พริกขี้หนูเผ็ด (ตอนที่ 44)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 44
ผมพับกระดาษผลการสอบทะเบียนรถเข้ากระเป๋ากางเกง มองดูเพื่อนนายตำรวจของผม เขายังจับตาอยู่ที่ผมเหมือนกัน
อั๊วเห็นจะต้องยุ่ง ผมพูด ฝืนยิ้มออกมาได้แวบหนึ่ง
เอาตำรวจไปอยู่ด้วยซักคนไหมล่ะ เขาพูดอย่างเป็นห่วง
ยังไม่ถึงเวลา ผมตอบ มองดูเขาเต็มตา ถึงเวลาเมื่อไร อั๊วจะขอลื้อเอง อั๊วเคยบอกลื้อไว้แล้วว่า ถึงตอนจบลื้ออาจจะต้องเกี่ยวด้วย มันเป็นเรื่องที่ผู้การของลื้อสนใจอยู่เงียบ ๆ
ก้อตามใจ เขาพูด หัวเราะเบา ๆ อย่าให้หน้าตายับเยินเสียก่อนก็แล้วกัน คนคนนี้เขาใหญ่จริง เขาชี้มาที่กระเป๋ากางเกงของผม ที่เพิ่งจะยัดกระดาษผลการสอบทะเบียนรถคันนั้นเข้าไป
ผมขอบใจเขา แล้วลาออกมาจากที่นั่น
นายถมมองดูท่าทางที่ผมก้าวขึ้นรถอย่างสงสัย เพราะผมก้าวขึ้นด้วยความละเหี่ยใจจริง ๆ ทิ้งตัวลงบนเบาะข้าง ๆ เขา แล้วผมก็นิ่ง
ไปไหนล่ะครับ เขาหันมาถาม ที่ทำงานหรือที่บ้าน
ที่บ้าน ผมพูดได้แค่นั้นก็พิงศีรษะเข้าที่พนัก ผมตั้งใจแล้วว่า จะไม่ไปที่ทำงานบ่ายวันนี้
ผมเอนหลังลงนอนเมื่อเข้าห้อง แต่มันนอนไม่หลับอย่างเคย ในสมองของผม มันมีอะไรร้อยแปดเข้าไปวิ่งอยู่ในนั้น
ไอ้ถึก ! ผมนึกถึงแต่มัน แล้วไอ้เบอร์รถทะเบียนเมืองกาญจน์ฯ คันนั้น นอนอยู่ไม่ได้เสียแล้ว ยังไง ๆ มันคงจะหลับไม่ลง บอกตัวเองว่า ยอมแพ้ไม่ได้
ผมลุกขึ้น เปิดประตูห้องออกไป นายถมนอนเอกเขนกอยู่กลางห้อง เขาผุดขึ้นครึ่งนั่งครึ่งนอนมองดูผม
ไปกันเหอะ พี่ถม ผมพยักหน้ากับเขา
เขาลุกขึ้นเดินตามผมออกมานอกบ้าน ไม่ได้ถามอะไรอย่างเคย พอผมเปิดประตูขึ้นนั่งด้านหน้า เขาก็ขึ้นทางด้านของเขา
ไปเมืองกาญจน์ฯ ผมบอกเขาทันทีที่เขาขึ้นนั่ง
หือ เขาหันมาถามผมอย่างไม่เชื่อหู
ไปเมืองกาญจน์ฯ ผมย้ำ แต่ไปที่ทำงานก่อน
เขาหันมามองผมอีกที แต่ไม่ถามอะไรออกมา ออกรถพรืด
ผมขึ้นไปบนที่ทำงานร่วมบ่ายห้าโมง กัณหากำลังเตรียมตัวจะกลับ หล่อนมองผมอย่างแปลกใจ ผมเดินเข้าไปหาหล่อน
ขอเงินผมเถอะ ผมพูดเมื่อถึงโต๊ะที่หล่อนนั่ง
เอาหมดหรือยังไงค่ะ หล่อนถามด้วยเสียงหวาน ๆ อย่างตอนเช้า
ผมมองดูหล่อนอย่างแปลกใจในความเปลี่ยนแปลงอันนี้
เอาหมด ผมเห็นจะต้องใช้มันมาก ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ ผมยังมองดูหล่อนอยู่ ว่าแต่ทำไมดูคุณแปลกไปวันนี้ เสียงของคุณเปลี่ยนไป
เสียงของฉันก็เป็นอย่างนี้ทุกวัน หล่อนพูดพร้อมกับเปิดลิ้นชักหยิบซองใส่เงินซองใหญ่นั้นส่งมาให้
แต่มันแปลกหูผม ฟังเหมือนประชดประชันยังไงก็ไม่รู้ ผมรับซองนั้นมาแล้วพูด
หล่อนหัวเราะ
ก็พูดกับเจ้านาย คุณไม่ใช่คุณดนัยคนเดิมแล้ว
ผมถึงได้เข้าใจ ไอ้สัญญาที่ผมให้หล่อนพิมพ์นั่นเอง ฐานะของผมบนสำนักงาน ไม่ใช่ลูกจ้างรายวันเสียแล้ว
คุณกัณหา ผมเรียกชื่อหล่อนเต็มด้วยเสียงที่ความรู้สึกในใจที่สั่ง จนหล่อนต้องเงยหน้าขึ้นมอง ความเปลี่ยน แปลงทางการงานของผม ไม่ใช่ความเปลี่ยนแปลงทางใจ เสียงของคุณเปลี่ยนไปนี่ มันทำลายความรู้สึกทางใจของผม อย่าให้มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้ไหม
หล่อนมองดูผมด้วยสายตาที่พูดได้คู่นั้น คราวนี้ผมแปลไม่ออก
ผมถือซองใส่เงินนั้นเดินลงบันไดไป ลืมถามเสียด้วยว่า คุณพี่ยังอยู่หรือเปล่า
ไปเมืองกาญจน์ ฯ เดี๋ยวนี้เลยหรือครับ นายถมถาม เมื่อผมขึ้นนั่งที่เดิมเรียบร้อยแล้ว
ไปเลย ผมหันไปบอกเขา
ไปตัวเมือง หรือนอกเมือง
ในเมือง ถนนสายกลาง ไปถึงแล้วถามใครก็คงจะรู้
งั้นต้องเติมน้ำมันหน่อยก่อน นายถมออกรถพร้อมกับพูด
แวะเติมน้ำมันเข้าไปอีกสองร้อยบาทที่ปั๊มที่นายถมเลี้ยวเข้าไปเรียบร้อยแล้ว เขาก็ขับรถมุ่งหน้าไปเมืองกาญจน์ ฯ
ผมเอนศีรษะพิงเบาะรถ คราวนี้หลับ
ผมตื่นขึ้นอีกทีด้วยแรงเขย่าปลุกที่ขา จากมือนายถม
เข้าเขตตัวเมืองแล้วคุณ นี่แหละถนนสายกลาง
ผมถามเวลานายถม เขาบอกว่า ร่วมหกโมงครึ่งแล้ว ท้องฟ้ายังสว่าง แสงแดดยังมีอยู่เรื่อ ๆ ผมให้เขาขับช้า ๆ และให้ช่วยกันหาบ้านเลขที่ ๑๑๔๖ ผมไม่รู้ว่ามันจะอยู่ฝั่งไหนของถนน
นายถมปล่อยให้รถคลานไปช้า ๆ สองข้างถนนเป็นร้านรวง เรียงกันเป็นแถว สลับด้วยบ้านหลังย่อม ๆ สูงบ้าง ต่ำบ้างไปตลอด ผมนั่งมองไล่เลขบ้านไปทางด้านหลังที่ผมนั่ง มันมีทั้งเลขคู่และเลขคี่สลับกัน ไม่ยักแบ่งเป็นเลขคู่-คี่แต่ละฝั่ง
นายถมหยุดรถ แล้วชี้ให้ผมดูประตูบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ทางอีกฟากถนน บ้านหลังนั้นมองเห็นแค่หลังคา อยู่ห่างออกไปจากประตูบ้าน ที่ประตูบ้านสองบานที่ปิดสนิทอยู่นั้น มีเลข ๑๑๔๖ ตัวใหญ่ติดอยู่เหนือประตู
ผมนั่งมองดูประตูบ้านนั้นเฉยอยู่ คิดว่าจะเริ่มต้นยังไงดี
นายถมหันมามองผมเฉยเหมือนกัน เขาคงอยากจะถามอะไรสักอย่าง
ผมลงจากรถ เดินอ้อมหน้ารถไปที่ประตูใหญ่นั้น ที่หน้าประตูทางด้านขวา มีแผ่นปุ่มกริ่งติดอยู่ ผมกดที่ปุ่มนั้น ได้ยินเสียงกริ่งดังอยู่ภายในบ้านเบา ๆ คงจะอยู่ไกล
ครู่ใหญ่ ๆ ผมก็ได้ยินเสียงกลอนที่ประตูบานเล็กในบานใหญ่ ด้านที่ผมยืนอยู่ ขยับอยู่ข้างใน บานประตูเล็กบานนั้นแง้มออก ใบหน้าของคนที่โผล่มาให้เห็นนั้น ทำเอาผมสะดุ้ง
| Create Date : 30 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 1:30:03 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1190 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [