จงให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ถูกต้อง มากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
9 ตุลาคม 2553
 
All Blogs
 

เหล็กละลาย (ตอนที่ 45 - จบภาค)

โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ตอนที่ 45 - จบภาค

พอดีได้รับจดหมายจากพ่อประชา พูนวิวัฒน์ เขาเขียนมาจากประเทศลาว ชวนให้ไปอยู่ด้วยกันที่นั่น ค่าครองชีพถูกกว่ากันหลายเท่า เงินกีบถูกกว่าเงินบาทตั้งแยะ ขนาดเงินกีบ หนึ่งร้อยกีบ เท่ากับ สี่บาท สมัยปี พ.ศ. ๒๕๐๗ ผมก็เลยตกลง ตัดสินใจย้ายตัวเองไปอยู่ที่ประเทศลาว ใกล้เมืองไทยเข้าไปสักหน่อย ลูกสาวคนโตกับเมียก็ไปหากันง่าย นั่งรถไฟ แล้วข้ามโขง ไปหากันได้ทุกเดือน

ตอนวีซ่าเข้าลาวนี่ซิเกิดปัญหา เพราะที่สวิสส์ไม่มีสถานทูตลาว ผมก็บอกพ่อประชาเขาไป เขาตอบมาว่า เรื่องวีซ่าไม่มีปัญหา ไม่ต้องทำ เขาจะจัดการให้เอง แล้วเขาก็จัดการให้ได้จริง ๆ ผมยังไม่ทันจะออกเดินทางจากเจนีวา ผมก็มีใบสำคัญถิ่นที่อยู่ในลาวเรียบร้อยแล้ว

ผมต้องเดินทางจากเจนีวา ผ่านมาทางญี่ปุ่น อ้อมขั้วโลกเหนือไปโน่น เพราะผ่านไทยไม่ได้ เดี๋ยวไม่ถึงลาว ผมแวะไปพักที่โตเกียวหลายวัน บังเอิญท่านทูตไทยในโตเกียวตอนนั้น เป็นนักเรียนนายร้อยรุ่นพี่ คือ พลโท วิฑูรย์ หงสเวส

ผมได้รับการต้อนรับจากพี่วิฑูรย์อย่างดี พี่วิฑูรย์จัดการเรื่องขอวีซ่าเข้าลาวให้ผมเรียบร้อย ถ้าผมไปทำเองก็คงไม่สำเร็จ

ผมต้องขออนุญาตมาทางรัฐบาลไทย เมื่อจะเข้าลาวเพื่อไม่ให้มีการตะขิดตะขวงใจ ท่านอธิบดี พล ต.อ.ประเสริฐ รุจิรวงศ์ ท่านก็อนุญาตแต่โดยดี ผมบอกว่า ผมขอมาอยู่ลาว เพราะทนค่าครองชีพที่สวิสส์ไม่ไหว และผมขอรับรองว่า ผมจะไม่คิดเรื่องการเมืองในลาวแน่นอน ถ้ามีใครมาชวนผมปฏิวัติ ผมจะรายงานท่านเป็นคนแรก ผมเลิกแล้วเรื่องการเมือง เพราะโดนการเมืองเล่นเอาเสียงอมไปแล้ว – เข็ดจริง ๆ

พอผมถึงญี่ปุ่น ก็ได้รับข่าวว่า ทางเมืองไทยเกิดจับกุมพวกกบฏกันขึ้น ที่เขาเรียกว่ากบฏน้ำลาย เป็นนายทหารเสนาธิการชั้นหัวกะทิหลายคน หนังสือพิมพ์ไทยลงข่าวว่า ผมเตรียมการมารับแผนที่ลาวพอดี

อวยพรกันดีแท้ ๆ

ดีที่ทางเมืองไทยไม่บ้าจี้ไปด้วย อาจจะเป็นเพราะท่านอธิบดี พล ต.อ. ประเสริฐ ฯ ท่านเชื่อคำรับรองของผมก็เป็นได้

ผมมาถึงเวียงจันทร์โดยสวัสดิภาพ ประชา ฯ เขามารับผมถึงสนามบิน มีตำรวจสันติบาลลาวไปรับด้วย ผมได้พักอยู่กับประชา ฯ เขา และได้ใช้ชีวิตอยู่ที่เวียงจันทร์อีกสี่ปีครึ่ง รออายุความ

ก็เป็นอันว่า ภาคชีวิตเร่ร่อนของผมจบลงภาคหนึ่ง เอาไว้รออ่านกันตอนที่ผมจะเขียนถึงชีวิตในลาวต่อไป ซึ่งคงจะไม่นานเกินรอ มันเป็นชีวิตที่เผ็ดมันกว่าที่เจนีวาเสียอีก
สวัสดีครับ




 

Create Date : 09 ตุลาคม 2553
5 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2553 22:02:40 น.
Counter : 1028 Pageviews.

 

..เฮ้อ..อ่านตอนที่ท่าน(เผ่า)สิ้นทีไร อดจะหดหู่ใจไม่ได้ทุกที...

..เอาเรื่องตอนที่อยู่ลาวมาให้อ่านต่อเลยนะ..จะได้ไม่ขาดตอน....

..ขอขอบคุณล่วงหน้า....

 

โดย: ก้นกะลา 10 ตุลาคม 2553 2:40:29 น.  

 

ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปทักทายและให้กำลังใจกัน ในนี้มีงานเขียนเยอะมากเลยค่ะ แล้วจะเข้ามาอ่านนะค

 

โดย: made by pum 10 ตุลาคม 2553 8:05:41 น.  

 

อิอิ สวัสดียามเที่ยงๆคร้าฟ


วันนี้วันหยุด ไปเที่ยวไหนป่าววเอยยย



 

โดย: boyalonejang 10 ตุลาคม 2553 11:08:44 น.  

 

เข้ามาอ่านทุกวันครับ

 

โดย: ศรชัย IP: 114.128.108.48 10 ตุลาคม 2553 21:41:33 น.  

 

คุณศรชัย
ขอบคุณที่ไม่ได้หายไปไหน และยังตามอ่านผงานของคุณพ่อดิฉันอยู่

คุณก้นกะลา
จะรีบไปค้นหาภาค " สู่ลาว " มาให้อ่านต่อนะคะ ใจเย็นรออีกนิดละกัน

คุณ made by pum
ยินกีที่ได้เพื่อนใหม่ค่ะ

คุณ boyalonejang
วันหยุดนี้ ไปทานข้าวกลางวันกับเพื่อน ๆ ค่ะ
เย็น ๆ ก๊อยู่กับครอบครัว อบอุ่นดีกว่าไปที่อื่นนะ

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่ยังคอยอ่านกันนะคะ
ยินดีได้รู้จักกัน สำหรับเพื่อนใหม่ ๆ

ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ทั้งสุขภาพใจ และ กายนะคะ
คิดบวกค่ะ และทำวันนี้ให้ดีที่สุด


 

โดย: ธารน้อย 11 ตุลาคม 2553 2:11:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ธารน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ธารน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.