กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
6 กรกฏาคม 2550

เรื่องของเสื้อพื้นเมือง




นั่งคุยกับตัวเอง : เรื่องของเสื้อพื้นเมือง
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
6 กรกฎาคม 2550




มีความทุกข์อันจริงแท้อยู่ 3 ข้อที่ผมคิดว่าทุกคนคงเคยผ่านพบ

- ทุกข์เพราะเป็นอย่างที่คนอื่นคาดหวังไม่ได้
- ทุกข์เพราะเป็นอย่างที่ตัวเองคาดหวังไม่ได้
- ทุกข์เพราะคนอื่นเป็นอย่างที่ตัวเองคาดหวังไม่ได้


......................................



หลายปีก่อนตอนยังมีตำแหน่งในสมาคมธุรกิจท่องเที่ยว
บางครั้งได้เป็นตัวแทนของสมาคมเข้าประชุมกับหน่วยงานของภาครัฐ

ครั้งหนึ่งเข้าร่วมประชุมกับหน่วยงานของจังหวัด
เพื่อจัดงานสงกรานต์ประจำปีของจังหวัด
ผมไปในฐานะตัวแทนของสมาคม
ในห้องประชุมนั้น ผมอายุน้อยสุด
นอกนั้นเป็นผู้ว่าราชการ เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย เป็นตัวแทนจากร้านค้า
หน่วยงานเอกชน และองค์กรด้านวัฒนธรรม

การประชุมเป็นไปอย่างจืดชืดอืดเอื่อย
เหมือนอีกหลายๆการประชุมในบ้านนี้เมืองนี้
ที่ประชุมเพื่อให้ได้ประชุม....
ไม่ได้เป็นไปเพื่อแลกเปลี่ยนหรือนำเสนอความคิดอะไรใหม่ๆออกมา
ผู้น้อยไม่กล้าออกความคิดเห็นเพราะกลัวข้ามหน้าข้ามตาผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่ไม่มีความคิดเห็น คนอื่นก็ไม่อยากพูดอะไรเพิ่มเติม
พูดกันไป พูดกันมากับเรื่องซ้ำๆเดิมๆ

จนมาถึงวาระหนึ่งซึ่งมีคนเสนอให้ตลอดช่วงเทศกาลสงกรานต์นี้ขอให้ทางจังหวัดประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนใส่เสื้อพื้นเมือง
เพื่อเป็นการสร้างบรรยากาศสงกรานต์ล้านนา

บรรยากาศในห้องประชุมเริ่มคึกคักขึ้นมา
นักวิชาการเสนอให้ใส่ชุดพื้นเมืองแบบดั้งเดิม (ซึ่งไม่มีใครในห้องประชุมรู้สักคนว่าแบบมันเป็นอย่างไร)
แต่มีบางคนเสนอให้ใส่ชุดหม้อฮ่อม
แล้วไม่นานเสียงพูดคุยเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
แค่ถกเถียงกันเรื่องจะใส่ “หม้อฮ่อม” หรือ “ชุดผ้าเมือง”
เถียงกันเกือบครึ่งชั่วโมง
โดยไม่มีข้อสรุปใดใด.....

ด้วยความรำคาญ…
ผมยกมือและขอเสนอความคิดเห็น
“ขอโทษนะครับ ผมคิดว่าเราคุยกันเรื่องนี้มานานมากแล้ว
ในที่ประชุมนี้ก็มีอาจารย์จากมหาวิทยาลัยนั่งอยู่
ผมคิดว่าน่าจะให้อาจารย์ท่านสรุปว่าชุดล้านนาที่แท้นั้นเป็นแบบไหน
อยากให้ประชาชนใส่แบบไหน รบกวนท่านช่วยเขียนเป็นรูป
ทำเป็นเอกสารแล้วมอบให้ทางจังหวัดเป็นผู้จัดทำเอกสารนี้
เพื่อแจกจ่ายไปยังหน่วยงานและประชาชนให้ได้ทราบ
...แบบนี้ผมคิดว่ามันจะได้จบเสียที
ไม่ต้องมาทะเลาะกันกับแค่เรื่องจะแต่งแบบไหน ยังไง?”

