การศึกษา เพืื่อยกจิตใจตน เข้าใจตน
ไม่มีใครแก่เกินเรียน เรียนไม่มีสิ้นสุด
แต่เรียนรู้ชีวิต ยากที่สุดครับ
สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า

กลอนวันนี้พูดถึงการศึกษาได้ใจความดีมากเลยค่ะ
การศึกษษไม่ใช่การแข่งขัน
แต่ผู้ใหญ่หลายๆคนพยายามดันเด็กให้ไปในแนวนั้น
เป็นการกดดันที่ไม่เข้าท่าจริงๆ ทำให้เด็กเครียด
พอไม่ได้ดังหวังบางคนถึงกับคิดสั้นไปเลย
ภาพหมิงหมิงวันนี้ยิ้มสดใสน่ารักมากค่ะ
ป้าแหม่มยิ้มตามเลย

" การศึกษาที่แท้จริง
ต้องทำให้เราเข้าใจชีวิต เข้าใจตน
ยกระดับจิตของตนสู่สิ่งที่ดีงาม "

ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะ

ทักทายยามสายค่ะพี่ก๋า

มายิ้มรับรอยยิ้มของน้องหมิงหมิงค่ะ

สำหรับเรา เรารักการเรียนรู้น่ะ บางเรื่องที่ใครหลายคนบอกว่าจะเรียนไปทำไม เรากลับรู้สึกว่า ได้รู้ก็ดีออก สนุกออกน่ะค่ะ

ซึ่งเราชอบข้อนี้ของตัวเองมากเลยนะคะ 555

นั่นสิค่ะพี่ก๋า...กระเป๋านักเรียนหนังสือเยอะมาก

กะว่าก๋า Parenting Blog

ก๊อก ๆ ๆ ๆๆ ๆ รัวววว ๆๆๆๆ
หายไปหลายวันเลยค่ะ อิ อิ ช่วงนี้โปรว่าง 2 อาทิตย์ ก่อนจะเข้าสู่โหมดหักโหม ต้องรีบฉวยค่ะ
ปิดเทอมพี่หมิง ๆ ทำอะไรคับ โมเสสโดนไฟลท์ไปเรียนคับ แม่ขี้เกียจเลี้ยง 555

ใช่แล้วค่ะ ..

ใจ เรา สำคัญ ที่สุดเลย ..



ปอลิง .. ตลาดบ้านพี่ป๋อง คึกคักมากเลยค่ะ ..

ของ ถูก .. อิ อิ ..

สวัสดีอีกรอบค่ะ

จริงค่ะ

เป็นข้อดีอย่างหนึ่งในบรรดาข้อเสียเยอะๆ ของเรา ฮา

เอ่อ .. คุณก๋า .. คะ ..

พี่ป๋องก็เพิ่งทราบเมื่อตะกี้ .. เอง

ว่า วันนี้ วันเกิด พันทิป ค่ะ ..

หมิงหมิง เพิ่งจะ 7-8 ขวบ ชอบอ่านสารานุกรม ประวัติศาสตร์แล้ว ฟังแล้วปลื้มแทนพ่อแม่ค่ะ


รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี


.....พี่ก็ออกนอกลู่นอกทางไปเรื่อย

จะเหมือน รร. ซีค่ะ ครูให้เอาไว้ที่ รร. ได้ เอากลับมาวันจะสอบ

มีความสุขมากมากนะคะ ยิ้มสดใสเชียววนะหมิงๆ คุง

สวัสดีค่ะ คุณก๋า

มาดูยิ้มหล่อ ๆ ของหลานค่ะ เห็นแล้วเหมือนได้กำลังใจไงไม่รู้
ยิ้มของเด็ก บริสุทธิ์เสมอ หมิงหมิงยิ้มทั้งปาก ดวงหน้า ไปหมดทั้งใบหน้า
ยังคงเป็นเด็กที่น่ารักของทุกคนเสมอ

วันนี้พี่ขออนุญาตไม่อ่านบทความนะคะ เพราะดวงตากำลังมีปัญหาจากการป่วยในครั้งนี้ค่ะ ยังต้องพักผ่อนเพื่อฟื้นฟูร่างกายอีกนานพอสมควร

นี่ก็ตะแว๊บเข้ามาอัพบล๊อก กลัวเพื่อน ๆ จะลืมกันเสียก่อน หรืออาจจะคิดว่า ปอป้าเลิกทำบล๊อกแล้วหรือ คิดถึงเพื่อน ๆ ด้วยค่ะ

อยากโหวตให้นะคะ แต่หมดกระเป๋าแล้ว ไว้จะแว๊บเข้าโหวตให้หมิงหมิงนะคะ

คิดถึงสามคนพ่อแม่ลูกเสมอค่ะ

วัดพระแก้ว พี่ไปหลายครั้ง ก็ยังเดินไม่ทั่วเลยค่ะ

มีหลายจุด ห้ามถ่ายรูป พี่เลยไม่ได้เข้าไป

นั่นซี การเรียนการเร่งแข่งขัน
น่าจะเป็นไอเดียของพ่อแม่กว่ามั๊งนะคะ
อดเปรียบเทียบกับบ้านอื่นไม่ได้นิ
ลูกเลยรับเคราะห์ เร่งเรียนจนเครียดไปเลย

ยื่งมีการให้เกรดให้คะแนน ลุ้นที่เท่านั้นเท่านี้
เเข่งกันทุกทีสิน่า

ขอบคุณน้องก๋าที่แวะไปเที่ยวป่าเปลี่ยนสีด้วยกันนะคะ

เรื่องปฏิรูปตอนนี้เขาก็ขะมักเขม้นอยู่นะครับ ...ปฏิรูปหาวิธีกีดกันนักการเมืองฝั่งตรงข้าม (กรรม) แต่รากของปัญหาในแต่ละเสาหากันไม่ค่อยเจอ ไม่คิดจะหากันด้วยมั้ง
เหมือนกับที่ควรจะรู้ว่าการศึกษามีจุดมุ่งหมายเพื่ออะไรอย่างที่พี่ก๋าบรรยายในบล็อกนี้ เราจะต้องเปลี่ยนจากระบบแข่งขันเป็นการศึกษาที่แท้จริงสักที

ส่วนลิเวอร์พูลยังหากุนซือคู่บารมีสโมสรไม่เจอนะครับ ผมดูบอลแรกๆเป็นเจรา อุลลิเยต์ สักพักก็เปลี่ยน แล้วก็เปลี่ยนมาเรื่อยเลย
แต่ใครจะคิดว่า BR จะพาลิเวอร์พูลเกือบได้แชมป์หนนึง และก็คงไม่มีใครคิดว่าเบนิเตซจะพาลิเวอร์พูลคว้า UCL ได้
ได้กุนซือถูกคน จูนกับสโมสรติดเมื่อไหร่หงส์ก็จะทะยานขึ้นมาให้เป็นเป็นเฮือกๆครับ และอาจจะมีสักวันที่หากุนซือคู่บารมีเจอ เหมือนผีเจอป๋า ปืนเจอเจ๊ และสิงห์เจอมู

ขอตัวไปศึกษาเพิ่มแปบนะครับพี่ก๋า ตอนนี้ยังรู้ศึกไม่เข้าใจชีวิตกับเค้าเล้ยยย อิอิ

ปล.ขอบคุณี่แวะไปชิมอาหารด้วยกันค๊าบบบ

มาแวะชมรูปหนุ่มหล่อค่ะ
อารมณ์ดีเพราะมีความสุขจริงๆ
ชอบรอยยิ้มของหมิงหมิงจังเลย
ยิ้มทั้งใบหน้าทั้งดวงตา บริสุทธิ์ไร้เดียงสาค่ะ
คนอะไรจะมีความสุขที่สุดในโลกแบบนี้ อิจฉาจัง!!
Thank you,thank you and thank you.

วันนี้ป้าก็มีความสุข ได้ออกกำลังกาย ได้บันทึกความฝัน
ได้เห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มของหมิงหมิง
ได้เห็นพระอาทิตย์อยู่ช่วงเช้าๆ ตอนนี้หายไปแล้วค่ะ
วันหน้าป้าจะมาแวะดูรูปหมิงหมิงอีกนะคะ

วันนี้ขออ่านบทความก่อนนะคะ ขอบคุณกับสิ่งดีๆที่นำเสนอเหมือนทุกๆครั้ง

จะเสนอให้คุณกิจเป็นรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการค่ะ

ทักทายยามดึกอีกแล้วคร้า
มัวทำนู้นนี่นั่น เลยยังไม่ได้เข้ามาทักทายเพื่อนๆในบล๊อกกัน ...

ชอบสำนวนนี้จัง เข้าใจคิดนะคะคุณก๋า...
" การศึกษามีรากที่ขม
แต่ผลกลมกล่อมมีรสหวาน..."

