: ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Piyapong : : ก๋าราณีตอบคำถามน้อง Piyapong : ในมุมมองของพี่ การศึกษาแบบทางโลก วิชาการ ปรัชญา หรือศาสตร์ทางโลกทั่วไป เพื่อเป็นการเติมเต็มความรู้ของตนเอง กับการศึกษาทางธรรมอย่างพุทธที่เรารู้จักกัน มีความเหมือนหรือต่างกันอย่างไรไหมครับ โดยส่วนตัวผมค่อนข้างชอบคำพูดหนึ่งไม่แน่ใจว่าฟังมาจากท่านใด ท่านเคยเปรียบเทียบว่า "การศึกษาทางโลกเป็นการศึกษาไม่รู้จบ แต่การศึกษาทางธรรมนั้นรู้จบ" คำถามโดย : Piyapong Nimkulrat พี่ก๋ามีคำพูดคำหนึ่งที่บอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า “ชีวิตคือการค้นพบ ไม่ใช่การค้นหา” การศึกษาทางโลกกับทางธรรมต่างกันไหม ? ก่อนจะดูว่ามันต่างกันตรงไหน พี่กลับคิดถึงการศึกษาสองแบบที่เคยศึกษามาในชีวิต แบบที่หนึ่ง – ศึกษาจากสิ่งต่าง ๆ นอกตัว แบบที่สอง – ศึกษาจากสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ในตัวเอง 1.ศึกษาจากสิ่งต่าง ๆ นอกตัว คือ การค้นหา เราแสวงหาคำตอบจากความสงสัยในทุกเรื่อง การศึกษาในระบบก็เป็นแบบนี้ ตั้งคำถาม หาวิธีหาคำตอบ พบคำตอบ ข้อสงสัยหนึ่งจบไป ข้อสงสัยใหม่ก็เพิ่มเติมเข้ามา จบจากเรื่องนี้ ก็ไปเรื่องนั้น สงสัยไปเรื่อย ๆ บางครั้งรู้มาก เรียนมาก ไม่ได้แปลว่ารู้จริง หากความรู้นั้นเป็นเพียงการจำแล้วนำไปเก็บไว้เป็นข้อมูลในสมอง หลาย ๆ ความคิดที่เรารู้ เป็นความรู้ที่คนอื่นคิดให้ หรือคิดไว้นานแล้ว เราแค่หามันเจอ จดจำ แล้วเก็บมาเป็นความรู้ของเรา 2.ศึกษาจากสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ในตัวเอง คือ การค้นพบ ค้นพบความจริงของชีวิต ว่าชีวิตคืออะไร เราเกิดมาทำไม เวลาเกิดสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น การเจ็บป่วย ความสูญเสีย หรือความตาย ความพลัดพราก เราทำอย่างไรกับมัน วางท่าทีในการคิดอย่างไรที่จะไม่ทำให้ตัวเองจมทุกข์จนทำอะไรไม่ได้ สิ่งนี้จึงหาจากข้างนอกไม่ได้ ต้องย้อนมาสำรวจตรวจสอบความคิดของตนเอง ด้วยตนเอง เพราะใครก็ทำให้เรารู้ไม่ได้ ทำแทนเราไม่ได้ ความรู้แบบนี้จะเรียกว่าธรรมะ หรือ เรียกว่าอะไรก็ได้ ทุกคนมีสิทธิที่จะเข้าถึงความจริงแห่งชีวิตนี้ได้ รู้แจ้งได้ด้วยตนเอง จะโดยวิธีใดก็ได้ นับถือศาสนาใดก็ได้ เพราะ “ความจริงแห่งชีวิต” ที่รอการค้นพบอยู่นั้น ไม่มีอะไรต่างกันเลย การศึกษาโลกนอกตัวจึงไม่มีวันจบสิ้น เหมือนที่เขาบอกว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นตั้งแต่เกิดจนตาย แต่การศึกษาโลกในตัวนั้น หากค้นพบเจอได้ เราก็ตายไปแล้วก่อนที่จะตายจริง ๆ (ตายก่อนตาย) คือ ตายจากความรู้นอกตัวที่ไม่ได้เป็นสัจธรรม เพราะเมื่อคน ๆ หนึ่งไม่ถูกความทุกข์ ไม่ถูกความหลงผิดครอบงำจิตใจ เขาก็ได้อยู่เหนือพ้นไปจากการเกิดการตายแล้วนั่นเอง การเรียนรู้ที่แท้จริง จึงต้องเรียนไปแบบควบคู่กัน ทั้งทางโลก และ ทางธรรม แม้ความรู้ทางโลกจะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ วิวัฒน์ไปเรื่อย ๆ แต่ไม่มีความจำเป็นที่เราจะต้องทิ้งความรู้ทางโลก เพื่อมุ่งไปสู่ความรู้ทางธรรมเพียงอย่างเดียว สุดท้ายแล้ว ความรู้ทางโลกหรือทางธรรม ก็เป็นทางเดียวกัน นั่นคือ “หมื่นรู้ มิสู้ปล่อยวาง” มีแต่คนที่รู้ --- แล้ววางสิ่งที่ตนรู้ได้ทั้งหมดเท่านั้น จึงจะเรียกว่า “ผู้รู้ที่แท้จริง”     Create Date : 16 กรกฎาคม 2564 15 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2564 6:30:59 น. Counter : 1198 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเริงฤดีนะ, คุณโอพีย์, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณblue_medsai, คุณตะลีกีปัส, คุณtuk-tuk@korat, คุณmultiple, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน

แหมภาพประกอบดูลึกซึ้งแม้วิทยาศาสตร์เจริญแค่ไหน แต่ก็ต้องมุ่งแสวงหาความเจริญในจิตใจด้วยนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 16 กรกฎาคม 2564 7:46:51 น.

การศึกษาทางธรรมจบที่นิพพานหรือเปล่าครับ สงสัยๆ   โดย: ทนายอ้วน 16 กรกฎาคม 2564 8:10:16 น.

หายากนะคะผู้รู้ที่แท้จริง มีแต่คนที่คิดว่าตนเป็นผู้รู้   โดย: เริงฤดีนะ 16 กรกฎาคม 2564 9:47:59 น.

อ่านของคุณก๋าวันนี้แล้วมานั่งคิดได้ว่าเรายังไม่รู้จริงเหมือนกันครับ เกิดจากการท่องจำยังไม่ฝังลึกลงในสมอง มีแค่บางเรื่องเท่านั้นที่สามารถลงมือทำได้เลย เหมือนเป็นความชำนาญส่วนตัว ผู้รู้ที่แท้จริงนี่ระดับสุดยอดเลยครับ   โดย: The Kop Civil 16 กรกฎาคม 2564 10:00:10 น.

ชอบแบบนี้จังเลยค่ะ มีถาม มีตอบ ได้อ่านแนวคิดดีๆ ค่ะ   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 16 กรกฎาคม 2564 14:38:48 น.

การศึกษาไม่มีวันสิ้นสุดอ่ะนะครับ พี่ก๋า แต่สิ่งที่จำเป็นคือกระบวนการเรียนรู้ บางคนต้องการเรียนรู้ แต่ กระบวนการ มันไม่อำนวยให้เค้าได้เข้าถึง ทำให้เค้าต้องหยุด Lifelong Learning ไปอย่างน่าเสียดาย   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 16 กรกฎาคม 2564 14:40:55 น.

จากบล๊อก ป้าขายเก่งแหละครับ 55555 จ้องจะขายน้ำ 4 แก้ว แหม่...... ทำงานค้างาน อัธยาศัยกับความใส่ใจลูกค้านี่สำคัญเนอะครับพี่ บางทีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ทำให้ลูกค้ารู้สึกเป็นมิตรได้ แต่ป้าบอกมุกทุกวันที่เดินผ่านนี่เขินเลยพี่ ป้าคงคิดว่า เดินอยู่นั่นแหละ เอ้งไม่เข้ามากินซักที!!! 555555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 16 กรกฎาคม 2564 15:04:15 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ วันนี้เป็นก้อนหิน ไม่ซึมซับอะไรเลยค่ะ มันมึนๆตื้อๆ ไม่อยากรับรู้อะไร ง่วงอย่างเดียวเลย ค้นหา ค้นพบคู่กันไปค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 16 กรกฎาคม 2564 15:55:15 น.

ศึกษาไปศึกษามาจะพบว่าเรานี่มันไม่รู้อะไรเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 กรกฎาคม 2564 16:13:47 น.

ต๋อนนี้ต้องวางโควิดไว้ก่อนเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 16 กรกฎาคม 2564 16:36:53 น.

