กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
1 กรกฏาคม 2550

โจทย์ง่ายๆที่ไม่มีใครอยากแก้




นั่งคุยกับตัวเอง : โจทย์ง่ายๆที่ไม่มีใครอยากแก้
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
1 กรกฎาคม 2550



เคยพบปัญหาเวลาไปซื้ออาหารหรือซื้อของแล้วได้รับการบริการที่ไม่ดีไหมครับ ?
คุณไม่พอใจ คุณโกรธ รำคาญใช่ไหมครับ ?
คุณคิดว่า “เฮ้ย...กูเป็นลูกค้านะ เอาเงินมาให้เอ็งนะโว๊ย”
คุณกำลังมองหาผู้จัดการหรือเจ้าของร้าน เพื่อตำหนิเด็กเสริฟคนหนึ่งซึ่งบริการคุณอย่างไม่เต็มใจ
คุณอยากวีน อยากด่าให้เขารับรู้ให้ได้ว่า
“ลูกค้าคือคนสำคัญ”

…………………………………


กับร้านกล้วยทอดเจ้าดัง
ซึ่งขึ้นชื่อลือเลื่องมากว่าลูกสาวของเจ้าของร้านนั้น
ปากและคำพูดของแก “มหาภัย” มาก
ลูกค้าคนไหนทำกร่างว่ากูรวย รอไปเถอะ...สิบนาทียังไม่ได้กิน
ขอโทษ...กล้วยทอดต้องรับบัตรคิว คุณเคยเห็นบ้างไหม
มีแต่คนบอกว่าพี่คนนี้ไม่รับลูกค้า พูดจาไม่เพราะ
ทั้งๆที่พ่อกับแม่ก็เป็นคนค้าขายดีมีปิยะวาจา
สนทนาพาทีกับลูกค้าทุกคนเป็นอย่างดี

มันไม่ใช่เป็นการอยากเอาชนะคะคานเพื่อความสะใจ
ผมแค่อยากลองทฤษฎีความเชื่อของตัวเอง
วันนี้ผมขอเข้าไปซื้อกล้วยทอดเองบ้าง
“สวัสดีครับ ผมอยากซื้อกล้วยทอด 15 บาท แล้วก็มัน 15 บาทครับ” ผมพยายามมองดูร้านของแกให้ทั่ว
พี่สาวมองมาหน้าตาเรียบๆ
“โอ้โห...ร้านทำใหม่สวยมากเลยนะครับ” ใช่....ผมสังเกตเห็นว่าก่อนสงกรานต์แกหยุดร้านไปหลายวันเพื่อทำร้านใหม่
เพียงแค่ประโยคเดียว แกหันมามองพร้อม “รอยยิ้ม” ที่ใครหลายคนบอกว่าไม่มีทางได้เห็นจาก “นางเสือยิ้มยาก” คนนี้ได้
“สวยแต่ร้านเหรอ แล้วคนขายล่ะ”
“แหม...มันก็ต้องสวยทั้งสองอย่างสิครับ” ผมพูดไปยิ้มไป
หยิบกล้วยทอดไป แกก็เล่าไปว่าทำร้านกี่วัน ซ่อมยังไง
เสร็จเมื่อไหร่.....
ผมจ่ายเงินไป 30 บาท
และรับกล้วยกับมันทอดที่ปริมาณที่เยอะกว่าปกติมา
“ขอบคุณครับ” ผมพูด
“ขอบคุณค่ะ” นี่ก็เป็นประโยคที่คนซื้อไม่ค่อยได้ยินจากปากแก
แล้วผมก็เดินออกมาจากร้านกล้วยทอด
ไม่รู้ล่ะ...ถ้าใครซื้อกล้วยทอดต่อจากผม แล้วไม่เห็นรอยยิ้มของพี่สาวคนนี้
ผมว่าคุณพลาดอะไรดีดีในวันนี้ไปแล้วล่ะ


.....................................


อีกครั้งที่กลับไปเยี่ยมญาติที่ชลบุรี
เป็นธรรมเนียมไปแล้วที่เราต้องแวะทานก๋วยเตี๋ยวเจ้าเก่าแถวบ้าน
ซึ่งขึ้นชื่อลือชาในเรื่องของความ “ไม่เอาลูกค้า” อีกคนหนึ่ง
ญาติผู้ใหญ่ของผมถึงกับออกอาการหงุดหงิด
“ไปกินของมันทำไม เราเอาเงินมาให้แท้ๆ ยังหน้าหงิกหน้างออยู่ได้”
แต่ผมอยากกินมาก เพราะยังจำความอร่อยในวัยเด็กได้อยู่
เข้าไปในร้านตอนแรกแกทำท่าไม่อยากขาย
“มาอีกทีเก้าโมงได้มั้ยเล่า ยังเตรียมของไม่เสร็จ”
ผมพูด “โธ่...ป้าครับ ผมอุตส่าห์ตั้งใจมากินเลยนะครับ
มาตั้งไกลจากเชียงใหม่ เนี่ยพ่อสั่งไว้เลย ถ้ามาชลบุรีต้องมากินก๋วยเตี๋ยวของป้าให้ได้...ห้ามพลาด”
“บริการเองนะ ยกเสริฟเองนะ ไม่มีคนช่วย” แกว่าแต่หน้ายังเรียบเฉยอยู่
“ครับ” แล้วภรรยากับน้องสาวผมก็ทำน้ำดื่มเอง
ยกก๋วยเตี๋ยวเสริฟกันเอง
“อร่อยสุดยอด” ผมพูดขึ้นมาดังๆ เจตนาให้แกได้ยิน
ไม่ได้ยกยอคนแก่แต่มันอร่อยจริงๆ
ผมแอบเห็นแกยิ้ม.....

นี่เป็นอีกครั้งของการกินก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยมากที่สุดมื้อหนึ่งของผม
ไม่ได้อร่อยแค่รสชาติ
แต่ความทรงจำเก่าๆในวัยเด็กของผม ผสมอยู่ในก๋วยเตี๋ยวชามนี้ด้วย

ก่อนออกจากร้าน ผมยืนคุยกับแกสักครู่หนึ่ง
แล้วก็เดินออกมาพร้อมด้วยรอยยิ้มของแก
เจ้าของร้านในวัยเจ็ดสิบกว่า และกิตติศัพท์เลื่องลือในความไม่เอาลูกค้าเป็นอย่างยิ่ง
ผมยกมือสวัสดีและบอกว่า “ปีหน้าจะกลับมาทานอีกนะครับป้า ขอบคุณครับ”
ป้ายิ้มและพูดว่า “ขอบใจจ้า”

เดินออกมาขึ้นนั่งในรถตู้
“ไม่เห็นหน้าบึ้งเลย แกก็ดีออก” ภรรยาผมว่า
ผมยิ้ม....ไม่ได้พูดอะไร


นี่เป็นอีกโจทย์หนึ่งซึ่งผมคิดว่า
มันไม่ได้เป็นโจทย์ที่ยากอะไรเลย
โจทย์ข้อนี้มีชื่อเรียกว่า
“ใจเขาใจเรา” เท่านั้นเอง.















 

Create Date : 01 กรกฎาคม 2550
40 comments
Last Update : 1 กรกฎาคม 2550 7:20:17 น.
Counter : 1538 Pageviews.

 


เป็นความจริงเสียยิ่งกว่าจริง

คนบางคน เรื่องบางเรื่อง
หากฟังแค่ข่าวลือและไม่ได้ไปสัมผัสด้วยตนเอง
ก็จะไม่มีวันรู้ว่า
ข่าวลือที่ได้ยินอาจไม่ใช่สิ่งที่เคยได้ยิน

ตัวเองได้คุยกับคนหลายคนที่ไม่มีใครเขาอยากคุยด้วย
แต่เมื่อตัวเองได้คุย
กลับได้เห็นอีกมุมหนึ่งของคนคนนั้น
ที่ไม่มีใครเคยได้เห็น
เพราะมันคือการ เปิดใจเรา รับใจเขานั่นเอง
และเราก็จะได้สิ่งดีๆ กลับมา
ที่หลายๆ คนไม่มีโอกาสได้รับ

กะว่าก๋า...เพื่อนคนนั้นของพี่
เขาจากไปแล้วล่ะ
เขาไม่ต้องการกำลังใจอะไรอีกแล้ว
เขานอนหลับสบายแล้ว
ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานอีกแล้ว

คนที่อยู่ๆ แบบพวกเราสิเนาะ
ยังต้องสู้กับอะไรๆ อีกมากมาย
และที่สุด...เราก็คงจะตามเขาไป

 

โดย: sunny-low 1 กรกฎาคม 2550 7:40:58 น.  

 

ช่ายพี่....เราก็อยากให้เขาพูดเพราะ ๆ กับเรา เราก็ควรพูดเพราะๆ กับเขา เป็นฝ่ายให้ด้วยความจริงใจเพียง "รอยยิ้ม" เปิดทางสู่ถนนมิตรภาพ (เข้าสู่ถนนเอเชีย แล้วออกสู่เส้นโคราช - ไปออกอุบลฯ อีกทีค่ะ 555 อันนี้มั่ว) ได้ดีดีเสมอ

เรายังชอบพ่อค้าแม่ค้ายิ้มหวาน ๆ เขาเองก็อยากให้ลูกค้าแบบเรานอกจากจะสวยแล้วยังพูดและยิ้มเป็นสวนดอกไม้เหมือนกันค่ะ

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 1 กรกฎาคม 2550 7:53:56 น.  

 

อย่างนี้ไปตีซี้แม่ค้าก็สบายเลยคับ ผมมีร้านก๋วยเตี๋ยวแถวปากเกร็ดเหมือนกัน แบบเดียวกับคุณก๋าเลย ปัจจุบัน แถมให้ผมเยอะมาก อ่านวันนี้แล้วอมยิ้มไปด้วย

 

โดย: frank3119 1 กรกฎาคม 2550 8:05:22 น.  

 





โจทย์แบบนี้ดี.เคยลองเหมือนกันค่ะ
รู้ว่าคนคนนี้ปากมาก งี่เง่า ใครเข้าใกล้ถอยหมด
ที่สำคัญพูดไม่มีหางเสียงเลย

ดี.เข้าไปคุยด้วย
ทุกคำพูดที่ดี.พูดลงท้ายว่า "ค่ะ"หมด
พูดเลวเลวมา ก็ "ค่ะ"กลับไป
(ในใจน่ะ....ปากอย่างนี้ตบซ๊าทีดีมั้ยเนี่ย555+)
พอดีมีเรื่องที่ต้องสอบถาม
และต้องให้ได้คำตอบมา
คือถ้าจะใช้อำนาจในการพูดมันก็ทำได้
เพราะเราอยู่ในส่วนของ "ลูกค้า"
และที่สำคัญรู้ว่าถ้าไม่ได้คำตอบที่พอใจ
ก็สามารถติดต่อคนที่โตกว่าได้
แต่ลองดูค่ะ อยากลอง

ดี. "ค่ะ"กับคนที่น่าตบอยู่หลายนาทีมาก
แต่ได้ผลค่ะ
จากน้ำเสียงที่พร้อมที่จะมีเรื่องในช่วงแรก
อ่อนลงมาเรื่อยๆ
และสุดท้ายเขา "ค่ะ"ตอบกับดี.ด้วย
เป็นอาการที่ดี.ว่าเค้าไม่รู้ตัว
เพราะเขาไม่รู้ว่าการที่เราพูดดีกับเขาอย่างอดทน
เป็นความตั้งใจที่จะทนของเรา
เลยไม่ว่าจะมาแบบไหนรับได้หมด

ดี.เลยมาย้อนคิดว่า
จริงๆแล้วถ้าคนเราจะทำอะไรดีดี
มันก็ทำได้นะคะ
มันอยู่ในใจอยู่แล้ว
ดึงออกมาใช้เองก็ได้
แต่ทำไมต้องให้คนอื่นดึงออกมาให้

แล้วในสภาวะที่รีบเร่งในชีวิต
คงไม่สามารถมานั่งแก้โจทย์กันแบบนี้ได้ทุกวัน
"ใจเขาใจเรา"
แต่ถ้า "ใจเขา"คิดไม่ได้
"ใจเรา"คนเดียวก็แย่ค่ะ











 

โดย: d__d (มัชชาร ) 1 กรกฎาคม 2550 8:08:56 น.  

 

อ่า อ่านแล้วค่า ที่กรุงเทพ เนี่ยก็มีอยู่ร้านนึงน่ะค่ะ
เป็นร้านโจ๊ก ตรงวงเวียนใหญ่ คนเยอะมากกก
ต่อคิวกัน แบบมีใบคิวกันเลย กิลเป็นประเภท
กินอะไรก็กินได้ คนเยอะก็ไม่ไป แต่ถ้าอยากกิน
ก็ฝากเค้าซื้อ +5555 เคยไปรอเองอยู่ครั้งนึงกับแม่
แบบว่าเจ้าของร้านทำหน้ายังกับจะกินคนซื้อ กิลตอนแรก
ก็งงว่า ไปทำอะไรให้เค้าหว่า ? แต่ด้วยความงง
เลยยิ้มออกไป แบบยิ้มให้โดยไม่ตั้งใจ ที่จริงเป็นคนยิ้มง่ายค่ะ
เค้าก็ยิ้มตอบ สรุปเข้าใจว่าที่หน้าเค้าเป็ยแบบนั้นเพราะคงเหนื่อย แต่ใจคงไม่ได้มีอะไร ^^

 

โดย: li_goro 1 กรกฎาคม 2550 8:16:06 น.  

 


ฉลาดคิด และเขียน

ขอปรบมือให้

 

โดย: yyswim 1 กรกฎาคม 2550 8:32:30 น.  

 



"ปากมหาภัย" เข้าใจคิดคำพูดจังค่ะ
เห็นภาพ แล้วไม่ต้องสาธยายมาก
case นี้ขอเรียกว่า 30 บาทรักษาได้ค่ะ


..นี่เป็นอีกครั้งของการกินก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยมากที่สุดมื้อหนึ่งของผม
ไม่ได้อร่อยแค่รสชาติ
..แต่ความทรงจำเก่าๆในวัยเด็กของผม ผสมอยู่ในก๋วยเตี๋ยวชามนี้ด้วย

"อร่อยถึงใจ" ใช้คำนี้แทน แต่ต้องอธิบายแทนมากมายเลยกว่าจะเข้าใจ ความอร่อยของก๋วยเตี๋ยวชามนั้น

นอกจาก ..ใจเขาใจเรา.. แล้ว
..มิตรกะจิต มิตรกะใจ.. ที่ต่างมีให้กันและกัน ก้อน่าจะใช้ได้นะ

ดีใจจัง ตื่นขึ้นมาแล้วมาอ่านบทความดีดี

 

โดย: ดาวทะเล 1 กรกฎาคม 2550 8:45:06 น.  

 

สา-หวาด-ดี-คร้าบบบ
ไม่ได้ไปวัดแล้วอะคะ พอจะไปก็ปวดท้องเฉยเลย
แต่ก็เอาเงินฝากแม่ไปทำบุญแล้ว
เอาบุญมาฝากนะค่ะ...สาธุ

คุณก๋าค่ะ ร้านกล้วยทอดเจ้าที่ว่านิอยู่ตรง แถวตลาดสันป่าข่อยหรือป่าวค่ะ เพราะที่นั้นกล้วยทอดและอื่นๆ อร่อยมาก แถมมีบัตรคิวอีกด้วย เลยไม่แน่ใจว่าใช่ที่เดียวกันหรือป่าว

 

โดย: weraj 1 กรกฎาคม 2550 9:21:03 น.  

 

^
^
^ ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องคะแนนนะค่ะ

 

โดย: weraj 1 กรกฎาคม 2550 9:22:59 น.  

 

จีงๆค่ะคุนกะว่าก๋า

คนเปนแม่ค้าถึงเขาจาอยากได้เงินนะแต่เขาก้อเปนคนๆนึงเท่านั้น มีรัก โกรธ เหมือนกัน ใช่ว่าแม่ค้าจาอยากได้เงินของคนทุกคนนะ กะลูกค้าบางคน เราก้อไม่อยากได้เงินเขาเท่าไรหรอก (เหอๆ วันไหนแม่ค้าบอกว่า ไม่ขายให้แร้วจาหน้าแตกซะเป่าๆ )

แต่ในความเปนจีง เท่าที่เจอมา คนไทยด้วยกันเองนี่หร่ะคะตัวดีเรย ดูถูกแม่ค้าก้อเท่านั้นแหร่ะค่ะ...มาเปนเด็กปั๊มแร้วจาซึ้งเรย


ต้องร้องเพลงงี้

ฉันมีชีวิตจิตใจทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง มีทุกข์มีสุขผิดหวังไม่ต่างอารัยกับคนอื่น ถึงฉันจะเปนอย่างนี้ก้อมีศักดิ์ศรีความเปนคน...

ไม่ขอใครกิน

 

โดย: floral_flory 1 กรกฎาคม 2550 9:39:49 น.  

 

ฮ่าๆๆๆ ร้านกล้วยทอดแนวนี้
ที่ลำปางก็มีร้านนึงตรงห้าแยกหอนาฬิกาค่ะ

แอบสงสัยอยู่ว่าแกเป็นญาติกันกะเจ้าที่เชียงใหม่ไหมนะ

 

โดย: แพนด้ามหาภัย 1 กรกฎาคม 2550 9:39:59 น.  

 

อ่านแล้วอึ้งๆ นิดหน่อยค่ะ มันเป็นความจริงที่เรามองข้ามไปเหมือนกันนะคะ เหมือนพอตัวเองเป็นลูกค้าแล้ว ต้องการบริการที่ดีจากคนขายก่อน โดยไม่ได้คิดว่า แล้วเราดีกะเค้าด้วยแล้วรึยัง...

แต่กับพวกคนขายที่หน้าเป็นตูดทั้งวัน บางครั้งมันก็เกร็งๆ ที่จะไปยิ้มให้ก่อนหน่ะค่ะ...

 

โดย: กวางตุ้งหวาน 1 กรกฎาคม 2550 9:45:31 น.  

 

พี่ก๋าและภรรยาคนสวยที่สุดในโลกทราบแล้วเปลี่ยนค่ะ


วันนี้พาภรรยาคนสวยไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ

จริงๆ กล้วยทอดเจ้าไหนอะคะ

อุ๋มเคยไปซื้อส้มตำค่ะ แม่ค้าหน้าดุ ไม่ค่อยยิ้ม
บอกเค้าไปว่า
"เปรี้ยวหวานนะคะ เผ็ดนิดหน่อยนะคะ
ไม่ใส่ผงชูรส ไม่ใส่ปลาร้า ไม่ใส่มะกอกนะคะ
มะเขือเปราะก็ไม่ใส่นะคะ"

แม้ค้าหน้าบึ้ง หยุดจากงานที่ทำ
"ใส่เส้นมะละกอไม๊จ๊ะน้อง"

แล้วก็ยิ้มหวานให้อุ๋ม 55555

แหะๆ

ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเราจริงๆ ค่ะ

มีความสุขวันอาทิตย์ค่ะ

 

โดย: spywine4me 1 กรกฎาคม 2550 9:48:41 น.  

 

แต่...บางที...ตีโจทย์ไม่ออกจริงๆ นะ...เลยเฉยๆ ดีกว่า...เพราะโจทย์ส่วนใหญ่ จะเป็นหญิง เลยไม่รู้จะมีผลอะไรรึเปล่านะ...ไม่รู้สิ...

 

โดย: uter 1 กรกฎาคม 2550 10:00:42 น.  

 

่ผมก็ทำอย่างนี้ประจำล่ะคับ
ได้แถมประจำ..อย่างน้อยก็รอยยิ้มนะคับ
แล้วก็..อาศัยว่าหน้าตาดีช่วยอิกอย่าง...

 

โดย: เก่งกว่าผมตายไปหมดแล้ว 1 กรกฎาคม 2550 10:10:53 น.  

 


*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมในวันหยุด มีความสุขมาก ๆ นะคะ ***

 

โดย: หน่อยอิง 1 กรกฎาคม 2550 10:22:50 น.  

 

แหม ปากหวานจัง
งี้เป็น ขวัญใจแม่ค้า มหาชน แน่ ๆ เลยค่ะ

^ ^

 

โดย: โสดในซอย 1 กรกฎาคม 2550 11:02:52 น.  

 

ส่งรอยยิ้มรักษามิตร ค่า

ยิ้มก่อน ได้ยิ้มกลับ เสมอ

ทำทุกครั้งที่ไปทุกแห่ง ยิ้ม แล้ว ได้ไออุ่น
ไม่คิดว่าเป็นโจทย์ให้ลอง แค่อยากได้ยิ้มกลับบ้าน ทุกวัน แม้บางวันไปกินร้านข้างถนน เจอคนขายหน้ามุย ก็อยากทำให้ยิ้ม ( เดียวไม่มียิ้มกลับบ้านค่า )

เคยมีบางครั้งที่เพื่อนถาม ว่าทำไมของเราได้พิเศษทุกที่
ก็ไม่รู้หรอกคะว่าเพราะอะไรรู้แต่ว่า ทุกครั้งที่ไปร้านที่เริ่มจะประจำจะได้พิเศษ เพราะไม่ค่อยเรื่องมาก และมีรอยยิ้มเสมอ

บางครั้งไปบ้านเพื่อน เพื่อนกินร้านนี้เป็นประจำนานหลายปี ยังไม่เคยได้พิเศษ แต่เราไปไม่กี่ครั้งเราได้จากพิเศษมากกว่าของเพื่อนทุกที

รอยยิ้มจากใจ ได้ยิ้มทุกแห่ง

 

โดย: sysee 1 กรกฎาคม 2550 11:20:50 น.  

 

เราก็เจอบ่อยค่ะแม่ค้าพูดจาไม่เพราะ
หน้าตาไม่รับแขก..
แต่เราก็ไม่ใส่ใจค่ะ..อิๆๆๆ..แปลกละสิ

บางครั้งเรามีความรู้สึกว่าหน้าตาไม่ได้ฟ้องกริยาเสมอไปนะค่ะ

และดูน่าสงสารนะค่ะ..เพราะหน้าตาแกก็แย่แล้ว
แกคงกลุ้มใจเลยแสดงออกที่สีหน้าแทนนะค่ะ

เราเจอคนหน้าตาแบบ..ไม่รับลูกค้า..
เราเป็นคนหน้ายิ้มเวลาซื้อของนะค่ะ
ไม่ค่อยจุกจิกนะค่ะ..ต่อรองราคาเล่นๆๆ
แต่น้อยครั้งมากค่ะยิ่งเจอ..คนหน้าตาน่าสงสารไม่ต่อรองเลยค่ะ
แถมเงินอีก..บ้าก็บ้าวะ..

เราคนค้าขายเราก็คิดค่ะ**ลูกค้าคือบุคคลสำคัญ**
แต่เราซื้อของเราคิดค่ะ**พูดจาดีไพเราะย่อมชนะใจคนขายเสมอ**
นี่แหละค่ะเรามักคิดแบบนี้..(พูดไม่ดีเดี๋ยวแม่ค้าด่าเอานะค่ะ
อิๆๆยอมรับต้องสู้ไม่ได้แน่ค่ะ)

แต่บุญตามทันเหมือนคุณกิจเลยค่ะ
เรามักจะได้รับของมากกว่าปกติค่ะ
แถมบางร้านแถมของให้เราเฉยเลยค่ะ


555คราวนี้เราเลยต้องมาพิจารณาตัวเองว่า
5555**เราน่าสงสารตรงไหนหว่า???**

วันนี้คุยยาวเลยค่ะสนุกค่ะ..

มีความสุขกับคนที่คุณรักในวันหยุดนะค่ะ
มิตรที่แสนดี



 

โดย: catt.&.cattleya.. 1 กรกฎาคม 2550 11:34:31 น.  

 



แจ่มค่ะน้อง

 

โดย: อุ้มสี 1 กรกฎาคม 2550 12:23:38 น.  

 

วันนี้พาน้องหมีมาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 1 กรกฎาคม 2550 13:17:28 น.  

 

อึมม์......กล้วยทอดเจ้าใดนะ..อยู่ตั่ดใดของเจียงใหม่

เกยเห็นแต่ร้านเย็นเตาโฟ..กะร้านผัดไท.จ้า..

 

โดย: gripenator 1 กรกฎาคม 2550 13:33:36 น.  

 

บางทีบริการไม่ดีแถมพูดไม่ดีอีกตะหากนะคะ ก็คิดเหมือนกันค่ะว่า ถ้าเค้าบริการดี ๆ พูดจาดีเค้าก็คงเป็นเจ้าของกิจการไปแล้วไม่ต้องมามัวเป็นลูกจ้างอยู่อย่างนี้หรอกค่ะ

อืม...เห็นด้วยนะเรื่องใจเค้าใจเรา แต่บางทีมันก็มีบ้างเหมือนกันนะคะที่จะปี๊ดๆๆ (ช่วงที่ไม่ได้พกสติกะสะตังค์มา หุหุ) ขาดการยั้งคิด

 

โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 1 กรกฎาคม 2550 14:27:55 น.  

 

ชอบเรื่องนี้จังเลยครับ
คนขายก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องไปยิ้มให้กับลูกค้าที่ก็ไม่ได้หวังอะไรนอกจากสินค้า
จนทำตัวไม่เห็นหัวคนอื่นจนเกินไป

แต่แหม...ไปชมเจ้าของร้านกล้วยทอดซะหวานอย่างงั้นอย่างงั้น
เค้าไม่เผลอนึกเตลิดเปิดเปิงไปเหรอนั่น555

 

โดย: UnEdiTED 1 กรกฎาคม 2550 16:39:27 น.  

 

ยิ้มลูกเดียวค่ะ (เอาไว้ค่อยด่าลับหลัง )
ไม่หรอกค่ะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก
อาจจะมีบ่นบ้างนิดหน่อยเวลาที่ลูกค้าคล้อยหลังไปแล้ว
บ่นพอหายเซ็งก็เลิกค่ะ
..................
พูดซะเยอะ รวมๆแล้วก็คือชอบนั่งคุยกับตัวเองตอนนี้ค่ะ
อ่านแล้วนั่งยิ้มอย่างสุขใจมากๆ ชื่นใจค่ะ
ที่ได้เจอลูกค้าแบบนี้
มีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 1 กรกฎาคม 2550 17:32:34 น.  

 

ที่สงขลามีร้านขายขนม คุณยายอายุมากแล้วเป็นคนขาย

ขายดีค่ะ แต่ทำขายจำนวนจำกัดแล้วกำหนดให้ซื้อคนละ

ไม่เกิน สามชิ้นถ้าจะซื้ออีกต้องไปต่อแถวมาใหม่

มีคนยอมต่อแถวรอซื้อขนมแกทุกวันค่ะ

ถามแกว่าซื้อมากกว่า สามชิ้นไม่ได้หรือ

แกตอบว่า"เดี๋ยวคนอื่นไม่ได้กิน"

มีขี่เก่งขับเบนซ์ก็ต้องมายืนรอเหมือนกัน

ไม่งั้นอดกินขนมอร่อยของแกค่ะ

 

โดย: samelaa (samelaa ) 1 กรกฎาคม 2550 17:34:34 น.  

 

ดูละครย้อนดูตัวเราไง....จิ้นว่าถ้าเราเป็นนางเอกละมีคนมาบอกรัก...จะเป็นยังไง...ฮ่าฮ่าฮ่า...

(ใช้ศัพท์เด็ก....รู้กันใช่มะ...เพราะยังเด็กทั้งคู่เลยเนี่ย)

 

โดย: uter 1 กรกฎาคม 2550 18:18:04 น.  

 

โหย! หวีดหวานกันจังนะคะ
ควงกันไปเที่ยวด้วย คนแถวนี้ต้องขอน้ำมารดขอบตาแล้วค่ะ
ไฟอิจฉามันลุก ร้อนผ่าวๆเลยเนี่ย
ล้อเล่นนนนน ค่ะ
แล้วจะรอดูภาพฝีมือภรรยาคุณน้องนะคะ
.........
นอนหลับฝันดีค่ะ ทั้งสองคน

 

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 1 กรกฎาคม 2550 19:22:54 น.  

 

เพิ่งอัพอันใหม่ไปนะครับ
ตามไปดูได้ทุกเมื่อครับผม

 

โดย: UnEdiTED 1 กรกฎาคม 2550 19:34:13 น.  

 

สวัสดียามค่ำนะค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะค่ะ
เดาได้เพราะรู้สึกจะมีเจ้าเดียวที่มีบัตรคิว เหอๆ
ฝันดีล่วงหน้าค่ะ

 

โดย: weraj 1 กรกฎาคม 2550 20:04:06 น.  

 

ดีค่ะ แวะมาอ่านเหมือนเคยค่ะ

^_^ เปงแม่ค้าที่นิสัยไม่ดีเหมือนกาน งุงิ

 

โดย: Beee (Beee_bu ) 1 กรกฎาคม 2550 20:07:25 น.  

 

คิดได้น่ารักคับ...โลกสวยขึ้นจมเพราะคิดอย่างงี้แหล่ะเนอะ...

 

โดย: Kurt Narris 1 กรกฎาคม 2550 20:14:18 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emo

วันนี้มาซะค่ำเลยค่ะ emo

ไฟดับแต่เช้าเลยค่ะ ดับทั้งวันเลย ร้อนมาก ๆ นั่งพัดแบบเนี้ยเลยค่ะ emoemo

ใจเขาใจเรา ถ้าแค่เพียงคำนึงถึงอีกฝ่าย อะไรที่ไม่ดีก็กลับมาดีได้นะคะ แล้วการที่เราจะพูดจาดี ๆ ที่จริงก็ไม่ยากเลยนะคะ emo

ว้าวว ไปแอ่วสวนสวยด้วย emoemo

ถ่ายรูปมาเยอะมั๊ยคะ ตอนนั้นที่ไปก็ถ่ายเยอะค่ะ ดอกไม้สวย ๆ ทั้งนั้นเลยemo

ก.เอ๋ย ก.ก๋า emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย emo

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 1 กรกฎาคม 2550 20:15:27 น.  

 

ไม่ถึงกับหาง่ายหรอกคะ บางวันก็ไม่สามารถพารอยยิ้มกับบ้านได้คะ วันนั้นจะรู้สึกแย่นิดหน่อย อีกอย่างเป็นเพราะคุณครูที่ดี สอนมาตั้งแต่เด็ก สอนให้ยิ้ม คะ ทุกวันนี้ยังระลึกถึงแม้จะไม่มีโอกาสได้ไปกราบขอบพระคุณแล้วก็ตามที) หัดทำทุกวัน จนหลังๆ มานี้ก็มองมุมที่ทำให้ยิ้มได้คะ



 

โดย: sysee 1 กรกฎาคม 2550 20:43:26 น.  

 

แต่ก็นะ เคยเจอค่ะ แม่ค้าหน้าบึ้ง ทั้งๆที่จริงๆก็สวยนะ ทำอาหารอร่อยมาก คิวยาวเหยียด นานๆจึงจะเห็นยิ้มสักที พอเห็นเค้ายิ้มให้เรา เรากลับแอบดีใจแฮะ เพราะปรกติชอบค้อนให้ซะมากกว่า อื้ม คนเราต่างจิตต่างใจเนาะ
เพราะตัวเองก็ยิ้มยากอยู่เหมือนกันค่ะ หุหุ เลยดูเหมือนดุ

 

โดย: printcess of the moon 1 กรกฎาคม 2550 23:06:18 น.  

 

มากราซิบ..อิอิ..ที่เอามาแประน่ะ..ของจีงนะนั่น

แต่เปนประเทศสาระขันนะคะคุนกะว่าก๋า ฮิๆ

 

โดย: floral_flory IP: 203.146.63.185 2 กรกฎาคม 2550 0:35:34 น.  

 

มานอนรอดูภาพพี่สาวคนสวยค๊า ฟ้าว ฟ้าว

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 2 กรกฎาคม 2550 7:02:05 น.  

 

เมื่อก่อนตอนเด็กๆ(ซึ่งไม่นานเท่าไหร่)เคยยิ้มตอบรูปภาพ ยิ้มตอบหนังสือ ยิ้มตอบพระจันทร์ ยิ้มตอบดวงดาว

ก็เราคิดว่ารูปนั้นยิ้มให้เรา เราก็เลยยิ้มตอบ

ก็เราคิดว่าหนังสือนั้นยิ้มให้เรา เราก็เลยยิ้มตอบ

ก็เราคิดว่าพระจันทร์ ดวงดาวนั้นยิ้มให้เรา เราก็เลยยิ้มตอบ


แล้วคุณล่ะกำลังยิ้มตอบอะไร

 

โดย: runch 2 กรกฎาคม 2550 13:15:07 น.  

 

รอยยิ้ม และการเป็นคนน่ารัก ทำให้ใครๆ ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มให้และ "ดี" ด้วยค่ะ เข้าใจแม่ค้านะ เราก็คนหน้าดุเหมือนกัน

 

โดย: หน้าดุโดยกำเนิด (อั๊งอังอา ) 2 กรกฎาคม 2550 15:07:13 น.  

 

ใจเขาใจเรา

P'Kit ka...you're soooooooooo cool kha.

So happy to know someone like you here.

 

โดย: CSULB@FineArt 3 กรกฎาคม 2550 6:39:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]