เรื่อง ตำรวจอังกฤษ - ตลกสังคม ตอนที่ 24

โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ปี พ.ศ. ๒๔๙๖ ผมไปใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงลอนดอนเกือบปีเต็ม ๆ ขาดไปไม่กี่วัน ที่ไปก็เพราะถูกกรมตำรวจส่งไปดูงานตำรวจอังกฤษ ทั้งทางด้านนครบาลและสันติบาลในระดับสูง คือชั้นผู้กำกับการขึ้นไป

ผมต้องตระเวนไปตามหน่วยต่าง ๆ ของกรมตำรวจอังกฤษ ในระหว่างดูงานนั้น

ตำรวจอังกฤษเขาจัดระบบการปกครองไม่เหมือนของเรา

หน่วยนครบาลไปขึ้นกับเทศบาลนคร ตำรวจในลอนดอนกินเงินเดือนของเทศบาลกรุงลอนดอน ตำรวจที่เมืองไหนก็กินเงินเดือนของเทศบาลเมืองนั้น

ตำรวจที่ไหนก็ไม่เหมือนตำรวจที่ ลิเวอร์พูล (Liverpool) ที่นั่นเป็นเมืองนักเลงและเป็นเมืองการพนัน รัฐบาลอนุญาตให้ตั้งร้านเกมการพนันได้แห่งเดียวในอังกฤษ และก็ตั้งกันเป็นล่ำเป็นสัน เรียงเป็นตับไปที่ชายหาดริมทะเล

ผมเคยไปเที่ยวที่ ลิเวอร์พูล นี้เพียงวันกับคืนเดียว ก็ไปเจอคนวิ่งราวร้านการพนัน ที่ตั้งอยู่ชายหาดนั่นเข้าจนได้

พี่แกเล่นคว้าเงินที่หน้าเคาน์เตอร์ วิ่งไปต่อหน้าต่อตาผู้คน วิ่งไล่จับกันเกรียวกราวไปหมด ราษฎรอังกฤษเขาเอาใจเอากายเข้าช่วยตำรวจดีนักในเรื่องนี้

ใครทำความผิดต่อหน้าเป็นอันโดนไล่จับ ถ้าจับไม่ไหวก็ต้องโทรศัพท์แจ้งตำรวจให้จับจนได้ ไม่มีการเพิกเฉย

ไม่เหมือนพี่ไทย ธุระไม่ใช่

แต่ยังงั้น ตำรวจที่ ลิเวอร์พูล ก็ต้องมีเหล็กดามที่ด้านบนของหมวกทรงกะโล่อย่างแข็ง ดามตั้งแต่ยอดลงมาจนถึงปลายกะโล่ เอาไว้กันคนตีหัว เพราะปรากฏว่า ตำรวจที่นั่น โดนตีหัวมาแล้วบ่อย ๆ

ลงว่าเป็นตำรวจแล้ว ไม่ว่าที่ไหนก็เหมือนกันในเรื่องความประพฤติ มีทั้งชอบเบ่ง ชอบไถ แทรกปะปนอยู่ในหมู่ตำรวจที่ดี ๆ เหมือน ๆ กัน ผิดกันแต่ว่า ที่ไหนจะมีมากน้อยกว่ากันเท่านั้น อย่าไปคุยว่า เมืองไทยไม่มี

ผมไปเจอตำรวจขี้เบ่งเข้าให้ ในหน่วยแผนประทุษกรรม หรือที่เขาเรียกว่า ซี อาร์ โอ ย่อมาจาก ครีมีแนล เรคคอร์ด (C.R.O.) พ่อคนนี้เป็นตัวผู้กำกับการของหน่วยนี้เสียด้วย ผมยังจำได้ แกชื่อ นาย ครอฟอร์ด

ที่จำได้จนถึงบัดนี้ เพราะแกสร้างวีรกรรมไว้กับผม เมื่อตอนที่ผมไปขอดูงานที่หน่วยนี้

ผมอุตส่าห์ถือหนังสือของหัวหน้าฝ่ายจัดการดูงานของมหาดไทยไปหาแก แกรับแต่หนังสือของผม ให้ผมคอยที่หน้าห้องเป็นนาน แล้วก็ให้ลูกน้องออกมาบอกว่า หน่วยของแกไม่มีอะไรให้ผมดู

ผมก็กลับ แต่ผมจำเอาไว้ในใจ

ผมกลับมาเมืองไทย ผมก็มาเป็นรองผู้บังคับการตำรวจสันติบาล เวรกรรมอะไรของแกก็ไม่ทราบ แกเกิดมาดูงานตำรวจไทยเข้าให้ได้ ที่จริงไม่ได้มาดู เพราะของเขาเก่งกว่าเรา คงจะเป็นว่ามาช่วยสำรวจแก้ไขระบบงานให้ โดยทางอังกฤษเขาส่งมาช่วย หมายกำหนดการของแก จะต้องมาดูงานที่สันติบาลด้วย

ผมขอผู้บังคับการของผม คือผู้การรัตน์ ว่าผมจะรับหน้าที่ต้อนรับแกเอง
ผู้การก็ชอบไป ไม่ต้องยุ่ง

ถึงวันตามหมายกำหนดการ แกก็มาที่สันติบาล ตำรวจก็พามาหาผมที่ห้อง แต่ก่อนที่จะเข้าห้องผมได้ จะต้องคอยอยู่ที่หน้าห้องของผมก่อน แล้วตำรวจหน้าห้องของผมก็จะเข้ามารายงานผมว่า ใครมาหา ชื่ออะไร มาจากไหน เขาก็ส่งชื่อนาย ครอฟอร์ด คนนี้มาให้ผมทราบ

ผมให้เขาคอยก่อน พอได้เวลาสักครึ่งชั่วโมง ผมก็เรียกตำรวจหน้าห้องเข้ามา แล้วให้ไปบอกแกว่า ที่ตำรวจสันติบาล ไม่มีอะไรให้ดู ให้กลับไปได้

เห็นจะเป็นหน่วยงานเดียวในกรมตำรวจ ที่แกไม่ได้เข้าดูงาน

ตำรวจอังกฤษที่ดีก็มี

ตอนที่ผมยังอยู่ในกรุงลอนดอน คราวที่ไปศึกษางานคราวนั้น ผมเช่ารถขับ

วันหนึ่ง ผมขับรถไปซื้อของในย่านค้าขาย เอารถจอดชิดไว้ริมถนนแต่ปีนฟุตปาธขึ้นมาหน่อย พอออกมาก็เจอตำรวจยืนมือไขว้หลัง รอผมอยู่ที่รถ เขาแบมือขอดูใบขับขี่ของผม ผมก็ส่งใบขับขี่ให้เขา เขาก้มลงอ่านชื่อในใบขับขี่แล้วเงยหน้าขึ้นมองผม เขายื่นใบขับขี่ของผมคืน แล้วยกมือแตะขอบหมวก พูดว่า

“ คุณมีความคุ้มกันทางการทูต เชิญไปได้ครับ ”

แล้วเขาก็เดินไปเรื่อย ๆ ไปทางอื่น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผู้คนที่มามุงดูตำรวจพูดกับผม ต่างก็มองดูผมด้วยความประหลาด รถของผมเป็นรถเช่า ไม่มีป้ายทะเบียนทูต ใบขับขี่ของผมก็ไม่ใช่ใบขับขี่คณะทูต แต่มีชื่อและยศของผมผู้เป็นเจ้าของใบขับขี่เท่านั้น

ผมต้องหายงง วางท่าแบบทูต แล้วขึ้นนั่งรถ ถอยรถออกมาจากที่นั่น ก่อนที่พวกอังกฤษมุงเขาจะว่ายังไง

มันอาจเป็นเพราะชื่อและยศของผมในใบขับขี่นั่น หรือไม่เขาก็คงจะเคยเห็นผมที่สถานีตำรวจของเขา ตอนที่ผมไปดูงานที่นั่นก็ได้

ตำรวจย่อมไม่จับตำรวจด้วยกัน

ตำรวจอังกฤษ เขาอาจจะถือสโลแกนอันนี้ก็ได้

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2553		1 comments
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2553 3:48:24 น.
Counter : 894 Pageviews.
Share Tweet