สวัสดีค่ะ...คุณก๋า

วาดเองเหรอคะ...ไม่ค่อยเข้าใจหรอกค่ะ..คงยังไม่ลึกซึ้งกับงานศิลปะ...555
แต่ตราประทับชื่อสวยนะคะ..

หมิงหมิงหน้ากลมเหมือนซาลาเปาเลย...

ท่าทางน้ำหนักคงจะขึ้นอีกแล้วล่ะมั้งคะ..อิอิอิ

แก้มแป้นมากๆ....

เป็นยังไงบ้างคะวันนี้...ทั้งคนและสิ่งแวดล้อม..

สวัสดีค่ะคุณพ่อก๋า คุณมาดาม แอนด์เดอะหมิงหมิงน้อย (รอบสอง .. อิอิ)

ตามมาโดยพลัน ..

เป็นความประทับใจและรู้สึกดีดีสำหรับความรักบริสุทธิ์ ..
คืนนี้คงนอนหลับฝันดีแน่เลย ..

เอ .. ว่าแต่ .. อิอิ .. วันนี้หมิงหมิงน้อยจะปราณีปาป๊า แอนด์ มาม๊าอ๊ะเปล่า ..

ยังตาแป๋วมั๊ยอ่ะ .. หมิงหมิงน้อยของน้า

สวัสดีครับคุณจิดา

อย่าลืมแวะไปดูบล็อกแรกด้วยนะครับ อิอิอิ

ผมวาดเองครับ
เป็นพู่กันเดียวที่ผมใช้ฝึกสมาธิครับ
ผมไม่นั่งสมาธิครับ แต่ใช้การฝึกด้วยการวาดรูปแทน
พู่กันเดียวคือ การจุ่มหมึกหนึ่งครั้ง
แล้ววาดจนหมดลมหายใจหนึ่งลมหายใจ


วันนี้เรื่อยๆนะครับ
ผมวาดหมื่นตาเสร็จไปหนึ่งตอน
อ่านหนังสือไปครึ่งเล่ม
เล่นกับหมิงหมิงเป็นพักๆ
แล้วก็อัพบล้อกไปซะ 3 บล็อกครับ 5555

ยังไม่มีประโยคไหนพูดถึงงานของผมที่ร้านเลยใช่มั้ยครับ 5555

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมน๊า

ดีใจมั่กๆ

แสงแรกอุ่นละมุนใจ
ดี.รู้สึกได้อย่างนั้นค่ะ



วันนี้ดี.นั่งดูรูปที่น้องมีนวาดให้อยู่นานเลยค่ะ
พอดีไปสะดุดกับคอมเม้นท์ของคนดี.
ที่บอกว่า..
ดีใจที่เห็นดี.ยิ้มในภาพวาด

ปกติเวลาถ่ายรูปดี.จะไม่ค่อยยิ้มตามประสาดี.
ใครใครก็จะเห็นดีดีหน้าตาบึ้งตลอด
เขาก็ว่าภาพดี.มีแต่หน้าตายู่ยี่
แต่มีอยู่ภาพนึง ยิ้มซ๊า......

น้องมีนชมว่าแม่ดีดียิ้มสวย จากภาพนี้ อิอิ
ดี.ก็ปลื้ม ลูกสาวชม

ก็ไม่ได้คิดอะไร
กระทั่งคนดี.ทัก
ก็เลยเพิ่งสังเกตว่า เงือกน้อยยิ้มซะกว้างเลย

กว้างแบบ...รูปที่ดี.ยิ้มวันนั้นเลย

ดี.ก็เลยมารู้สึกว่า...
มันเป็นภาพดี.ที่ติดอยู่ในใจเขา

เลยรู้สึกว่าเรากำลังถูกมองจากมุมที่ดี
แล้วเราจะตอบสนองความรู้สึกแบบนี้ยังไง

มันเป็นความรู้สึกที่ดี.ไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลย
นั่งดูไปน้ำตาซึมๆๆๆๆ

มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลย


ดี.รักเค้า
และรู้สึกว่าได้รับรู้ความรู้สึกลึกลึกในใจเขา
ดี.รู้สึกอย่างนั้นอ่ะค่ะ

ผมชอบลายเส้นแบบเซนมากเลยครับ
ดูแล้วมันให้อารมณ์ละเมียดและโล่งๆว่างๆดีครับ
ถ้าให้แต่งกลอนก็ประมาณว่า

"ฉันจับพู่กัน
จุ่มหมึก
แล้วตวัดเขียน"

งงๆ อะไรประมาณนี้จนซาโตริไปเองเนอะครับ

แต่นี่ตวัดให้อารมณ์อุ่นๆเข้ากับภาพของน้องภาพสุดท้ายดีครับ

ขออนุญาติแอดบล็อคนะครับ

รอตั้งนาน ไม่ยอมไปหาแมงมุมสาวที่บึง อิอิ

แสงแรกสวยจัง นี่พี่ก็เอาภาพพู่กันของก๋าไปไว้หัวเตียงพ่อแระ ให้พ่อดูน่ะ

เออ เราใช้หมึกสีอื่นที่สว่างๆ สวยๆได้ไหม หรือออริจินัลต้องเป็นหมึกดำเอ่ย ถามเป็นความรู้เฉยๆนะ

ชอบมากมาย พู่กันจีนนี่อ่ะ



ฝีดันนะก๋าคุง

555+ หลับไปหรือยังพี่ก๋า
คอมเมนต์พี่บล็อกโน้นเสร็จ
นาห์ก็หลบไปเล่นเกมส์ยิงลูกบอลสีซะ
ตอนนี้ง่วงมากแล้ว
กะว่าไปดูหน่อยมีใครมาเยี่ยมบ้านบ้าง
ก็เจอพี่ก๋าไปส่งข่าว ว่าอัพอีกบล็อก
ก็ต้องมาดูก่อนไปนิทราฝันดี อิอิ

...ฝันดีนะคะคืนนี้
ขอให้หมิงหมิงไม่กวนไม่งอแงนะคะ จะได้นอนพักเยอะๆ
วันนี้อัพบล็อกมากอาจเหนื่อยได้ 555+
ก็อ่านคอมเมนต์พี่ก๋าข้างบ่นไม่เห็นบอกว่างานยุ่งนี่นา
มันก็ต้องเพราะอัพบล็อกนี่แหละเหตุผลชัดเจนแล้ว

บายค่ะ

ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม หมิง หมิง

ดี.จะนอนแล้ว...
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจนถึงวันพุธ
จะเริ่มเทศกาลหัวฟูอีกครั้งแล้วค่ะ
ได้นอนพักแบบอิ่มๆมาหลายวันแล้ว
เช้า กลางวัน เย็น
หัวถึงหมอนตอนไหน
ดีดีหลับตลอดเลย


จะรีบทำงานให้เสร็จ
จะได้นอนต่อ อิอิ
ติดใจ

หลานชายน่ารักมากๆเลยค่ะ
พี่วายินดีกับมาดามและครูก๋าด้วยนะคะ

ตามมาอ่านต่อค่ะจากบล็อกตอนที่ 1

อ่านแล้วก็ยิ่งประทับใจความรู้สึก
ว่าไปแล้วความรักแห่งพ่อแม่
มันยิ่งใหญ่เกินพรรณนาเลยนะค่ะพี่ก๋า


หมิงหมิง ยังคงน่าฟัดเหมือนเดิมและมากขึ้นเรื่อยๆเลยนะพี่



หากว่างและมีโอกาสคงได้แวะไปเที่ยวเชียงใหม่-เชียงรายอีกเป็นแน่คะ
จะว่าไปก็หลายปีแล้วที่เคยได้ไปเยี่ยมจังหวัดเชียงใหม่
ตอนนั้นขอตามพี่ที่ทำงานเก่าไปด้วยน่ะค่ะ
ติดใจจริงๆ เพราะแกพาเที่ยวตลาดยามเช้า
ที่สำคัญยังประทับใจอาหารหลากหลาย
ยำผักสรรพัด ในราคาประหยัด ห่อละ 5 บาทเอง ถูกมากๆ
กินกันอิ่มหน่ำเลยค่ะ ฮุฮุ ว่าแล้วก็หิวขึ้นมาเลย

ชอบภาพที่เหมือนนิ้วเท้าน้อยๆ เลยค่ะ
ชอบตัวหนังสือทุกตัวที่น้องก๋าเขียน
หมิง หมิง เอ๋ย...แสงแรกแห่งรัก
หมิง หมิง น่ารัก น่าฟัด จังเลยลูก

สายตากับรอยยิ้มนิดๆ น่ารักชะมัดเลย หมิงหมิง

แสงแรก ย่อม อบอุ่นเสมอเนอะ

อยากได้รูปหนุ่มน้อยหน้ามนจัง อิอิ

ช่วงนี้ กำลังนิยมกินเด็ก เอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ รักเด็ก ฮ่ะๆๆๆ

