เหล็กละลาย (ตอนที่ 4)

โดย พต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ตอนที่ 4

เสร็จเรื่องเสร็จราวที่ควรจะทำแล้ว ก็หมดภาระ

ต่อไปนี้ เราก็จะใช้ชีวิตอย่างคนที่ไม่มีความรับผิดชอบอะไรต่ออะไร ให้มันเป็นตัวของตัวเองเสียที ดูซีว่า เจนีวา มันมีอะไรดี ๆ บ้าง

แล้วกลางคืนก็มาถึง

กินข้าวกินปลาเสร็จตอนค่ำนั้นแล้ว ก็ส่งเจ้านายเข้าห้องนอนตามประสาคนเจ็บ ผมกับไอ้อ้วนสองคนก็ออกถลาไปกับคนขับรถ ซึ่งเป็นชาวสวิสส์เยอรมัน ซึ่งทางสถานทูตส่งมาให้ขับรถประจำ ชื่อเขาเหมือนฮิตเลอร์ คือ อาดอล์ฟ

เขาเป็นสวิสส์เยอรมันที่พูดฝรั่งเศสได้อย่างดี ผมก็ถนัดอยู่บ้างภาษานี้ ก็เลยไปกันได้

ผมให้เขาพาไปไนท์คลับที่ว่าเป็นชั้นหนึ่งของเจนีวา

เขาพาเราไปที่ มูแลงรูช (Moulin Rouge)

ชื่อ มูแลงรูช นี้ ดูจะเป็นของไนท์คลับที่แทบทุกประเทศ จะต้องมีอยู่แห่งหนึ่ง ในปารีสก็มี ในแฮมเบอร์กของเยอรมันก็มี ในฮอลแลนด์ก็มี แต่ความใหญ่โตพิสดาร ไม่เหมือนกันแต่ละแห่ง ของปารีสเขาแน่กว่าเพื่อน เพราะเป็นต้นฉบับของชื่อ มูแลงรูช นี้

มูแลงรูช ของเจนีวา เป็นไนท์คลับชั้นหนึ่งของที่นี่จริง ๆ สถานที่ภายในโอ่โถง ค่อนข้างจะกว้างใหญ่กว่าไนท์คลับแห่งอื่นของที่นี่ ที่นั่งแบ่งเป็นสองชั้น นอกจากชั้นล่างที่มีโต๊ะตั้งเรียงรายรอบ ๆ ฟลอร์แล้ว ยังมียกพื้นสูงขึ้นอีกชั้นหนึ่งโดยรอบ

พาร์ตเนอร์ประจำไม่มี แต่บรรดาพวกผู้หญิงที่มีอาชีพในทางเต้นรำมากันเอง พวกนี้อาจจะมีอาชีพหลับนอนอยู่ด้วยบางคน แล้วก็หากินทางเชิญชวนให้แขกเชิญเข้าไปนั่งโต๊ะ เรียกเหล้ากิน แล้วได้เปอร์เซ็นต์จากค่าเหล้านั้น ส่วนมากหล่อนเรียกแชมเปญ และแม่พวกนี้กินแชมเปญเหมือนปลากินน้ำ เผลอ ๆ ไม่ถึงชั่วโมง อาจมีขวดเปล่าแชมเปญให้นับได้ถึง สาม-สี่ขวด

ผู้คนในนั้นมีอยู่พอสมควรตอนที่เราย่างเข้าไป เรียกว่า ไม่โหลง เหลง ดนดรีชั้นดีกำลังบรรเลงครื้นเครงอยู่บนเวที ใจชักคึกคักตั้งแต่ย่างเข้าไป

เราเลือกได้โต๊ะที่อยู่บนยกพื้น และชิดระเบียงกำลังพอดี

อาดอลฟ์ทำท่าจะผละออกไปข้างนอก ตามวิสัยของคนขับรถ แต่เราเรียกให้เขามาร่วมโต๊ะด้วย จะปล่อยให้คอยอยู่ข้างนอกเดียวดายก็ดูจะใจไม้ไส้ระกำไปหน่อย และอีกอย่างหนึ่ง เรามาเที่ยว ก็ควรจะให้เขาสนุกด้วย

