็นครูของป้ามดจริงๆ
เวลาเอาเพลงของเธอมาขับร้องป้ามดต้องเอาใจใส่ทุกวรรคทุกตอน ไม่อยากให้ผิดเพี้ยนไปจากเพลงของครูเลย

โดย: ป้ามด

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:11:52:39 น.

คุณtummydeday...ขอบคุณที่แวะมานะคะ คุณtummyเขียนคำไว้อาลัยได้เพราะจัง

คุณก๋า...เราก็เบื่อสุด ๆ เลยค่ะ

ที่เรื่องมันจบยาก จะโทษท่านนายกฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกหรอก ตัวปัญหาใหญ่คือนักโทษชายหนีคดีมากกว่านะ ถึงจะยุบสภาตอนนี้ เหตุการณ์ก็คงไม่จบ เดี๋ยวก็ต้องมีกลุ่มอื่นออกมาเรียกร้องอีกแหละ ก็ได้แต่หวังว่า เหตุการณ์จะไปบานปลายจนบ้านเมืองเสียหายไปมากกว่านี้ค่ะ

คุณDingtech...ขอบคุณสำหรับคำชมค่า

ดีใจที่แปลไฮกุได้ถูกใจคุณDingtechนะคะ เรายังไม่เคยเรียนภาษาญี่ปุ่นเลยค่ะ บทกวีไฮกุในบล๊อคก็แปลจากภาษาอังกฤษทั้งหมด บางบทก็แปลได้รวดเดียว แต่หลายบทที่นั่งนึกคำแปลอยู่นานกว่าจะลงตัว อาศัยที่อ่านไฮกุมาเยอะ เลยพอจะเข้าใจอารมณ์ของบทกวีพอควร บางทีแปลไม่ตรงกับตัวอักษร ก็แอบแถไปบ้างเป็นบางโอกาส อิ อิ

แต่ถ้าคุณDingtech อ่านบทไหนแล้วรู้สึกว่าเราแปลผิดก็ติติงได้ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ

คุณป้ากุ๊กไก่...รับทราบค่า เห็นคุณป้าหายไปนานแล้วนึกห่วง ถ้างั้น ช่วงไหนสะดวกก็ค่อยแว่บมาหานู๋ก็แล้วกันค่า

คุณสาว...เห็นด้วยจ๊ะ เพลงเก่า ๆ แต่งเนื้อร้องและทำนองได้เพราะ ๆ ทั้งนั้น ฟังบ่อยแค่ไหนก็ไม่เบื่อเลยค่ะ

คุณมะแม...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ

ลุงเปามาชวนให้ไปฟังเพลงที่บล๊อคคุณ แวะไปแล้วถูกใจ ฟังเพลงแนวเดียวกันเลยค่ะ คุณมะแมชอบเพลงฝากรักเลยหามาให้ฟังค่ะ

คุณแป๋ว...ขอบคุณมากที่แวะมาบอกชื่อดอกไม้ ดอกบ๊วยนี่เอง ดอกมันน่ารักดีจัง ชื่อภาษาอังกฤษก็เพราะด้วย

แอบปลื้มที่บล๊อคเราเป็นแรงบันดาลใจให้คุณแป๋วนึกอยากอ่านไฮกุ ขนาดไปหาซื้อหนังสือมาอ่าน

ดูท่าหนังสือที่คุณแป๋วซื้อต้องสวยมากแน่เลย เดี๋ยวนี้ฝรั่งหันมาเขียนไฮกุกันเยอะ ที่โน่นคงหาซื้อหนังสือไฮกุได้ง่ายกว่าที่เมืองไทย ถ้าวันไหนคุณแป๋วอ่านแล้วนึกครึ้มอยากแต่ง เขียนได้ก็เอามาให้อ่านมั่งนะคะ

ตอนเขียนบล๊อคหาเพลงหนองบัวไม่เจอ พอคุณแป๋วบอกว่าชอบ เลยแจ้นไปหามาแปะในบล๊อคให้ฟังจนได้

เดี๋ยวหอบไปฝากที่บล๊อคด้วยค่ะ

ป้ามด...อ่่านเม้นท์ของแล้วอยากฟังคุณป้าร้องเพลงแล้วสิ

เพลงเก่า ๆ นี่ร้องยากนะคะ ครูเพลงสมัยก่อนแต่งเพลงโดยถือความไพเราะเป็นหลัก จะคีย์สูงขนาดไหน นักร้องก็ต้องพยายามโหนเสียงให้ถึง ถ้าร้องไม่เต็มเสียง และออกเสียงไม่ชัดถ้อยชัดคำก็หายเพราะไปเลย

คุณUnravel & คุณอุ้ม...ขอบคุณที่แวะมานะคะ

โดย: haiku

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:20:07:39 น.

