:: ความเท่าเทียมกันในตัวเด็ก ::
:: ความเท่าเทียมกันในตัวเด็ก ::
การคาดหวังว่าจะเลี้ยงเด็กออกมาให้มีความสามารถเท่าเทียมกัน
ก็เหมือนความพยายามที่จะทำให้นิ้วมือทั้งห้านิ้วมีความยาวเท่ากัน
เด็กคนหนึ่งจึงไม่จำเป็นต้องเก่งทุกอย่าง หรือถนัดในทุกสิ่ง
เขาไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบเพื่อให้พ่อแม่พอใจ
การพยายามทำให้เด็กเก่งในทุกวิชา สามารถสูงในทุกทักษะ
อาจเป็นภาระหนักหน่วงที่ถ่วงให้เด็กคนหนึ่งเติบโตอย่างไร้ความสุข
การเรียนรู้ที่ผ่านการบังคับ การสร้างความคาดหวังที่สูงลิบ
การสร้างความกดดันให้เด็กทั้งทางตรงและทางอ้อม
จะทำให้เด็กคนหนึ่งเกลียดการเรียนรู้
เบื่อหน่ายที่จะศึกษา
เมื่อการศึกษากลายเป็นความน่าเบื่อ
ความรู้ที่เคร่งเครียดคือวิชาการที่ตายซาก
เรียนไปเพื่อจำ จำไปเพื่อสอบ
สอบเสร็จแล้วลืม
เด็กควรมีความสุขในขณะเรียนรู้
เกิดความสนุกขณะที่ศึกษา
ทำในสิ่งที่เขารัก ค้นพบความถนัดที่มีในตน
ได้รับการส่งเสริมอย่างพอเหมาะพอควร
ไม่ปล่อยปละละเลยจนเป็นเด็กเหยาะแหยะไร้วินัย
หรือเข้มงวดกวดขันเกินไปจนเกิดความเครียดสะสม
ทั้งหมดทั้งมวลของการเรียนรู้
ต้องไม่เป็นไปเพื่อสร้างความเป็นเลิศ
หรือมุ่งมั่นที่จะผลิตเด็กอัจฉริยะที่สมบูรณ์แบบ
หน้าที่ของคนเป็นพ่อเป็นแม่และครูบาอาจารย์
คือ การพาเด็กเดินไปบนหนทางที่ถูกต้องแห่งการเรียนรู้
เพื่อจะประคับประคองและคอยช่วยเหลือ
ให้เด็กคนหนึ่งได้เติบโตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุขในการใช้ชีวิต
มีความคิดอ่านที่ดีพอจะแก้ปัญหาให้กับตนเองได้ในโอกาสต่อไป
| Create Date : 28 มกราคม 2557 |
| Last Update : 18 พฤษภาคม 2558 21:40:45 น. |
|
43 comments
|
| Counter : 958 Pageviews. |
|
 |
|
|
สวัสดีค่ะคุณก๋า พลิกล๊อคกันน่าดูชมเลยค่ะสำหรับเทนนิสชายเดี่ยว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
อยากให้พ่อแม่ส่วนใหญ่คิดแบบนี้จังเลยค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog