ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย" (ตอนที่ 16)
ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย" โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 16
หลังจากเกิดกบฏวันที่ 1 ตุลาคม 2491 และได้มีการจับกุมกวาดล้างหมดไปแล้วนั้น เหตุการณ์ก็สงบเงียบลงไปพักใหญ่ แต่ข่าวคราวทางการเมืองก็ยังมีมาเป็นระลอก เรื่องที่มีผู้คบคิดจะก่อการปฏิวัตินี้ก็มาเข้าหูผมเสมอ ๆ แต่ยังหาหลักฐานอะไรไม่ได้ เป็นแต่เพียงข่าวลือทั่ว ๆ ไป คนรัฐประหารนั้นรวมกันติด เรื่องแตกแยกไม่มี ยังใหม่ ๆ อยู่ ยังไม่มีใครคิดนอกลู่นอกทาง ล่วงมาถึงปี 2492 ผมก็ยังปฏิบัติหน้าที่เวรติดตามของผมตามปกติ วันหนึ่งเป็นวันว่างเวร ผมก็ออกตระเวนกรุงกับพรรคพวก ไปหาความสำราญกันแถว ๆ ถนนเยาวราช ที่นั่นมีร้านน้ำชาและมีอีตุ้งสวย ๆ หลายสำนัก สมัยนั้นผมยังไม่มีเพื่อนสนิท ๆ กันมากอย่างในสมัยต่อมา เพื่อนเที่ยวของผมจึงเป็นใครก็ได้ ไอ้ที่สนิท ๆ กันก็โดนย้ายไปอยู่บ้านนอกเสียหมดแล้วตั้งแต่เกิดรัฐประหารใหม่ ๆ คืนนั้น ผมไปเที่ยวกับเพื่อนที่เป็นสมาชิกอยู่ที่สโมสรสหมิตรสองสามคน ไปถึงเยาวราชก็ตรงไปที่โรงแรมหกชั้น ซึ่งเขาว่ากันว่า ที่นั่นมีอีตุ้งชั้นดีมากมาย เจ้าของโรงแรมรู้จักกันสมัยที่ผมยังอยู่กองตรวจหลังสงคราม เคยไปใช้สถานที่สมัยนั้นบ่อย ๆ ไปถึงโรงแรมหกชั้นก็ขึ้นลิฟท์ไปชั้นหกทีเดียว บนนั้นมีห้องพักสะอาดสะอ้าน ต่างคนต่างเลือกห้องได้ก็เข้าไปใช้ห้องทันที ผมได้อีตุ้งชั้นดีเข้ามาปรนนิบัติ โดยเจ้าของโรงแรมจัดให้เป็นพิเศษ มีเหล้ากับแกล้มพร้อม นั่งกินเหล้าหยิบกับแกล้มไปมีอีตุ้งคนสวยนวดเฟ้นให้ มันก็มีความสุขดี กินเหล้ากับแกล้มเข้าไปได้ที่ ก็เกิดความพิสมัยอีตุ้งที่มันก้มหน้าก้มตานวดอยู่คนนั้น มันสวยน่ารัก พอได้ที่ผมก็ละจากแก้วเหล้า ดึงมืออีม่วยของผมเข้ามาหา จะเอามันลงนอน มันสะบัดมือร้อง หม้าย น่อ ทำไมเล่า ผมยังไม่ยอมปล่อยมือที่มันยังสะบัดจะให้หลุดอยู่นั่น หม้ายหน่อ จำเลินมา มันว่า เฮ่ย ผมคำราม จำเริญ จำแรน อะไรวะ ไม่กลัว ผมนึกว่ามันพูดถึงจำเริญที่เป็นนักมวยคนนั้น ม่ายช่ายจำเริง จำเลินฮ่ะ มันว่าอีก สะบัดมือวุ่น อะไรกันวะ ผมชักหงุดหงิด พ่อจำเริญ อั๊วไม่กลัว บิช่ายฮ่ะ มันยังสะบัดมือ จำเลินฮ่ะ แลง ๆ ฮ่ะ แล้วมันก็ชี้ไปที่ตักมันตรงหว่างขา
ผมถึงเข้าใจ มันหมายถึงประจำเดือน ไอ้แลง ๆ นั่นก็คือ สีแดง ๆ
ผมว่ามันคิดจะแก้ตัวมากกว่า เพราะพวกอีตุ้งมันไม่ค่อยยอมคนไทย มันว่าคนไทยจู้จี้ ทำอะไรยืดเยื้อกว่าจะเสร็จนาน มันไม่ค่อยจะยอมให้คนไทยนอนกับมัน แต่ไอ้หนุ่มจีนเดี๋ยวเดียวก็เสร็จแล้ว เสร็จแล้วก็เฉ่งเงินกลับไป
ไอ้หนุ่มจีนกับไอ้หนุ่มไทย ผิดกันตรงนี้ อีตุ้งจึงไม่ชอบไอ้หนุ่มไทย ผมไม่ยอม ดึงมือมันแรง ๆ จะเอามันให้ได้ เข้าไคลเต็มที่แล้ว มันยิ่งสะบัดใหญ่ จนเหล้าในแก้วแทบหก อะไรต่อมิอะไรจะล้มกลิ้งเอา มันสู้เต็มที่ สะบัดมือจนหลุด แล้วมันก็วิ่งตื๋อเปิดประตูห้องออกไป ผมหมดท่าเข้าก็ต้องนั่งละเลียดเหล้าอยู่คนเดียว คิดจะออกไปหาเจ้าของโรงแรมให้หาอีตุ้งคนใหม่ให้ พอดีประตูห้องเปิดออก อีตุ้งคนเดิมทำท่าตื่นเต้น เข้ามาพูดอะไรที่ผมฟังไม่ถนัด ผมมองมันนิ่งอยู่ ไม่รู้ว่ามันพูดอะไร ปาติวักฮ่ะ มันพูดยิ้ม ๆ อีก เขาปาติวัก ไปฟังวิกทายุลูเซ่ ทีนี้ผมพอจะฟังออก ไอ้ปาติวัก ก็ปฏิวัติน่ะซี !
ผมเผ่นพรวดไปคว้ากางเกงมานุ่ง เหน็บปืนเข้าเอว เปิดประตูห้องออกไป เดินอ้าว ๆ ไปที่ห้องไอ้โกเจ้าของโรงแรม เสียงวิทยุในห้องมันส่งเสียงลั่น ถึงข่าวเรื่องการปฏิวัติที่มีกำลังฝ่ายปฏิวัติได้เข้าไปยึดวังหลวงได้แล้ว และยังยึดกรมประชาสัมพันธ์ไว้ได้อีก กำลังออกอากาศอยู่ขณะนั้น
ผมเผ่นลงบันไดโดยไม่ใช้ลิฟต์ พรวดเดียวลงมาถึงข้างล่าง ตอนนั้นผมยังไม่มีรถใช้ มีรถแท็กซี่จอดเป็นแถวอยู่บนถนนเยาวราช ผมไปที่แท็กซี่คันหนึ่ง โดยขึ้นให้ไปส่งผมที่วันปารุสกวันก่อน ไม่พบท่านผู้ช่วย ฯ ที่นั่น ร่อนไปที่บ้านเทเวศร์ก็ไม่พบ ก็ต้องตะเวนไปแถว ๆ บางซื่อที่ตั้งหน่วยทหารหลาย ๆ หน่วย ซึ่งเป็นหน่วยของคณะรัฐประหาร
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
0 comments |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 23:50:26 น. |
Counter : 1199 Pageviews. |
|
|
|