: ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Miko Mintralux : : ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Miko Mintralux : เราจะจัดการกับความรักที่ “จากตาย” อย่างไรดี คนรักที่เรารักกัน แต่เขาตายจากเราไป คำถามโดย : Miko Mintralux ที่สุดของความรัก จะต้องไปจบลงตรงการ “จากลา” เสมอ ไม่จากกันแบบยังมีลมหายใจ ก็ต้องแยกจากกันไปในวันที่ลมหายใจสิ้นสุด เช่นนั้นเราจึงไม่ควรรักใคร เพื่อจะได้ไม่ต้องพบกับความเจ็บปวดอย่างนั้นหรือ ? ถ้าพระเจ้าจะมีเหตุผลสักข้อในการสร้าง “ความรัก” ขึ้นมาบนโลกนี้ คงไม่ใช่เพราะมนุษย์จะได้รู้จักความสูญเสียในยามพลัดพราก แต่น่าจะเป็นเหตุผลในเรื่องของการเรียนรู้ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนตั้งอยู่บนความเปลี่ยนแปลง เราได้อะไรบางอย่างมา และต้องสูญเสียอะไรบางอย่างไป ถ้าจะพูดถึง “ความเท่าเทียม” กัน หรือ “ความยุติธรรม” ความรักและการสูญเสียความรัก คือ ความเท่าเทียมนั้น เพราะไม่ว่าเราจะเป็นใคร เป็นกษัตริย์ เป็นชายหนุ่มหญิงสาว เป็นคนหล่อ เป็นคนพิการ เป็นคนผิวขาว เป็นคนตัวสูงตัวเล็ก เป็นคนร่ำรวยหรือยากจน ฯลฯ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร เมื่อใดที่มีความรักเกิดขึ้นในความรู้สึก ความเจ็บปวดจากการสูญเสียความรักก็ได้แอบซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ มันซ่อนอยู่ใกล้จนเรามองไม่เห็น ไม่ทันรู้สึก รู้ตัวอีกทีก็เมื่อความรักนั้นมีปัญหา มีการทะเลาะเบาะแว้ง มีการเข้าใจผิด มีความหึงหวง มีความห่างเหิน มีความหึงหวง มีแยกทางจากลา หรือที่สุดแล้วต่อให้รักกันมากเพียงใด เมื่ออีกคนหมดลมหายใจ การอำลาก็เดินทางมาถึง ไม่ว่าเราจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจยอมรับก็ตาม มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ความรักเหมือนสร้อยทองที่เราออกตามหาโดยไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน จนสุดท้ายเมื่อได้หยุด และนิ่งคิด จึงได้รู้ว่ามันสวมใส่อยู่ในคอของเราตลอดเวลา เราแค่ไม่รู้ และไม่เคยหยุดมองหา จึงไม่เคยมองเห็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในตัวเรา ความตาย หรือ การจากลา ไม่ได้ทำให้สร้อยเส้นนี้หายไป เราไม่จำเป็นต้องลืมคนที่เรารัก แม้ในวันที่เขาไม่อยู่ข้าง ๆ ไม่จำเป็นต้องโกรธเกลียดคนที่ทิ้งเราไป ไม่จำเป็นต้องปิดตัวเองและไม่กล้าเริ่มต้นรักครั้งใหม่ ที่สุดแล้ว ต้องไม่ลืมด้วยว่าถึงวันหนึ่ง เราเองก็ต้องเป็นคนที่เดินจากคนที่เรารักไป ไม่ “จากเป็น” ก็ “จากตาย” ไม่จากกันด้วยความอาลัย ก็ต้องจากกันด้วยความอยากลบลืม “ปัจจุบันขณะ” จึงเป็นช่วงเวลาที่สำคัญและดีที่สุด มันควรมีไว้เพื่อรักคนอื่น และรักตัวเอง ถ้าวันนี้ไม่พร้อมจะรักใคร หรือยังไม่มีใครให้รัก จงหันกลับมารัก มาดูแลตัวเองให้ดีที่สุด ดูแลคนรอบข้าง ครอบครัว เพื่อน ให้ดีที่สุด ทุกคนเป็นความเชื่อมโยงในชีวิตของเรา เป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกและตัวตนที่เรากำลังใช้ชีวิตอยู่ อย่าปล่อยให้ “การจากลา” เป็นสาเหตุที่ทำให้เรากลัว จนไม่กล้ารักใคร อย่าปล่อยให้ “ความกลัว” กลายเป็นสาเหตุที่ทำให้เรามองเห็นแต่ความเจ็บปวด จนทำให้เราลืมไปว่าในช่วงเวลาที่เราเจ็บปวดจากการสูญเสียใครคนหนึ่ง เราก็มีช่วงเวลาที่งดงามมากมายในความสัมพันธ์ก่อนหน้านั้น บางอย่างไม่จำเป็นต้องลบ หรือลืม เราแค่รู้ว่ามันเคยงดงามในวันก่อน แต่วันนี้เราต้องเดินต่อไปกับความสวยงามของชีวิตอีกมากมาย ที่ยังรอให้เราค้นพบและมีความสุขไปกับมัน   Create Date : 17 กรกฎาคม 2564 16 comments Last Update : 17 กรกฎาคม 2564 6:31:04 น. Counter : 589 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณThe Kop Civil, คุณblue_medsai, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน

สวัสดีค่ะคุณก๋า... จากตายดีกว่าจากเป็นนะคะ.. ยังมีดีดี ให้ระลึกถึงกัน ส่วนจากเป็น มันเจ็บลึกๆยามนึกถึง   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 17 กรกฎาคม 2564 6:59:13 น.

ปัจจุบัน ลุงเขารักพวกเราเหลือเกิน ไม่ยอมจากลาไป เรา ๆ เลยแย่ตาม ๆ กัน ... ระยะนี้ใช้เวลาที่มีเหลือเฟือ ศึกษาหาความรู้ เพื่อจะได้ใช้หาก ฟ้าเปิดสว่างไสวอีก.. เมือวานไปออกกำลังกาย เห็นพวงดอกสีฟ้าครามห้อยย้อยลงมา สวย ไม่รู้จักชื่อคือ ดอกข้างบนครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 กรกฎาคม 2564 7:10:11 น.

เวลาจริงๆที่จะช่วยเยี่ยวยาทางจิตใจได้ ในการสูญเสียจากการจากลาชั่วนิรันดรค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 17 กรกฎาคม 2564 7:36:33 น.

เรื่องนี้ไม่ยากเราต้องรู้เท่าทันว่าทุกอย่าง ตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง แค่นี้เองนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 17 กรกฎาคม 2564 8:03:52 น.

สวัสดีตอนเช้าครับ   โดย: ทนายอ้วน 17 กรกฎาคม 2564 9:26:38 น.

ความตายเป็นสิ่งใกล้ตัว ตอนนี้ยิ่งใกล้ตัวเข้าไปอีก ช่วงนี้ตายแล้วเผาเลย ไม่มีพิธีการให้ระลึกถึงให้ยุ่งยาก ไม่อยากจากก็ต้องจากอะครับ ไม่ต้องทำอะไร ทำใจก็พอ ^^ เอ้อ ถ้่าใครมีสมบัติเยอะ ๆ ทำพินัยกรรมไว้ก็ดี เดี๋ยวคนเป็นตีกันยุ่งเนอะ แต่ถ้ามีสมบัติน้อย ๆ แบบผมไม่เป็นไร ไม่น่ามีใครแย่งแน่ (เอ๊ะ! แต่ผมมีของเล่นเยอะแฮะ แต่มีแต่ของถูก ๆ คงไม่มีใครอยากได้มั้ง ^^")   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 17 กรกฎาคม 2564 10:21:24 น.

ความรักหล่อเลี้ยงโลกให้งดงามนะครับ แต่ของอย่างนี้ ต้องมีของแลกเปลี่ยน ยิ่งรักมากก็จะยิ่งทุกข์มาก แต่ชั่งน้ำหนักดู ความสุขก็มี ความทุกข์ก็ผสมๆ คลุกเคล้ากันไปนะครับ ปล.ต่อไปหมดโควิดแล้ว จะมาเรียก อ.เต๊ะ เฉยๆ ไม่ได้นะครับ ต้องเรียก อ.ช่างเต๊ะ นะครับ 555   โดย: multiple 17 กรกฎาคม 2564 12:50:48 น.

การลาจาก มิว่าจะ จากเป็นหรือจากตาย ล้วนเจ็บปวด   โดย: เซียน_กีตาร์ 17 กรกฎาคม 2564 13:17:16 น.

ความตายอยู่ใกล้ ๆ เราแค่นี้เองครับ วันนี้ยอดร้อยกว่าคน ถึงกับต้องร้องเลยครับ 555 บางสิ่งเก็บไว้ในความทรงจำ ยังงัยก็ไม่มีวันลืมครับ   โดย: The Kop Civil 17 กรกฎาคม 2564 14:30:22 น.

ชอบทั้งภาพ ทั้งเนื้อหา ทั้งแนวคิด ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆ ค่ะ   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 17 กรกฎาคม 2564 15:11:05 น.

อกหักดีกว่ารักไม่เป็น เจ็บเป็นเจ็บกัน บางตำรา(วัยteen) ว่าไว้   โดย: เริงฤดีนะ 17 กรกฎาคม 2564 20:11:18 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า อ่านเรื่องราวของบล็อกก๋าวันนี้ กล่าวถึงการจากลา อันเป็น ธรรมดา เป็นสัจธรรมของชีวิตทุกคน เมื่อสองวันที่ผ่านมา ครูก็สูญ เสียเพื่อนที่เรียนด้วยกันไป 1 คน ด้วยหัวใจวาย ในวันเดียวกันก็ได้ข่าว พี่ที่นับถือกันเหมือนพี่สาว ก็เสียชีวิตด้วยมะเร็งตับ เฮ้อ ！จากลากันด้วยการจากตาย สำหรับความคิดครู การจากทั้งสองแบบล้วนแต่ทุกข์ทั้งนั้น แต่ การจากเป็นทุกข์กว่านะ เพราะถึงอย่างไร เราอยู่ในสังคม อยู่ใน โซเชียลก็ได้รับรู้เรื่องราว มันก็ต้องมีการกระทบจิตใจบ้าง ถ้าเรา เข้มแข็ง ก็ดีไป ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็งมันก็เจ็บปวดต่อไป อิอิ บทความที่เธอเขียนในบล็อกนี้ เขียนในลักษณะให้ข้อคิด และแนวปฏิบัติ โดยเฉพาะความจริงของชีวิต ว่า ทุกคนหนีไม่พ้น ที่จะต้องพลัดพลาดจากกันทั้งแบบจากเป็น และจากตาย แต่ อย่างไรก็ตาม ความรัก เป็นสิ่งสวยงามเสมอ ไม่เคยสร้างความ เจ็บปวดแก่ใคร แต่คนมีความรักต่างหากล่ะ ที่ไม่เข้าใจคำว่า ความรัก จึงได้เกิดปัญหาความทุกข์ตามมาเหมือนที่เห็น ๆ กัน เนาะ จริงไหม อิอิ โหวดหมวด งานเขียนฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 17 กรกฎาคม 2564 22:06:36 น.

บางคนคนที่ตัวเองรักยังอยู่ แต่ก็เหมือนตายไปแล้ว เพราะคนรักตัวเองไปมีเมียน้อย แบบนั้นก็น่าเศร้าครับ ตายจากกันเลยยังจะรู้สึกดีเสียกว่า   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 กรกฎาคม 2564 23:04:09 น.

คนที่รักจากลา จมปลัก หรือ เริ่มกับชีวิตใหม่ ผมจะเริ่มกับชีวิตใหม่ครับ ท่องไปในโลกกว้าง ฝนตกหนักตั้งแต่ยามเย็นครับ   โดย: สองแผ่นดิน 17 กรกฎาคม 2564 23:26:05 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ประทับใจที่ว่า ---อย่าปล่อยให้ “การจากลา” เป็นสาเหตุที่ทำให้เรากลัว จนไม่กล้ารักใคร--- พี่อ้อยพี่ฉอดก็ไม่คมเท่านี้ ^^ มาคิดๆ ดูบางทีการเจ็บปวดจากความรัก อาจเกิดจากการที่เราคาดหวังกับสิ่งนั้นมากเกินไป เมื่อไม่คาดหวัง ก็ไม่ผิดหวัง และไม่รู้สึกสูญเสีย จริงไหมครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 17 กรกฎาคม 2564 23:35:27 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ ที่หัวหินฝนตกกลางคืน นอนห่มผ้าโดยไม่ต้อง เปิดแอร์ เช้านี้ยังครึ้ม... ดูร่มเย็น .. กิเลศ... แหะ ๆ อยากให้ไทยร่มเย็นแผ่สร้านไปทั่วแบบนี้แต่ คงต้องให้ ท่านผู้นั้นจากไปก่อน มั้ง รวมทั้งสองสามคนที่ร่วม กันมุสา... คนก็เหลือเกินไปได้จดหมายสำคัญมา ทำให้รู้ว่า ความคิดของ คนนี่ตื้นเหลือเกิน ตามประเทศอื่นไม่ทัน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กรกฎาคม 2564 6:26:09 น.