พริกขี้หนูเผ็ด (ตอนที่ 8)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 8
ผมคืนกุญแจรถให้กัญหา หล่อนรับมันไว้โดยไม่มองหน้าผม คงยังไม่หายโกรธ ผมเลยเข้าไปหาคุณพี่ในห้อง อีตาผู้การคนนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่เขาเคยนั่งอยู่แล้ว ช่างมาเฝ้าเสียจริง ๆ
ได้ความไหม พ่อดนัย คุณพี่ถามขึ้นทันทีที่เห็นผม
ผมส่ายหน้า
ท่าจะไปเสียแล้วละครับ คุณพี่ ผมได้ความจากโรงพักท้องที่ที่เกิดเหตุฆาตกรรมว่า แม่ยุพดีแกไปหัวหิน แล้วก็ว่าจะเลยไปถึงหาดใหญ่โน่น
อั๊วสั่งให้เขาวิทยุดักไว้แล้วละ ผู้การว่า คงจะไปไหนไม่พ้น
ผมว่าพ้น ผมพูด
ผู้การมองหน้าผมนิ่งอยู่ชั่วครู่ แล้วว่า
มันจะเก่งไปหน่อย ถ้าหนีวิทยุของอั๊วได้
ผู้การคงไม่ได้ให้ตำรวจแถวเพชรบุรี ราชบุรี หรือ นครปฐม คอยดัก
ก็แกจะเลยไปทางใต้ จะให้ทางเหนือหัวหินมันดักทำไม นั่นมันทางกลับกรุงเทพ ฯ ผู้การทำหน้าขึงขังเอากับผม
ถ้าผมเป็นแม่ยุพดี ผมก็ปล่อยข่าวว่าผมจะเลยไปทางใต้ แล้วก็หวนกลับกรุงเทพ ฯ จะทำไม
ผู้การทำเสียงขลุกขลักในลำคอ แล้วพูดว่า
ไหนลองว่ามาหน่อยถี พ่อคนฉลาด ลื้อคิดยังไงว่าเขาจะหวนเข้ากรุงเทพ ฯ
ผมว่า ถ้าเป็นผม ผมก็จะทำยังงั้น ผมพูด ยักไหล่ ลงวิทยุตำรวจถามกันให้ลั่น แล้วก็มีตำรวจไปสอบถึงบ้านที่หัวหิน แกก็คงจะไม่โง่พอที่จะเดินทางต่อไปให้เขาจับได้ ผู้หญิงสาว ๆ เดินทางไปคนเดียวไกล ๆ ขนาดนั้นคงจะยาก และผมว่าแกไม่ได้ไปคนเดียว คนที่ไม่โง่นักที่ไปด้วย ก็ควรจะให้แกย้อนกลับเข้ากรุงฯ
ลื้อว่า คนที่ไม่โง่นักนั้นคือใคร ผู้การยังคงสงสัย
ผมเที่ยวไปตามหานายเชิด ดุรงค์นพคุณ ในที่ทุกแห่งที่เขาควรจะอยู่ ก็ไม่พบเขา
นายเชิดคนนี้เป็นใคร
ผู้การไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้
ลื้อบอกมาดีกว่าเขาเป็นใคร ผู้การจ้องหน้าผม
ผู้การควรรู้จักว่าเขาเป็นใคร เพราะผู้การเป็นคนแนะนำให้คุณพี่ไปประกันแม่คนนี้
คุณพี่มองหน้าผู้การนิ่ง ผู้การไม่พูด เขายังจ้องหน้าผมอยู่
นายเชิดคนนี้เป็นคนที่จะเสียเงินแสนบาท หากแม่ยุพดีคนนี้หนีประกัน ใช่ไหมครับ ผมมองหน้าผู้การ ถามเขาตรง ๆ เขาเป็นนายธนาคารใหญ่ ผู้การน่าจะรู้จักเขา
ผู้การหันไปมองคุณพี่ แล้วหันมามองผม แล้วกลับหันไปมองคุณพี่อีก พร้อมกับพูดว่า
ผมไม่เคยรู้จักไอ้นายเชิดที่ไอ้หนูหริ่งตัวนี้มันบอก ผมให้คุณลินจงไปประกันเพราะคุณสุวรรณ นายกสมาคมแต้จิ๋วให้ผมติดต่อคุณลินจง เขาว่า ถ้าเกิดเสียหายอะไร เขาจะยอมชดใช้เอง
ผู้การไม่รู้จัก นายเชิด คนนี้ จริง ๆ หรือครับ ผมถาม
อั๊วเคยได้ยินชื่อ อั๊วไม่เคยรู้จัก
ถ้างั้น ผู้การก็ถูกต้ม แม่ยุพดีคนนี้เป็นเมียน้อยของนายเชิดผู้นี้
