Bloggang.com : ธารน้อย : ทางเสือผ่าน (ตอนที่ 12)

ทางเสือผ่าน (ตอนที่ 12)

ทางเสือผ่าน โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 12

ขบวนม้าทั้งสิบตัวควบตะบึงมาตามทางเดินเล็ก ๆ ที่เข้าสู่หมู่บ้าน ทางเดินริมคันนานั้นทอดยาวคดเคี้ยวไปตามละเมาะข้างทาง ข้างหน้าไกลออกไปไม่กี่เส้น ชายหมู่ไม้ปรากฏให้เห็นเป็นทิวเขียวชอุ่ม

ทวน ทองรุ่ง เร่งฝีเท้าม้าขึ้นมาเคียงข้างม้าผู้พ่อ

“ เราจะแวะที่นี่ไหม พ่อ ” เขาพูดขณะบังคับม้าให้เข้าไปเคียงเสือฝ้าย

“ แวะซิลูก ” เสือหันมาตอบ “ พ่อจะแวะคุยกับผู้ใหญ่เฟี้ยมเขาสักหน่อย มันใกล้เขตเมืองกาญจน์ ฯ เข้าไปแล้ว พ่อว่าเขาต้องรู้ข่าวไอ้ช้วย ”

ทวนชักม้ากลับเลียบเข้าไปหาท้ายขบวน

“ ว่ายังไง พี่ทวน ” เสียงคนหนึ่งในแถวถาม

“ พ่อจะแวะที่นี่ก่อน จะพักหรือไม่ ยังไม่รู้ ” ทวนตะโกนตอบ

ไม่มีเสียงตอบโต้อะไรจากแถวขบวน ม้าทั้งหมดก้าวย่างเหยาะตามม้าตัวหน้าที่ลดฝีเท้าลง เมื่อทิวไม้เข้ามาอยู่ใกล้

ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งออกมาเรียงรายอยู่ชายหมู่บ้าน มองดูขบวนม้าที่ย่างเหยาะเข้ามาถึงเขตทางเข้าหมู่บ้าน เสือฝ้ายนำขบวนย่างเหยาะเข้าไป ผ่านฝูงคนพวกนั้นซึ่งโบกมือต้อนรับ เสียงร้องเรียกชื่อเสือฝ้ายดังระงม

เสือฝ้ายหยุดม้า ก้าวลงจากหลัง ลูกบ้านคนหนึ่งเข้ามารับสายบังเหียน ชายในวัยกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามาหา ยกมือไหว้มาแต่ไกล

“ พี่ฝ้าย ” เขาร้องทัก มือพนมอยู่ “ พี่ฝ้ายมาถึงที่นี่ได้ยังไง ”

เสือฝ้ายเดินเข้าไปหา โอบกอดชายคนนั้น

“ ก็มาหาเอ็งนะซี เฟี้ยม สบายดีหรือไอ้น้องข้า ”

“ สบายดีจ้ะ พี่ฝ้าย อ้าว นั่นพ่อทวนก็มาด้วยเรอะ ”

ทวนลงจากหลังม้า เข้ามาหา ยกมือไหว้

“ ก็ เกือบจะไม่ได้พบอาผู้ใหญ่อีกแล้วละ ฉันน่ะ ถ้าไม่ได้พ่อไปช่วยไว้ ”

“ เกิดเรื่องอะไรกันล่ะ พ่อทวน ฮึ พี่กำนัน ” ผู้ใหญ่เฟี้ยมหันไปถามทั้งพ่อทั้งลูก

“ มันมีเรื่องน่ะซี เฟี้ยม ข้าถึงต้องมาหาเอ็ง ” เสือฝ้ายพูดหัวเราะเสียงปร่า

“ เข้ามาพักผ่อนเสียก่อน แล้วค่อยคุยกัน ” ผู้ใหญ่ดึงมือเสือ “ นี่กินข้าวกินปลากันมาหรือยัง ”

“ กำลังหิวพอดี ” เสือฝ้ายพูด “ กินข้าวเช้าที่บ้านไผ่ ก็ตรงมานี่แหละ ”

“ นี่ก็บ้ายโขแล้ว กินข้าวกินปลาเสียก่อนซี พี่ฝ้าย ธุระอะไรน่ะ เอาไว้ก่อนก็ได้ ”

“ เสบียงไว้กินตามทาง ข้ายังพอมี ข้าตั้งใจจะแวะมาถามข้าวเอ็งเท่านั้น เรื่องอาหารไม่สำคัญเท่าไหร่ ”

“ เรื่องอะไรละ พี่ฝ้าย ” ผู้ใหญ่เฟี้ยมมองหน้าเสือ

“ ไอ้ช้วยมันผ่านมาทางนี้หรือเปล่า ”

“ ไอ้ช้วย ” ผู้ใหญ่ทวนคำ “ มันเพิ่งออกไปเมื่อเช้านี้เอง ”

“ มันแวะมาที่นี่เหมือนกันเรอะ ”

“ มันรุกรี้รุกรนมาขอเสบียงไป มันบอกว่า พี่ฝ้ายให้มันรีบมาเอาไป ”

“ ชะ ” เสือฝ้ายกระแทกเสียงออกมา “ ไอ้นี่ ... ”

“ ทำไมหรือ พี่ฝ้าย ” ผู้ใหญ่ชักสงสัย “ มีอะไรหรือ ”

“ ข้ามีบัญชีที่จะต้องคิดกับมันเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ” เสือขบฟันพูด “ มันบ่ายหน้าไปทางไหน ”

“ ไปทางตะวันตกนั่นแหละ พี่ฝ้าย ”

เสือพยักหน้าช้า ๆ

“ มันคงจะเข้าแดนมเหศวร แล้วนี่เอ็งให้ม้ามันไปหรือเปล่า เฟี้ยม ”

“ เปล่าพี่ มันเดินไป มันถามถึงเรื่องม้าเหมือนกัน แต่ฉันไม่มีจะให้มัน ”

“ มันมากี่คน ”

“ เห็นมีพวกมาด้วยคนเดียว ฉันไม่รู้จักว่าเป็นใคร ”

เสือฝ้ายตบไหล่ผู้ใหญ่บ้าน

“ ข้าเห็นจะหยุดพักกินข้าวที่นี่ไม่ได้เสียแล้ว เฟี้ยม ข้าไปก่อนละ ”

เสือหันไปโบกมือให้สมุนขึ้นหลังม้า หันรีหันขวางมองหาม้าของตัวที่มีคนมาจูงไป ผู้ใหญ่เฟี้ยมเรียกตัวคนที่จูงม้าไปให้เอากลับมาให้

เสือฝ้ายเหยียบโกลนโหนตัวขึ้นนั่งบนหลังม้า ขับควบนำหมู่ออกไปจากหมู่บ้านนั้นทันที โดยไม่ได้ร่ำลาผู้ใหญ่และลูกบ้านที่ยืนออกันอยู่นั้น

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 3:31:51 น.

0 comments

Counter : 813 Pageviews.