เห็นเด็ก ไม่ได้ น้ำลาย หยายยยยยยยยยยย อิอิ

แข็งแรง ๆ เป็นเด็กดีนะคร้าบบบ หมิง หมิง

๐ ร่ายเรียงร้อยกล่าวถ้อยพร่ำรำพัน
ค่ำคืนอันพราวพร่างกระจ่างฟ้า
มีหมู่ดาวดวงน้อยแซมจันทรา
กระจ่างหล้าส่งให้ได้ฝันดี ฯ

ป่านนี้คงหลับไปแล้วมั้ง หรือเพิ่งจะตื่นน๊า อิอิ

ส่งไอติมมาบำรุงพี่ก๋ารอบดึกก่อนค่ะ
หนูใส่แสงสีเองเลยนะคะ กำลังเห่อแต่งรูปค่ะ

หม่ำให้อร่อยนะคะ

เอ่อ ถึงหนูจะอายุน้อยๆ ก็โดนใจกะความรักได้ค้า
เพิ่งจะทำบัตรประชาชนเอ้งงงงงงงง
(โปรดอย่าถามว่าครั้งที่เท่าไหร่ คริๆๆ )

อ่อ...พ่อก๋าเป็นศิลปินนี่เอง
สงสัยหมิงหมิงโตขึ้นต้องจับพู่กันเป็นอย่างแรกก่อนจะเขียนดินสอได้แน่เลย

ปล.หมิงหมิงยิ้มสู้กล้องได้อีกนะ...อิอิ

หมิงหมิงโปรยเสน่ห์ค่ะ คิกๆๆ

หลานอิฉันยิ้มได้หวานมากเลยค่า

พู่กันเดียวของคุณก๋าทำให้ประทับใจเสมอเลยค่ะ ดูแล้วรู้สึกสงบดี

พูกันฝึกสมาธิน่าสนใจจังค่ะ ใช้พูกันจีนใช่ไหมคะ แล้วหมึกแบบไหน เราลากให้หมดในหนึ่งลมหายใจนี่ หายใจเข้าหรือหายใจออกคะ มันจะออกมายังไงก็ไม่เป็นไรใช่ไหม อิอิ อยากฝึกบ้าง เหมือนฝึกลมหายใจไปในตัว

มาชื่นชมกับความเรียบง่ายของภาพสไตล์เซนอีกครั้งครับ

ยังวิ่งเล่นอยู่ค่า

เอ๋ ยูเทินมานี่ได้ไงน้อ อิอิ

พีก๋าคะ บ้านหนูให้นอนเปลค่ะ
กลางคืนนอนที่นอน
แต่ถ้าตื่นมากวนก็ต้องใส่เปลช่วยเหมือนกันค่ะ
เปลแบบ พื้นแบนสี่เหลี่ยมค่ะ
แล้วใส่ที่นอนลงไป รอบ 4 ด้านก็ใส่ผ้ากันมุดตก
เด๋วมุดออกมาติดมุ้ง อิอิ
พอโตหน่อย ก็ใช้เปงคอกขังเด็ก เอ้ย คอกไว้เล่นของเล่นด้วยค่ะ

คือเปลแบบที่ใช้ จะมีที่ล๊อค ถ้าเด็กหลับแล้วก็ล๊อคไม่ต้องไกว
จะได้ไม่เสียนิสัย ว่าต้องนอนไกวตลอด
เวลากลิ้งก็ไม่ตกด้วยค่ะ
จะได้มีเวลาไปทำอย่างอื่นมั่ง

แต่ตอนเริ่มเกาะยืนนี่สิ สุดย๊อดดดดดดด
หวาดเสียวซะมะมี กลิ้งเปงลูกขนุนอยู่ในนั่นแหล่ะค่ะ
เราก็เพิ่มหมอนเข้าไป ให้ล้มแล้วไม่โดนตรงไหนที่แข็งๆ

แต่บ้านพี่สาวที่เป็นหมอ เค้าไม่ได้ให้นอนเปล
ไอ้พี่ๆ ก็ชอบไปกวนน้อง
ตอนกลางวันนอนได้ไม่นาน กวนแกล้งจริงๆ
แต่ถ้าเป็นกลางคืน จะดูแลกันเอง 3 พี่น้อง
จนกว่าจะหลับป๊อกไปหมด
เจ้าพี่ชายคนโตติดเล่นเกมส์
แต่ก็ช่วยแม่ดูน้องได้ค่ะ เลี้ยงกันไปมา
แม่ก็นอนฟังจนหลับป๊อกไปก่อน อิอิ
พ่อก็เปงหมอค่ะ มะรู้หลับตอนไหน