จงให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ถูกต้อง มากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
12 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 
ทางเสือผ่าน (ตอนที่ 33)

ทางเสือผ่าน โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 33

ทวน ทองรุ่ง เร่งฝีเท้าม้าควบตะบึงฝ่าความมืดมุ่งไปข้างหน้า ม้าพาเขาเข้ามาถึงชายเขตหมู่บ้านชั่วเวลาลัดนิ้วมือ แสงไฟวอมแวมอยู่ตามบ้านต่าง ๆ ที่เรียงรายอยู่ตามทางที่เขาฝ่าเข้าไป ภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยผู้คนที่ออกมาเรียงรายมีอาวุธอยู่ในมือ ที่กำลังวิ่งถืออาวุธไปยังลานบ้านก็มีเป็นกลุ่ม

เสือฝ้ายยืนเด่นอยู่กลางลาน ในมือมีพาลาเบลั่มกระบอกยาวถืออยู่ในท่าเตรียมพร้อม ม้าตัวหนึ่งผูกอยู่กับเสากลางลาน ชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้าง ๆ เสือ ทวนผูกม้าเข้ากับเสาอีกต้นข้าง ๆ

“ เฮ้ย ไอ้ทวนนี่หว่า ” เสียงเสือฝ้ายตะโกนออกมา

“ พ่อ ” ทวนตะโกนเรียก พลางวิ่งเข้าไปหา “ ตำรวจยกกำลังมาหาเรา ตามหลังฉันมานี่ ”

“ พ่อรู้แล้ว ไอ้มามันมาส่งข่าวเมื่อกี้นี้ ” เสือยืนจังก้าพูด

พลพรรคกรูกันออกมาจากบ้านหลาย ๆ หลังนั้นทั่วทุกทิศ พักเดียวก็มารวมกลุ่มกันที่กลางลาน อาวุธครบมือ จำนวนเพิ่มขึ้นหนาแน่นเต็มลาน รอฟังคำสั่งเสือ

“ ข้าต้องการยี่สิบคน ” ทวนประกาศก้อง “ ตามข้ามา ”

“ เอ็งจะไปไหน ” เสือฉุดแขนทวนขณะที่กำลังจะหันออกวิ่ง

“ ฉันจะไปยันมันไว้ก่อนที่ชายบ้าน ” ทวนขยับปืนในมือพูด “ พ่อคอยเตรียมกำลังไว้หนุนฉันเมื่อเราพร้อมก็จะได้ออกไล่มัน เราจะตั้งรับอยู่ในบ้านไม่ได้ ”

เสือปล่อยมือ

ทวนโบกมือเรียกพรรคพวกที่ผละจากกลุ่มมาหาเขา นำกลุ่มออกวิ่งไปชายบ้าน วิ่งลัดเลาะผ่านบ้านต่าง ๆ ซึ่งบัดนี้มีชายฉกรรจ์อีกจำนวนมากกำลังโจนลงมาสมทบพร้อมอาวุธในมือ เขานำหน้าวิ่งมาถึงชายบ้าน วิ่งผ่านหมู่ไม้ออกไปกลางทุ่ง ขยายแถวออกไปตามแนวคันนาห่างจากชายไม้ออกไป โบกมือให้พลพรรคล้มตัวลงใช้คันนาเป็นที่กำบัง ก่อนที่ตัวเองจะล้มตัวลงมุมคันนาพาดปืนบนคันนาคอยจังหวะ

เสียงฝีเท้าม้าควบกระทบดินดังมาแต่ไกล เสียงนั้นใกล้เข้ามาทุกที

“ เตรียมยิง ” ทวนร้องสั่ง “ ฟังเสียงปืนจากข้าก่อน ”

เสียงฝีเท้าม้าดังอึกทึกใกล้เข้ามาตรงหน้า แล้วเงาตะคุ่มของแถวม้าที่มีเงาคนอยู่บนหลังก็ปรากฏให้เห็นในระยะไกล เงาตะคุ่มนั้นใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

ปืนในมือทวนลั่นกระสุนออกไป เสียงปืนอีกหลายกระบอกก็ดังสนั่นตามมา ประกายไฟแลบเป็นแถวจากกระบอกปืนที่เรียงรายอยู่ตามคันนานั้น

