เหล็กละลาย (ตอนที่ 28)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 28
อาดอลฟ์เอารถออก พาผมมาถึงกาแฟ แลส์ อัมบาสซาเดอร์ หลังสี่ทุ่มเพียงห้านาที
แม่เบอาตรีซนั่งคอยผมอยู่ก่อนแล้วในนั้น
หล่อนนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะริมห้อง แต่งตัวเสียสวย เตรียมพร้อมที่จะออกเที่ยว
ผมเข้าไปหาหล่อน ทักทายกันตามธรรมเนียม แล้วผมก็พูด
ขอโทษที่มาช้าไปหน่อย
เพื่อนของคุณล่ะ หล่อนถามถึงไอ้อ้วน
เขามาไม่ได้ มีธุระที่จะต้องอยู่ที่พัก
ผมมองไปที่ถ้วยเครื่องดื่มของหล่อน ที่พร่องไปแล้วเกือบหมดถ้วย
เธอมารอนานแล้วหรือ ผมถาม
ฉันมาตั้งแต่อีกสิบห้านาทีจะสี่ทุ่ม มันว่าง ไม่รู้จะไปไหน เลยแวะเข้ามาดื่มมาร์ตีนี่ไปได้เกือบจะหมดถ้วยนี่แหละ
ผมสั่งบรั่นดีไปกับบริกรหญิงที่มาคอยรับคำสั่งอยู่ และสั่งมาร์ตีนี่มาเพิ่มให้หล่อนอีกถ้วยหนึ่ง แล้วว่า
ขอบใจมาก เบอาตรีซ ที่รับคำเชิญของผม
หล่อนหัวเราะ แล้วว่า
ฉันก็ไม่รู้ว่า ทำไมฉันจึงมาตามนัด และฉันไม่ค่อยออกเที่ยวกับใครนัก
เวโรนิคเขารู้หรือเปล่า ว่าเธอนัดไว้กับใคร ผมถาม
ฉันไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว ฉันมีห้องเช่าอยู่เฉพาะแล้ว ตอนนั้นฉันยังหาห้องเช่าไม่ได้ จึงต้องไปพักอยู่กับเขาชั่วคราว ห้องเช่าที่นี่หายากจัง และแพงด้วย
ผมจิบบรั่นดีที่บริการหญิงนำมาวางไว้ให้ แล้วมองดูหล่อน ชั่งใจไม่ถูกว่า จะบอกหล่อนว่าอย่างไรดี หล่อนคงจะตั้งใจที่จะออกมาเที่ยวกับผมให้สนุก เพราะดูจากเครื่องแต่งกายที่หล่อนแต่งแล้ว คงจะเลือกแล้วว่า เป็นชุดที่สวยที่สุดเพื่อคืนนี้
ผมคุยเรื่องที่ไม่เป็นสาระกับหล่อนอยู่พักหนึ่ง ก็ชำระเงินค่าเครื่องดื่ม
เบอาตรีซ ผมเรียกหล่อน ผมต้องขอโทษที่จะต้องทำให้คุณผิดหวังคืนนี้
หล่อนเลิกคิ้วมองดูผม เรื่องอะไรล่ะ
ผมไปเที่ยวกับคุณไม่ได้เสียแล้ว ญาติผู้ใหญ่ของผมกำลังเจ็บมากอยู่ที่โรงแรมที่ผมพัก เราเพิ่งจะตามหมอมาดูอาการเมื่อกี้นี้เอง และเวลานี้ เพื่อนของผมยังเฝ้าอยู่ที่นั่น
นัยน์ตาของหล่อนแสดงความผิดหวังแวบหนึ่ง
เป็นอะไรไปล่ะ อาการร้ายแรงไหม
ฮาร์ตแอ๊ตแตค ผมบอกหล่อน เป็นขึ้นปัจจุบันทันด่วน เขาเป็นโรคหัวใจอยู่ก่อน
โอ ถ้ายังงั้นก็น่ากลัว หล่อนทำตาโต
ผมจึงต้องกลับไปอยู่กับเพื่อน ขอโทษด้วยที่ไม่อาจจะไปเที่ยวกับคุณได้คืนนี้ ผมเสียดายจริง ๆ ผมรู้สึกเสียดายอย่างที่ว่าจริง ๆ ด้วย ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน
ไม่ต้องหรอก ปิแอร์ เชิญเถอะ ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่อีกสักพัก แล้วจะกลับบ้านเอง
