Bloggang.com : ธารน้อย : สู่ลาว.... ตอนที่ 5

สู่ลาว.... ตอนที่ 5

สู่ลาว... ราชอาณาจักรที่ไม่มีความแน่นอน ตอนที่ 5
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ผมลืมบอกไปถึงหน่วยกำลังอันสำคัญหน่วยหนึ่งของลาว นั่นคือกองทัพอากาศ

ลาวมีกองทัพอากาศเหมือนกัน มีแม่ทัพชื่อ นายพลท้าวมา กองทัพอากาศตั้งอยู่ที่เมือง สวันเขตต์ อยู่ทางใต้ลงไป นี่เป็นกำลังเส้าที่สี่ ไม่เบาเหมือนกัน กองทัพอากาศลาวมีเครื่องบินประมาณสิบกว่าเครื่อง เป็นเครื่อง เอ. ที. ๖ เครื่องบินฝึกของไทย นักบินก็ได้รับการฝึกฝนไปจากไทย พร้อมทั้งมอบเครื่องบินให้ไปด้วยหนึ่งฝูง

ราชอาณาจักรลาวนั้น แบ่งออกเป็นสามภาค แต่ละภาคอยู่ไกลกัน มีการติดต่อกันได้ทางเดียวคือทางอากาศ เหนือสุดเป็นนครหลวงพระบาง เป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ ลาวเรียกว่า จ้าวมหาชีวิต เป็นแคว้นหลวงพระบาง ตอนกลางก็แคว้นเวียงจัน สถานที่ราชการส่วนกลางตั้งอยู่ที่แคว้นนี้ ใต้ลงไป ก็เป็น สวันเขตต์ มีผู้ปกครองต่างหาก แต่ขึ้นอยู่กับส่วนกลาง ผมไม่ทราบว่าการบริหารแผ่นดินจะติดต่อฟังคำสั่ง หรือรับทราบข้อราชการกันอย่างไร

เมื่อนายพลกุปะสิตกวาดล้างเอากองกำลังอีกสองเส้ากระเจิดกระเจิงไปแล้ว ก็ยังเหลือกองทัพอากาศอยู่ที่สวันเขตต์อีกหน่วยเดียวที่ไม่ได้ร่วมหัวจมท้ายกับใครและไม่ได้มีส่วนช่วยเหลือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ยังคงครอบครองความเป็นเอกเทศอยู่ที่สวันเขตต์เงียบ ๆ

นายพลกุปะสิตก็คิดจะเอากองทัพอากาศมาไว้ใกล้ ๆ ตัว จะได้ดูแลง่าย ๆ หน่อย จึงออกคำสั่งให้นายพลท้าวมาย้ายกองทัพอากาศเข้าอยู่ในเวียงจัน ให้ใช้สนามบินวัดไตเป็นที่ตั้งของกองทัพอากาศ

นายพลท้าวมาไม่ยอมออกมาย้ายกองทัพอากาศเข้าอยู่ในเวียงจัน ให้ใช้สนามบินวัดไตเป็นที่ตั้งกองทัพอากาศ

เมื่อนายพลท้าวมาไม่ยอมออกมา นายพลปะกุสิตก็ออกคำสั่งปลด

ทันที่ที่คำสั่งปลดถึงนายพลท้าวมา นายพลท้าวมาก็มา แต่ไม่ได้มาธรรมดา มาเป็นฝูงเครื่องบินที่อยู่ในการบังคับบัญชา มาถึงก็ทิ้งระเบิดสนามบินวัดไตเล่นแก้กลุ้ม แถมทิ้งลงค่ายจินาโม้ซึ่งเป็นที่ตั้งของหน่วยทหารของนายพลปะกุสิตด้วยสองสามลูก พอหอมปาหหอมคอดีแล้ว ก็บินเข้าฝั่งไทย ขอลี้ภัยกับเจ้าหน้าที่ของไทยที่หนองคาย ท้าวมาก็เลยเป็นท้าวไปตั้งแต่บัดนั้น ไม่ได้กลับเข้าเมืองลาวอีกเลย ตอนนี้ก็ยังไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน

นี่แหละครับ ที่เมืองลาวเขาเล่นกันยังงี้

ผมยังลืมบุคคลสำคัญของลาวไปอีกคนหนึ่ง คนผู้นั้นคือ นายพลวังเปา นายพลผู้นี้เป็นผู้ที่คุมกำลังอีกเส้าหนึ่งที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่านายพลสามสี่เส้าที่กล่าวมาแล้วนั่น

นายพลวังเปาเป็นชาวแม้ว มีถิ่นฐานที่ตั้งกองกำลังอยู่ที่ภูเขาควาย ซึ่งอยู่กึ่งกลางระหว่างหลวงพระบางกับเวียงจัน กำลังของนายพลวังเปาเป็นที่กริ่งเกรงของกองกำลังอื่น ๆ ไม่น้อย เพราะมีทหารที่มีวินัยเฉียบขาด มีอาวุธดี ๆ ใช้ เพราะอเมริกันส่งให้ ทั้งความช่วยเหลือทางด้านการฝึกปรือและอาวุธ นายพลวังเปาไม่ค่อยเข้าเวียงจันหรือไปที่ไหน จะตั้งหลักอยู่กับที่ตั้งที่ภูเขาควายแห่งเดียว รายได้ที่หาเลี้ยงพลพรรคก็คือการปลูกและจำหน่ายฝิ่น จึงไม่ต้องไปพึ่งพาใครเรื่องเงินทองนัก เป็นหน่วยเดียวที่อเมริกันสนับสนุนเต็มที่ออกหน้าออกตาในด้านอาวุธ

นอกจากนี้ก็ยังมีจ้าวสุภาณุวงศ์ ซึ่งอยู่ทางซำเหนือ เหนือขึ้นไปอีก กำลังส่วนนี้เป็นฝ่ายที่นับถือลัทธิคอมมูนิสต์แน่นแฟ้น ตอนนั้นทางจีนสนับสนุนอยู่ มีกำลังที่ไม่ย่อหย่อนกว่าใคร และยึดพื้นที่ซำเหนือ ซึ่งอยู่ในราชอาณาจักรลาวด้วยกันอย่างมั่นคง ไม่มีใครไปยุ่งด้วย ก็จะยุ่งซึ่งกันและกันยังไง จะไปถึงกันทีก็ต้องไปทางอากาศ ทางพื้นดินนั้นไม่มีทาง เวียงจันเองก็ออกไปได้แค่เก้ากิโลเมตร ไกลจากนั้นไป พวกแดงเต็มไปหมด

ที่ตรงนั้นเขาเรียกว่า ตำบลเก้าเลี้ยว
พอถึงกิโลที่เก้าก็ต้องเลี้ยวกลับ

นี่แหละครับ นับกันเอาเองก็แล้วกันว่า เขามีกันกี่พวก กี่กลุ่ม ที่แบ่งกันยึดครองพี้นที่ประเทศของเขาเอง

ผมต้องเข้าไปอยู่ในเมืองลาวด้วยความจำเป็น โดยไม่รู้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นอีกข้างหน้า

Create Date : 01 สิงหาคม 2554

Last Update : 3 สิงหาคม 2554 5:00:30 น.

6 comments

Counter : 1235 Pageviews.

กลับมาอับบล๊อกแล้วนะคะ
เครื่อง laptop ร่วนไปนานหลายวัน กว่าจะกลับมารับใช้ได้เกือบจะปกติ

ทีแรก หน้าจอมืดไปเฉย ๆ ไปล้างไวรัสยกใหญ่ แต่ยังร่วน ก็เปลี่ยนการฺดจอ และยังพิมพ์ไม่ได้อยู่ เปลี่ยนอะไรอีกก็ไม่ทราบ 2 ชิ้นส่วน จ่ายไปร่วม หกพันบาท ที่ Fortune Town หน้าซีดไปเลย เสีย self ไปหน่อย พอกะว่าคงซ่อมเรียบร้อยแล้ว ไปเอาเครื่อง ช่างซ่อมป่วยเป็นอาทิตย์ กว่าจะได้เครื่องกลับมาอีกทีก็ร่วม 10 วันไปแล้ว เสียงานเสียการไปหลายอย่าง

ตอนนี้คงไม่มีปัญหาอะไรแล้ว (หวังว่า)
เชิญท่านที่สนใจ อ่านเรื่อง สู่ลาว.. ต่อไปนะคะ
ขออภัยในความล่าช้าที่ไม่อาจจะทำอะไร