เบา ๆ สมอง (อีกที) ตลกสังคม เรืองที่ 10

เรื่อง เบา ๆ สมอง (อีกที)

ผมมีเรื่องจริงที่เบา ๆ สมองมาเล่าให้คุณอ่านอีกสองเรื่อง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องจริงนี่บางครั้งมันก็สนุกกว่านิยาย
เรื่องที่หนึ่ง เกิดขึ้นที่สถานีขนส่งสายเหนือ แถว ๆ ตลาดหมดชิต
กระทาชายนายหนึ่งจะเดินทางไปเชียงใหม่ เขาเลือกเดินทางโดยรถของบริษัทขนส่ง ไม่ชอบทั้งรถไฟและเครื่องบิน
เขามาถึงสถานีขนส่งในเวลาใกล้เคียงกับเวลาที่รถจะออกอีกไม่กี่นาที บนรถมีที่ว่างอยู่สามที่ ขณะที่เขาก้าวเท้าขึ้นไป และส่ายสายตาหาที่นั่งเหมาะ ๆ
ที่นั่งแถวหนึ่ง มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ และมีที่ว่างข้าง ๆ เขาอยู่หนึ่งที่ ที่นั่งแถวหน้าชายผู้นั้นมีที่ว่าง อยู่อีกสองที่ เขาถามชายผู้ที่นั่งอยู่นั้นว่า ที่นั่งข้างหน้าเขานี่ว่างหรือเปล่า
ชายผู้นั้นตอบว่า ว่างอยู่ที่หนึ่ง อีกที่หนึ่งนั้นเป็นที่นั่งของผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นลงไปซื้อของอยู่ ส่วนที่นั่งที่ว่างอยู่ข้าง ๆ เขานี้ ก็ยังว่าง ไม่มีใครนั่ง
กระทาชายผู้นั้นเลือกนั่งที่ติด ๆ กับที่ที่ผู้หญิงผู้เป็นเจ้าของที่นั่ง ซึ่งกำลังลงไปซื้อของอยู่นั้น คิดว่านั่งติดกับผู้หญิงน่าจะสบายกว่า และในขณะนั้น ก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งขึ้นมาบนรถ แล้วเลือกที่นั่งติดกับผู้ชายผู้นั้นที่ยังว่างอยู่พอดี
ถึงเวลารถออก คนรถตะโกนเรียกผู้โดยสารขึ้นรถ
ผู้หญิงเจ้าของที่นั่งที่ว่าอยู่ข้าง ๆ กระทาชายผู้นั้น ก็เดินขึ้นมาบนรถ หล่อนต้องเอียงตัวเบียดช่องว่างระหว่างแถวเก้าอี้ที่นั่งเข้ามาด้วยความลำบาก ด้วยร่างกายที่อ้วนใหญ่ น้ำหนักร่วมร้อยกิโลของหล่อน หอบของพะรุงพะรังขึ้นมาด้วย ตะโพกของหล่อนเบียดช่องว่างที่นั่งลู่เข้ามา มาถึงที่ก็ทิ้งตัวลงไปนั่งด้วยความเหนื่อย
กระทาชายผู้ที่คิดว่าเลือกที่นั่งดีแล้วคนนั้นขยับตัวหลบก้นของหล่อนแทบไม่ทัน นั่งตัวลีบไปตลอดทาง ไม่ทราบว่ากว่าจะถึงเชียงใหม่ เขาจะต้องสะบักสะบอมแค่ไหน เขาหันไปค้อนชายคนที่เขาถามเมื่อกี้นี้หลายตลบ
นี่เป็นเรื่องจริง ผู้ที่เล่าให้ผมฟังเดินทางไปในรถคันนั้นด้วย

อีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของคุณป้าที่ผมเคยเล่าให้ฟังแล้ว ถึงเรื่องที่แกไปตามแท็กซี่ให้นายผู้หญิงของแก แล้วก็นั่งเรื่อยเฉื่อยไปประตูน้ำคนนั้นนั่นแหละ จำได้ไหมล่ะ
คราวนี้ แกมาหมาดใหม่
วันหนึ่ง แกไปโรงพยาบาลศิริราช โดยข้ามฟากไปที่ท่าพระจันทร์ แกจะไปรับยาที่นั่น ตามใบสั่งหมอที่โรงพยาบาลนั้น ห้องคนไข้นอกเขาแบ่งออกเป็นสองฟาก ฟากหนึ่งเป็นที่นั่งของผู้ที่จะมาตรวจโรค อีกฟากหนึ่งนั้น เป็นที่นั่งของผู้ที่คอยรับยาตามใบสั่งของแพทย์ที่ตรวจอาการแล้ว
คุณป้าเดินเข้าไปในห้องคนไข้นอกนั้น ถือใบสั่งยาเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลที่นั่งอยู่ แล้วแกก็ส่งใบสั่งยาให้เจ้าหน้าที่คนนั้นแต่ฟากที่แกเข้าไปนั้นเป็นฟากของผู้ที่จะมาตรวจโรค ไม่ฟากที่จ่ายยา
เจ้าหน้าที่ผู้นั้นก็บอกแกว่า “ ไปคอยฝั่งโน้นครับ คุณป้า ”
คุณป้าก็เดินออกมาจากเจ้าหน้าที่คนนั้น แล้วก็เดินออกมาจากโรงพยาบาล นั่งเรือข้ามฟากมาที่ท่าพระจันทร์ มานั่งคอยอยู่ที่ท่าข้ามฟากนั้นอยู่จนเย็น
คอยอยู่นานก็ไม่เห็นมีใครเอายามาให้ แกก็กลับบ้าน บ่นอุบมาตลอดทาง โรงพยาบาลนี้ ไม่มาอีกแล้ว
แกก็มาบ่นให้คุณผู้หญิงของแกฟัง
หัวเราะกันทั้งบ้าน
นี่เป็นเรื่องจริง ... !

Create Date : 13 กรกฎาคม 2552		2 comments
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2553 2:39:06 น.
Counter : 920 Pageviews.
Share Tweet