ผมมองดูหล่อนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วว่า โกรธผมหรือเปล่า
หล่อนยิ้ม แล้วส่ายหน้าช้า ๆ ไม่หรอก มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
หวังว่าโอกาสหน้า ผมคงจะได้เที่ยวกับคุณ เมื่อเรื่องจำเป็นนี้มันผ่านไปแล้ว
หล่อนพยักหน้าน้อย ๆ ไม่พูด
ผมลุกขึ้น ลาก่อนล่ะ เบอาตรีซ ผมจะต้องรีบไป ผมเสียใจ
โอเรอวัวร์ ปิแอร์ หล่อนพูด ขอให้ญาติผู้ใหญ่ของคุณหายเจ็บเร็ว ๆ
ขอบคุณ โอเรอวัวร์ เบอาตรีซ แล้วผมจะไปหาคุณอีกทีที่ทำงาน
ผมออกมาจากที่นั่นด้วยความโล่งอก ที่บอกหล่อนออกมาเสียได้ ผมไม่ค่อยชอบทำให้คนผิดหวัง และโดยเฉพาะผู้หญิงสวย ๆ อย่างเบอาตรีซ
อย่าว่าแต่หล่อน ผมเองก็ผิดหวัง เสียดายโอกาสเหลือประมาณ
และหล่อนจะให้โอกาสผมอีกอย่างคืนนี้หรือเปล่าก็ยังไม่รู้
ช่างมันเถอะ
ผมกลับมาถึงโรงแรมก็ให้อาดอลฟ์เก็บรถ เพราะจะไม่ไปไหนอีก
ทำไมรีบกลับมาเร็วนักวะ ไอ้อ้วนถามผม เมื่อผมเปิดประตูห้องเข้าไป แม่คนนั้นมาหรือเปล่า
มา มานั่งรอกูอยู่ก่อนเสียด้วยซ้ำ ผมว่า พร้อมกับถอดเครื่องแต่งตัว เจ้านายไม่ได้เรียกขึ้นมาหรือ
ไม่ คงจะหลับไปแล้ว แล้วไงมึงถึงรีบกลับ
กูไม่มีกะใจที่จะเที่ยว เป็นห่วงทางนี้ว่ะ
มันมิด่ามึงจมรึ อยู่ดี ๆ หลอกให้มาพบแล้ว ไม่พามันเที่ยว
ถ้าด่าก็คงด่าอยู่ในใจ เพราะกูไม่ได้ยิน จังหวะเรามันไม่ดีเอง ไอ้ที่พอจะได้เรื่องก็ผิดจังหวะเสียอีก ไว้วันหลัง
วันหลัง มันจะมากับมึงอีกรึ
นั่นซิ ช่างเถอะ นอนดีกว่า ดวงมันไม่สมพงษ์กันก็ช่วยไม่ได้
ไอ้อ้วนหัวเราะชอบใจ
คืนนั้น ผมนอนฝันร้ายทั้งคืน
ไอ้อ้วนกับผมตื่นขึ้นมาแต่เช้า ผิดกว่าทุกวัน รีบลงไปดูเจ้านายที่ห้องพัก เคาะประตูอยู่ครู่หนึ่งก็มีเสียงเปิดกลอนข้างใน
เจ้านายยืนยิ้มเผล่อยู่ที่ประตู เมื่อเปิดให้เราเข้าไป แต่ยังยืนหอบ แล้วค่อย ๆ ย่องเข้าไปที่เตียงเอนตัวลงนอน
เป็นยังไงบ้างครับ ผมถาม
หายเจ็บหน้าอกแล้ว แต่ยังเหนื่อยอยู่ ท่านว่า ดีที่เมื่อคืนนี้หลับสนิท เพิ่งจะตื่นก่อนที่พวกเอ็งจะมาเคาะประตูนี่เอง
เดี๋ยวผมจะเรียกหมอโอดิเอร์ให้มาดู ผมว่า
เออ ดี กูมันคิดมากไปเอง เลยไม่สบาย คุณ ... เขารู้หรือเปล่าว่ากูไม่สบาย ท่านเอ่ยชื่ออดีตผู้แทนคนนั้น
ผมไม่ได้บอกเขาหรอกครับ คงยังไม่ทราบ
ดีแล้ว ไม่ต้องบอก
มีเสียงเคาะที่ประตู ผมเดินไปเปิด อาดอลฟ์คนขับรถของเรา ยืนอยู่ที่หน้าประตู เขาถามผมว่า
เยเนราลเป็นอย่างไรบ้าง เมอร์สิเออร์
สบายขึ้นแล้ว ไม่มีอะไร ลื้อไปเรียกหมอโอดิเอร์ให้ด้วย
ผมกำลังจะถามเหมือนกันว่า จะให้เรียกหมอโอดิเอร์ไหม ถ้ายังงั้นผมจะไปเรียกให้
ผมปิดประตู ใครวะ ท่านถาม
ไอ้ดอลฟ์ครับ มันมาถามอาการ ผมเลยให้เรียกหมอมาแล้ว
