กุมภาพันธ์ 2550
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
1 กุมภาพันธ์ 2550

ชื่อเรียกของมันมิใช่... “ความรัก” ภาค 1








นั่งคุยกับตัวเอง : ชื่อเรียกของมันมิใช่... “ความรัก” ภาค 1
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
1 กุมภาพันธ์ 2550



อะไรทำให้ภาพหนึ่งตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเรามาโดยตลอด
แม้ไม่ได้ถูกบันทึกเป็นภาพนิ่ง หรือแม้แต่จดจารเป็นตัวอักษร
แต่เธออยู่ตรงนั้น.....
และวันเวลาก็ไม่เคยลบเลือนเธอไป


................................................



เธอใส่แว่นกรอบสีทอง แต่งตัวเรียบร้อยราวกับคุณหนู
นั่งหน้าห้อง แถวแรก โต๊ะแรก
เรียนเก่งและเป็นหัวหน้าห้อง
ผมนั่งหลังห้อง และเป็นหัวโจกประจำชั้น
เรียนไม่เก่ง งานหลักคือวิ่งเล่นทั้งวัน

วันหนึ่งเธอเอาไม้กวาดวิ่งไล่ตีผม
เพียงเพราะผมแกล้งพูดว่าจะเอากรอบแว่นของเธอไปจำนำ
เด็กป.5 จะไปรู้เรื่องอะไร.....
แต่เธอก็วิ่งไล่ตีผม
เธอวิ่งไม่ทันผม วิ่งจากชั้น 5 ไปชั้น 4 พอถึงชั้น3
เธอทิ้งไม้กวาดแล้วก็นั่งร้องไห้.....

ผมจำได้ว่าหลังจากนั้นเธอไม่พูดกับผมอีกเลย


................................................


ปลายปีนั้นครอบครัวของผมต้องย้ายบ้าน
จากเมืองหลวงไปสู่จังหวัดเล็กๆแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน
ผมไม่ทันได้ล่ำลาเพื่อนแม้แต่คนเดียว
รวมถึงหัวหน้าห้องของผมด้วย
เด็กป.5จะไปจำอะไรได้...
แต่ผมยังจำความรู้สึกที่นั่งอยู่หลังรถสิบล้อยามค่ำคืน
ท่ามกลางลมแรงที่พัดผ่าน
ท่ามกลางข้าวของภายในบ้านที่วางอย่างยัดทะนาน
ผมซุกตัวลงตรงมุมเล็กๆนั้น
แหงนหน้ามองดูดวงดาวมากมาย
และคิดถึงเธอ...


............................................


ผมแค่อยากบอกเธอว่า “ผมขอโทษ”
แต่ไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้น
แค่อยากบอกว่าผมไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นเด็กเกเร
ไม่ได้อยากแกล้งเธอ ไม่อยากยั่วโมโห

บางทีผมอาจต้องบอกย้ำกับเธออีกสักครั้ง
ว่าผมยังจดจำหัวหน้าห้องผมได้ดีแค่ไหน
ผมยังจำหน้าตาของเธอ
จำแว่นตากรอบสีทองของเธอได้ไม่เคยลืม
จำได้แม้กระทั่งชื่อและนามสกุล


.........................................


แค่หวังลึกๆ หากมีโอกาสสักครั้งที่ได้พบเจอกัน…
เธอจะยังจำผมได้หรือเปล่า
เธอจะลืมวีรกรรมที่ผมทำกับเธอไว้หรือเปล่า
เธอจะคุยกับผมมั้ย
และผมอยากรู้จริงๆ ว่ากรอบแว่นของเธอในตอนนี้เป็นสีอะไร.




...............................................


หมายเหตุ :


ผมเดินผ่านต้นไม้ต้นนี้ทุกวัน
บางวันก็มีนกเกาะกิ่งไม้อยู่ตัวหนึ่ง
บางวันก็มาเป็นคู่
บ่อยครั้งที่มีแต่กิ่งก้านแห้งเหี่ยวเปลี่ยวเหงา
ยืนต้นอยู่เพียงเดียวดาย...




 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2550
14 comments
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 7:41:14 น.
Counter : 1027 Pageviews.

 

หวัดดีค่ะ คือเห็นภาพเสือในดิสเพลย์แล้วงง นึกว่าเปิดหน้าต่างของตัวเองขึ้นมา ฮ่าฮ่าฮ่า ... เสือตัวนี้น่ารักดีค่ะ

 

โดย: แกงส้มผักบุ้ง 1 กุมภาพันธ์ 2550 9:21:44 น.  

 

*
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมเยีน ค่ะ
สบายดีนะค่ะ

 

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) 1 กุมภาพันธ์ 2550 11:04:43 น.  

 

สงสัยตอนเธอยกไม้กวาดไล่ตี คงเห็นผมเป็นแมลงสาปหรือเปล่า หยอกเล่น ๆ นะขอรับ

ภาพต้นไม้สวยงามมาก ๆ ครับ

 

โดย: ดำรงเฮฮา 1 กุมภาพันธ์ 2550 12:26:12 น.  

 

hosting by pHosted.com


เอาดอกไม้จากเขาใหญ่มาฝากค่ะ

 

โดย: opleee 1 กุมภาพันธ์ 2550 16:37:14 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณกะว่าก๋า

นึกถึงความหลังเหรอคะ น่ารักดีนะคะ เหมือนเรื่องแฟนฉันเลย

แล้วจะมาอ่านภาค 2 ค่ะ

 

โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 1 กุมภาพันธ์ 2550 18:03:49 น.  

 

อย่างนี้ต้องมีภาคต่อ...วันก่อนลูกป้ามาเล่าให่ฟังว่ามีหนุ่ม..ป.6 มาเดินตาม...มาบอกกับเพื่อนๆว่าชอบแก...แกว่าแกอายมาก...ถีบไปที่นึง
ป้าถาม...อายทำไมละลูก...แล้วไปทำรุนแรงกับเพื่อนงั้น ได้ไง...
ลูกตอบ...ผมเป็นผู้ชายนะแม่...
โทษลูกแม่ลืมไป

 

โดย: nong_taky 1 กุมภาพันธ์ 2550 18:42:30 น.  

 

ขอบคุณที่ไปเยี่ยม...ค่ะ

มาอ่านภาคต่อ...มีความหวังนิดๆว่า...เอ...หรือเด็กผู้หญิงคนนั้นจาเป็นป้า...แต่ป้าก็ไม่เคยให้ใครแตะแค่นิ้วกลางนะ...ปกติเวลาได้เต็นกะผู้ชายป้าจะหนักไปทาง...กระชาก...ลากถู...ถูลู่ถูกัง...มากกว่า...ประมาณ...มาใกล้ๆหน่อยก็ได้...เหาฉันไม่กระโดดไปอยู่ที่หัวแกหรอก......มันไม่ชอบหัวสะอาดอย่างหัวแกหร็อก...

 

โดย: nong_taky 2 กุมภาพันธ์ 2550 11:31:24 น.  

 

อยากได้ข้อมูลสวนทวีชลนะค่ะ

ว่าอยู่ตรงไหน

ถ้าจะเดินทางไปอย่างไรค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ

 

โดย: moo noi (นิทานความรู้สึก ) 4 กุมภาพันธ์ 2550 14:27:18 น.  

 



Our first and last love is self-love.
ความรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายคือรักตนเอง

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Bloggang ได้เวลา
Update Blog แล้วค่ะ ว่างๆ ก็เข้าไปทักทาย
กันน่ะค่ะ เจี๊ยบก็เหมือนเคยค่ะ แปะอย่างเดียว
อย่าว่ากันเลยน่ะค่ะ ก็พยายามหารูปสวยๆ
คติพจน์ดีๆ มาให้เพื่อนๆ พร้อมกับ
ความรักและความจริงใจให้จริงๆ
ด้วยใจ เจี๊ยบโกหกไม่เป็นค่ะ
ชื่อจริง นามสกุลจริง ตัวก็ตัวจริงค่ะ
รายาสุรีย์ โทณะวณิก (เจี๊ยบ)
January 4,2007


 

โดย: rayasuree (Jeab) (rayasuree ) 4 กุมภาพันธ์ 2550 15:40:02 น.  

 

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

โดย: arc~en~ciel (prakayrung saisud ) 5 กุมภาพันธ์ 2550 0:20:38 น.  

 

เขียน แบบใช้คำสวยดีค่ะ

น่าอ่าน ต้องมาอ่านอีกแน่ๆ เลยค่ะ

Tikky!

 

โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) 8 กุมภาพันธ์ 2550 3:21:55 น.  

 

สวัสดีตอนเที่ยงๆเจ้าคะ

แวะมาเยี่ยมคะ

อ่านแล้วนึกถึงสมัยตอนเด็กๆจังเลย

 

โดย: FreeDomMim 8 กุมภาพันธ์ 2550 12:37:19 น.  

 

อยากให้บทความเหล่านี้ ได้มีโอกาสผ่านตา เด็กวัยรุ่นสาวๆ สมัยนี้บางจัง... ไม่ใช่ทั้งหมดทุกคน แต่ ร้อยละ 80 ของ วัยรุ่น.... ไม่รักตัวเองกันบ้างเลย.....

ทำยังงัยให้บทความเหล่านี้ถึงจะไปผ่านตาเด็กสาวๆ ทั้งหลายได้บ้างนะ เอาไปโพส แปะๆไว้ตามกระทู้วัยสะรุ่นบ้างดีไหมนะ.. เพื่อสังคม... แต่ ก็เถอะ จะมีสักคนกี่ยอมอ่านจนจบ เหมือนเรา. เนอะ.

Tikky!

 

โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) 9 กุมภาพันธ์ 2550 0:30:56 น.  

 

Tam mar aan blog kwam ruk kha

 

โดย: CSULB@FineArt 9 กันยายน 2550 13:47:31 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]