ถ้าเราเรียนแล้วสนุกผลดีก็จะตามมาจริงๆ พี่ก๋าเก่งมากค่ะ สาวขี้เกียจตลอด 555

ปล.รูปมาดามสาวว่าผิดไซส์เพิ่งปรับตะกี้ หวังว่าพี่ก๋าคงชอบนะคะ ช่วงที่สาวคิดว่าจะเขียนถึงพี่สาวไล่ๆ ไปดูบล็อกเก่า สาวเห็นรูปหมิงหมิงเต็มไปหมด จนตอนนี้หมิงหมิง 7 ปีแล้ว หมิงหมิงโตมากับบล็อก และเป็นศูนย์กลางแห่งมิตรภาพระหว่างเราจริงๆ

แม่โมจบ 3 สาขา มีต่ำกว่า 2.5 แต่เข้าใจว่าวัดไม่ได้เพราะชีวิตช่วงนั้นเสร็งเคร็งเหลือเกิน พอชีวิตเข้าที่อีกสองก็ 2 เกิน ๆและ สามกว่าค่ะ ทุกครั้งก็เถียงตัวเองว่า เราเป็นเด็กพิเศษหรือเปล่า 5555

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
แหม วันนี้ข้อคิดดี๊ดีนะคุณก๋า

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
บล็อกแก๊งปรับปรุงระบบ ไม่รู้เที่ยงจะเสร็จหรือเปล่า
เรื่องเรียน ผมขอแค่เรียนผ่าน จบมามีงานทำ
ตอนเรียนวิชาชีพนี้ ก็ไม่ได้รักหรือชอบ ไม่รู้ว่าต้องทำงานอะไร ตอนนั้นตั้งใจให้เรียนจบมีงานทำเลย ไม่เป็นภาระของพ่อแม่เท่านั้น
จบมาก็ไม่ได้ขวนขวายเรียนต่อนั่นต่อนี่ เพื่อนหลายคน เปลี่ยนงานไปทำด้านอื่นกันเกือบหมด
ขอแค่อยู่พอมีพอกิน มีเงินเหลือเก็บนิดหน่อย มีความสุขในชีวิตก็พอครับ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

โอ้..ชีวิตก็มีคิดค่าเกรดเฉลี่ยด้วยหรือนี่
พี่ว่าสิ่งเร้ารอบกายมีผลกับการเรียนนะคะ
พี่เคยชอบครูคนหนึ่งหล๊อ..หล่อ
เลยเรียนวิชานั้นได้ดีเป็นพิเศษค่ะ
เทอมนั้นเลยได้เกรดเฉลี่ยถึง 3.53 เชียวนะคะ ^__^
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tristy Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

แหม่พูดถึงเกรดเฉลี่ยนี่ไม่อยากจะบอกเลยค่ะ อยู่สองกว่าๆมาตลอดคงเส้นคงวามากไม่มีตกไม่มีเกินค่ะ 555

สวัสดีค่ะ เรื่องเกรดเฉลี่ยของอ้วนน้อยแค่ผ่านก็สบายใจแล้วค่ะ

555 ถึงแม้ตอนเรียนนี่ อ.เต๊ะ จะไม่ได้เกียรตินิยม เกรดไม่ได้เลิศหรู แค่ 3กว่าๆ

แต่ก็ไม่มีศัตรูในคณะ นะครับ เพราะ ตอนสอบ อ.เต๊ะ จะเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ ให้เพื่อนลอกอยู่บ่อยๆ เพื่อนก็ช่างกระไร ข้อถูกไม่ยักกะลอก ไปลอกข้อผิดซะนี่ เวรจริงๆ 555

ปัจจุบันนี่ อ.เต๊ะสอนหลายที่ ทั้งมหาลัยรัฐ และ เอกชน สอนทั้ง นศ. ที่พ่อแม่รวยๆ ให้แต่เงิน กับ สอนนศ. ที่จนๆ ต้องทำงานหาเงินเรียนเอง

พบว่า นศ.ที่ตั้งใจเรียนขยันนี่ จะอยู่ในกลุ่มหลังมากกว่านะครับ

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ความรู้ไม่ได้เป็นเครื่องการันตี ว่าใครจะดีกว่าใคร เพราะด๊อกเตอร์ เห็นแก่ตัวก้แยะ คนกวาดถนน ที่มีจิตใจดีก็มีมาก
ครู รูปหล่อ นิสัยดี แบบ อ.เต๊ะ ก็ยังมีอยู่ ถรุ๊ย เย้ย 555

แค่เพียงเพราะว่าโอกาส ของแต่ละคนไม่เท่ากันในสังคม ความรู้ไม่สามารถวัดกันได้นะครับ

คุณก๋า ร้อง ไอ้หย่า วันนี้ อ.เต๊ะ มันพูดรู้เรื่องแฮะ สงสัยจะตัวปลอม แหงๆ555

ปล ลิง ที่พูดมาทั้งหมดนี่ แค่ อ.เต๊ะ แค่กินยาผิดนะครับ คุณก๋าอย่ามาเอาเรื่องเอาราว กับ อ.เต๊ะ เลยนะครับ แฮ่ๆ555



บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้


กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ทักทายยามเช้าค่ะคุณก๋า
เรื่องเกรดเฉลี่ยนี่เกดได้มาเกือบครบแล้ว ตั้งแต่ 1 กว่าจนเกือบ 4 แต่ท้ายสุดสิ่งสำคัญคือได้อะไรจากการเรียนมากกว่าได้เกรดอะไรจริงๆด้วยค่ะ

กะว่าก๋า Literature Blog

น้องซีดีที่สนุกกับการเรียนค่ะ ชอบไป รร. แต่เวลาสอบเห็นขนหนังสือกลับมาบ้านแอบตกใจเด็กๆ สอบเยอะมาก

เมื่อเติบโตขึ้นการเรียนหนังสือนอกห้องเรียน
สนุกกว่าในห้องเรียนเยอะเลยค่ะ

เสาร์นี้ตูนมีไปดูหนังแต่ก็แบบเป็นกิจกรรม
ดูหนังกับครูที่เคยสอนตูนเรื่องดูหนัง
วาระว่าด้วยเรื่องเปลี่ยนจากหนังสือเป็นหนัง

วันอาทิตย์นี้มีเรียนเขียนนิยาย

เฮฮา

ขอบคุณที่ไปทักทายกันค่ะคุณก๋า

ตอนเด็กๆเราน่าจะเกรดแย่นะ เพราะมักห่วงเล่นจนไม่ทำการบ้านส่งครู โดนทำโทษประจำ พ่อกับแม่ไม่รู้เรื่องเพราะไม่มีเวลาดูลูก

พอเข้ามัธยมได้ก็เริ่มเรียนมากขึ้่นแต่ก็ไม่ได้ตั้งใจนัก
พอม.3 เรียนห้องที่ไม่ใช่เด็กเก่ง อ่านหนังสือก่อนสอบไม่กี่วันดันสอบได้ที่ 1 พ่อแม่ดีใจกันใหญ่

พอม.5 เห็นเพื่อนสอบเทียบกันเลยขอพ่อกับแม่ เพื่อนสอบเทียบกันตั้งแต่ม.4 แต่เราไม่สนใจ มาสนใจตอนม.5 บอกพ่อกับแม่ไปงั้นๆ เรียกว่าเล่าให้ฟังมากกว่า พ่อดันอยากให้สอบ แล้วก็ดันสอบผ่านรวดเดียวเก็บได้หมด 8 วิชา แต่ผ่านมาด้วยเกรดเฉลี่ย เกือบ 2.0

เอ็นไม่ติดเลยเข้าราม แน่ล่ะจะติดได้ไงมีเวลาเตรียมตัวแค่ครึ่งปี พอเข้ามหาลัยตอนนี้ตั้งใจเรียน จะเรียกได้ว่าตั้งใจเรียนที่สุดในชีวิตแล้วมั้ง จบรามได้ในเวลา 3 ปี แต่เกรดก็ไม่ถึง 3.0 นะ

ตอนเรียนหนังสือเกรดเป็นตัวชี้วัด แต่เมื่อคุณออกมาทำงานเกรดไม่ได้เป็นตัวชี้วัดว่าคุณจะประสบความสำเร็จในชีิวิต

ตอนเรียนไม่เคยเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่นเลยค่ะพี่ ทางบ้านไม่เคยกดดันว่าจะต้องเรียนให้เก่ง หรือต้องได้เกรดเท่าไหร่ เขาขอแค่เรียนให้จบพอ
ผลเลยออกมาเป็นแบบนี้ เกือบตกตลอด


ทักทายยามบ่ายค่ะพี่ก๋า

พูดถึงเรื่องเกรดทำให้คิดถึงหนังเรื่องนั้นอีกรอบครับ ที่ฟินแลนด์เค้าจะไม่แบ่งเกรดของโรงเรียน เท่าเทียมกันทั้งประเทศ ทำให้เป็นประเทศที่มีการศึกษาดีที่สุดในโลก แตกต่างกับเมืองไทย อย่างสิ้นเชิง

พอมาทำงานแล้วผมถึงได้รู้ว่า เรียนอะไรก็เรียนไป ขอให้ได้ทำงานและดำเนินชีวิตในสังคมให้ได้อย่างมีความสุขครับ

สำหรับเรา เรียนให้เกรดดีเพื่อเป็นใบเบิกทางตามมาตรฐานสังคมค่ะ

แต่เราทำกิจกรรมด้วย ทำงานพิเศษด้วย เพราะไม่ได้รู้สึกว่า การเรียนเป็นอย่างเดียวของชีวิตน่ะ

โหวตนะคะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เห็นด้วยครับ ควรให้ทุกคนมีสิทธิในการศึกษา จำนวนปีเท่าเดิม
และ ระดับเดียวกัน

ถ้าจะให้เพิ่ม จากต้น ก็ได้ แต่ควรให้ ที่เคยได้รับสิทธิ์คงเดิม มิใช่ดออกไป เพื่อจะไปโป๊ะให้ในสิ่งที่ กลุ่มคนนั้นได้รับเยอะแล้ว
พูดเพียงนี้ คงจะมีคนเข้าใจดีนะครับคุณก๋า

ส่วนทักษะ หรือพื้นฐานของแต่ละคน ความถนัดไม่เหมือนกัน

ผมคงจะเหมือนคุณก๋า ชั้นมัธยม ก็อยู่ท้าย ๆ ห้อง..ไม่เกินที่
3 จากท้าย.. ระยะนั้นถูกจับหัวกระแทกกระดานเขียวประจำ
เพราะเราไม่เข้าใจ 555 ทารุณเนาะ

แต่เมื่อเรียนต่อ สูงขึ้น ๆ เรื่อย...จากคนไม่เอาไหน มีคนรอ
ขอลอกงานตอนเช้าประจำ.. แถมเมื่อออกไป อ.เขาให้เป็น
ธงสำหรับรุ่นน้อง ยกเป็นตัวอย่างอยู่หลายปี

เพราะเรียนในสายที่เราถนัด

สมัยเรียนม4-5 เราได้2.5 พอดีเป๊ะเลยค่ะ
เราว่าาตัวเลขของเกรด เป็นค่านิยมมากกว่า
เราไม่ค่อยได้สนใจเรื่องนี้เท่าไหร่ค่ะ

สวัสดี ตอนบ่าย ๆ จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ มีแง่คิดในเรื่องการศึกษาที่น่าคุยนะ อิอิ ขึ้นต้นว่า เกรดเฉลี่ยในชีวิต ให้อยู่ในขั้น 2,5 อย่าต่ำกว่านั้น อิอิ หมายถึงเกรดเฉลี่ยของชีวิต หรือ การเรียน จ๊ะ ถ้าเป็นเกรดเฉลี่ยของชีวิต ก็น่าจะจัดอยู่ในทางสายกลาง พอเพียง ไม่ทุกข์แต่ก็ไม่สุขล้นเกินไป เป็นเกรดเฉลี่ยชีวิต น่าจะอยู่ในข่าย "ความพอเพียง" ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราได้นะ
แต่ถ้า ไม่ให้ต่ำกว่าเกรดเฉลี่ย 2.5 ในเรื่องเรียน ถึงแม้ว่า จะเป็นเครื่องวัดของชีวิตไม่ได้ คนเกรดเฉลี่ยน้อยกว่านี้ อาจจะได้ดีกว่า เกรดเฉลี่ยสูง ๆ ก็มีไม่ใช่น้อย แต่ค่านิยมของไทยเรา เกรดเฉลี่ยสูง ในเวลาสมัครงาน สมัครเรียนต่อ ยังมีอิทธิพลอยู่มากทีเดียว ครูก็มีปัญหาเรื่องเกรดเหมือนกัน เพราะเป็นเด็กเรียนลัด สอบเทียบ ตั้งแต่ ม.ต้น ยัน ม.ปลาย เมื่อไปเรียนในมหาวิทยาลัย เกรดเฉลี่ย ในปี 1และ2 บีบคั้น จิตใจมากนะ
เพราะพื้นฐานคนสอบเทียบย่อมไม่แข็งแรงมากเท่าเด็กเรียนกลางวัน เทอมแรก ก็ 2.15 อิอิ น้ำตาจะไหล เพราะปี 2 ถ้าเกรดเฉลี่ย ไม่ถึง 2.2 ก็ต้องโดนรีไทร์ แน่นอน สิ่งหนึ่งที่ครูเชื่อ ก็คือ ความขยัน ความอดทน ที่เราต้องอ่านหนังสือ มากกว่าคนอื่น ๆ เราจึงจะรอดได้ แล้วครูก็รอดมาได้ จบมาได้ด้วยเกรดเฉลี่ย 3 กว่า อิอิ
น่าจะสรุปได้ว่า เรื่องการเรียนนั้น ความขยัน ความอดทน และความตั้งใจในการเรียน ต้องมาพร้อม ๆ กัน จ้ะ
โหวด หมวด Literature Blog จ้ะ