ลื้อรู้ได้ยังไง
ผมไม่ใช่เพียงแต่รู้ ผมแน่ใจเสียด้วย และผมแน่ใจว่า แม่ยุพดีคนนี้ต้องอยู่ในกรุงเทพ ฯ นี่เอง
ดูลื้อออกจะแน่ใจเกินไปว่า แม่คนนี้ต้องหวนเข้ากรุงเทพ ฯ
ถ้าผมเป็นอาชญากรที่หลบหนี ผมก็จะหลบอยู่ในกรุง ฯ นี่แหละ หากันยากกว่าบ้านนอก
แต่เขาไม่ใช่อาชญากร เขาเพียงแต่ต้องข้อหาขับรถชนคนตาย
ก็สามล้อที่เป็นพยานปากเอกในคดีขับรถชนคนตาย ถูกฆ่าตายเมื่อคืนนี้ มันจะไม่พัวพันกับแกด้วยหรือครับ
ผู้การหัวราะก้ากใหญ่ เขาโยนตัวไปมาเพราะเสียงหัวเราะนั้น
โธ่ ไอ้หนู เขาพูดปนเสียงหัวเราะออกมา ก้อถ้าคนเรามันฆ่าพยานสำคัญในคดีได้ แล้วมันจะหนีไปทำไมให้เขาสงสัย ก็อยู่เฉย ๆ คดีขาด พยานมันก็หลักฐานอ่อนไปเอง ลื้อมันจะฉลาดน้อยไปหน่อยละพวก
นั่นน่ะซี ผมว่า ผมก็คิดเหมือนหันว่า แกไม่น่าจะหนี เพราะคดีก็ขาดพยานปากสำคัญไปแล้ว
ผมนิ่งไว้แค่นั้น
ผู้การฟังผมจะพูดต่ออยู่นาน เมื่อเห็นผมนิ่ง เขาก็พูดว่า
แล้วยังไง
ทีนี้ ผมมาคิดแบบผู้ฉลาดน้อยว่า แกเดินทางไปหัวหินตั้งแต่วานนี้ ก่อนเรื่องฆาตกรรมคนสามล้อจะเกิดขึ้น แล้วจู่ ๆ แกก็ออกจากหัวหิน บอกว่าจะไปลงใต้ในวันพรุ่งนี้ คนที่จะไปตากอากาศคงจะไม่เปลี่ยนใจเอาง่าย ๆ เดินทางไปคนเดียวยังงั้น ถ้าใครคนใดคนหนึ่งรู้ความตื้นลึกหนาบางของคดีฆาตกรรม พยานปากสำคัญคนนี่ เห็นท่าไม่ชอบมาพากล บอกให้แกออกจากหัวหินเสียก่อน ก่อนที่ตำรวจจะมาเอาตัวไปสอบสวน แกก็อาจจะต้องไป และลงแกต้องทำตามอย่างนั้น คนคนนั้นก็ต้องเป็นคนสำคัญสำหรับแก แกอาจจะไม่รู้เรื่องคดีฆาตกรรมรายใหญ่ก็ได้ แต่จำต้องปฏิบัติตามคำสั่งของใครคนนั้น อย่างนี้มันจะเป็นไปได้ไหมครับ ผู้การ
ผู้การนิ่ง หัวคิ้วของเขาขมวดเข้หากัน ไม่พูด
ผมจึงพูดต่อ
และใครคนนั้นก็พอจะเดา ๆ ออกว่า ตำรวจคงจะไม่คิดดักคนที่คืนเข้ากรุงเทพ ฯ เพราะมัวแต่คาดเอาว่า แม่ยุพดีคงจะต้องเตลิดต่อไปมากกว่า เขาก็จะให้แม่คนนั้นหวนเข้ากรุง ฯ เสีย สวนทางกับคำสั่งทางวิทยุ ผู้การว่ามันจะเป็นไปได้ไหมครับ
คุณพี่มองหน้าผม ยิ้มพยักหน้าน้อย ๆ อย่างรับฟังและเห็นด้วย
ผู้การก็มองหน้าผมเหมือนกัน แค่ด้วยคนละความรู้สึก เขาพูดช้า ๆ อย่างคนทีไม่ยอมแพ้ความคิดว่า
ถ้ายังงั้น แม่คนนี้ก็น่าจะต้องรู้เห็นอะไรกับเรื่องฆาตกรรมสามล้อคนนั้น ลิ้อว่าแกจะรู้เห็นกับเขาด้วยเหตุผลอะไร
ผมยังไม่ได้ว่าแกจะรู้เห็นกับเขาด้วย
อ้าว ! ถ้ายังงั้น ไอ้ใครคนนั้นที่ลื้อว่า มันจะต้องให้แม่คนนี้หนีทำไม ? ผู้การเลิกคิ้ว ทำตาโต
ก้อเรื่องหนีคดีขับรถชนคนตายนั่นยังไง ผมพูดแล้วนิ่ง ไม่พูดต่อ
ผู้การรอคำพูดของผมอยู่สักครู่ เมื่อเห็นผมนิ่ง แกจึงพูดขึ้นว่า
