ลูกย่อมมีหนทางของลูกเอง
ลูกย่อมมีหนทางของลูกเอง
เขียนโดย --- พ่อหมิงหมิง จริงๆแล้วก็ไม่อยากพูดอะไร
ลูกว่าเราสู้กันเพื่ออุดมการณ์มันดีไหม ? คนหนึ่ง....คิดต่าง แล้วล้มล้างความเชื่อของอีกฝ่ายด้วยความรุนแรง
วงจรอัปรีย์ของความรุนแรงหมุนวนและก่อตัว ไม่อาจคลี่คลายไปทางใดได้เลย นอกจากพัดวนความอึมครึมอยู่อย่างนั้น
จำคำพ่อเอาไว้ พ่อสอนให้ลูกรู้ว่า ทุกข์กับสิ่งที่ตัวเองอยากเปลี่ยนแปลง กับทุกข์ในสิ่งที่ตัวเองเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ล้วนแต่ฉาบทาไปด้วยความโง่งมในใจไม่ต่างกัน
วันนี้ดวงตาบริสุทธิ์ซื่อใสของเด็กน้อยแก้ไขปัญหาชาติบ้านเมืองไม่ได้ เพราะผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายที่เรียกแทนตัวเองว่าผู้ใฝ่ธรรม กับผู้ใฝ่หาประชาธิปไตย ทั้งสองฝ่ายต่างเชื่อในหนทางของตนเอง และห่ำหั่นกันด้วยความโลภ โกรธ หลง อำนาจเงิน ผลประโยชน์
ชนิดที่ธรรมชาติเองได้แต่ยืนสมเพช ดูมนุษย์ผู้ต่ำต้อยเข้าต่อสู้กันด้วยความเชื่อห่ามๆ ว่าเราเปลี่ยนแปลงอะไรได้ด้วยการเรียกร้องและการต่อสู้.....
พ่อเป็นพ่อที่ใช้ไม่ได้ เพราะพ่อไม่เชื่อในการเรียกร้องผ่านความรุนแรง พ่อไม่เชื่อในการเปลี่ยนแปลงที่ต้องแลกมาด้วยน้ำตาและเลือดเนื้อของคน ผู้ถูกสถานการณ์การเมืองพัดพาไปตามแรงคลื่นโทสะอันกราดเกรี้ยว
พ่อเคยตั้งคำถามถึงการสูญเสีย "วีรชน "แและ "วีรบุรุษ" มากมาย ที่ล้มตายและผ่านเลยลับไปกับสงครามที่ตนไม่ได้สร้างก่อ แต่แค่เข้าไปมีส่วนร่วมแล้วก็ตายไป....
คนตายก็ตายไปแล้ว แต่คนอยู่กลับเอาชื่อคนตายมาห่มคลุม แล้วแทนตัวเองว่า "ผู้เรียกร้องความชอบธรรมทางการเมือง"
ลูกครับ.....
จำคำพ่อไว้นะ..... สิ่งที่ลูกต้องรู้ คือ รู้ในสิ่งที่ลูกต้องรู้ ลูกต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ใช่เรียกร้องเพื่อเปลี่ยนแปลงคนอื่น
ลูกต้องเข้มงวดกับตัวเอง ลูกต้องใฝ่ธรรมกับตัวเอง เมื่อนั้นลูกจะไม่ต้องการกองทัพ เมื่อนั้นลูกจะไม่ต้องการการใช้กำลังและความรุนแรง เมื่อนั้นลูกจะไม่ต้องใช้มวลชน
ลูกแค่ใช้ "ใจ" ของลูก ใจอันถ่องแท้ในธรรม เพื่อที่มันจะเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลก โดยไม่ต้องเรียกร้องผ่านความรุนแรงกร้าวร้าวใดใดเลย
Create Date : 20 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 20 มิถุนายน 2551 18:01:06 น. |
|
76 comments
|
Counter : 1808 Pageviews. |
|
|
|
|
เอาซ้ายาวเฟื้อยเลยคับ อิอิ
แวะมาจุ๊บๆหลานยามเย็นเช่นเคย