ฉันอยากตื่นนอนขึ้นมาทุกเช้า...พร้อมๆกับความรัก นั่งคุยกับตัวเอง : ฉันอยากตื่นนอนขึ้นมาทุกเช้า...พร้อมๆกับความรัก เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 20 กุมภาพันธ์ 2550 หญิงสาวคนหนึ่งต้องแยกทางกับคนรักที่คบหากันมาอย่างยาวนาน ทั้งสองคนเป็นเพื่อนผม เราสนิทจนรู้เรื่องตื้นลึกหนาบาง แล้ววันหนึ่งข่าวร้ายก็มาถึง.... ทั้งคู่แยกทางกัน โดยมีลูกน้อยคั่นอยู่ตรงกลางรอยปริร้าวนั้น ............................................. ผมไม่รู้ว่าอะไรทำให้หญิงสาวคนหนึ่งปล่อยตัวปล่อยใจ ได้มากมายกับชายแปลกหน้าเหล่านั้น หลายครั้งที่เธอเดินหายไปกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้า จบลงบนเตียง ก่อนตื่นขึ้นมาในตอนเช้าพร้อมๆกับการจากไปของชายคนนั้น ไม่มีการถามถึง ไม่มีความลึกซึ้ง ไม่มีความห่วงหาอาทร เซ็กส์...แล้วก็จากไป เซ็กส์...แล้วก็จากไป ราวกับมันสามารถถมเต็มช่องว่างในใจให้เต็มเปี่ยมได้ ผมไม่มีหน้าที่เตือน ทำได้แค่ยืนดูและไม่เข้าใจวิธีคิดแบบนี้ บาดแผลอะไรในชีวิตที่ทำให้เธอต้องทำแบบนี้ ใช้ร่างกายแลกความรัก ใช้เซ็กส์บำบัดความเศร้า... ใช่...นี่เป็นอีกหนึ่งดวงตาที่ผมไม่เคยลืม มันเป็นดวงตาคู่ที่เศร้าและไร้ความมีชีวิตชีวามากที่สุดคู่หนึ่งที่ผมเคยพบมา ......................................... หลายปีหลังจากนั้นเราห่างเหินกันไปตามเส้นทางชีวิต ข่าวคราวน้อยกว่าน้อยที่ได้รับรู้ ตกใจเล็กๆที่รู้ข่าวว่าเพื่อนทั้งสองคนแต่งงานกัน และมีลูกน้อยด้วยกันหนึ่งคน ก็ตอนยังเรียนด้วยกัน ไม่มีเค้าลางบอกเหตุใดใดว่าคู่นี้จะรักกันได้ ผู้ชายก็มีแฟนเป็นตัวตน ส่วนผู้หญิงยิ่งมีผู้ชายมากหน้า จำได้ว่าผมยังบอกชมเพื่อนผู้ชายไปว่า “เออ...ดีว่ะ เรารักเขาก็พอแล้ว อดีตเป็นอย่างไรก็ช่างมัน” …………………………………… ผมไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ท่ามกลางความสัมพันธ์นั้น ต่างคนต่างต้องประคับประคองชีวิตตัวเองให้ไปถึงฝั่งฝันให้ได้ นานๆครั้งผมยังเจอทั้งคู่อยู่บ้าง ตามงานแต่งของเพื่อนร่วมรุ่น งานเลี้ยงของศิษย์เก่า....ทั้งคู่เย็นชาต่อกันชนิดสัมผัสได้ บาดแผลของทั้งคู่ซึมลึกยาวนาน เพื่อนชายกลายเป็นคนล่องลอย เหงา และโดดเดี่ยว มีเพื่อนสนิทในชีวิตเป็นเหล้า และการเที่ยวกลางคืน เพื่อนหญิงมีคู่ควงอีกหลายครั้ง และทุกครั้งจบลงอย่างรวดเร็วเสมอ ผมไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งหรือแตะต้องชีวิตของทั้งคู่ ผมยืนอยู่ตรงกลาง เฝ้าดู และภาวนาไว้ว่า หวังว่าเขาทั้งคู่จะรู้ว่า สิ่งที่สำคัญไม่ได้อยู่ที่ทั้งคู่สามารถสลัดชีวิตของอีกฝ่ายทิ้งลงได้ แต่ “ลูก” ต่างหากที่คือผลผลิตของชีวิตคู่ที่เคยใช้ร่วมกันมา “ลูก” คือ ความรักที่ไม่อาจขว้างทิ้ง ไม่ว่าคุณจะรักหรือไม่รักกันแล้วก็ตาม. .............................................. หมายเหตุ : ท้องฟ้ายามเช้า... สุขสดชื่น หรือหม่นหมองหมาง เลือกเอง...   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2550 12 comments Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2550 11:55:55 น. Counter : 1179 Pageviews. Share Tweet

เศร้าจัง..... แต่ละคนก็คงมีทางเลือกของตัวเอง ... เราเองคงได้แต่มอง..หรือถ้ามากว่านั้นก็คงชี้ทางให้เค้า..... และหวังว่าเค้าจะเห็น ...   โดย: she will be loved (She will be loved ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:33:51 น.

