"จรัล" คือนิรันดร์ในใจเรา
ตำนาน ใบหน้าเขาราวผืนป่า มีชีวิตชีวาอย่างน่าทึ่ง ดวงตาเขาราวแม่น้ำงามลึกซึ้ง รอยยิ้มหนึ่งดั่งดอกไม้มอบให้กัน เสียงของเขาราวเสียงซึง มีเพียงหนึ่งตรึงใจชายช่างฝัน เพลงของเขาเราทั้งรักและผูกพัน เพลงจรัล มโนเพ็ชร เพชรแผ่นดินอุ๊ยคำ, มิดะ, สาวเชียงใหม่ สาวมอเตอร์ไซด์ ลูกข้าวนึ่ง จึงถวิลพี่สาวครับ ม่วนขนาด เมื่อได้ยินผักกาดจอ ของกิ๋นคนเมือง น้อยใจยา บ้านบนดอย มะเมี๊ยะ เจ้านาง กาเหว่าที่บางเพลง ศิลปินป่า รางวัลแด่คนช่างฝัน บรรเลงมาลืมอ้ายแล้วกา คนสึ่งตึง ซึงสุดท้าย ดวงใจเขาราวดนตรี ช่าง 'สุนทรี' มีความรัก มากความหมาย ชีวิตเขาราวน้ำค้างพร่างพราวพราย ทองประกายเกร็ดดวงดาวเช้านิรัน เสียงของเขาราวเสียงซึง มีเพียงหนึ่งตรึงใจชายช่างฝัน เพลงของเขาเราทั้งรักทั้งผูกพัน เพลงจรัล มโนเพ็ชร เพชรแผ่นดิน พรชัย แสนยะมูล ร้อยกรอง นสพ.เนชั่นสุดสัปดาห์ ๑๒ ต.ค. ๒๕๕๕
เพชรล้านนา เขียนบล็อกนิทรรศการศิลปินแห่งชาติภาคสองเสร็จแล้ว พอดีมีเรื่องอื่นมาอัพตัดหน้า ได้อ่านข่าวคอนเสิร์ตรำลึกถึงอ้ายจรัลที่จะจัดในวันที่ ๑๙ เดือนนี้ เลยต้องอัพบล็อกแบบด่วนจี๋ ชวนไปชมคอนเสิร์ตกันก่อน คอลัมน์ "ท่องไปกับใจตน" ในนสพ.คม ชัด ลึก ตั้งชื่อเรื่องว่า "จะสักกี่ปี "จรัลยังแนบนิรันดร์ในใจเรา" เขียนถึงคุณจรัลและคอนเสิร์ต ...๓๕ ปี โฟล์คซองคำเมือง" คอนเสิร์ต "จรัลในดวงใจ"... อ่านแล้วชอบมาก พอเห็นชื่อคนเขียนก็ร้องอ๋อเลย คุณธีรภาพ โลหิตกุล นักเขียนสารคดีฝีมือเยี่ยมนี่เอง เสียดายงานจัดวันธรรมดาแถมจัดกลางคืนด้วย เลยไม่ค่อยสะดวกที่จะไปดู อยากให้เขาทำดีวีดีออกมาจัง ไม่รู้ว่าจะแห้วหรือเปล่า แฟนขวับอ้ายจรัลท่านใดสะดวกที่จะไปก็รีบซื้อบัตรเลย รายละเอียดการจองบัตรอยู่ท้ายบล็อกค่ะ "...กำเดียวก็มีรถยามาฮ่า ร้อยซาวห้าก๋ายหน้าอ้ายไป น้องได้ยินก็ฟ่างลุกตามไฟ น้องได้ยินก็ฟ่างลุกตามไฟ แล้วเอิ้นออกไป...อ้ายมอเตอร์ไซค์ไปไหนมาเจ้า อ้ายได้ยินยังมาผิดใจแต๊ว่า จะขายนาซื้อคาวาซักกัน พอไปถึงอ้ายจะเบิ้ลน้ำมัน พอไปถึงอ้ายจะเบิ้ลน้ำมัน ฮื่อน้องแก๊นควัน...ตายช่างมันสาวมอเตอร์ไซค์... ผมจำได้ดีว่าทั้งเนื้อร้องและทำนองเพลงนี้ ตรึงอยู่ในจิต ติดอยู่ที่ริมฝีปากนานนับปี ก่อนที่บทเพลงจะเป็น ยานอันวิเศษ นำพาผมไปเรียนรู้ คำเมือง ว่า ฮื่อน้องแก๊นควัน นั้นคือคำประชดประเทียดว่าถ้าน้องคลั่งไคล้มอเตอร์ไซค์นัก พี่ก็จักถอยคาวาซากิ มาเบิ้ลน้ำมัน ให้น้องสำลักควันตายกันไปข้างหนึ่ง...(ดีไหม?)สุนทรี เวชชานนท์ - จรัล มโนเพ็ชร ในยุครุ่งเรืองโฟลค์ซองคำเมือง และผมก็ยังจำได้อีกว่า เวลาตามไปฟังคอนเสิร์ตของศิลปินเจ้าของเพลงบทนี้ เขามักมีลูกเล่น เจ็บ ๆ คัน ๆ อันสะท้อนความเป็น นาย ของภาษา และความสามารถพิเศษ ในการหยิบจับเอา เทรนด์ (Trend) ของสังคม มาเล่นในบทเพลงได้อย่างทรงพลัง เหมือนนั่งอยู่ในใจคนฟัง ตั้งแต่คำว่า อินเทรนด์ ยังไม่เกร่อ ทำให้เพลงฮิตบทเดิม ๆ นั่นแหละ ได้รสชาติใหม่ไปอีกแบบ อย่าง...กำเดียวก็มีรถซูซูกิ คอสั้นกิ๊งิ ก๋ายหน้าอ้ายไป... ซึ่งจะฟังเล่น ฟังเพลินไปกับคำคล้องจองสนุกๆ หรือจะ ฟังเอาเรื่อง ด้วยการนำเพลงไปต่อยอดความรู้ใหม่ ได้ว่า กิ๊ ในคำเมือง หรือภาษาเหนือนั้นแปลว่าสั้น ครั้นเติม งิ เข้าไปอีก ก็แปลว่ายิ่งสั้นมากถึงสั้นที่สุด แล้วศิลปินหนุ่มขี้เล่นคนเดียวกันนี้ ยังรังสรรค์เพลงชีวิตในแนว บัลลาด (Ballad) แบบฝรั่ง ได้ทั้งความไพเราะ และความซาบซึ้ง กินใจ ชนิดที่หากนึกภาพตามแล้วพลันน้ำตาไหลพรากได้ไม่รู้เนื้อรู้ตัว กับเรื่องราวชีวิตของ ...อุ้ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี ลูกผัวบ่มี เป็นดีเอ็นดูล้ำ แลงนี้แดดอ่อน บ่หันอุ้ยคำ เกยมาประจำ อุ้ยคำ ไปไหน หมู่ผักบุ้ง ยอดซม เซาซบ บ่ไหว เป็นจะใด ไปแล้ว อุ้ยคำ ฟ้ามืดมัวหม่น เมฆฝนครึ้มดำ เสียงพระอ่านธรรม ขออุ้ยคำ ไปดี... ทำให้เกิดบทบันทึกว่า ไม่มีสักครั้ง ที่ศิลปินหนุ่มอยู่บนเวทีแล้วไม่ได้ร้องอุ้ยคำ และไม่มีสักครั้ง ที่เขาจะไม่พูดสื่อสารไปถึงคนฟังว่า...กลับบ้านไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ ไปเยี่ยมอุ้ยที่บ้านเน้อ (มานิด อัชวงศ์, หนังสือ ซึงสุดท้าย) กระทั่ง เรื่องจริงดั่งนิยายรักของราชนิกุลหนุ่มกับสาวขายบุหรี่ขี้โยเมืองพม่า (หรือว่า มอญ?) ที่กลายเป็น ตำนานร้อน สอนหนุ่มเมืองเหนือให้ชั่งใจ หากคิดจะได้มอญ-พม่ามาเป็นเมีย ก็ถูกศิลปินหนุ่มนำมารังสรรค์เป็นเพลงตรึงใจ นำพาให้ได้กลับไปเรียนรู้ประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์สยาม-ล้านนา และพม่า ในยุคเจ้าอาณานิคมอังกฤษครองเมือง เมื่อร้อยกว่าปีก่อน ว่าแท้ที่จริงเป็นชนวนเหตุให้เกิดโศกนาฏกรรมรักมะเมียะ กับเจ้าน้อยสุขเกษม เพราะในขณะที่ราชสำนักเชียงใหม่มึนงงว่าเจ้าชายนำ ใคร ติดสอยห้อยตามมาด้วย ภายหลังเรียนจบจากมะละแหม่งแล้วจรัล ยังเป็นนิรันดร์ในใจเรา ทว่า สายตาที่เพ่งมองมาจากศูนย์กลางแห่งอำนาจ ณ กรุงรัตนโกสินทร์ยามนั้น คือความหวาดระแวงว่า ใคร คนนั้น อาจเป็น สาย ที่อังกฤษส่งมาสืบเรื่อง ลับ กลับไปเป็นแนวทางสู่การ ฮุบ ดินแดนล้านนาอันมั่งคั่งด้วยทรัพยากรป่าไม้ จนกลายเป็นภาพรันทด ณ ประตูหายยา หนึ่งในประตูเมืองเชียงใหม่ ที่เล่าขานกันแบบปากต่อปาก เสียจนเหมือนคนเชียงใหม่ทั้งเมือง ได้เห็นกับตาตนเองว่า... ...เจ้าชายเป็นราชบุตร แต่สุดที่รักเป็นพม่า ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างราแย่งทาง โอ้ โอ๊ ก็เมื่อวันนั้นวันที่ต้องส่งคืนบ้านนาง เจ้าชายก็จั๊ดขบวนจ๊าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำต๋า มะเมียะตรอมใจ๋ อาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลา สยายผมลงเจ๊ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วจาดนี้.. การสยายเส้นผมออกมาเช็ดฝ่าเท้าให้คนรัก เป็นวัฒนธรรมการแสดงความเคารพรักสามีของสตรีชาวมอญ พม่า ไทยใหญ่ ล้านนา ในกรณีที่จะแสดงสักการะต่อพระภิกษุสงฆ์ พวกเธอจะก้มศีรษะลงจนหน้าผากจรดพื้น แล้วสยายเส้นผมออก เพื่อปูเป็นพรมให้ศิษย์ตถาคตเดินย่ำไป เกร็ดวัฒนธรรมเช่นนี้ สอดแทรกอยู่ในบทเพลงของศิลปินหนุ่ม ให้ผู้ฟังได้ฟังเพลินไปพร้อมการเรียนรู้ภูมิปัญญาพื้นบ้าน ศิลปวัฒนธรรมพื้นถิ่น คติชนวิทยา กระทั่งภูมิปัญญาด้านโภชนาการ หรืออาหารพื้นเมืองเหนือ ก็ยังปรากฏในเพลงอย่าง ผักกาดจอ, ของกิ๋นคนเมือง ที่ทำให้คนไทยทั้งประเทศรู้จักและอยากลิ้มลอง... ...แกงบะค้อนกล่อม แก๋งอ่อมเครื่องใน แก๋งผักเฮือดลอ อ๋อ ยำหน่อไม้ น้ำเมี่ยงน้ำตับ กั๊บแก๋งฮังเล น้ำพริกอี่เก๋ เฮ้ ยำจิ้นไก่ ลาบงัวตั๋วลาย ลาบควายตั๋วดำ ลาบไก่ยกมา ลาบปลาสร้อยก็ลำก๋า กิ๋นอาหยังระวังพ่อง ลุต๊องจะว่าบ่บอก ส่วนบ้านผมกิ๊กก๊อก ยอกแก๋งโฮะตึงวัน... ไม่ผิดนักที่จะกล่าวว่า มี สหวิทยาการ หรือความรู้หลากหลายสาขา ซึมซ่านอยู่ในงานเพลงของศิลปินหนุ่มล้านนา นาม จรัล มโนเพ็ชร ที่วันนี้ จากไปก็แต่เพียงกาย ทว่า ทิ้งมรดกทางวัฒนธรรมล้ำเลอค่า ในรูปลักษณ์ เพลงโฟล์กซองคำเมือง ไว้ให้สังคมไทย เหนือสิ่งอื่นใด คือเพลงของเขาเป็นภาพสะท้อนความแตกต่างหลากหลายในอัตลักษณ์ไทย ส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ เคารพ และให้เกียรติกันและกัน ซึ่งนั่นมิใช่หรือ คือหน่ออ่อนของ ประชาคมอาเซียน ที่จะเกิดขึ้น เช่นนี้แล้ว จะสักกี่ปีที่ผ่านไป จรัล มโนเพ็ชร ยังแนบเนาว์อยู่ในใจเราเป็นนิรันดร์ "ล่องแม่ปิง" โดย จามิกร สุขทรามร ๑ ใน ๓๕ ภาพถ่าย บันดาลใจจากบทเพลงจรัล ในวันที่ ๑๙ ตุลาคม ขอเชิญชม ๓๕ ปี โฟล์คซองคำเมือง คอนเสิร์ต จรัลในดวงใจ ณ หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมฯ ชม ๓๕ ภาพเขียน ๓๕ ภาพถ่าย แรงบันดาลใจจากบทเพลง จรัล มโนเพ็ชร ๓๕ เพลง ขับร้องโดยศิลปินคุณภาพของประเทศ อาทิ สุนทรี เวชานนท์, ป๊อด โมเดิร์นด็อก, พลพล, บิลลี่ โอแกน, ติ๊ก ชีโร่, ปุ้ม พงษ์พรหม, โอฬาร พรหมใจ, ไข่ มาลีฮวนน่า, ลานนา คัมมินส์, มนต์สิทธิ์ คำสร้อย พร้อมกวีซีไรต์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์, จิระนันท์ พิตรปรีชา, ไพวรินทร์ ขาวงาม ฯลฯ "คนสึ่งตึง" โดย อัครินทร์ อัศววารินทร์ ๑ ใน ๓๕ ภาพถ่าย บันดาลใจจากบทเพลงจรัล บัตรราคา : ๕oo, ๗oo, ๑,ooo, ๑,๕oo บาท (พร้อมซีดี) ซื้อบัตรได้ที่: ห้างสรรพสินค้าโรบินสัน ๕ สาขา ติดต่อที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ สาขารัชดา ชั้น ๑ โทร o๒-๒๔๗-๕๓oo-๙ ต่อ ๕๖๖ สาขาบางรัก ชั้น ๒ โทร o๒-๒๓๕-o๘๓๒-๔ ต่อ ๕๕๕-๖ สาขาสุขุมวิท ชั้น ๓ โทร o๒-๖๕๑-๑๕๓๓ ต่อ ๕๕๕ สาขารังสิต (ในฟิวเจอร์ปาร์ค) ชั้น G โทร o๒-๙๕๘-o๘oo-๕๙ ต่อ ๕๕๕ สาขารามอินทรา (ในแฟชั่นไอร์แลนด์) ชั้น ๑ โทร o๒-๙๔๗-๕๓๒o-๓๕ ต่อ ๕๕๕-๖ สอบถามรายละเอียดได้ที่ : กลุ่มดินสอสี โทร. o๒-๖๒๓-๒๘๓๘-๙ (จำหน่ายบัตรตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคม เป็นต้นไป) หรือ หรือโทร. o๘-๑๖๑๙-๘๗o๙ (คุณมานิด อัชวงศ์) ๑๔.oo น. เป็นต้นไป ชมนิทรรศการ ๓๕ ภาพเขียน-ภาพถ่าย แรงบันดาลใจจากบทเพลง จรัล มโนเพ็ชร ๑๙.๓o น. คอนเสิร์ต จรัลในดวงใจรายได้หลังหักค่าใช้จ่าย นำไปจัดสร้าง "จรัล มิวเซียม" ภาพและข้อมูลจากartbangkok.com komchadluek.net nimmanstation.com sphotos-a.ak.fbcdn.net เฟซบุคคุณธีรภาพ โลหิตกุล dinsorsee.wordpress.com บล็อกนี้อยู่ในหมวดแฟนคลับจ๊ะ บีจีและไลน์จากคุณญามี่ Free TextEditor
Create Date : 15 ตุลาคม 2555
Last Update : 3 สิงหาคม 2556 18:48:45 น.
29 comments
Counter : 10772 Pageviews.
สวัสดีค่ะคุณไฮกุ