:: เนิบนาบและสาบสูญ ตอนที่ 4 :: :: เนิบนาบและสาบสูญ ตอนที่ 4 :: ผลงาน : กะว่าก๋า     Create Date : 01 กรกฎาคม 2564 19 comments Last Update : 1 กรกฎาคม 2564 6:08:21 น. Counter : 895 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอพีย์, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณทนายอ้วน, คุณblue_medsai, คุณThe Kop Civil, คุณตะลีกีปัส, คุณmultiple, คุณhaiku, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse

วินัยเกิดจากการ “เริ่ม” ไม่ได้เกิดจากการ “รอ” ความสำเร็จไม่ได้เกิดจากการ “ขอ” แต่เกิดจากการ “ลงมือทำ” เริ่ม...รอขอให้ลงมือทำ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 1 กรกฎาคม 2564 6:34:25 น.

Life goes on.. ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้น.. ต้องก้าวเดิน...ต่อไป   โดย: เริงฤดีนะ 1 กรกฎาคม 2564 7:22:21 น.

สวัสดียามเช้าครับก๋า จากบล็อก - ไม่เคยหวังใดใดกับรัฐบาลนี้ตั้งแต่แรกครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 1 กรกฎาคม 2564 7:29:30 น.

ชีวิตคือการเดินทางไกลในวัฏฏสงสารนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 1 กรกฎาคม 2564 7:52:46 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ไม่ได้เข้ามาทักทายซะนานเลย การเดินทางที่มองไม่เห็นจุดหมาย ทำให้ใจยิ่งล้า และท้อ นะครับ แต่เดินต่อ ก็ย่อมดีกว่าหยุดแน่นอนครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 1 กรกฎาคม 2564 9:47:08 น.

สวัสดีครับพี่อ้อ ขอให้หายป่วยเร็วๆนะครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2564 9:58:51 น.

จากที่บล็อก จริงๆบอกชอบกินขนมแบบนี้แต่ไม่ชอบไข่เค็มครับ ขนมเปี๊ยะก็ไม่ชอบไข่เค็ม ... เป็นโรคจิตครับ คือเวลาที่บ้านซื้อขนมเปี๊ยะมาจะมีมือดีควักไข่เค็มกินไปก่อน ทีนี้ก็ไม่มีใครอยากกินขนมเปี๊ยะนั่นแล้ว บอลเลยประกาศว่า "ไม่ชอบกินไข่เค็มในขนมเปี๊ยะ" ไปๆมาๆ ก็ไม่ชอบจริงๆครับ เจอแล้วต้องเขี่ยทิ้ง อิอิอิ บอกสั่งขนมเปี๊ยะแบบไม่มีไข่เค็มจองยี่ห้อนี้มาอีก 3 ไส้ กำลังกินทีละไส้เหลือไส้ฟัก + ถั่ว ยังไม่ได้เปิดกล่องถ่ายรูปครับ   โดย: ทนายอ้วน 1 กรกฎาคม 2564 10:32:40 น.

สวัสดี ยามสาย จ้ะ น้องก๋า "ชีวิตช่างคล้ายหมอกควัน" เธอคงหมายถึงชีวิตในขณะนี้มั้ง เฮ้อ ！ หมอกควันเหล่านี้ เมื่อไหร่จะจางหายไปได้ เนาะ ตอนนี้กรุง เทพฯ ก็ลำบาก ออกไปไหนก็น่ากลัวไปหมด ใช่ว่า ฉีดวัคซีนแล้วจะ ไม่ติดโรค ครูได้คิวฉีดวันที่ 9 นี้ จ้ะ ของเธอล่ะ ได้คิววันไหน หรือ ได้ฉีดวัคซีนไปแล้ว โหวดหมวด งานเขียน   โดย: อาจารย์สุวิมล 1 กรกฎาคม 2564 11:05:03 น.

เป้าหมายของชีวิตตอนนี้ มีเพียงเรื่องเดียว คือ เลี้ยงลูกให้เติบโตไปอย่างมีคุณภาพ เป็นคนดีของสังคม   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 1 กรกฎาคม 2564 13:40:45 น.

พรุ่งนี้ผมจะได้ฉีดวัคซีนละครับ หลังจากใช้เวลารอมานานเกือบ 4 เดือน   โดย: The Kop Civil 1 กรกฎาคม 2564 14:26:58 น.

ยังไงก็ต้องเดินต่อไป แม้จะมองไม่เห็นทางข้างหน้า ชีวิตมันไม่มีปุ่ม pause ให้กดเพื่อหยุดชั่วคราวด้วยนี่สิ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 กรกฎาคม 2564 15:04:45 น.