ไอ้นี่ดี กูว่า จะขอท่านทูตเอามาเป็นคนรถของเรา
ผมสองคนนั่งเฝ้าเป็นเพื่อนอยู่ในห้อง หลังจากที่สั่งอาหารเช้าอย่างเบา ๆ มาให้ท่าน แล้วก็ให้เอนหลังอยู่บนเตียง สายหน่อย หมอโอดิเอร์ก็มา
ผมเพิ่งได้รับรายงานจากหมอเวรเมื่อกี้นี้เอง เลยมาช้าไปหน่อย
หมอโอดิเอร์พูด พลางเปิดกระเป๋าหยิบเอากระดาษรายงานขึ้นมาอ่าน แล้วพยักหน้าหงึก ๆ แล้วก็เริ่มซักถามอาการของคนไข้
หมอจัดการตรวจโน่นตรวจนี่อยู่พักใหญ่ ก็ฉีดยาให้อีกเข็มหนึ่ง
ไม่มีอะไรที่น่าตกใจ มันเป็นแค่เพียงแอ๊ตแตคอย่างอ่อน แต่อย่างไร ระหว่างนี้ก็ต้องพักผ่อนให้มากหน่อย พยายามอย่าคิดอะไรที่หนักสมอง และระวังเรื่องอาหาร ให้กินแต่พวกที่ย่อยง่าย ๆ ผมจะมาเยี่ยมวันละครั้ง อีกสองสามวันจึงค่อยไปหาผมที่สำนักงานเพื่อตรวจเข้าเครื่องอีกที เราจะต้องเริ่มรักษากันอย่างจริงจังต่อไปนี้
เขาหันมาทางผมสองคน
คุณสองคนนี่ จะต้องคอยดูแล อย่าให้เยเนราลออกแรงมากเกินไป พอค่อยหายเหนื่อยแล้วก็ให้พาไปเดินเล่นในระยะใกล้ ๆ บ้าง ถ้ามีอะไรฉุกเฉินก็เรียกผมโดยตรง ตามหมายเลขโทรศัพท์ที่ให้ไว้ ใม่ต้องเรียกไปที่หมอเสรก็ได้ เพราะตอนนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นฉุกเฉิน ผมอยากจะมาดูด้วยตนเอง
แล้วเขาก็ลาไป
กูเห็นจะต้องเลิกคิดอะไรทั้งหมดเสียแล้ว ตอนนี้ ท่านว่า เมื่อ
หมอไปแล้ว คิดแล้วมันเจ็บหน้าอก ค่อยยังชั่วแล้ว ไปเที่ยวมันให้สนุกเห็นจะดี
ผมก็ว่ายังงั้น ตอนนี้คิดอะไรก็ป่วยการ ผมพูด
คุณ ... ท่านเอ่ยชื่ออดีตผู้แทนคนนั้น เขาอยู่ห้อง ๔๐๗ ไอ้พุฒ เอ็งโทร ฯ เรียกเขาขึ้นมาหาข้า ฯ หน่อย บอกว่าข้า ฯ ต้องการพบ
ท่านจะพูดอะไรกับเขาอีกล่ะ
ข้า ฯ จะบอกให้เขากลับไป ข้า ฯ ยังไม่ได้บอกเขาว่า ข้า ฯ จะไม่ยุ่งอะไรด้วย
ผมลุกไปโทรศัพท์ตรงไปที่ห้อง ๔๐๗ ผมถามไปที่เคาน์เตอร์ข้างล่าง พนักงานที่เคาน์เตอร์บอกขึ้นมาว่า อดีตผู้แทนผู้นั้น เช็คเอาท์ออกไปจากโรงแรมแล้วแต่เช้า
ผมกลับมาบอกท่าน
ทำไมถึงไปไม่บอก ท่านพูด
ก็คงจะรีบออกไป เพราะรู้ว่ามีตำรวจมาเฝ้าเรานั่นแหละครับ ผมพูด
ท่านหัวเราะชอบใจ
มึงขู่เขาไปยังงั้น เขาก็กลัว ดีไม่ดีเดี๋ยวเข้าเมืองไทยไม่ได้
ตำรวจที่ไหนเขาจะรายงานไปถึงเมืองไทย ผมว่า ผมเห็นก้มหน้างุด ๆ ตั้งแต่เมื่อคืนนี้ พอรู้ว่ามีตำรวจตามเรา กลัวตำรวจจำหน้าได้หรือเปล่าก็ไมรู้
ไอ้ยังงี้ ให้ไปอะไรให้ ก็จะไหวยังไง ไอ้อ้วนพูด
ท่านมองดูผม มองดูไอ้อ้วน แล้วหัวเราะ ไม่พูด
| Create Date : 09 กันยายน 2553 |
| Last Update : 9 กันยายน 2553 3:42:02 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 884 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [