จงให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ถูกต้อง มากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
11 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 
อัศวินคือใคร ... ตอนที่ 6 (สุดท้าย)

อัศวินคือใคร – สำคัญอย่างไร ?

โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ใช้นามปากกาครั้งนี้ว่า “ อัศวินเก่า ”
จาก ‘ต่วยตูน เล่มที่ ๑๒ ปีที่ ๑๗ (พ.ศ. ๒๕๓๑)

ตอนที่ 6 (สุดท้าย)


ตอนที่ผมถอด “ แหวนอัศวิน ” ออกนั้น ผมทำประชดเจ้านายเล่นยังงั้นเอง

อยู่ ๆ ก็ทำให้แหวนที่ให้บรรดาอัศวินทั้งหลายที่ทำงานทั้งบู๊ทั้งบุ๋นมาแทบตาย ไม่มีความหมายเสียยังงั้นเอง ผมก็มีวิธีประท้วงของผมเงียบ ๆ

วันหนึ่ง เมื่อเจ้านายกลับกรุงเทพ ฯ แล้ว ผมไปหา เอางานมาเสนอตามปกติ ท่านเห็นแหวนหายไปจากนิ้วผม ก็ถามว่า แหวนหายไปไหน

“ กูให้มึงใส่ไว้ 24 ชั่วโมงไง ”

“ ผมถอดเก็บแล้วครับ ” ผมตอบไป

ทีนี้ตาก็ลุกโชนจ้องผม ตวาดออกมาว่า

“ มึงไม่อยากใส่ก็เอามาคืนกู ”

“ ครับ ” ผมรับคำหน้าตาเฉย พูดต่อว่า “ ไอ้ .... (ชื่อดาราตลกคนนั้น – คนที่ผมรัก ผมใช้สรรพนามยังงี้ทุกคน) มันใส่อยู่ ผมจะไปใส่ได้ยังไง เดี๋ยวใครต่อใครเขาคิดว่า ผมร้องเพลงเก่งอย่างมัน ถึงได้มา ”

ทีนี้เจ้านายนั่งนิ่ง นัยน์ตาตก ผมก็โค้งลาออกมา เสร็จงานของผมแล้ว

ผมได้ทราบต่อมาว่า เจ้านายสั่งให้เลขา ฯ กรม ไปเรียกแหวนวงนั้นคืนมาจากดาราตลกคนนั้นทันที แต่ผมก็ยังคงปล่อยนิ้วนางข้างขวาว่างอยู่ยังงั้น ไม่เอาแหวนกลับมาใส่อีกจนบัดนี้

นี่ไง ที่เป็นสาเหตุที่ผมไม่ใส่ “ แหวนอัศวินฝังเพชร ” อีกต่อไป

แต่ว่า ใครต่อใครเขาก็ยังเรียกผมว่า “ อัศวินแหวนเพชร ” อยู่ดีนั่นแหละ

แล้วลงท้าย “ อัศวินแหวนเพชร ” สองคน กับท่านผู้ตั้งอัศวินแหวนเพชร ก็ต้องมีกันระเห็จออกไปใช้ชีวิตอยู่นอกประเทศเสียสิบสองปีเต็ม ๆ ด้วยเรื่องยอมยกธงขาว เพราะอยากเป็น “ สุภาพบุรุษ ” ทางการเมือง

ยอมแพ้ไป ทั้ง ๆ ที่ไม่น่าจะยอม

ผมได้เคยเขียนไว้ และพูดไว้ในที่ต่าง ๆ ว่า “ การเมือง สงคราม ความรัก อย่าเป็นสุภาพบุรุษ ”

เป็นเมื่อไหร่ แพ้ไม่มีท่าเมื่อนั้น

ชีวิตการเป็น “ อัศวินแหวนเพชร ” ของผมมันก็ต้องจบลงอย่างกระแทกกระทั้นอย่างนี้

อยากเป็นอย่างผมกันบ้างไหมครับ ?

จบบริบูรณ์




Create Date : 11 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2554 19:47:03 น. 6 comments
Counter : 1417 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะ ดีใจอย่างมากที่ได้มาอ่านBนี้ค่ะ ดิฉันเองเป็นแฟนหนังสือต่วยตูน มานานมากค่ะ เริ่มจากอ่านของพี่ๆ และต่อมาก็ซื้ออ่านเอง..

มีเก็บสะสมไว้มากด้วย แต่น่าเสียดายตอนย้ายตามสามีมาอยู่ตจว. ก็ไม่ได้เก็บมาด้วย ยังนึกเสียใจ เสียดายมากค่ะ ทุกวันนี้ใช้ Internet แล้วก็ไม่ค่อยได้ซื้อหนังสืออ่านเลยค่ะ ตั้งใจว่าจะอ่านในB ของคุณให้หมดเลย

ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆ ที่ขาดหายไปของดิฉันกลับมาค่ะ...


โดย: phanet วันที่: 16 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:48:29 น.  

 
อ่านแล้วทึ่งกับท่านเจ้าของเรื่องจริงๆครับ ได้ข้อคิดดีๆมากเลยครับ


โดย: moresaw วันที่: 16 พฤศจิกายน 2554 เวลา:11:24:38 น.  

 
ยินดีที่ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ทั้งสองท่านนะคะ

ดีใจด้วยกับคุณ phanet ที่ช่วยให้ได้ความรู้สึกดีๆกลับมา
ขอบคุณคุณ moresaw ที่มาเยือนค่ะ แวะมาบ่อยๆนะคะ

หวังว่าเรื่องที่คุณพ่อได้เขียนไว้ทั้งหมด จะให้ความบันเทิงและสิ่งดีๆต่อผู้อ่านทุกคนค่ะ
ยังตามหาเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่ิอง ที่ยังหายไปอยู่ค่ะ
เสียดายที่ ไม่ได้เก็บไว้ทั้งหมด ด้วยคุณพ่อจะแจกเพื่อนๆและแฟนนักอ่านไปจนไม่เหลือไว้เลย และไม่ได้พิมพ์ขึ้นมาใหม่ด้วยค่ะ




โดย: ธารน้อย วันที่: 18 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:28:32 น.  

 
แวะมาขอบคุณ ที่เข้าไปเยี่ยม
มีไรแนะนำด้วยนะ


โดย: มาดีเสมอ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:00:55 น.  

 
ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะไปทักทายกัน ลองทำดูนะคะ


โดย: LoveParadise วันที่: 1 ธันวาคม 2554 เวลา:17:57:29 น.  

 




โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 24 ธันวาคม 2554 เวลา:17:55:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ธารน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ธารน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.