จากที่บล็อก ขนมเปี๊ยะที่ใส่ไข่แบบธรรมดาๆ นี่อร่อยที่สุดแล้วครับ เดี็ยวนี้เค้ามีไส้ไข่ทะละก 5-6 ใบ อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - ขนมลูกเต๋าธัญพืช ส.บุญยะวรรณ ด้วยครับ   โดย: ทนายอ้วน 1 กรกฎาคม 2564 15:49:18 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ แม้จะกลัวก็ต้องก้าวต่อไป หยุดไม่ได้ค่ะ เพราะไม่รู้อะไรจะมาปะทะ ในความมืดมัวสลัวหมอก นะคะ   โดย: ตะลีกีปัส 1 กรกฎาคม 2564 17:16:04 น.

เดินคนเดียว เกิดไปผิดทาง ก็หลงเลย ถ้ามีเพื่อนเดินไปด้วยกัน ถ้าเพื่อนโง่ ก็หลงทั้งคู่ ถ้าไปหลายๆคนละ ยิ่งทะเลาะกัน แยกกันต่างคนต่างหลงนะครับ หรือไม่งั้น ความเห็นตรงกัน แต่พากันลงเหวก็แยะนะครับ 555 ปล.ช่วงนี้ พริกที่บ้าน อ.เต๊ะ งามมากเลยครับ แต่ไม่ใช่ต้นที่ปลูกในกระถางนะครับ ต้นที่กินส้มตำ แล้วสาดไปบนพื้นปูนข้างรั้ว ดินก็ไม่มี ดันงามลูกดกซะงั้น 555   โดย: multiple 1 กรกฎาคม 2564 18:06:14 น.

ขอบคุณครับคุณก๋า ความทรงจำเกี่ยวกับห้องสมุดของผม ตอนประถม มัธยม ถ้าเทียบกับที่อื่นคงจัดว่าน้อย ยิ่งพอเรียนอาชีวะ ยิ่งรู้สึกว่าน้อยเข้าไปอีก พอเข้ามหาลัยนี่เห็นห้องสมุดแล้วชอบใจมากครับ หนังสือเยอะ นอกจากวิชาการก็มีอ่านเล่นอยู่ด้วย(ถึงจะไม่เยอะ) ตอนอยู่ปี1 ที่งานเรียนยังไม่เยอะ วันศุกร์นี่ไปเลือกยืมอ่านกลับบ้านได้เยอะเลยครับ นึกอะไรไม่ออกก็เดินเข้าห้องสมุด หานู่นหานี่อ่าน หนังสือภาพก็เยอะครับ แต่พอจบไปแล้วก็แทบไม่ได้แวะไปเลย ถ้าไม่มีเหตุที่ต้องค้นคว้า เพราะบ้านไกลด้วยครับ . เดี๋ยวนี้ โลกเปลี่ยนไป เด็กๆ คงได้หาข้อมูลต่างๆ ทางอินเตอร์เน็ตมากขึ้น แต่เอาเข้าจริงหนังสือเป็นแหล่งอ้างอิงความรู้ได้ดีมากครับ คำว่า สื่อรัก น่าจะทำให้รู้สึกเป็นรักวัยรุ่น ในทางบวก ส่วนตำนานรัก อาจจะรู้สึกดูขลังไปหน่อยใช่ไหมครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 1 กรกฎาคม 2564 20:03:02 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า.. จุดมุ่งหมายของอ้อมแอ้มไม่มีอะไรมาก.. แค่ทำในสิ่งที่เราทำได้ มีประโยชน์ต่อสังคม ก็มีความสุขแล้วคะ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 1 กรกฎาคม 2564 20:04:33 น.

ชีวิตถ้ากลัวโน่นนี่ ก็ไปไม่ถึงไหนจริงๆครับ ถึงกลัวโควิด ก็ต้องก้าวเดินต่อไป ช่วงเย็นฝนตกหนักครับ   โดย: สองแผ่นดิน 1 กรกฎาคม 2564 23:48:22 น.

เส้นทางชีวิต กลัวแค่ไหนก็ต้องไปต่อนะคะ ฝันดีค่ะคุณก๋า   โดย: Sweet_pills 2 กรกฎาคม 2564 0:29:19 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า เรื่องตัดผม ใหม่ชาวนิวยอร์ก็ตัดกันเอง อีกอย่างไม่ได้ไปไหน และเวลาไปก็ใส่หมวก ไม่มีคนเห็นผมอีกด้วย แต่ช่างทำผมตามร้านก็พยายามทำห้องกั้นใส่หน้ากาก ตอนแรกๆต้องปิดร้าน ระยะหลังๆเริ่มให้เปิดบ้าง หรือ บางร้านก็ออกมาตัดนอกร้าน คนก็ชอบกัน เพราะไม่อยาก เข้าไปในร้าน ส่วนมากเป็นร้านตัดผมผู้ชาย ระยะนี้เริ่มเปิดเต็มที่แล้ว แต่ก็มีการป้องกันและ เว้นระยะห่าง ไม่ให้คนรอในร้าน ส่วนมากรอข้างนอก หรือรอในรถ   โดย: newyorknurse 2 กรกฎาคม 2564 3:54:30 น.