ห้องทั้งห้องเงียบกริบ....
ผู้ว่าฯเปิดไมค์ แล้วขอร้องให้ผมนั่งลง
ก่อนสรุปข้อยุติด้วยคำพูดที่ผมพูดไป....
จากนั้นไม่นานก็สั่งปิดประชุม


..................................


“ทุกข์เพราะเป็นอย่างที่ตัวเองคาดหวังไม่ได้”


ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองเก่งหรือฉลาดไปเสียทุกเรื่องทุกอย่าง
แต่บางครั้งการไม่ทำอะไรเลย ไม่ต่างอะไรกับการเพิกเฉย
รู้..แต่ไม่พูด ทำได้...แต่ไม่ทำ
ผมเสียเวลาตลอดครึ่งเช้าของวัน เพื่อไปนั่งฟังอะไรก็ไม่รู้

แน่นอน...ในสายตาของผู้ใหญ่ ผมอาจดูเป็นเด็กก้าวร้าว
แต่ผมแปลกใจว่าผู้ใหญ่ที่นั่งกันเต็มห้อง
ไม่มีใครอยากคิด อยากพูดอะไรบ้างเลยหรือ
นอกจากนั่งทำตาปริบๆ มองดูคนไม่กี่คนพูดไปพูดมา
หาข้อถกเถียงกันไม่จบ
เรื่องง่ายๆ ทำให้มันยุ่งยาก
คำถามที่มีคำตอบ ดันไปทำให้มันเป็นคำถามแบบ
“ไก่กับไข่อะไรมันเกิดก่อนกัน ?”


นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่สมาคมฯส่งผมเป็นตัวแทนประชุม
ไม่รู้ผมควรดีใจหรือเสียใจดี
หลังการประชุมจบลง ทุกอย่างเหมือนเดิม
เหมือนกับที่เราบริหารบ้านเมือง เหมือนกับที่เราบริหารประเทศ
ทุกอย่างเงียบหายไปตามสายลม
ไอ้ที่ทะเลาะกันแทบเป็นแทบตายกะอีแค่เรื่อง
สงกรานต์ควรใส่ชุดพื้นเมืองแบบไหน

ถึงวันนี้....ผมก็ยังไม่เคยรู้อยู่ดี
ว่า “เสื้อพื้นเมือง” ที่เขาอยากให้เราใส่นั้น
มันเป็นแบบไหน อย่างไร


............................


แล้วอย่างนี้….
คุณมาเรียกร้องให้ผมเคารพและเชื่อฟังคุณได้อย่างไร
หือ....ท่านผู้นำ ?






 

Create Date : 06 กรกฎาคม 2550
32 comments
Last Update : 6 กรกฎาคม 2550 7:19:04 น.
Counter : 1271 Pageviews.

 





นะ......ดี.ก็ว่า

(ดี.แว๊บมาส่งความสุขยามเช้าก่อนทำงานค่ะ)



 

โดย: d__d (มัชชาร ) 6 กรกฎาคม 2550 7:35:38 น.  

 

555 โอ้เนาะ...บ้านหนูใส่ลายชบาดอกเท่ากระด้งทุกปีเลยค่ะ

ปล. วันนี้เรียนบ่ายค่ะ ไม่ได้โดดเด้อ

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 6 กรกฎาคม 2550 8:11:46 น.  

 

ตกลงแล้วชุดพื้นเมืองของล้านนาเป็นแบบไหนคะ?

แต่เราว่าจะเป็นผ้าฝ้ายหรือหม้อฮ่อม ก็ได้อารมณ์ล้านนาทั้งคู่หละ

 

โดย: นางสาวอาร์ต IP: 124.120.1.61 6 กรกฎาคม 2550 8:16:06 น.  

 

ในก่อนวันสงกรานต์ เราก็ใส่เสื้อ ม่อฮ่อม ไปทำงาน (อยู่ กทม.)ทั้งๆ ที่ ก็ไม่มีใครเค้าใส่กัน

รู้สึกว่า เราเด่น เราสวยมากเลย น่ะ..............

 

โดย: คิตตี้..เหมียว 6 กรกฎาคม 2550 8:42:51 น.  

 

เถียงกันนาน เพราะจะเอาชุดที่ใส่แล้วดูดีเป็นที่สุดละมั้ง...

หรือไม่ก็หาเรื่องคุย เพราะนั่งฟังมานานแล้ว

ถูกมองหน้า..เพราะเค้ายังอยากคุยกันต่อ ยังไม่อยากกลับบ้านเหมือนคุณอ่ะดิ...ฮา...

 

โดย: uter 6 กรกฎาคม 2550 8:42:59 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emo

เรื่องแบบนี้มันแก้ไม่ตกสักทีนะคะ emo

เห็นเยอะค่ะ ประชุมบ๊อยบ่อย แต่ไม่ค่อยได้อะไร emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย emo

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 6 กรกฎาคม 2550 8:46:51 น.  

 

แป้งหอมเคยเข้าร่วมการสัมมนาเกี่ยวกับภาษีครั้งหนึ่ง บรรยากาศเหมือนนักเรียนเรียนกวดวิชาหน้าจอทีวีที่เปิดวีดิโอให้ดูอ่าค่ะ คนพูดก็พูดไป ไม่เปิดโอกาสให้ใครซักถาม พูดเองเออเอง
ยังรู้สึกว่า..นี่มันอะไรกัน ทำไมไม่ได้อะไรเพิ่มขึ้นเลย

ฟังไปถึงกลางๆเรื่อง ถึงบางอ้อค่ะว่าที่แท้..เรียกเราไปขู่เรื่องค่าปรับภาษีนี่เอง...ถ้าจะขู่แค่นี้ส่งหนังสือไปตามออฟฟิศของแต่ละคนก็ได้ แต่นี่เรียกเจ้าของกิจการมาจากทั้งจังหวัดเลยนะคะ คิดดูว่าคนจะเยอะแค่ไหน เพียงเพื่อมาโชว์พาวกับคำพูดประโยคเดียว ว่า จะเอาเรื่องถ้าไม่ส่งบัญชี แล้วนี่เราทิ้งงานมาเพื่อฟังประโยคเดียว..ยิ่งคนที่มาต่างอำเภอไม่ต้องพูดถึง

ประเทศเราไม่รู้จักคำว่า ประหยัดจริงๆค่ะ ทั้งเวลา คำพูด ทรัพยากร

 

โดย: floral_flory 6 กรกฎาคม 2550 9:05:32 น.  

 

ก็คงไม่ต่างจากให้ใส่ผ้าไทยเพื่อเป็นการประหยัดหรอกค่ะ

อยากรู้ว่าประหยัดตรงไหน

ใส่ผ้าไหมแล้วก็ซักเองไม่ได้ต้องส่งร้านซัก

แล้วพวกเสื้อต่างๆที่ใส่กันอยู่เนี่ยเป็นผ้านอกไม่ใช่ผ้าที่ทำในเมืองไทยหรือ

เอ เราคิดมากไปรึเปล่าเนี่ย

มีความสุขกับวันศุกร์นะคะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 6 กรกฎาคม 2550 9:38:41 น.  

 

คนเหล่านั้น EGO สูง แต่ EQ ต่ำ
ชอบแสดงออกเหมือนการสร้างเครดิตให้ตัวเอง
คุ้นๆ เหมือนนักการเมืองอาชีพเลย....
------
เมื่อวาน ผมเข้าประชุมซึ่งเป็นความน่าเบื่อมากสำหรับผม
เพราะ ในการประชุมประจำเดือน หรือในกรณีอื่นๆ
คนที่พูด(มาก)ก็คือเจ้านาย(เจ้าของ) ซึ่งเป็นการพูดที่จับต้องไม่ได้ล่องลอยมีแต่มโนในอากาศ
ไม่สมเหตุสมผล เพราะ(มัน)พูดเพื่อสร้างภาพยกระดับตัวเอง
สร้างภาพกับพนักงานใหม่ๆก็คือลูกน้องตัวเอง...เพื่ออะไร(วะ)
ผมจึงรู้สึกว่า เอาเวลาประชุมไปนั่งทำงานดีกว่า
อย่ามาพูดๆๆๆแล้วไม่ได้อะไรสักชิ้นสักอัน
ผมจึงขัดแย้งกับเขาในเกือบทุกเรื่อง ถึงเขาจะเป็นเจ้านายก็เถอะ...เพราะผมพูดความจริง(นี่หว่า)
แม้มันจะดูว่าผมชอบหักหน้าเขาก็ช่าง(หัว)มัน
ก็เมื่อวานอีกนั่นแหละ
เค้าพูดเรื่องการเปิดเผยยอดขาย และการตั้งยอดขายซึ่งตั้งเป้าไว้สูงพอควร
จริงๆมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผมหรอกเพราะผมไม่ใช่ฝ่ายขายหรือการตลาด
แต่ผมรู้ข้อมูลการส่งออกทั้งหมดของบริษัทฯ
ผมบอกว่า คุณเอาอะไรมาเป็นตัวกำหนดว่าจะทำได้เท่าจำนวนนั้น
เพราะสามสี่ปีที่ผ่านมายอดมันลดลง จาก 50-40-30-20 มาตลอด
แล้วปีนี้คุณจะมาบอกว่าจะขายให้ได้ 100 ได้ยังไง
ในเมื่อโปรดักส์ก็ตัวเดิม(ห่วยๆ) ลูกค้าก็หนีเพราะส่งของไม่ได้คุณภาพไปให้เค้า
มันขัดแย้งกันอย่างเห็นๆ เพราะถ้าเปิดเผยข้อมูล ใครก็ตอบได้ว่า
ปีนี้แกขายให้ได้ 20 เถอะ อย่ามาเวอร์ขึ้นลิฟท์กระโดดไป 100
อาจเพราะคนอื่นไม่รู้ข้อมูลไงจึงฟังๆๆๆ แต่เรารู้อยู่แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้
แล้วพูดไปเพื่ออะไรวะ….
------
มาทีไรเขียน(หรือระบายกันแน่)ยาวทุกทีพับผ่า

 

โดย: ชลสิทธิ์ 6 กรกฎาคม 2550 9:40:38 น.  

 

ประชุมวิชาการเป็นแบบนี้ทุกที่คับ เถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมเซ็ง ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าอีกเลย

 

โดย: frank3119 6 กรกฎาคม 2550 10:24:33 น.  

 

จิตคือตัวการ....

 

โดย: คนเลวที่แสนดี 6 กรกฎาคม 2550 11:02:56 น.  

 


ปัญหาที่คุณก๋าเจอะ...เหมือนกับที่พี่เจอะในการทำห้องสมุดประชาชน "เฉลิมราชกุมารี "เลยค่ะ...เข้ามาประชุมให้ข้อคิดเห็นกันไม่รู้จบ...พี่คนออกแบบก็ทำงานไม่จบ...คนจัดงบประมาณก็จัดไม่จบ...คือคนทำงานไม่กี่คน...แต่คนให้ข้อคิดเห็นเป็นร้อย...พี่เลยต้องทะลุกลางที่ประชุมว่า...ตกลงเราอยากให้ห้องสมุดเปิดได้หรือไม่...ทุกคนงง....
พี่เลยพูดต่อ...ถ้าอยากให้เปิดได้ในช่วงสมัยที่เราทำงานอยู่...เราต้องยุติข้อคิดเห็นเพิ่มเติม...หรือหยุดความอยาก...แล้วลงมือทำงานให้เสร็จ...จากนั้นอะไรไม่สมบูรณ์ก็ค่อยของบประมาณปรุบปรุงในปีถัดไป...

แล้วพี่ก็นั่งลง...จากนั้นทุกคนมองพี่เป็นตาเดียว...ประมาณว่ามึงเป็นใคร...( แต่คนที่ทำงานจริงๆร่วมกันมาตลอดมีสีหน้าขอบคุณ )

การประชุมวันนั้นจบ...โดยไม่มีการเรียกพี่ไปประชุมอีกเลย...แต่งานพี่ก็เสร็จสมบูรณ์ดี...จนมีรูปมาอวด...และพี่ได้เหรียญที่ระลึกพระราชทาน...จากสมเด็จพระเทพฯ...ในฐานะคนทำงานคะ....

 

โดย: nong_taky 6 กรกฎาคม 2550 12:05:56 น.  

 



คุณก๋า...เรื่องแบบนี้พี่ก็เคยเจอะ...แล้วพี่ก็ทำคล้ายๆที่คุณก๋าทำเลยคะ...อิอิอิอิ


ที่จริงพี่พิมพ์เล่าไปแล้วแหละ...แต่ดันมีคำไม่สุภาพหลุดไปคำ...แฮะๆๆๆๆ...( เป็นคำเรียกบุคคลที่สองสมัยพ่อขุนรามฯ )...ทางบล็อกเลยตัด...ฮือๆๆๆๆ

เลยขี้เกลียดพิมพ์ซ้ำอีก...เอาเป็นว่าโครงการนั้นสำเร็จด้วยดีแล้วกัน...หลังจากที่พี่ (แกล้ง )ลืมตัวกับท่านผู้ใหญ่ทั้งหลาย...หุหุหุหุหุหุ

 

โดย: nong_taky 6 กรกฎาคม 2550 12:15:42 น.  

 



ปล.โครงการออกแบบห้องสมุดประชาชน "เฉลิมราชกุมารี"ไงค่ะ....

 

โดย: nong_taky 6 กรกฎาคม 2550 12:17:09 น.  

 

รู้ว่าไร้สาระ ก็ไม่น่าเอาตัวเข้าไปแลก

ละครกำลังเล่น อยู่ๆคุณไปกระชากม่านปิดซะงั้น จะไม่ให้นักแสดงเค้าเคืองได้ไง

 

โดย: แม่น้องรัน (runch ) 6 กรกฎาคม 2550 13:13:38 น.  

 


ถูกทั้ง 3 ข้อเลยครับ...

 

โดย: ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม 6 กรกฎาคม 2550 13:31:43 น.  

 

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: มณีไตรรงค์ 6 กรกฎาคม 2550 13:33:09 น.  

 

การประชุมเป็นไปอย่างจืดชืดอืดเอื่อย
เหมือนอีกหลายๆการประชุมในบ้านนี้เมืองนี้
ที่ประชุมเพื่อให้ได้ประชุม....

... ประสบการณ์ตรงทางฝั่งนี้เลย

 

โดย: แ ม ง ป อ 6 กรกฎาคม 2550 14:45:45 น.  

 

นั่นอ่ะสิ..


สรุปแล้วเสื้อพื้นเมืองมันเป็นยังไงล่ะเนี่ย..

 

โดย: smartman หล่อสุดๆ 6 กรกฎาคม 2550 14:55:51 น.  

 

นั่น สุดท้ายเล่นถึงท่านผู้นำเลยนะ!!
เอ วันนี้ศิลปินไม่ทำงานแฮะ
ออกแนว..คั่งค้างชอบกล
.........
ปล.หลังไมค์ด้วยนะคะ

 

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 6 กรกฎาคม 2550 15:26:06 น.  

 

เคยเข้าประชุมมีหน้าที่จดบันทึก
จดจนเมือยก็ยังไม่ได้ข้อสรุป
เลยถามไปว่า แล้วสรุปว่าต้องทำอย่างไร เห็นมีแต่ข้อเสนอ แล้วใครจะทำตามข้อเสนอได้ทุกข้อเพราะบ้างข้อก็ขัดแย้งกัน
ช่วยกรุณาสรุปด้วยคะว่าจะให้คนทำงานทำอะไรบ้างคะ

ได้คำตอบว่าวันนี้แค่ระดมความคิดยังไม่สรุปคนทำงานยังไม่ต้องทำ รอไปอีกจะสรุปในการประชุมครั้งต่อไป

ปล. คนจดเบี่อมากก ว่างกันหรือไร ประชุมแต่ไม่ต้องการข้อสรุป คุยกันหลายรอบ ก็ยังทำไม่ได้สักที่ ไม่รู้ว่าจ้างเรามานั้งประชุมเล่น ๆ หรือไร (ประโยคนี้เคยไปคุยกับหัวหน้ามา เขาได้แต่ให้เราทำใจ เพราะผู้ใหญ่เขาชอบแบบนี้ )
มิน่าเราเสียภาษีจ้างคนมานั้งเล่นก็ไม่บอก

 

โดย: sysee 6 กรกฎาคม 2550 16:06:40 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณกะว่าก๋า

ทุกข์ 3 ข้อนั้นผ่านมาเหมือนกันค่ะ

แต่เรื่องเถียงกันในที่ประชุมเนี่ย มันคงต้องมีทุกทีล่ะม้างคะ แล้วตกลงเสื้อเป็นแบบไหนคะ

ปล.ที่เชียงใหม่มีบ้านควายด้วยเหรอคะเนี่ย

 

โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 6 กรกฎาคม 2550 16:48:43 น.  

 

อิๆ no comment สำหรับบล็อกนี้ค่ะ

แต่จะมาถามตรงนี้ค่ะ

"จิ่วจ้ายโกวไปมาแล้ว สุดยอดแห่งชีวิตอีกครั้งหนึ่งครับ"
^
^
สวยสุดยอด หรือเหนื่อยสุดยอดคะ หรือถูกทุกข้อ จะได้เตรียมตัวถูกเผื่อได้ไป (เมื่อไหร่ไม่รู้)

 

โดย: พจมารร้าย 6 กรกฎาคม 2550 16:53:08 น.  

 

จริงค่ะ คนที่กล้าแสดงความเห็น กลายเป็นคนก้าวร้าว

คนที่อิงความถูกต้อง ถูกเรียกว่า หัวแข็ง

ดิฉันพบพานมาด้วยตัวเอง ตอนนี้ก็เลยถอยห่างจากสังคม
เพราะก้มหัวให้คนที่ตัวเองไม่นับถือ ไม่ลง

 

โดย: endeavour 6 กรกฎาคม 2550 16:54:04 น.  

 

สวัสดีค่ะ ไม่ได้มาเยี่ยมซะหลายวัน แต่จะตามอ่านค่ะ

ให้เรื่องเถียงกันเป็นชั่วโมง แล้วหาข้อสรุปไม่ได้นี่เจอมาแล้วค่ะ

สมาคมทำน้ำสะอาดของแม่ฝามีค่ะ กะอีแค่จะผ่าแตงโมกินใช้เวลานานกว่าจะได้ลงมือผ่า เถียงกันอยู่นั้นแล้ว ต้องผ่าอย่างนี้นะ ๆๆๆๆๆ คนเยอะมากเรื่องค่ะ

 

โดย: samelaa (samelaa ) 6 กรกฎาคม 2550 18:02:44 น.  

 

มากคนก็มากเรื่อง แถมผู้ใหญ่ก็ใจไม่กว้างซะอีก เฮ้อ

หาเวบที่แปลเนื้อเพลงของนายวิคมาให้ค่า
//chinesemusicblog.com/forum/viewtopic.php?pid=22220

 

โดย: haiku 6 กรกฎาคม 2550 18:15:51 น.  

 

ที่แท้ก็ไม่ชอบเข้าประชุมนี่เอง...เป็นกันทั้งนั้นล่ะค่ะ...แต่ลองเป็นฝ่ายเรียกประชุมเองสิ...เหอๆๆ ดูว่าจะเป็นไงบ้าง อิอิอิ

 

โดย: uter 6 กรกฎาคม 2550 18:19:44 น.  

 

ตราบใดที่เราต้องอยู่ตรงนี้..สังคมแบบนี้
เราคงหลีกเลี่ยงความขัดแย้งลำบาก
สมัยที่ดิฉันเป็นขี้ข้าบริษัทเอกชน ดิฉันก็ลุยมาเกือบเละเหมือนกัน ยังไงก็สู้ต่อไปเน๊าะ..ฟ้ามีตาจงอย่าลืม
ดีใจที่เจอบล็อกคนเมืองเหมือนกั๋น...

 

โดย: ขึ้น15ค่ำ IP: 125.24.213.78 6 กรกฎาคม 2550 19:57:52 น.  

 

หวัดดีท่าน...บายดีน่ะท่าน...
อย่าเครียดน่ะท่าน...

 

โดย: tai (taibangplee ) 6 กรกฎาคม 2550 21:42:02 น.  

 

SIMPLE IS GOOD
BE HAPPY
TAKECARE NA KA

 

โดย: goodpeople 6 กรกฎาคม 2550 22:12:28 น.  

 

ว๊า คุณก๋าทำเขาหมดสนุกเลย กำลังเบรนสตรอมกันอย่างหนุกหนาน

ล้อเล่นน่า ล้อเล้นนน เคยเจอเหมือนกัน สงสัยต้องมีเอกสารชี้แจงการประชุมอย่างมีประสิทธิผล มาแจกก่อนเข้าประชุมคราวหน้านะ

 

โดย: อั๊งอังอา 10 กรกฎาคม 2550 15:54:01 น.  

 

I don't know because I was staying here for awhile or because of what...

I think I will do the same as you did too kha.

Umm...my country...Thailand...so sad.

 

โดย: CSULB@FineArt 13 กรกฎาคม 2550 6:22:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]