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog

ชอบในคำเปรียบเทียบนะครับ การศึกษาถ้ามาคิดๆ ไปแล้ว มันคือการแก้โจทย์จริงๆ ในชีวิตเราก็ต้องเจอโจทย์มากมาย หลายๆ ครั้งวิธีแก้ในตำรา ไม่สามารถเอามาใช้ได้ก็มี นี่กระมังที่เรียกว่าต้องประยุกต์เอา

จากบล็อก เคยคิดแบบพี่ก๋าครับ แต่สุดท้ายเขาก็ยังหน้าด้านมาถามเราอีกในภายหลังว่า มีขยะขายมั้ย? โดยไม่พูดเรื่องเก่าที่เค้าติดเงินเราเลย งั้นก็ลากันแค่นี้ละกันครับ ผมคนง่ายๆ แบบนี้แหละ คนทำการค้าลืมได้ไง

อีกเรื่อง "ไอ้หมอนั่น" โกหก 3 ครั้ง แล้วเอาเท่าที่ผมจับได้
1. ปี 2553
2. ปี 2557
3. ปี 2558 ที่ผ่านมานี้ เรื่องอะไรถ้าพี่ก๋าอ่านข่าวหน่อยน่าจะพอเดา อันที่จริงคนที่ได้ชื่อว่าเป็น "ผู้ใหญ่" แล้วทำตัวแบบนี้ ก็ไม่ต้องแปลกใจที่เราจะเห็นเด็กโตมาชั่ว ก็เพราะเขาซึมซับความชั่วที่เขาเห็น ที่น่าสนใจเดี๋ยวนี้ผมพึ่งรู้ว่าคำว่า "ไอ้ห่า" สามารถพูดออกโทรทัศน์ได้แล้ว แบบนี้จะโทษเด็กพูดคำหยาบไม่ได้นะครับ เพราะถ้าโทษต้องไปด่าผู้ใหญ่คนนั้นที่พูดออกโทรทัศน์ก่อน

ที่น่าสนใจอีกจุด คือ เด็กเดี๋ยวนี้เถียงด้วยเหตุผลเก่งจนทำให้การสอนแบบเก่าๆ ใช้ไม่ได้ ผมอิจฉาเด็กสมัยนี้นิดๆ นะ สมัยผมทำคงเป็นเรื่องใหญ่โดนกล่าวหาว่าก้าวร้าวแน่นอน

อย่างค่านิยมปัญญาอ่อน 12 ประการที่ให้เด็กท่อง เด็กมันถามว่าท่องไปเพื่ออะไร? ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนตอบในระดับเด็กยอมรับได้เลย แม้แต่ผมก็ยังรู้สึกว่ารับไม่ได้กับคำตอบ "ท่องๆ ไปเถอะ มันไม่ตายหรอก" "ท่องไปเถอะ มันดี" เด็กมันหาข้อมูลมาได้ดีมาก มันโต้ว่า สมัยก่อนก็มีให้ท่องเด็กเอ๋ยเด็กดีต้องทำหน้าที่ 10 อย่างด้วยกัน ท่องแล้วไง ท่องแล้วแล้วก็เติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ชั่วๆ อย่างที่เห็นในปัจจุบัน เอากับมันสิครับ ผู้ใหญ่ทั้งหลายเถียงไม่ออกกันเลยทีเดียว เพราะสิ่งที่เด็กพูดมันประจักษ์ให้เห็นแล้วว่า "จริง" ในขณะที่สิ่งที่ผู้ใหญ่พูด เป็นแค่ความเชื่อที่ยังไม่มีการพิสูจน์ว่า "ดี"

สวัสดีครับพี่ชัญญา


ผมคงไม่ได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการหรอกครับ
นี่เป็นกระทรวงที่มีงบประมาณสูงเป็นอันดับ 2 หรือ 3 ของประเทศเลยนะครับ 5555

และด้วยผลประโยชน์มหาศาลขนาดนี้
มีคนอยากเป็นกันเยอะเลยครับ

ปัญหาคือ แต่ละคนที่เคยมาเป็นเจ้ากระทรวง
ยังไม่เคยทิ้งผลงาน
เพื่อเป็นการตอบโจทย์และแก้ปัญหาเรื่องการศึกษาของประเทศไทยเลยสักคน

เปลี่ยนรัฐบาล เปลี่ยนรัฐมนตรีทีนึง
นโยบายการศึกษาก็เปลี่ยนไปทีนึง

เปลี่ยนจนสับสนไปหมดแล้วครับ
ว่าเด็กควรจะเรียนรู้อย่างไร
เพื่อพัฒนาตนเอง และพัฒนาสังคม

ยิ่งโต ยิ่งหล่อ

พูดถึงการศึกษาไทย

พี่ล่ะเหนื่อยใจ

เหมือนส่งลูกวิ่งแข่งยังไง

ไม่รู้เหมือนกัน

อยากเห็นการศึกษาไทย
เปลี่ยนไปในทางที่ดีกว่า
สอนเด็กแก่งแย่งและแข่งขัน