เรื่อง ทู่เรศจริง ๆ - ตลกสังคม ตอนที่ 40
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ปล่าว คำพูดข้างต้นนั้น ไม่ใช่คำพูดของผมเอง มันเป็นคำพูดของพนักงานเก็บเงินรัฐวิสาหกิจผู้หนึ่ง ที่พูดออกมาในวันที่เขามาเก็บเงินตามบิลของรัฐวิสาหกิจนั้น ที่บ้านผม
รัฐวิสาหกิจอันไหนน่ะหรือครับ เดี๋ยวก็รู้ ใจเย็น ๆ อ่านต่อไปเถอะครับ
ในกระบวนรัฐวิสาหกิจของเรานั้น ไม่มีอะไรที่จะเกินไปกว่า ไฟฟ้า น้ำประปา แล้วก็โทรศัพท์ เขากำลังแย่งชิงตำแหน่งมหาโหดกันอยู่ ความจริงรัฐวิสาหกิจนี่ เขาเอาเงินเราไปจัดตั้งขึ้นมา เงินที่พวกเราช่วยกันเสียภาษีให้รัฐนั่นแหละครับ เขาตั้งขึ้นมาเพื่อให้บริการกับเรา ด้วยการตั้งตัวเป็นนายพวกเรา ขัดใจเขาก็ไม่ได้ เขาจะมาตัดไฟเอา ถอดมิเตอร์น้ำเอา หรือไม่ก็ ตัดสายเอา
เขาไม่ใช่ลูกจ้างเราหรอกครับ เป็นนายเอาเลยทีเดียวแหละ
ผิดกับในต่างประเทศ เอาประเทศไหนก็ได้ที่เจริญ ๆ แล้วหน่อย ยิ่งในยุโรปก็ยิ่งต่างกันมาก ที่นั่น เวลาเราไปเช่าบ้านอยู่ใหม่ ๆ หรือไปมีบ้านอยู่ใหม่ ๆ จะมีเจ้าหน้าที่ของทั้งการประปา ไฟฟ้าและโทรศัพท์ มาเยี่ยมเยียนเราถึงบ้าน แล้วเขาก็จะถามเราว่า ไฟฟ้าเรียบร้อยไหมครับ น้ำล่ะครับ เรียบร้อยนะครับ โทรศัพท์ล่ะครับ เขาจะพากันมาถามไถ่ และจัดการติดตั้งให้เรียบร้อย ตรวจตราดูแลให้แน่ใจ จึงจะจากไป
ของเราไม่ยังงั้น ต้องไปกราบกรานกัน กว่าจะได้มาแต่ละอย่าง ถ้าใครไม่มีเส้นสายอยู่ในนั้น ก็อย่าหวังที่จะได้อะไรมาง่าย ๆ กินเงินเดือนของเราแท้ ๆ ยังมาวางตัวเป็นนาย แถมสิ้นปีที เขาก็แบ่งเงินโบนัสกัน มันไป ก็เงินของเราทั้งนั้นแหละครับ จะแบ่งจะปันกัน สนุกมืออย่างไรก็ไม่ว่า อย่าทำตัวเป็นนายเราได้ไหมครับ
ผมก็ลืมไปว่า ที่ในต่างประเทศนั้น ส่วนมากเขาจะให้เอกชนทำ แล้วรัฐก็แบ่งกำไรไปตามแต่จะมีข้อสัญญากัน เขาจึงมองเราเป็นลูกค้าที่จะต้องเอาใจ
ของเราเป็นรัฐวิสาหกิจ ก็ข้าราชการเราดี ๆ นี่แหละครับ เขาจึงต้องวางตัวเป็นนายเรา เอาอย่างข้าราชการอื่น ๆ อย่าว่าแต่อะไรเลย คนขับรถเมล์ หรือกระปี๋ กระเป๋า เขาก็วางตัวเป็นนายผู้โดยสารอยู่ให้เห็นกันบ่อย ๆ ขั้นไปนั่งบนรถเมื่อไร ก็ต้องฟังคำสั่งเขาล่ะครับ
แล้วก็เรื่องเก็บเงิน หรือส่งบิลนั้น เขาก็ส่งให้เอาตามใจชอบ จะขึ้นค่าไฟ เขาก็แอบขึ้นเอา ไม่ให้เรารู้ตัว อย่างผม เคยเสียค่าไฟอยู่เดือนละสองพันกว่าบาท ก็นับว่าหนักอยู่แล้ว จู่ ๆ วันหนึ่ง ยังไม่ทันถึงเวลาส่งบิลตามปกติ เขาก็ส่งพนักงานของเขามาส่งบิล ดูตัวเลขแล้ว ผมก็แทบช๊อค จากเดือนละสองพันกว่า เดือนนั้นผ่าเข้าไปสี่พันกว่า ถามเขาว่า ทำไมถึงแพงยังงี้ แล้วทำไมถึงได้มาเก็บเร็วจัง เขาก็ว่า เขาเร่งรัดเก็บไอ้ที่ค้าง ๆ ก่อน ให้ทันเวลาขึ้นราคาใหม่ แล้วก็ค่าไฟนั้น ทางองค์การ ฯ เขาขึ้นไปอีกนิดหน่อย เกือบเท่าตัวนั่นแหละครับ ที่เขาว่า ขึ้นไปอีกนิดหน่อย
โดนเข้ายังงี้ คุณไม่ร้องไห้ก็ต้องหัวเราะ ก็ไม่รู้จะไปทำอะไรเขา ก้มหน้าก้มตาหาเงินมาประเคนให้เขาไป เขาจะได้ใช้น้ำ ไฟฟรี ๆ กันให้สะดวก ๆ
พวกนาย ๆ เราพวกนั้น เขาไม่ต้องเสียค่าไฟกันนี่ครับ
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเคร่งเครียดอะไร ถ้าเราจะอ่านกันให้เป็นเรื่องขัน ๆ ก็ยังได้
ถึงเวลาได้รับบิลที ก็แช่งชักคนออกบิลไป ดีไม่ดี อาจจะเป็นไปอย่างที่เราแช่งก็ได้
พวกพนักงานเก็บเงินนั้น เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย เขาได้รับคำสั่งให้มาเก็บเงิน เขาก็รับบิลมาส่งให้เรา พวกนี้เป็นหนังหน้าไฟ รับลูกด่าไป ก็ถูกด่าเสียจนหัวเราะได้เหมือนกัน
ก็รายที่พูดว่า ทู่เรศจริง ๆ นี่แหละครับ เขาถือบิลค่าน้ำมาเก็บที่บ้านผม เขาเพิ่งจะเก็บไปหยก ๆ ยังไม่สิ้นกลิ่น เดือนนั้น ผมโดนไปห้าร้อยกว่าบาท มาเดือนใหม่นี้เหลือร้อยห้าสิบ ก็รู้ว่า เขาจดเอาจากมิเตอร์ไหน มันถึงได้ห่างกันยังงี้ คนบ้านผมก็ยังอยู่อย่างเก่า น้ำก็ใช้อย่างเก่า แต่ค่าน้ำมันผิดกันกว่าสองเท่า
พนักงานเก็บเงินแกส่งบิลแล้ว แกก็พูดว่า ทู่เรศจริง ๆ แล้วแกก็หัวร่อ ส่ายหน้า
ช่างเลือกหาคำพูดได้เหมาะเจาะดีจริง ๆ
| Create Date : 05 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2553 0:43:11 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 690 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [