แสงแรกในวันที่ 7 พฤศจิกายน 2550
7 พฤศจิกายน 2550
ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว แต่แม่ของลูกยังไม่กลับบ้าน แม่มีประชุมที่บริษัท
ช่วงนี้แม่ไม่อ๊วกแล้ว ทานข้าวได้เยอะขึ้น เมื่อวานพ่อพาแม่ไปทานอาหารฝรั่ง แม่สั่งคาโบนาร่า (ที่พ่อเรียกว่าบะหมี่ผัด) สลัดเบคอน แล้วก็ไส้กรอก 2 ชิ้น
คาโบนาร่าแม่ทานไปสักครึ่งจาน สลัดผักนิดหน่อย ที่เหลือใครกินเหรอลูก.... พ่อเหมาเต็มๆ จุกแอ๊ดๆ....
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ทีนึงแล้ว ไปนั่งทานสุกี้กัน แม่ลวกตับเสร็จ แล้วนั่งมองดูพ่อกิน
ภาระชีวิตตกหนักที่พ่อทันทีเพราะตักอาหารมาเผื่อแม่ตั้งเยอะ ปรากฏว่าสุกี้หม้อนี้...พ่อซัดอยู่คนเดียวจนหมด พะอืดพะอมยิ่งนัก พุงพ่อหลามยิ่งกว่าพุงแม่ซะอีก
ช่วงนี้อาการหนึ่งที่เห็นชัดคือ แม่เบื่ออาหาร และเกิดไม่อยากกินอะไรขึ้นมาเฉยๆ
เวลาสั่งอาหารพ่อจึงระมัดระวังขึ้น ไม่สั่งเยอะเหมือนเมื่อก่อน เพราะถ้าแม่สั่งมาแล้วไม่กิน พ่อต้องกินอยู่คนเดียว
ตอนนี้แม่ไม่ชอบอาหารที่มีกลิ่นแรงๆ อย่างกระเทียมหรือว่าหัวหอม บางทีอยากทานเผ็ดบ้าง....
พ่อยังเดาทางไม่ถูกนะ แล้วก็ไม่เห็นแม่ชอบทานของเปรี้ยวเลย
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550 |
|
38 comments |
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 8:21:23 น. |
Counter : 1228 Pageviews. |
|
|
แต่.. "ภาระชีวิตตกหนักที่พ่อทันที" หนักตรงไหนเนี้ย