: ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Miko Mintralux :
: ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Miko Mintralux :เราจะจัดการกับความรักที่ “จากตาย” อย่างไรดี คนรักที่เรารักกัน แต่เขาตายจากเราไปคำถามโดย : Miko Mintralux
ที่สุดของความรัก จะต้องไปจบลงตรงการ “จากลา” เสมอ ไม่จากกันแบบยังมีลมหายใจ ก็ต้องแยกจากกันไปในวันที่ลมหายใจสิ้นสุด เช่นนั้นเราจึงไม่ควรรักใคร เพื่อจะได้ไม่ต้องพบกับความเจ็บปวดอย่างนั้นหรือ ?
ถ้าพระเจ้าจะมีเหตุผลสักข้อในการสร้าง “ความรัก” ขึ้นมาบนโลกนี้ คงไม่ใช่เพราะมนุษย์จะได้รู้จักความสูญเสียในยามพลัดพราก แต่น่าจะเป็นเหตุผลในเรื่องของการเรียนรู้ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนตั้งอยู่บนความเปลี่ยนแปลง เราได้อะไรบางอย่างมา และต้องสูญเสียอะไรบางอย่างไป ถ้าจะพูดถึง “ความเท่าเทียม” กัน หรือ “ความยุติธรรม”
ความรักและการสูญเสียความรัก คือ ความเท่าเทียมนั้น เพราะไม่ว่าเราจะเป็นใคร เป็นกษัตริย์ เป็นชายหนุ่มหญิงสาว เป็นคนหล่อ เป็นคนพิการ เป็นคนผิวขาว เป็นคนตัวสูงตัวเล็ก เป็นคนร่ำรวยหรือยากจน ฯลฯ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร เมื่อใดที่มีความรักเกิดขึ้นในความรู้สึก ความเจ็บปวดจากการสูญเสียความรักก็ได้แอบซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ มันซ่อนอยู่ใกล้จนเรามองไม่เห็น ไม่ทันรู้สึก รู้ตัวอีกทีก็เมื่อความรักนั้นมีปัญหา มีการทะเลาะเบาะแว้ง มีการเข้าใจผิด มีความหึงหวง มีความห่างเหิน มีความหึงหวง มีแยกทางจากลา หรือที่สุดแล้วต่อให้รักกันมากเพียงใด เมื่ออีกคนหมดลมหายใจ การอำลาก็เดินทางมาถึง ไม่ว่าเราจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจยอมรับก็ตาม
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ความรักเหมือนสร้อยทองที่เราออกตามหาโดยไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน จนสุดท้ายเมื่อได้หยุด และนิ่งคิด จึงได้รู้ว่ามันสวมใส่อยู่ในคอของเราตลอดเวลา เราแค่ไม่รู้ และไม่เคยหยุดมองหา จึงไม่เคยมองเห็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในตัวเรา
ความตาย หรือ การจากลา ไม่ได้ทำให้สร้อยเส้นนี้หายไป เราไม่จำเป็นต้องลืมคนที่เรารัก แม้ในวันที่เขาไม่อยู่ข้าง ๆ ไม่จำเป็นต้องโกรธเกลียดคนที่ทิ้งเราไป ไม่จำเป็นต้องปิดตัวเองและไม่กล้าเริ่มต้นรักครั้งใหม่
ที่สุดแล้ว ต้องไม่ลืมด้วยว่าถึงวันหนึ่ง เราเองก็ต้องเป็นคนที่เดินจากคนที่เรารักไป ไม่ “จากเป็น” ก็ “จากตาย” ไม่จากกันด้วยความอาลัย ก็ต้องจากกันด้วยความอยากลบลืม
“ปัจจุบันขณะ” จึงเป็นช่วงเวลาที่สำคัญและดีที่สุด มันควรมีไว้เพื่อรักคนอื่น และรักตัวเอง ถ้าวันนี้ไม่พร้อมจะรักใคร หรือยังไม่มีใครให้รัก จงหันกลับมารัก มาดูแลตัวเองให้ดีที่สุด ดูแลคนรอบข้าง ครอบครัว เพื่อน ให้ดีที่สุด ทุกคนเป็นความเชื่อมโยงในชีวิตของเรา เป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกและตัวตนที่เรากำลังใช้ชีวิตอยู่
อย่าปล่อยให้ “การจากลา” เป็นสาเหตุที่ทำให้เรากลัว จนไม่กล้ารักใคร อย่าปล่อยให้ “ความกลัว” กลายเป็นสาเหตุที่ทำให้เรามองเห็นแต่ความเจ็บปวด จนทำให้เราลืมไปว่าในช่วงเวลาที่เราเจ็บปวดจากการสูญเสียใครคนหนึ่ง เราก็มีช่วงเวลาที่งดงามมากมายในความสัมพันธ์ก่อนหน้านั้น
บางอย่างไม่จำเป็นต้องลบ หรือลืม เราแค่รู้ว่ามันเคยงดงามในวันก่อน แต่วันนี้เราต้องเดินต่อไปกับความสวยงามของชีวิตอีกมากมาย ที่ยังรอให้เราค้นพบและมีความสุขไปกับมัน
Create Date : 17 กรกฎาคม 2564 |
Last Update : 17 กรกฎาคม 2564 6:31:04 น. |
|
16 comments
|
Counter : 1522 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณThe Kop Civil, คุณblue_medsai, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน |
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:6:59:13 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:8:03:52 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:9:26:38 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:12:50:48 น. |
|
|
|
โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:15:11:05 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:20:11:18 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:23:04:09 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 17 กรกฎาคม 2564 เวลา:23:26:05 น. |
|
|
|
| |
จากตายดีกว่าจากเป็นนะคะ..
ยังมีดีดี ให้ระลึกถึงกัน
ส่วนจากเป็น มันเจ็บลึกๆยามนึกถึง