จริงด้วยค่ะ
มีความสุขมากมากนะคะพี่ก๋า

วันก่อนได้หนังสือการ์ตูนประวัติศาสตร์จีน มีถึง 30 เล่มกันเลย ซื้อมา 1 เล่ม ลองให้ซีอ่านค่ะ

ก่อนนอนซีจะอ่านหนังสือ 1 เล่มค่ะ เป็นพวกนิทาน ขนาดวันสอบก็อ่านค่ะ 55555 หนังสือเรียนไม่อ่านไม่ว่า นิทานก่อนนอนต้องมา

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า

555

ขอบอกว่าตอนแรกคิดว่าเอนทรี่นี้จะโหวตกันไม่ฟู้ดก็โฟโต้ค่ะ

พอเห็นแทรเวลเลยเซอร์ไพรซ์เลย

แต่ก็เหมือนคุณก๋าค่ะ โหวตอะไรก็ได้ อิอิ

เราชอบมากๆ เลย จะติดตามนะค่ะ
บทความศัลยกรรมความงาม คลินิกศัลยกรรม vaser ปากกระจับ เสริมคาง ทำนม เสริมหน้าอก ยกกระชับหน้าอก ลดขนาดหน้าอก ปานนม หัวนมบอด ตัดปีกจมูก แก้ไขถุงใต้ตา ถุงใต้ตา คีเลชั่นบำบัด Chelation พลาเซนต้า Placenta มาเด้ คอลลาเจน MADE Collagen Q Switch Q Switch Laser HIFU ปลูกผม ทำตาสองชั้น Ulthera

บทความสุขภาพทั่วๆ ไป ให้ใจ หายใจ สุขภาพ การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ ทารกแรกเกิด เด็กโต ครอบครัว

จริงค่ะกรุงเทพเด็กๆเรียนกันหนักมากน้องเมฆขนาดว่าย้ายมาเรียนรร.จีนที่คิดว่าไม่เน้นหนักเรื่องวิชาการ แต่เอาเข้าจริงภาษาจีนก็ค่อนข้างเข้มข้นมากการบ้านวันละสองเล่มตัวเขียนกับภู่กันจีนทุกวันแม้กระทั่งปิดเทอม

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Music Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


สวัสดีจ้า..
สำหรับก้นกะลา ถ้าพูดถึงเกรดเฉลี่ยของการศึกษา..ก้นกะลาได้เกิน 2 ครั้งเดียวเอง คือเทอมสุดท้าย เพื่อจบ..นอกนั้น...ต่ำกว่า 2 ตลอด
ส่วนเกรดเฉลี่ยของชีวิต ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย.....

ช่างมันเหอะ................อีกไม่นานก็คงจะจบแล้ว......

ขอบคุณคะแนนโหวตด้วยจ้า..

สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
จริงๆแล้วเกรดเฉลี่ยไม่ใช่เครื่องวัดจริงๆค่ะ
ตอนเด็กเรียน พห. เอกชน เกรดเรี่ยดินมาก
ครูบอกว่าไม่ตั้งใจเรียนจะให้ไปเลี้ยงหมู 55
อับอายๆๆ แต่ว่าตอนสอบเข้า ม.ปลาย
กลับได้ รร.อันดับหนึ่งที่เชียงใหม่ได้ (พี่ก๋าต้องรู้แน่ว่า รร.อะไร) อิอิ
แค่ตั้งใจ คิดว่าเราต้องทำได้ เราก็ทำได้ค่ะ
ไม่่ยากเกินไปหรอกเนอะ

อ่านแล้วชอบมาก ขอบคุณมากค่าพี่ก๋า

จริงค่ะพี่...ค่านิยมที่ให้ความสำคัญกับกระดาษใบเดียวมันควรถูกถอดออกจากสังคมเสียที

เคยอ่านบทความของอาจารย์ท่านหนึ่งที่เอ่ยถึงลูกสาวโดยเปรียบเทียบกับกาารปลูกข้าว ประหนึ่งว่าให้ลูกศึกษาในระบบการศึกษาที่ผิดทาง ไม่เหมาะสม เหมือนปลูกต้นข้าวผิดนา เพราะตั้งแต่ลูกเรียนในระบบการศึกษาบ้านเรา แต่ไหนแต่ไรลูกดูไม่มีความสุขในการเรียน และผลการเรียนที่เป็นคะแนนก็ย้ำแย่ลงเรื่อยๆ ในขณะที่อาจารย์ท่านนั้นไม่ได้รู้สึกว่าลูกมีความผิดปกติหรือพัฒนาการการเรียนรู้ช้ากว่าคนอื่นแต่อย่างใด สุดท้ายก็ส่งลูกไปเรียนที่ญี่ปุ่น ปรากฎว่าผลการเรียนลูกโดดเด่น มีความสุขและดึกศักยภาพของตัวเองออกมาใช้ได้อย่างโดดเด่น ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จเหมือนกับการปลูกข้าวแล้วได้ผลผลิตออกมาเจริญงอกงามดีอย่างไม่น่าเชื่อ เลยเขียนบทความชิ้นนี้ออกมาเพื่อบอกว่า บางครั้งระบบการศึกษาและการเรียนรู้ของแต่ละคนก็ต้องใช้วิธีที่แตกต่างกันออกไป

การศึกษาที่ประสบความสำเร็จ คือการศึกษาที่ทำให้เกิดการเรียนรู้และพัฒนาองค์ความรู้นั้นไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคมได้อย่างมีความสุขนะคะ อย่างที่ไผ่บอกในเฟสแหละ ฮ่าๆๆ ไผ่จัดว่าต่ำกว่า 2.5 จริงๆ มาค่อนชีวิตเลย พยายามแก้ไขอยู่ค่ะพี่

คนได้เกรดสูง ๆ ใช่ว่าจะสามารถทำงานได้ดี ช่วงหลัง เราคุยกันหนักถึง IQ และ EQ ของเด็ก แต่ดูเหมือนไม่ไปไหนเลย สองเรื่องนี้ ยังคงสวนทางกันในเด็ก ๆ สมัยนี้ (ส่วนมากน่ะค่ะ ไม่ได้เหมายกเข่งเนาะ)

วันนี้พี่เข้าบล็อกคุณก๋ายากมาก ถอยกลับไปดูเอนทรี่เมื่อวาน ย้อนกลับมาหน้านี้อีกรอบก็ยังยากอีก


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
Opey Beauty Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
AdrenalineRush Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

พอเป็นงานเขียนแนวๆ นี้ สองก็จะทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงดีถึงจะเหมาะ 555

จริงค่ะคุณก๋า ... พี่เห็นเพื่อนหลายคนเหมือนกันที่ประสบความสำเร็จอย่างที่คุณก๋าว่า จากอันดับที่ถือว่าไม่ค่อยเด่นของห้อง แต่สอบติดวิศวะ หรือคณะที่มีคะแนนสูง ๆ กันได้ ... สังเกตช่วงเรียนคือ เขามีความสุขกับการเรียน มีความพยายาม ตั้งใจกัน

ขอบคุณมากสำหรับโหวตให้พี่ค่ะ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

พี่เรียนเพราะอยากเรียนทุกปริญญาเลย พออยาก
ทุกอย่างที่จำเป็นในการเรียน ก็ตามมาเองค่ะ เลย
ไม่เคยบังคับหรือชี้แนะให้ลูกๆเรียนอะไร อยู่ที่เค้า
อยากเรียนเองเหมือนที่พี่ผ่านมา และน่าแปลก
ที่ทุกอย่างที่พี่เรียนมา ก็มารวมกันเป็นหลักในการ
ทำงานอาชีพ

คุณก๋าคิดถูก ถ้าไม่มีเวลาก็อย่าเอาสัตว์มาเลี้ยง
แต่พี่ก็มักคิดว่า บ้านที่มีเด็กก็ควรมีสัตว์เลี้ยงด้วย
เลยพยายามหาเวลาและถ้าจะไม่อยู่บ้านหลายวัน
ก็หาคนหรือสถานที่ฝากเค้าได้ โชคดีที่สามสิบกว่า
ปีมานี้ แม่บ้านของเราชอบหมาแมว เค้าช่วยดูแล
ดีด้วย อาบน้ำสะอาดมาก ไม่อยู่ เค้าก็มานอนที่
บ้านพี่ เป็นเพื่อนหมาๆ แต่ตอนนี้มีนุ้งตัวเดียว

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Music Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
Raizin Heart Movie Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ขอบคุณสำหรับโหวตด้วยนะคะ

แต่ก่อนคิดว่า การเรียนได้เกรดดีๆ เยอะๆ นี่จะเป็นคนเก่ง ชีวิตดี๊ดีนะคะ

แต่พอโตมาก็รู้เลยว่า เกรดเฉลี่ยแทบไม่เป็นผลกับความสำเร็จในชีวิตใดๆเลย หลายคนความรู้ท่วมหัวแต่เอาตัวไม่รอดก็มีเยอะแยะไปค่ะ

วิชาชีวิตและการรู้จักตนเอง รู้จักความคิดของตนเอง นี่แหล่ะสำคัญที่สุดเลยค่ะสำหรับอิชั้น

เก่งวิชาการไม่สำคัญเท่าเก่งคน เก่งชีวิต นะคะ ^^

นี่เกรดเฉลี่ยในชีวิตเลยเหรอคะ
ความตั้งใจเรียนรึไม่ (ไม่เกี่ยวกับเกรดนะ เพราะเกรดมันยังไม่ได้เป็นมาตรฐานเดียวกัน)
นี่มันบอกได้ในการทำงานเหมือนกันนะคะพี่ก๋า
การใช้ชีวิตก็เช่นกัน



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Music Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ถึงจะเห็นด้วย แต่คนไทยก็ยังบ้าเกรดครับ บ้ากระดาษ บ้าสถาบันการศึกษา

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog
ชมพร Cartoon Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Science Blog ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Music Blog ดู Blog
haiku Art Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
ฝันดีนะคะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
ไอเอิร์ธ Technology Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เมื่อเราหรือลูกหรือใครเรียนรู้ด้วยความสุข ไม่เครียด เมื่อนั้นเราจะได้รับประโยชน์ที่แท้จริงค่ะ

ดีนะเจ้า รินไม่เคยต่ำกว่า 2.5 เลย ทะยานขึ้น 3 มาตลอด
แต่ก็ไม่เเคยได้ 4 เต็มเจ้า อิอิ
แค่ทุกวันนี้ จบออกมาได้เรียนรู้กับ มหาวิทยาลัยชีวิตกันต่อเจ้า


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

มันสำคัฯทั้งเกรดทั้งความสุขเลยเนอะสมัยนี้
ยิ่งปัจจุบันไปสมัครงานถ้ามีเกียรตินิยมพ่วงท้าย
ค่อยกล้าสู้กับคนอื่นเค้าได้

สวัสดีจ้ะน้องกิจ

ชีวิตก็มีเกรดเฉลียเหมือนกันเหรอเนี่ย

พี่ว่าเกรดเฉลี่ยนี่อยู่กับสิ่งแวดล้อมด้วยนะ
ไม่ต้องไปมองที่อื่น ตัวพี่เองนี่หล่ะ
ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเพราะต้องช่วยอา
อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายตอนจบ ได้ 2.5 พอดีเลย
พอย้ายที่เรียน ต้องออกไปอยู่หอพักมีเวลาอ่านหนังสือ ก็ได้เพิ่ม 3 กว่าๆ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


ปล. นึกว่าจะพาหมิงหมิงเที่ยวต่อ