คุณบุษยา รังสี เป็นนักร้อยอดนิยมของผมคนหนึ่ง

ท่านมีแก้วเสียงที่ไพเราะมาก ฟังไม่เคยเบื่อ

อ่านบล็อกนี้แล้วได้รายละเอียดมากครับ

ขอร่วมไว้อาลัยกับการจากไปของคุณบุษยา รังสีครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:23:24:50 น.

สวัสดีครับคุณไฮกุ

ก๋าราณี...ก็เป็นหนังสือที่ผมอยากทำนะครับ
ว่าจะลองปรึกษาหนุ่ยดูอีกที
แต่ตอนนี้คิวของหมื่นตาเล่ม 2 และ ความเรียง
น่าจะถูกผลิตออกมาก่อนครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:6:15:39 น.

ฝากให้คุณไฮกุไปดูเล่นๆ
หัดเขียนแบบสามบรรทัดดูบ้าง
แต่ยังไม่ใช่ไฮกุหรอกนะคะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sevendaffodils&month=29-03-2010&group=8&gblog=107

โดย: SevenDaffodils

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:11:06:54 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทาย

มาร่วมไว้อาลัยให้แก่คุณบุษยา รังสีด้วยคนครับ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:14:06:22 น.

หวัดดีครับคุณไฮกุ

เอารูปละเลงหมึกวาดอักษรมาให้ชมแระ
แบบโฉ่งฉ่างเลย...

โดย: Dingtech

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:15:36:14 น.

หวัดดีค่ะคุณไฮ
เมื่อเช้า มินแวะเยข้ามาส่งข่าวท่นึงแล้วค่ะ
ว่ากลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วอ่ะค่ะ
แต่ พอกดซับมิท มันจะแบ็คกลับบอกให้มินไปใส่ล๊อคอินก่อน
ทั้ง ๆ ที่มินก็ล๊อคอิน เรียบร้อยแล้วอ่ะ เป็นอยู่อย่างนี้หลายครั้ง
เลยต้องออกไปก่อน เพราะกลับมาจากนู่น
ก็ต้องรีบเคลียร์งานที่โน่น ทำส่งขึ้นไปก่อนค่ะ
เดี๋ยววันที่ 19 ก็ต้องขึ้นไปอีกรอบนึงอ่ะค่ะ
ปล. นอนหลับฝันดี นะคะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:19:54:37 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:6:48:50 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ และ ไว้อาลัยด้วย

โดย: everything on

วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:8:18:47 น.

เสียดายนักร้องรุ่นเก่าๆเสียงดีแบบนี้มากเลยครับ

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:21:28:21 น.

คุณIM...ที่จริงหาข้อมูลได้เยอะกว่านี้ค่ะ แต่เอามาให้อ่านพอหอมปากหอมคอ ไม่งั้นบล๊อคจะยาวเกิน

คุณก๋า...ดีเลยค่ะ คงมีเพื่อนบล๊อคหลายคนที่อยากได้หนังสือก๋าราณีเหมือนเรา เนื้อหาในบล๊อคของคุณก๋าเอามาทำหนังสือได้หลายเล่มเลยนะคะ อีกเล่มนึงที่น่าทำคือ หนังสือพู่กันเดียว

คุณแป๋ว...ขอบคุณที่แวะมาบอกนะคะ แล้วจะแวะไปอ่านค่า

คุณอาคุงกล่อง...ยินดีต้อนรับเพื่อนบล๊อคคนใหม่ค่ะ ขอบคุณมากที่แวะมาทักทายกันนะคะ

คุณDingtech...ทำบล๊อคของโปรดเราอีกแล้ว แล้วจะแวะไปชมค่า

คุณมิน...น่ารักจริงเชียว กลับมาก็แวะมาเยี่ยมกันเลย ขอบคุณจ๊ะ

ที่คุณมินเม้นท์ไม่ได้ อาจจะเป็นช่วงที่พันทิพเปิดซ่อมครั้งล่าสุดละมั้งคะ ตอนที่เราเข้าพันทิพก็มีข้อความบอกว่ากะลังปรับปรุงระบบอยู่ ปรับระบบหนนี้แล้วรู้สึกว่าเข้าบล๊อคง่ายขึ้น

คุณแมท & ลุงแอ๊ด...ขอบคุณที่แวะมานะคะ

โดย: haiku

วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:23:52:05 น.