ทางเสือผ่าน (ตอนที่ 21)
ทางเสือผ่าน โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 21
เสียงเพลงรำวงยังยังไม่มีทีท่าจะหยุดง่าย ๆ ทวนผละออกมาจากวงรำ เดินไปส่งแม่เฒ่าที่รำด้วยนั้นที่วงของแก แล้วเดินมาที่บัว ก้มหัวลงโค้ง
ออกมารำกับข้าเหอะ บัว
บัวสะบัดหน้า
ฉันรำไม่เป็น ไม่ได้หัดเหมือนคนบ้านอื่นเขา
ข้าฉุดนะ เอ้า ทวนทำท่าจะคว้าแขน
บัวกระถดถอยออกห่าง
อย่าบ้านะ คนมองดูอยู่ตั้งแยะไม่ใช่เหรอ อย่ามาทำอะไรบ้า ๆ นะ
ทวนทรุดตัวลงนั่งข้าง ๆ
โน่น ที่อยู่โน่น บัวชี้ไปทางเดิมของทวน มานั่งตรงนี้ทำไม
ทวนล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง ดึงเอากำไลข้อมือทองขนาดกำลังงามออกมาอันหนึ่ง
นี่ของข้าเอามาฝากเอ็ง สวยเหมาะกับข้อมือเอ็ง ตั้งใจจะให้ตอนดึก ๆ หน่อย ส่งข้อมือมา ข้าจะสวมให้
บัวสะบัดแขนมาพาดที่หน้าตัก
ตั้งใจเอามาฝากใครกันแน่ เพิ่งจะเอาออกมาอวด ถ้าตั้งใจมาฝากข้า ทำไมถึงเพิ่งจะเอาออกมาเดี๋ยวนี้
ก็เอ็งงอนอยู่ข้างบนนั่น ข้าก็ลืมหมด คิดอยู่แต่จะขึ้นไปง้อ
ช่างพูดขึ้นนะ พี่ทวนนี่ บัวหันมาพูดเสียงยั่วเย้า ตั้งแต่ผ่านบ้านหนองตากลับมา
เมื่อไหร่เอ็งจะหายงอนกับข้าเสียที อีบัว ทวนพูดเสียงเหนื่อยใจ
ข้าไม่รู้จะเอาใจเอ็งยังไงถูกแล้ว
ก็เก็บไว้เอาใจคนที่บ้านโน้นซี พรุ่งนี้ก็จะไปรับกันแล้วไม่ใช่เหรอ
ข้าดูอ้ายสองคนนี่มันยั่วเย้ากันก็สนุกดี เสือฝ้ายพูด ชี้มาที่ทวนและบัว สมัยข้าหนุ่ม ๆ ไม่เห็นมียังงี้ อีคนไหนงอนก็หาผัวไม่ได้ไปเลย
ลุง เสียงบัวสะบัดออกมา อีคนสมัยนี้ก็ไม่อยากหาผัวกันนักหรอกนะ
มันไม่เว้นแม้แต่กู เสือหัวเราะชอบใจ อีบัวนี่ มันงอนเหมือนแม่มั้ยวะ กำนัน
กำนันหัวเราะเสียยังงั้น ไม่ตอบคำถาม
ทวนวางกำไลทองอันงามนั้นลงบนตักบัวโดยที่เจ้าของตักไม่ทันรู้ตัว แล้วโดดลุกขึ้น กลับไปนั่งที่เดิมข้าง ๆ พ่อ มอดูว่าเด็กสาวจะทำยังไงกับกำไลอันนั้น
บัวปล่อยให้กำไลวางนิ่งอยู่บนตัก โดยไม่เอาใจใส่ นั่งนิ่งมองดูกับข้าวตรงหน้า
พี่ทวนกูหมดท่าแล้วโว้ย เสียงไอ้คนหนึ่งที่วงข้าง ๆ ตะโกนขึ้นดัง ๆ
ทวนหยิบเอากะลาข้าง ๆ ตัวขว้างไปที่หัวไอ้คนนั้น กะลาหัวคนส่งเสียงอย่างแม่นยำ เรียกเสียงหัวเราะครื้นเครงจากคนในวง
กินอะไรเสียงมั่งซีวะ อีบัว เสือฝ้ายพูดขึ้น อย่าคิดอะไรอยู่เลย ไอ้ทวนมันจะเสียใจ
บัวหันไปค้อนเอาทวนซึ่งนั่งก้มหน้านิ่งอยู่ ไม่ได้เห็นวงค้อนนั้น ลงค้อนนั้นจึงกลับไปที่เสือฝ้ายแทน เสือหัวเราะร่วน ไม่พูด ยกจอกเหล้าขึ้นดื่มแล้วหันไปพูดกับทวน
ทวนโว้ย พ่อได้ค้อนมาอันนึง เขาส่งให้เอ็ง แต่มันกลับตวัดมาที่ข้า เจ้าของค้อนมันจะผิดหวัง เงยหน้าขึ้นมั้งซีวะ
ทวนเงยหน้าขึ้นมองดูบัวแวบหนึ่ง แล้วลุกขึ้นเดินไปที่วงเหล้าอื่นของบรรดาสมุนที่กำลังหยอกล้อกันอยู่กับพวกชาวบ้านทั้งหญิงชายนั้น เขานั่งร่วมวงกับพวกนั้น พูดจาหยอกล้อกับสมุนร่วงวงเฮฮา ไม่ได้หันมาเอาใจใส่กับคนในวงเดิมอีก
บัวหันไปมองทางวงนั้น แล้วหันกลับมาพูดกับกำนันผู้พ่อ
พ่อ ฉันขึ้นเรือนนะ
เอ็งไม่กินอะไรเสียหน่อยเรอะ กำนันพูด
ฉันไม่หิว บัวพูด ลุกขึ้นยืน หันเดินไปทางขึ้นเรือน
กำนันสั่นหัวไปมาช้า ๆ
เหมือนแม่มันไม่ผิด ผิดใจทีไรก็งอนยังงี้
เสือฝ้ายหัวเราะอัก ๆ ลั่นลาน
เฮ้ย อีบัวทำกำไลตก เสือก้มลงมองเห็นกำไลทองที่ทวนวางไว้บนตักบัวอันนั้นหล่นตกอยู่บนพื้นดิน เมื่อเจ้าตัวลุกขึ้นโดยไม่รู้สึกตัว
ลูกน้องคนหนึ่งลุกขึ้นมาเก็บกำไลอันนั้นเดินไปส่งให้ทวนที่กำลังเฮฮาอยู่กับพรรคพวก
พี่ทวน แม่บัวเขาทำกำไลตก พี่เอาขึ้นไปให้เขาเองซี
ทวนมองดูกำไลที่สมุนนำเอามาวางให้ข้าง ๆ คว้ามายัดใส่กระเป๋ากางเกง มาพูดอะไร หันไปหยิบจอกเหล้าขึ้นดื่ม สรวลเสเฮฮากับพรรคพวกร่วมวงต่อไป
ที่ระเบียงบ้านข้างบน บัวยืนมองมาที่วงเหล้าที่ทวนนี่งอยู่นั่น สะบัดหน้ากลับ เดินลงส้นเปิดประตูห้องเข้าไป งับประตูโครม
เสือฝ้ายผู้มองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ แหงนหน้าส่งเสียงหัวเราะลั่น ชอบใจ
การเลี้ยงยังคงเป็นไปอย่างครึกครื้น จนล่วงดึกเสียงรำวงก็เงียบไป บางคนหลบขึ้นเรือนเข้าห้องนอน บางคนก็สงบไสลกลิ้งอยู่บนพื้นดินกลางลานนั้น พยุงตัวเองขึ้นบ้านไม่ได้
กองไฟค่อย ๆ มอดดับลงเหลือแต่เสียงเรือง ๆ ของกองเถ้าที่ยังกรุ่นไฟอยู่ แล้วทั่วบริเวณก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2552 0:26:23 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 746 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [