ปลดปล่อยตัวเองเสียที
นั่งคุยกับตัวเอง : ปลดปล่อยตัวเองเสียที เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 15 กรกฏาคม 2550
เราไม่ได้เจ็บปวดจากความรัก แต่บางที.... เราอาจเจ็บปวดจากการไม่เข้าใจความรัก และการไม่รู้จักตัวเอง
20 มิถุนายน 2546
....................................
เศร้าเมื่อความรักจากไปใช่ไหม ? ไม่ต้องการให้ใครแม้เพียงสักคนอยู่เคียงใกล้ เธออยากปล่อยชีวิตให้จมอยู่ในห้วงโศก ดื่มด่ำกับความเหงา และกลืนกินน้ำตาเคล้าความโศกเศร้าในชีวิต
เราไม่ได้เจ็บปวดจากความรัก แต่เราเจ็บปวดจากการสูญเสีย เราไม่ได้เจ็บปวดจากความสูญเสียคนรัก แต่เราเจ็บปวดจากการสูญเสียการครอบครอง เราไม่ได้เจ็บปวดจากการสูญเสียการครอบครอง แต่เราเจ็บปวดจากการที่ไม่อาจครอบงำคนรัก
บางที.... เธออาจเดียวดาย ท่ามกลางคนรอบกายมากมายหมื่นแสน และเธออาจต้องร้องไห้ ท่ามกลางเสียงหัวเราะเริงรื่นของคนทั้งโลก
เงี่ยหูฟังบ้างหรือเปล่า เสียงกระซิบจากชีวิต.... มันบอกว่า “เรื่องรัก” ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่สุดของชีวิต ตราบใดที่เธอไม่ยึดโยงมันไว้กับความเห็นแก่ตัว
ชีวิตเป็นของเธอ ย่อมเป็นของเธอ และบางส่วนเป็นของคนที่เธอรัก แต่ชีวิตของเขา ย่อมมิได้เป็นของเธอทั้งหมด และหากเรียกร้องยึดครองมั่นหมาย เดาจุดสุดท้ายได้ไม่ยาก ว่าจะจบลงตรงที่ใด
เศร้าเมื่อความรักจากไปใช่ไหม ? จำคำของฉันไว้นะ
“รักตัวเองให้มากพอ ก่อนที่จะคิดรักคนอื่น”
เมื่อตัวเราเต็มเปี่ยมและสมบูรณ์ เราใยต้องไปเร่งร้อนตามหาส่วนของคนอื่นมาเติมเต็มแก่ตน ถ้าเราไม่ขาด เราย่อมไม่ต้องแสวงหา และเมื่อเราหยุดแสวงหา เราจะพบสิ่งนั้นในตัวเอง
บางที.... เราอาจเจ็บปวดจากการไม่เข้าใจความรัก และบ่อยครั้ง เราเจ็บปวด... เพราะไม่เข้าใจตัวเอง
ใครไปล่ามร้อยชีวิตเธอไว้หรือ ? ฉันไม่รู้.... แต่รู้ได้แน่ๆว่าคนเดียวที่จะปลดปล่อยความเศร้าออกไปจากชีวิตเราได้ มีเพียงคนเดียว..... และคนนั้น....ก็คือ “ตัวเธอเอง”
Create Date : 15 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2550 7:03:15 น. |
|
33 comments
|
Counter : 771 Pageviews. |
|
|
|
|