สวัสดีครับคุณก๋า เมื่อคืนไม่ทันได้อ่าน แต่ขออ่านของใหม่วันนี้ก่อน ชอบคอลัมน์ก๋าราณี (ผมทันคอลัมน์นั้นเหมือนกันครับ อิอิ) มีไปอีกนานๆ นะครับ เห็นด้วยที่ว่า การเรียนรู้ที่แท้จริงต้องเรียนไปคู่กันทั้งทางโลกและทางธรรม เพราะทั้งสองอย่างเอื้อหนุนกันครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 16 กรกฎาคม 2564 17:21:45 น.

ทางโลกนี่ การศึกษา ไม่รู้จบจริงๆ อ.เต๊ะ หนวดหงอกแล้ว ยังต้องเรียนรู้เรื่องใหม่ๆอยู่ตลอด แต่ทางธรรม ก็เหมือนเป็นปริศนา ถ้าเข้าถึงได้ ก็น่าจะพบคำตอบทั้งหมดนะครับ ปล.วันนี้ งานเข้าอีกแล้วครับ แท๊งน้ำล้น วาล์วลูกลอยเสีย น้ำล้นไหลนองเลย เดาๆขนาดไปซื้อ ดันซื้อถูกซะอีกแน่ะ เอาเข้าไป จัดการเปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว ช่างเต๊ะ ทำได้อีกแล้วครับ 555   โดย: multiple 16 กรกฎาคม 2564 17:32:02 น.

สวัสดี ยามเย็นจ้ะ น้องก๋า บล็อกวันนี้ เธอตอบคำถามและอธิบายคำถามได้แจ่มแจ้ง ชัดเจน การค้นพบ สำคัญกว่าการค้นหาแน่นอน แต่อย่างไรก็ตาม การค้นหา เป็นฐานของการนำไปสู่การค้นพบจ้ะถ้าไม่ค้นหา การค้นพบก็ยากนะ เพียงแต่การค้นหาอยู่ภายนอกเห็นได้ชัดเจนกว่าการค้นหาภายในจิต ของเรามากที่เดียว เพราะคนเรามักเข้าข้างตัวเองไม่ค่อยได้ใช้จิตใน การพิจารณาจิตตัวเอง จึงเป็นทุกข์ เพราะไม่ปล่อยวาง "การเรียนรู้ที่แท้จริง จึงต้องเรียนไปแบบควบคู่กัน ทั้งทางโลก และ ทางธรรม แม้ความรู้ทางโลกจะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ วิวัฒน์ไปเรื่อย ๆ แต่ไม่มีความจำเป็นที่เราจะต้องทิ้งความรู้ทางโลก เพื่อมุ่งไปสู่ความรู้ทางธรรมเพียงอย่างเดียว" "สุดท้ายแล้ว ความรู้ทางโลกหรือทางธรรม ก็เป็นทางเดียวกัน นั่นคือ “หมื่นรู้ มิสู้ปล่อยวาง” มีแต่คนที่รู้ --- แล้ววางสิ่งที่ตนรู้ได้ทั้งหมดเท่านั้น จึงจะเรียกว่า “ผู้รู้ที่แท้จริง” " ชอบบทสรุปตอนจบของเธอ เลยคัดมาชม จ้ะ โหวดหมวด งานเขียนฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 16 กรกฎาคม 2564 18:25:20 น.

จากบล๊อก ถ้าคนขายหน้างอ คอหัก งี้ผมก็เซ็งนะครับ แต่ถ้าเป็นร้านโปรดมาดาม ยังไงก็ต่องแวะนะครับพี่ก๋า แม่ค้าหน้างอไม่เท่าไหร่ แต่บอสใหญ่หน้างอไม่ได้~~~ 5555 ถ้าผมเจออาการนี้ผมจะ ..ออกอาการกวนเท้าทันที แบบห้ามตัวเองไม่ได้เลย 555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 16 กรกฎาคม 2564 22:03:03 น.

รู้ทางโลก มีแต่ทำลายโลก ล้างโลก รู้ทางธรรม หลุดพ้นไปจากโลกนี้ ค่ำๆฝนตกหนัก แล้วก็ตกพรำๆจนถึงเวลานี้ครับ   โดย: สองแผ่นดิน 16 กรกฎาคม 2564 23:47:00 น.