หญิงสาวที่เหย้าริมยม ไม่ได้อัพบล็อกผลงานของคุณปอนมาเป็นปี เมื่อ ๕-๖ ปีที่แล้วเคยทำบล็อกผลงานของคุณปอนชื่อ "ผ่านตามาตรึงใจ" บล็อกหลังสุดอัพไว้เมื่อกลางปี ๕๙ กลับไปเช็คดูอีกรอบปรากฏว่ารูปที่ไม่ได้โหลดกับบล็อกแก๊งค์หมดอายุเกลี้ยง แถมเพจนั้นก็หายไปซะแล้ว เลยต้องปล่อยบล็อกไว้แบบนั้น ช่วงนี้งานยังติดพันนัวเนีย ไม่มีเวลาเขียนบล็อกใหม่สักที พอดีได้เจอเพจใหม่ของคุณปอน ชื่อเพจ "งานเขียนของพิบูลศักดิ์ ละครพล" เลยขออนุญาตแฮ้บมาอัพสลับฉาก ช่วยผ่อนแรงไปพลาง ๆ ก่อน จะได้ไม่ดองบล็อกนานเกิน ต้องขอบคุณคุณปอนมาก ๆ ไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ หญิงสาวที่เหย้าริมยม นานนมแล้วภาพนี้ก่อน ๔๑ เก่าเก็บความคิดถึงอันอ่อนหวาน บันทึกทรงจำใจดอกไม้บาน และรอยรักที่ข้ามผ่านกาลเวลา ภาพนี้มีบทกวีกำกับด้วย เขียนบนกระดาษกล่อง เนื้อเรียบ ด้วยสีน้ำ ที่ใช้เทคนิคสีน้ำมัน รูปแบบวิคตอเรียโบราณ มีแม่น้ำยมเป็นฉากหลัง ขนาดภาพใหญ่กว่านี้ สีซีดเซียวด้วยแดดลมและฝนสาดชะ คิดจะเอาไปเปลี่ยนกรอบ แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ เก็บไว้เป็นรอยความอาลัย บ่งบอกยุคสมัยแรกเริ่มฝึกขีดเขียน และเธอผู้นั่งเป็นแบบเรียน "ขอบคุณชีวิต ที่นำเรามาพบกัน ขอบคุณความฝัน ขอบคุณคืนวันเปลี่ยวเหงา..." บทเพลงนี้ฉันแต่งไว้หลังจากน้ำท่วมพัดพาเหย้าริมยมล่มสลาย ฉันเดียวดาย เธอโดดเดี่ยว โชคชะตาพาเราสองเที่ยวไปในความสงบงามของความรัก นานแสนนาน ไกลแสนไกล จนบัดนี้ ฉันเพิ่งค้นพบว่า เธอยังอยู่ใกล้ ๆ ในภาพเขียนซีดจางที่กลับชัดแจ่มจนน่าชัง บนผนังแห่งความทรงจำต้นฤดูฝน มาชา ปอน เรื่องและภาพโดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จาก เพจภาพเขียนของพิบูลศักดิ์-ละครพล บีจีจาก xmple.com กรอบจากคุณ ebaemi และคุณ Hawaii_Havaii   Create Date : 12 กรกฎาคม 2562 0 comments Last Update : 12 กรกฎาคม 2562 23:02:23 น. Counter : 599 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณkatoy, คุณอุ้มสี, คุณmcayenne94, คุณวลีลักษณา, คุณเนินน้ำ, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtuk-tuk@korat, คุณTui Laksi, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณก้นกะลา, คุณnewyorknurse, คุณสันตะวาใบข้าว