พอสั่งวิสกี้ไปคนละถ้วยกับบ๋อยที่เข้ามาถามความต้องการแล้ว เราก็ส่ายตามองหาเหยื่อ

ไม่ต้องส่ายตามองให้ลำบาก เพราะประเดี๋ยวเดียวก็เสียงพูดมาจากโต๊ะติด ๆ กันว่า

“ มากันสามคนผู้ชายทั้งนั้นหรือคะ ”

เป็นเสียงผู้หญิงพูดเป็นภาษาฝรั่งเศส ที่ใส่คำว่า 'คะ' เข้าไปด้วยนั้น เพื่อจะให้ฟังเป็นไทย ๆ เพราะเป็นคำพูดของผู้หญิง

ผมเหลียวไปตามเสียงนั้น

เจ้าหล่อนมานั่งอยู่ที่โต๊ะใกล้ ๆ เมื่อไรก็ไม่รู้ เพราะตอนที่เราเข้ามานั้น โต๊ะตัวนั้นยังว่างอยู่ และหล่อนนั่งกันอยู่สามคนพอดี

อยู่ในวัยค่อนข้างจะคึกด้วยกันทั้งสาม หน้าตารูปร่างก็พอไปได้ เจ้าหล่อนยิ้มละไม และสามคนต่างยิ้มให้คนละคน แบ่งกันเองเสียด้วย

อาดอล์ฟขยิบตาเป็นเชิงปราม

ผมจึงเบือนหน้ากลับมาเสีย

ทีนี้เจ้าหล่อนเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ คงนึกว่า เราไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศส

“ ไม่ต้องการเพื่อนเต้นรำหรือคะ ”

ผมทำเฉยอีก

“ ขอไปจุดบุหรี่หน่อยซิคะ ” มาอีกไม้หนึ่ง

อาดอล์ฟหันไป ดีดไม้ขีดเบนซินให้

หล่อนจุดบุหรี่ที่คาบอยู่ที่ปากกับไฟที่อาดอล์ฟดีดให้ แล้วว่า

“ ขอบคุณค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ ”

ทีนี้เอาดื้อ ๆ เลย

“ ไม่ต้องหรอก ขอบใจละ ” ผมหันไปตอบ เล่นกันดื้อ ๆ ผมก็ตอบเอาดื้อ ๆ ได้ “ พวกเราอยากนั่งกันเงียบ ๆ ”

“ นั่งเงียบ ๆ ทำไมไม่ไปนั่งกันที่ป่าช้า ” เอากะแม่ซิ ฤทธิ์เจ้าหล่อนชักจะออก

ผมกระดิกนิ้วเรียกหัวหน้าบ๋อย ซึ่งกำลังเล็งดูลาดเลาว่า แม่สามคนนั่นจะต้อนเราสำเร็จแค่ไหน เพราะหากแม่สามคนนั่นย้ายสำมะโนครัวเข้ามาแปะลงที่โต๊ะเราเมื่อไร เขาเป็นต้องปราดเข้ามาทันที และแม่พวกนี้ก็จะต้องสั่งแชมเปญ

หางตาเขาชำเลืองมาเห็นผมกระดกนิ้ว เขาปราดเข้ามา

“ ต้องการอะไร เมอร์สิเออร์ ” เขาถามอย่างนอบน้อม

ผมควักใบละยี่สิบแฟรงก็ออกมาจากกระเป๋า ยัดใส่มือเขา แล้วว่า

“ ต้องการอย่างเดียว คือความสงบ ช่วยบอกแม่สามคนนี่ หยุดกวนใจพวกผมหน่อย ถ้าผมต้องการผู้หญิงคนไหน ผมจะเลือกเอง แล้วจะวานให้คุณช่วยเชิญมาให้ ได้ไหม ”

“ ด้วยความเต็มใจครับ เมอร์ซิเออร์ ” เขาก้มศีรษะ พร้อมกับยัดใบละยี่สิบเข้ากระเป๋าด้วยความชำนาญ

เขาหันไปมองแม่สามคนนั่นด้วยหางตา แวบเดียว นางทั้งสามก็ลุกไปจากที่นั่น ผมเห็นเจ้าหล่อนยกขบวนกันไปที่ข้าง ๆ โต๊ะอีกฟาก มีพวกชาวตะวันออกสามคนเหมือนกัน นั่งอยู่ตรงด้านนั้น ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นคนชาติไหน แต่คนไทย ไม่ใช่แน่

Create Date : 19 กรกฎาคม 2553		1 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2553 4:12:11 น.
Counter : 1168 Pageviews.
Share Tweet