แสงแรกในวันที่ 19 ธันวาคม 2550
19 ธันวาคม 2550
ช่วงนี้แม่ของลูกเดินห้างได้ไม่นานเหมือนเมื่อก่อน
เดินได้ไม่เกินชั่วโมง....
เริ่มบ่นเมื่อยขา ง่วงนอนและอยากกลับบ้าน
พ่อเองก็ไม่ต่างกัน.....
ความเหนื่อยจากหน้าที่การงาน
ทำให้รู้สึกเหนื่อยล้าพอสมควร
ส่วนใหญ่พ่อกับแม่หาอะไรทานง่ายๆ
แล้วเดินหาซื้อผลไม้ และผักในซุปเปอร์มาเก็ตทาน
ลูกคงรู้สึกว่าช่วงนี้แม่ชอบทานผักผลไม้มากเป็นพิเศษ
และพยายามลดอาหารรสจัดทั้งหลายลง
ส่วนหนึ่งแม่เป็นคนไม่ชอบทานเนื้ออยู่แล้ว
อีกส่วนหนึ่งพ่อเข้าใจว่าแม่เริ่มอึดอัดจากร่างกายที่เริ่มขยายตัว
การมีลูกทำให้แม่หิวบ่อยขึ้น ทานบ่อยขึ้น
ลูกทานอาหารผ่านร่างกายและเลือดเนื้อของแม่
แม่ทานอะไร ลูกก็ได้ทานสิ่งนั้น
แม่รู้สึกอย่างไร ลูกย่อมรู้สึกแบบนั้น
พ่อจึงไม่พยายามทำให้แม่เครียด ทำให้แม่ขำบ่อยๆ
ลูกจะได้อารมณ์ดีและมีความสุขเวลาที่อยู่ในท้องแม่
ทุกปีพ่อชอบชวนแม่ขึ้นไปเที่ยวบนดอย
ไปสัมผัสความหนาวบนยอดดอย
แต่ปีนี้พ่อคงงด เพราะไม่อยากให้แม่ต้องสมบุกสมบัน
และเหนื่อยจากการเดินทางไกล
ไว้รอลูกโตก่อนพ่อจะพาลูกไปเที่ยวในป่าเขาลำเนาไพร
พาลูกไปสัมผัสธรรมชาติ ไปเป็นส่วนประกอบเล็กๆท่ามกลางธรรมชาติอันยิ่งใหญ่
ลูกคือสิ่งที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากธรรมชาติ
พ่อ,แม่และทุกๆคนก็เกิดจากธรรมชาติ
เราเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ
และธรรมชาติก็เป็นหนึ่งเดียวกับเรา.
| Create Date : 22 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2550 10:11:11 น. |
|
42 comments
|
| Counter : 1304 Pageviews. |
|
 |
|
|
ดีแท้
อ่านแล้วอบอุ่นจัง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
คนที่อยู่ข้างๆกายเรา แต่เรามักจะมองข้ามไป
ซึ้ง... แง..