ขบวนม้าชะงัก ยกขาหน้าผกโผน เมื่อผู้อยู่บนหลังดึงม้าชะงักด้วยความไม่รู้ตัว ขาม้าตะกุยอากาศ ร่างของคนบนหลังม้าทิ้งตัวลงบนพื้นดิน ฝูงม้าที่ขาดคนบังคับต่างเผ่นโผนไปทั่วทิศทาง บางตัวเผ่นกระโจนวิ่งมาข้างหน้า โดนกระสุนล้มฮวบลงดิ้น บางตัวที่เผ่นกลับหลังก็ปะทะเอาตัวที่กำลังเผ่นมาข้างหน้า คนที่อยู่บนหลังม้าล้มลงบนพื้นดินเกะกะ ก่อนที่จะตั้งตัววิ่งเข้าหาที่กำบังชุลมุน

เสียงปืนดังถี่ยิบไปทั่วท้องทุ่ง แสงไฟแลบจากปากกระบอกปืนวอม แวมตามเสียงจากปากลำกล้อง ตำรวจสองสามคนโดนกระสุนล้มลงนอนครวญครางอยู่บนพื้นดิน หมู่ม้าก็ยังเพ่นพ่านหาที่ไปไม่ได้ เกะกะทางยิงของฝ่ายตำรวจอยู่

ร้อยตำรวจเอกเผชิญตะโกนก้องออกมาอย่างหัวเสีย

“ บุกไปข้างหน้า ”

เขาขยับตัวจะเผ่นขึ้นยืน มือที่แข็งแกร่งมือหนึ่งกระชากเขากลับฟุบกับคันนา ในขณะที่กระสุนหลายนัดแหวกอากาศข้ามหัวเขาไป เขาหันไปมองเจ้าของมือนั้น ในเงาตะคุ่ม ๆ เขาพอจะจำได้ว่าเป็นหมู่เทียบของเขา

“ ผู้กอง สั่งหยุดยิงก่อน รอฟังเสียงข้างมัน ”

“ หยุดทำไม ” ผู้กองหนุ่มคำรามออกมา “ หมอบอยู่ยังงี้เมื่อไหร่จะรู้เรื่อง ยิงนำหน้าเข้าไป ”

“ ที่หมายอยู่ตรงไหน ” เสียงผู้หมู่ของเขาชักจะดุ ๆ “ ยิงไม่เห็นที่หมาย กระสุนหมดลงไปจะทำยังไง ไอ้ฝ่ายโน้นมันบ้านเขา เขาไม่มีขาดกระสุนนะ ผู้กอง ”

ผู้กองขบฟันคิดนิ่ง สะบัดหัว ร้องตะโกน

“ เฮ้ย หยุดยิง ”

เสียงปืนในแนวตำรวจนิ่งทันที

เสียงปืนทางด้านหมู่บ้านยังดังเป็นพัก ๆ ครู่เดียวก็เงียบสงบเหมือนกัน ทั่วท้องทุ่งที่เสียงปืนดังสนั่นอยู่เมื่อครู่นี้ บัดนี้เงียบสนิท

“ ค่อย ๆ คืบคลานเข้าไป ผู้กองครับ ” หมู่เทียบกระซิบเบา ๆ กับผู้กองของเขา “ เลาะแนวคันนาเข้าไป มืดยังงี้ มันมองไม่เห็นหรอก ”

เขาหันไปโบกมือกับคนในแถวข้างหลัง ค่อย ๆ คืบคลานช้า ๆ ไปตามแนวคันนาที่ทอดยาวออกไปข้างหน้า ร้อยตำรวจเอกเผชิญใช้ข้อศอกยันพื้นดิน คืบขยับอกไถพื้นคันนาตามผู้หมู่ที่คืบคลานอย่างชำนาญไปข้างหน้า ตำรวจคนหนึ่งชะโงกตัวข้ามคันนาตรงหน้าขึ้นไป

เสียงกระสุนนัดหนึ่งแหวกอากาศมาดังสนั่น ร่างของตำรวจคนนั้นฟุบคว่ำอยู่บนคันนานั่นเอง

นายตำรวจหนุ่มคำรามออกมาอย่างฉุนเฉียว เขาเผ่นลุกขึ้นยืนเต็มตัว ในมือถือปืนประทับแน่นกับไหล่ขวา วิ่งลั่นกระสุนไปยังเงาตะคุ่มของหัวคนที่ตัดกับคันนาข้างหน้า

“ ผู้กอง ” หมู่เทียบร้องออกมาคำเดียวก็เห็นผู้กองของเขาล้มฟุบอยู่ตรงนั้น ดิ้นเร่า ๆ สะบัดขา

ทวน ทองรุ่ง เป็นผู้ลั่นกระสุนนัดนั้นก่อนที่พรรคพวกคนอื่นของเขาจะลั่นกระสุนใส่เป้าอันชัดเจนนั้น จากแนวที่เขาหมอบอยู่ไม่ไกลจากขบวนแถวของตำรวจเท่าใดนั้นนัก เขาเห็นภาพนั้นชัด เขาเล็งไปที่ส่วนล่างของเป้านั้น ลั่นไกด้วยความแม่นยำ กระสุนนัดนั้นวิ่งตัดเข้าที่โคนขาของนายตำรวจหนุ่ม ล้มลงพ้นทางกระสุน

หมู่เทียบคืบคลานเข้ามาหาร่างของผู้บังคับบัญชาของเขาที่กำลังสะบัดขาเร่า ๆ อยู่นั้นอย่างรวดเร็ว

“ เป็นยังไงครับ ผู้กอง ” เขาจับขาข้างที่สะบัดเร่า ๆ นั้นถาม

“ ไม่เป็นไร ” ผู้กองหนุ่มหยุดสะบัดขา กัดฟันสู้ความเจ็บปวด เขาชันร่างพยายามที่จะคืบตัวต่อไป แต่ความเจ็บปวดที่ขานั้นร้าวขึ้นมาอีก จนเขาต้องทรุดตัวลงครางหมอบนิ่ง

หมู่เทียบพยายามที่จะเพ่งมองหาจุดที่นำความเจ็บปวดมาให้ผู้บังคับบัญชาของเขา แต่ความมืดสนิทนั้นไม่ช่วยอะไรเขาได้ เขาพยายามที่จะลากร่างของผู้กองของเขากลับเข้าที่กำบังแนวคันนา แต่กำลังของเขาสู้น้ำหนักของร่างนายตำรวจหนุ่มไม่ได้ เขาหันไปออกคำสั่ง

“ บุกไปข้างหน้า ”

สิ้นคำสั่ง เขาทะยานตัวขึ้น พร้อมอาวุธในมือจังก้า กระหน่ำยิงไปยังที่หมายแนวคันนา พลพรรคตำรวจเบื้องหลังดาหน้ากันตามติด ๆ มา ขยายแถวเต็มท้องทุ่ง เสียงปืนแสงไฟที่ปากลำกล้องดังสนั่นไปทั่วท้องทุ่ง

ทวน ทองรุ่ง สั่งขบวนโจนลั่นกระสุนไม่นับ เขาแน่ใจว่า ผู้กองหนุ่มคนนั้นจะลุกขึ้นมาบุกร่วมในขบวนนั้นไม่อีกแล้ว แถวแนวตำรวจบุกใกล้เข้ามาทุกที ทั้ง ๆ ที่บางคนถูกกระสุนล้มลง แถวแนวนั้นก็คืบหน้าเข้ามารวดเร็ว

ทวน ทองรุ่ง พะวักพะวงอยู่ ปืนในมือของเขาลั่นกระสุนถี่ยิบ แม้ว่าจะอยู่ในที่ที่ได้เปรียบ แต่แถวแนวกำลังฝ่ายตำรวจนั้นดาหน้ากันเข้ามาอย่างไม่กลัวตาย ทำความพะวักพะวงให้เขามากขึ้น

แต่ในขณะนั้นเอง เสียงปืนดังถี่ยิบขึ้นมาทางเบื้องหลังแนวที่เขาหมอบอยู่ มันผ่านหัวเขาไปเป็นแนวกว้าง

“ สู้มัน ไอ้ลูกข้า ” เสียงนั้น ทวนจำได้ว่าเป็นของเสือฝ้าย “ พ่อมาแล้ว ”

เสียงปืนที่ดังถี่ยิบนั้นสนั่นกว่าทางฝ่ายตำรวจ ร่างของฝ่ายผู้รักษากฎหมายร่วงลงไปเป็นใบไม้ร่วง แนวแถวชักรวนเร กระจัดกระจาย ว้าวุ่น เพราะกำลังฝ่ายโจรนั้นหนาแน่นกว่ามาก

หมู่เทียบถูกกระสุนฝ่ายโจรเข้าที่สำคัญ เขาล้มลงตรงจุดนั้น ร่างของเขาคร่อมทับร่างของนายตำรวจหนุ่มอยู่ แม้จะได้รับบาดเจ็บขั้นสาหัสจวนจะสิ้นแรง ร่างของเขาก็ยังคร่อมร่างของผู้บังคับบัญชาของเขาไว้ ปกป้องไม่ให้ได้รับอันตรายหนักไปกว่านี้อีก

แล้วเขาก็สิ้นสติฟุบหน้านิ่ง ทับอยู่บนร่างของร้อยตำรวจเอกเผชิญ

“ ไอ้เสือบุก ” เสียงสั่งการของเสือฝ้ายดังลั่นทุ่ง

แถวแนวกำลังฝ่ายเสือขยายเป็นปีกกา โอบล้อมเข้าหาแนวตำรวจ ซึ่งบัดนี้กำลังกระจัดกระจายไม่เป็นขบวน หลายคนล้มกลิ้งด้วยฤทธิ์กระสุนปืนฝ่ายเสือ แนวหลังฝ่ายตำรวจที่หนุนขึ้นมาเริ่มเรรวน ในที่สุดก็ต้องขึ้นหลังม้าประจำตัวควบกลับหลัง แตกหนีไป เหลือแต่แนวหน้าที่เผชิญหน้าฝ่ายเสือที่ต้องสังเวยชีวิตอยู่กลางทุ่งหมดทั้งแนว ล้มเป็นศพอยู่ตรงนั้น

เสียงปืนสงบลง ทั่วท้องทุ่งเงียบสนิทท่ามกลางความมืด



Create Date : 12 ธันวาคม 2552
Last Update : 12 ธันวาคม 2552 2:08:19 น. 5 comments
Counter : 738 Pageviews.

 
เรียน ผู้สนใจติดตามอ่านบทประพันธ์เรื่อง ทางเสือผ่าน

จะจัดเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด (น่าน และ ภูเรือ) 7-8 วันค่ะ

กลับจากเที่ยวแล้ว (20 ธ.ค.) จะ up blog ให้อ่านกันต่อนะคะ

จะเที่ยวเผื่อทุกท่านค่ะ



โดย: ธารน้อย วันที่: 12 ธันวาคม 2552 เวลา:2:29:27 น.  

 
สวัสดีค่ะ กำลังคิด ว่าจะหาเวลา มาอ่านอยู่พอดี วันก่อน ได้เข้าไปอ่าน บทแรก ก้โดนใจค่ะ เป็นเรื่องที่เกิดในสมัย สงครามโลก อืมม์ เรานะเรียน ประวัติฯ ของยุโรปมา ก็เลยอยากฟังในอีกมุนนึงของคนใน period นั้น ... ขออ่านก่อนนิดนึงนะคะ

อาจจะขออนุญาตคุณ นำเรื่องนี้เข้าไปเปะเพื่อแนะนำแก่เพื่อนท่านอื่นๆไว้ที่บล็อกของเราบ้างหวังว่าคุณคงอนุญาตนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ


โดย: Opey วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:10:06:48 น.  

 
ที่เคยไปเม้นท์เรื่องมาดาม ฟิกาโร
เรียก บก.มาอ่าน บก.ดีใจเลยนะนั่น


โดย: p_tham วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:8:08:17 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ ไปหามาอ่านแล้วนะคะหนังสือที่บอกอ่ะค่ะ


โดย: teddybear@LB วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:2:43:51 น.  

 
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยือนนะคะ

Merry Xmas and Happy New Year 2010 นะคะ

ขอให้มีความสุข ให้ได้รับแต่ความเป็นมหามงคลตลอดปีเสือนะคะ

ธารน้อย


โดย: ธารน้อย วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:2:37:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ธารน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ธารน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.