ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย" (ตอนที่ 17)

ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย"
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ตอนที่ 17

กบฏวังหลวง

ผมพบท่านผู้ช่วย อ.ตร. ที่นั่น กำลังเดินอยู่กับพรรคพวกชั้นผู้บังคับหน่วยต่าง ๆ และปรึกษาหารือกันถึงเรื่องปราบปรามฝ่ายกบฏ ซึ่งกำลังออกอากาศว่า ยึดวังหลวงได้แล้ว และตั้งกองบัญชาการอยู่ในนั้น
ผมเข้าไปรายงานตัว

“ เออ ไอ้พุฒมาพอดี ” เจ้านายหันมาพูด “ กำลังหาตัวไอ้ม้ายอยู่ ไม่รู้มันหายไปไหน มึงไปตามตัวไอ้ม้ายมาทีวะ ”

ไอ้ม้าย ก็คงเป็นพันโทละม้าย ผู้บังคับกองพันทหารราบที่ ๓ ซึ่งอยู่ในแถบบางซื่อนั่น ผมมาถึงได้จังหวะพอดี แล้วผมจะไปตามตัวพี่ม้ายที่ไหน พูดสั่งยังกับว่าผมสนิทชิดชอบกับพี่ม้ายดีจนถึงขั้นรู้ว่าอยู่ที่ไหนทุก ๆ วินาที แล้วก็ทำไมตัวผู้บังคับกองพันถึงไม่อยู่ที่ตั้งกองพันในยามฉุกเฉินอย่างนี้ ผมก็ยืนงง

“ มันคงอยู่ที่บ้านหลังวัดธาตุทอง ” เจ้านายพูดต่อ คงเห็นว่าผมยืนงงนิ่งอยู่ “ มึงรู้จักบ้านหลังวัดธาตุทอง ที่พวกนี้เขาชอบไปนอนพักกันไหมวะ ”

ผมก็งงอีก จะไปรู้ได้ยังไง

“ บ้านที่กูเคยไปกับมึงไงล่ะ บ้านคุณชุณห์นั่นไง มึงเคยไปวันที่กูไปกินเหล้ากับพรรคพวกเขาวันนั้นไง ”

ผมนึกออก ผมเคยร่อนเร่ไปกับท่านคืนวันหนึ่งตอนที่ติดตามกันแจนั่น แล้วได้เคยแวะไปที่บ้านหลังวัดธาตุทอง ซึ่งเป็นของคุณชุณห์ ปิณธานนท์ เศรษฐีใหญ่คนหนึ่งของเมืองกรุง ผมไม่เคยเอ่ยไว้ตอนต้น ๆ ของข้อเขียนนี้ ลืมไป ไม่ได้นึกว่ามันจะมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ในตอนนี้

“ มึงลองไปดูที่บ้านนั้น ” ท่านสั่งต่อ “ ไอ้ม้ายคงอยู่ที่นั่น ถ้าไม่เจอก็ช่างมัน ”

ผมก็ต้องไปตามสั่ง ทั้ง ๆ ที่จะพอรู้ ๆ ว่าแถว ๆ นั้นฝ่ายกบฏคงจะต้องมีด่านตรวจ เพราะเป็นแดนของทหารเรือ กำลังของฝ่ายกบฏเป็นพวกทหารเรือส่วนใหญ่ และหัวหน้าคณะปฏิวัติครั้งนี้คือ นายปรีดี พนมยงค์ ตามคำประกาศทางวิทยุ

ผมกลับมาที่แท็กซี่คันเดิมของผม ขึ้นนั่งแล้วสั่งให้เขากลับไปที่เดิม ขณะนั่งไปในรถก็คิดไปว่าจะหาทางผ่านด่านไปได้ยังไงดี ถ้ามีด่านที่นั่น เพราะทางที่จะไปวัดธาตุทองนั้น ต้องผ่านไปตรงสี่แยกราชประสงค์ เข้าถนนสุขุมวิท ตรงไปทางนั้น

ผมตกลงใจที่จะต้องเสี่ยง พูดจากับคนขับแท็กซี่คนนั้น

“ ไปส่งที่บ้านก็แล้วกัน ” ผมพูดกับเขา “ ถ้าพบด่านทหารตั้งที่ไหนระหว่างทาง และเขาเรียกหยุดตรวจ ก็บอกเขาว่า คุณรับผมมาจากเยาวราช เมาเป๋มา ขึ้นรถก็เมาหลับ บอกแต่เพียงให้ไปส่งแถวซอยประสานมิตร ไม่ต้องพูดอะไรอีก ถ้าเขาซักถามอะไรต่อก็บอกว่าไม่รู้ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ผมมีรางวัลพิเศษให้ ”

เขาพยักหน้ารับคำหนักแน่น มีทีท่าเล่นด้วย ผมเบาใจไปหน่อย แต่ก็ยังคิดหาทางแก้ไขถ้าเหตูการณ์มันไม่เข้าข้าง และเกิดเหตุที่คิดไม่ถึงขึ้น เพราะผมต้องมาให้ความไว้วางใจกับคนขับแท็กซี่คนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย และเขาก็ไม่รู้จักว่าผมเป็นใคร

รถแล่นมาถึงบริเวณสี่แยกราชประสงค์ก็ต้องหยุด เพราะมีรถหยุดเป็นแถวยาวตรงนั้น แสดงว่ามีการตั้งด่านตรวจจริงที่นั่นอย่างที่ผมคาดไว้
ผมตบไหล่คนขับ

“ เอาละ เห็นจะต้องเล่นบทที่ผมบอกไว้แน่ ”

ว่าแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนตะแคงบนเบาะ ดึงเอาปืนที่เหน็บไว้ที่เอวออกมาสอดเข้าใต้ตะโพกนอนทับไว้ มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปกุมด้ามปืน ปืนของผมนั้นขึ้นนกห้ามไกไว้เรียบร้อย เพียงแต่ใช้นิ้วดันห้ามไกไว้ก็ใช้ได้ทันที ผมขยี้หัวให้ยุ่ง แล้วนอนคอพับอยู่แบบคนเมาไม่ได้สติ คอยเหตุการณ์

รถค่อย เขยื้อนช้า ๆ ไปข้างหน้า ในที่สุดมันก็มาหยุดลงตรงที่จุดตรวจ ผมรู้สึกมีแสงไฟมากระทบใบหน้า แล้วได้ยินเสียงพูด

“ จะไปไหน ”
“ ไปส่งที่ซอยประสานมิตรครับ ”
“ มาจากไหนล่ะ ”
“ จากเยาวราชครับ ขึ้นรถก็เมาหลับไปยังงี้แหละครับ ” คนรถผมตอบ
“ อ้าว ไปถึงซอยแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าอยู่บ้านไหน ” เสียงซักมาอีก
“ ตอนถึง ผมก็จะต้องปลุกถามละครับ ตอนนี้ปล่อยให้หลับสบาย ๆ ไปก่อน ”

ผมทำขย้อนจะอ้วก เป็นการแสดงบทบาทให้เข็มข้น

“ ไป ๆ รีบไปเหอะ ทำท่าจะรากแตกแล้ว เดี๋ยวเลอะรถตายห่า ” เสียงพูดปนหัวเราะจากเจ้าของแสงไฟนั้น แล้วไฟก็ดับ

รถของผมเคลื่อนที่ต่อไป ผมลุกขึ้นตบไหล่คนขับเมื่อรถผ่านมาไกลแล้ว

“ ขอบใจมากน้องชาย เล่นบทได้เฉียบ เดี๋ยวอาจต้องกลับมาทางนี้อีก เคยเป็นตำรวจหรือเปล่า ”

เขาหัวเราะ
“ ไม่เคยครับ ” เขาตอบสั้น ๆ แค่นั้น แต่ผมเชื่อว่าไม่เคยก็ต้องเคยเป็นคนที่อยู่ในงานประเภทนี้มาก่อน ไม่งั้นจะแสดงบทบาทอย่างนี้ได้อย่างไม่มีความตื่นเต้นเลยไม่ได้

ผมมาถึงบ้านวัดธาตุทอง ก็ให้เขาเข้าไปในบริเวณวัด สมัยนั้นวัดนี้ยังไม่เจริญอย่างเดี๋ยวนี้ ไม่มีศาลามากมาย และไม่มีกุฏิ เมรุเผาศพอย่างหรูหราอย่างเดี๋ยวนี้ สมัยนั้นมีแต่เมรุเก่า ๆ มีศาลาวัดเพียงสองสามหลัง และมีถนนตัดผ่านเลยไปทางหลังวัดได้ บ้านที่พักผ่อนของเศรษฐีคนนั้นอยู่หลังวัด เป็นบ้านปลูกอยู่ริมคลอง คลองอะไรผมก็ไม่รู้จักชื่อ คลองนี้ไหลผ่านออกแม่น้ำได้

ผมให้รถแล่นเข้าไปหลังวัด ไปถึงบ้านหลังนั้น ซึ่งมีอยู่หลังเดียว ปรากฏว่าพี่ม้ายออกไปแล้ว มีคนมารับทางน้ำ นั่งเรือไป ผมก็กลับ

ผมกลับมาที่บ้านผมที่ซอยประสานมิตร แต่งเครื่องแบบแต่เพียงนุ่งกางเกง ส่วนเสื้อเครื่องแบบพร้อมหมวกนั้น ผมเอาซุกไว้ใต้เบาะที่นั่งด้านหลัง นั่งทับไว้ สั่งคนรถใหม่ว่า ขากลับออกไปนี่ เมื่อถึงด่านตรวจด่านนั้น ก็ให้เขาบอกว่า รับผมมาจากซ่องที่ซอยนานาเหนือ เมามาจากที่นั่น ให้ไปส่งที่ยศเส ไม่ต้องพูดอะไรต่ออย่างเดิม ไม่รู้อะไรทั้งนั้น

ผมผ่านด่านกลับมาได้อย่างสะดวกด้วยฝีมือของคนขับรถยอดคนคนนั้น จนมาถึงบางซื่อ เข้าที่ตั้งกองพัน 3 ได้อย่างปลอดภัย

ถ้าทหารที่ด่านราชประสงค์นั้นเกิดสงสัยว่า ทำไมถึงมีคนเมานั่งรถเข้าออกถึงสองครั้งอย่างนั้นขึ้นมา ผมก็คงโดนอะไรเข้าสักอย่างที่เดาไม่ออก ผมตบรางวัลคนขับรถแท็กซี่ของผมอย่างถึงใจ ให้สมกับความใจถึงของเขา ผมถามชื่อเขาไว้ และรู้ว่าเขาประจำอยู่ที่เยาวราชทุกวัน
ต่อมาผมก็เอาเขาเข้ามาใช้ในราชการตำรวจ เมื่อผมมีตำแหน่งเป็นเรื่องเป็นราว ผมใช้เขาอยู่หลายปี

ผลปราบกบฏครั้งนั้นสำเร็จลงอย่างรวดเร็ว ฝ่ายกบฏล่าถอย ทิ้งกองบัญชาการในวังหลวงไปอย่างหมดทางสู้ หลบออกมาทางประคูหลังด้านกองเรือกลับไปได้ เมื่อฝ่ายรัฐบาลเข้ายึดวังหลวงคืนได้โดยไม่ต้องเสียลูกปืนนั้น ฝ่ายกบฏถอนตัวไปหมดแล้ว จับใครไม่ได้สักคน
ท่านปรีดี ฯ ก็มาร่วมขบวนด้วย ในเครื่องแบบทหารเรือยศพันจ่า และก็หลบออกไปได้ทางเดียวกัน ลงเรือหนีไป

การปฏิวัติหรือกบฏครั้งนั้นเลิกรา ถูกปราบลงไปอย่างง่ายดาย เพียงชั่วระยะเวลาไม่ถึงครึ่งคืนกับอีกครึ่งวัน

วันนั้นตรงกับวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2492

ทางฝ่ายตำรวจไม่ได้ร่วมมือในการปราบปรามกบฏรายนั้นเท่าไหร่ เพราะกำลังพลยังมีไม่มากมาย หน่วยพิเศษอะไรก็ยังไม่มี อาศัยกำลังฝ่ายทหารเท่านั้นที่เข้าทำการปราบปราม ก็ยังดีที่ฝ่ายปราบปรามไม่คิดยิงทำลายกองบัญชาการฝ่ายกบฏในวังหลวง เพราะเป็นห่วงสถานที่สำคัญ ๆ ของชาติที่ตั้งอยู่ในวังจะได้รับความเสียหาย แม้แต่คิดจะใช้รถถังชนประตูวิเศษชัยศรี ก็ยังต้องยับยั้งไว้

รายละเอียดของเหตุการณ์ครั้งนั้น ผมไม่เขียนในที่นี้ เพราะได้เขียนไว้ในข้อเขียนของผมแล้วในหนังสือหลายเล่มของผม ที่นำมาเขียนคร่าว ๆ ไว้ ณ ที่นี้ก็เพื่อให้เป็นการนำเรื่องมาถึงตอนที่มีการเกี่ยวพันกับชีวิตของท่านผู้ช่วย อ. ตร. เผ่า ให้ทราบกันเป็นแนวทางเท่านั้น ก่อนที่จะเดินเรื่องไปถึงเนื้อแท้ของชื่อเรื่องพาดหัวไว้ตอนต้น

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553		2 comments
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 1:29:08 น.
Counter : 1156 Pageviews.
Share Tweet