อุวะ ! แล้วจะดันมาหนีอีตอนที่มีเรื่องฆาตกรรมให้ตำรวจเขาสงสัยว่า มีส่วนพัวพันกับเขาด้วยทำไม แล้วไอ้คนตายก็เป็นพยานปากสำคัญในคดีรถชนที่แกเป็นผู้ต้องหาเสียด้วย อั๊วว่า คนที่เป็นเจ้าความคิดนี้ ออกจะฉลาดน้อยไปสักหน่อย
ผมหัวเราะ เกาศีรษะเล่น แล้วหันไปพูดกับคุณพี่ว่า
คุณพี่มีธุระอะไรจะใช้ผมอีกไหมครับ ผมรายงานเรื่องได้เพียงเท่านี้ ผมจะได้ไปบ้านนายห้างสากลพานิช เรื่องลูกสาวเขาจะกลับจากนอก ที่คุณพี่จะให้ผมไปเมื่อเช้านี้
ผมขยับจะลุกขึ้นออกมาจากห้อง
เฮ้ย ! เดี๋ยวก่อน ผู้การส่งเสียงเรียก ลื้อยังพูดกับอั๊วไม่จบ
จบแล้วล่ะครับ สำหรับผมกับผู้การ ผมหยุด หันไปพูดกับเขา ผมไม่ใช่ตำรวจ ซักถามอะไรซอกแซกนัก ผมไม่ค่อยรู้เรื่อง ผู้การคิดเอาเองบ้างซิครับ ราษฎรเขาจ้างไว้ให้คิด
บ๊ะ ไอ้นี่ พูดกันดี ๆ นาน ๆ ไม่ค่อยจะได้ เขาคำรามออกมา
ผมออกมานอกห้อง
กัณหาเหลือบมองแว่บหนึ่ง เมื่อเห็นเป็นผม หล่อนหลบตาลงไปยังหนังสือที่หล่อนนั่งอ่านอยู่
ผมจะไปที่บ้านนายห้างสากลพานิช ผมหยุดพูดกับหล่อนที่หน้าโต๊ะ ไปถามเรื่องที่เขาจะจัดเลี้ยงลูกสาวที่กลับจากนอก
หล่อนเลื่อนกุญแจรถที่วางอยู่ข้าง ๆ ตัวมาให้ผมโดยมาพูดและไม่มอง คงก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่อย่างนั้น
แต่ยังไม่ไป ผมพูดต่อ พลางหย่อนก้นลงนั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ โต๊ะนั้น ต้องรอฟังคุณพี่ก่อน ผมยังไม่รู้ว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน
หล่อนหยิบเอากุญแจคืนไปไว้ข้างตัวอย่างเดิม โดยไม่พูดอีก สายตายังคงไม่ละจากหนังสือ
ผมหัวเราะเบา ๆ
โกรธอะไรนักหนาเชียว กะไอ้เรื่องเติมน้ำมันเท่านั้น ผมทำผิดหรือยังไง
หล่อนไม่ตอบ ทำท่าเหมือนไม่มีผมอยู่ในโลก
ผมใช้รถคุณ ใช้น้ำมันรถของคุณ เพราะความปรานีของคุณ ผมมีเงิน ผมก็ควรจะต้องเติมน้ำมันที่ใช้ไปคืนให้คุณ ถ้าผมไม่ทำเช่นนั้น ผมก็ออกจะเอาเปรียบคุณมากไป ทำไมต้องโกรธผมด้วยเรื่องแค่นี้
ผู้หญิงคนนี้ทำท่าไม่แยแสเก่ง อีกอย่าง หล่อนทำเหมือนไม่ได้ยินคำที่ผมพูด
เราต้องทำงานอยู่ด้วยกัน ผมว่าของผมต่อไปอีก ยังไงก็ต้องเห็นกันอยู่อีกนาน คุณไม่พูดกับผม แล้วผมจะพูดกับใคร มิต้องพูดกับจิ้งจกที่มันเกาะอยู่บนเพดานหรือ
หล่อนยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาปิดปาก ตากระพริบถี่ ๆ สอง-สามครั้ง แต่ไม่พูด
ไม่พูดด้วยก็แล้วไป ผมว่า พลางนั่งกอดอกเฉย
| Create Date : 30 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 4:11:11 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 664 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
ขอบคุณมากๆ..