ปัญหาของชีวิตคู่แต่ละคู่ ย่อมแตกต่างกันไป บางทีก็คงเป็นเรื่องเวรและกรรม บางทีก็คงเป็นเรื่องบุญวาสนา บางคู่เกิดมาเพื่อใช้หนี้กรรมที่เคยมีต่อกัน บางคู่เกิดมาเพื่อร่วมบุญในชาตินี้ บางคู่เกิดมาเพื่อ...... หลากหลาย.... การมองหาคู่รัก เนี่ยว่ายากแล้วนะ แต่การดำรงความรักให้เป็นคู่ตลอดรอดฝั่ง เนี่ย ยากกว่าอีก เฮ้อ... แต่คนเราก็ยังอยากมีคู่กันอยู่ดี เนาะ เพราะฉันเอง แม้จะผ่านชีวิตคู่ที่ล้มเหลวมาแล้ว ก็ยังอยากที่จะตื่นมา พร้อมๆ กับความรักอีกสักครั้ง แต่หวังว่า ความรักครั้งใหม่นี้ ฉันจะไม่ล้มเหลวอีกหนหรอกนะ มันก็ไม่แน่ เนอะ เรื่องแบบนี้ อยู่ที่ว่า เราเลือกยังไงด้วยมั้ง เมนท์ครบแระ 2 เรื่องเลย รอเรื่องใหม่ล่ะ อิอิ   โดย: s (sunny-low ) 19 กุมภาพันธ์ 2550 8:12:20 น.

"เรารักเขาก็พอแล้ว อดีตเป็นอย่างไรก็ช่างมัน” เราเชื่อมั่นในคำพูดนี้คะ   โดย: todayd 19 กุมภาพันธ์ 2550 8:55:41 น.

หวัดดีค่ะ ... ตามพี่สาวคนนึงมาค่ะ... เรื่องชีวิตคู่...ยากนะคะ... แต่ก็ไม่เข็ดค่ะ...ยังรู้สึกดีกับความรักและคนที่เคยรักเสมอ...และ... "ไม่ว่าเค้าจะเป็นอย่างไร..ก็ยังคงรักอยู่เสมอ" เชื่ออย่างนึงว่า... " ...สัตว์โลก...ย่อมเป็นไปตามกรรม..."   โดย: แดดร่มลมโชย 19 กุมภาพันธ์ 2550 13:59:42 น.

"ลูกคือความรักที่ไม่อาจทิ้งขว้าง.... ไม่ว่าคุณจะรักหรือไม่รักกันแล้วก้อตาม...." เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ...   โดย: คนเลวที่แสนดี 19 กุมภาพันธ์ 2550 15:15:32 น.

ชอบภาพนี้ค่ะ ดูโดดเดี่ยวดีจัง   โดย: มะเหมี่ยวจ้า (มะเหมี่ยวจ้า ) 20 กุมภาพันธ์ 2550 1:44:18 น.

คุณกะว่าก๋า คุณเชื่อในการทำนายทายทักมั๊ย เชื่อในดวงชะตาราศรีเปล่า หากมีคนทักเกี่ยวกับชีวิตเรา เราควรเชื่อเขาดีปะ แค่สงสัยน่ะ หายไปเกินวันที่เขียนบล้อกทิ้งไว้แล้วนะ กลับมาเขียนบล็อกได้แล้ว รออ่านอยู่เนี่ย   โดย: s (sunny-low ) 20 กุมภาพันธ์ 2550 7:38:14 น.

เข้ามาบ่นด้วยคนว่า...คุณหายไปไหน นานแล้วนะ อยากเชิญชวนให้ลองไปเที่ยวอินเดีย ก่อนนี้ดิฉันคิดว่าถ้าไม่มีที่เที่ยวแล้วจึงจะไปอินเดีย แต่พอได้ไปแล้ว...ผิดไปจากที่คิดเลยค่ะ อยากไปอีก มีที่สวย ๆ งาม ๆ เยอะแยะ แต่ดิฉันไม่ชอบไปแบบแสวงบุญนะคะ แบบเที่ยวสังเวชนียสถานก็ไม่ไป ชอบธรรมชาติค่ะ ธรรมของเราเป็นธรรมชาติ ไปอินเดียแล้วจะลืมเมืองจีนไปเลย   โดย: ชิงดวง 20 กุมภาพันธ์ 2550 19:53:00 น.

ชีวิตใครชีวิตมันค่ะ อยู่ที่ตัวเขาเองว่าจะตัดสินใจกับชีวิตอย่างไร จะเดินไปทางไหน จะเลี้ยวทางไหน จะถอยหลังไหม   โดย: b@rbOr 21 กุมภาพันธ์ 2550 0:32:10 น.

กลับมาถึงเมื่อคืนครับ ขอบคุณทุกๆ comment ครับ รายงานตัวแล้ว...   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 21 กุมภาพันธ์ 2550 7:30:51 น.

ความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนจริงๆ ค่ะ จะเกิดอะไรขึ้น ก็เกิดจากการตัดสินใจของคนสองคน คำว่า ลูก ในความหมายของคู่รัก คู่หนึ่ง อาจจะไม่มีค่าเลย ในอีกความหมายของคู่หนึ่ง ถ้าไม่ได้เกิดมาจากความรัก ... อุ๋ม อยากมีลูก ที่เกิดมาจากความรักค่ะ หวังไว้ว่า คงได้ทำหน้าที่แม่และภรรยา ถึงจะไม่ดีเท่าไหร่ ก็ต้องลองทำดูค่ะ   โดย: spywine4me 13 กรกฎาคม 2550 15:04:28 น.

Yak hai took yang kerd jak kwam ruk kha ...sex ...karn mee look Proal kid sahmaer wa' tar mai mee kwam ruk pen paen tan laew...took yang ja tua kub kwam roo suk tee wang plao' lae dod daew' yoo dee kha jing jing mai koi dai chai kum wa' sex tua hrai nuk kha Muk ja chai kum wa' Bok Ruk mak kwa' kha Praol kid sahmer wa' sex kuan ja kerd kun jak kwam ruk nai wa-lar aun hmaow sum kha   โดย: CSULB@FineArt 23 กันยายน 2550 1:56:40 น.