มกราคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
18 มกราคม 2550

ไม้หลักปักเลน






นั่งคุยกับตัวเอง : ไม้หลักปักเลน
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
18 มกราคม 2550



ถ้าหากเพียงเรายอมรับความจริงข้อหนึ่งของชีวิตได้
ผมเชื่อแน่ว่า “ความสุข” ในการใช้ชีวิต
ไม่ได้อยู่ห่างไกลจากชีวิตเราสักแค่ไหน


.........................................


มีเรื่องเล่าว่า
ครั้งหนึ่ง ในบ้านของชายชรา ม้าที่แกเลี้ยงไว้เกิดเตลิดหนีออกจากคอกไป
เพื่อนบ้านต่างมาเยี่ยมเยียนและแสดงความสงสารที่แกต้องเสียม้าไปตัวหนึ่ง
แกขอบคุณทุกคน และพูดสั้นๆแค่ว่า
“โชคร้ายอาจเป็นโชคดีก็ได้”

จากนั้นเพียงไม่กี่วัน ม้าที่หนีไปของแก กลับพาม้าป่าสายพันธุ์ดีตัวหนึ่งกลับมาที่บ้าน
เพื่อนบ้านเห็นดังนั้น ก็พากันกล่าวว่าแกโชคดีมากที่อยู่ๆก็ได้ลาภลอยก้อนโต
ชายชราพูดเพียงสั้นๆว่า
“โชคดีอาจกลายเป็นโชคร้ายก็ได้”

เย็นวันนั้นเอง ลูกชายคนเดียวของแก กลับบ้านและเห็นม้าป่าตัวนี้เข้า จึงพยายามขึ้นไปควบขี่
ปรากฏว่าม้าพยศจนลูกชายแกหล่นลงมาขาหัก
หมอที่มารักษาได้แต่แสดงความเสียใจ เพราะบาดแผลนั้นรุนแรงมาก
และลูกชายแกอาจต้องกลายเป็นคนพิการไปตลอดชีวิต
เพื่อนบ้านรู้ข่าวนี้เข้า ก็เดินทางมาแสดงความเสียใจกันอย่างไม่ขาดสาย
เช่นเดิม...แกขอบคุณเพื่อนบ้านทุกคนที่ปรารถนาดี และพูดสั้นๆเพียง
“โชคร้ายอาจกลายเป็นโชคดีก็ได้”

ไม่นานนัก ทางการเข้ามาที่หมู่บ้าน แจ้งข่าวร้ายให้ทุกคนทราบว่า ขณะนี้ประเทศอยู่ในสภาวะสงคราม
เด็กหนุ่มและผู้ชายทุกคน ยกเว้นเด็ก คนพิการและคนชรา ...นอกนั้นต้องไปเป็นทหารเพื่อสู้รบ
ผู้ชายในหมู่บ้านนี้ตายไปในสงครามอันยืดเยื้อครั้งนั้น
มีเด็กหนุ่มเพียงคนเดียวที่รอดชีวิต
ก็คือ ลูกชายผู้พิการของแก


……………………………………..


เมื่อคุณเอาไม้หลักไปปักไว้ในกองขี้เลน
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เวลาผ่านไปไม่นาน มันย่อมซวดเซและล้มลงในที่สุด
“ความสุข-ความทุกข์” ก็ไม่มีอะไรต่าง....มันมาแล้วมันก็ไป

ผมไม่ได้บรรลุธรรมขนาดปลงได้กับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เพียงแต่เมื่อเราค่อยๆมองย้อนกลับไป
เราจะพบว่า ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี มันผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
แล้วมันก็จากไปเป็นเรื่องธรรมดาสามัญเป็นอย่างยิ่ง
ต่อให้ทุกข์ให้เศร้าแค่ไหน มันก็ต้องผ่านไปในสักวัน
ต่อให้สุขจนล้นทะลัก เราก็ยึดฉวยไว้ไม่ได้
คิดแต่จะเอา จะหวังแต่ “ความสุข” ให้เกิดขึ้นกับชีวิต
แล้ว “ความทุกข์” ที่เหลือ คุณจะไปโยนทิ้งให้ใครกันเล่า


..........................................


“ชายชรา” คนนี้เดินทางไปกับเราตลอดทุกช่วงเส้นทางเดินอันยาวไกลของชีวิต
เขาผู้ซึ่งเข้าใจในเรื่อง “โชคดี” และ “โชคร้าย” อย่างถ่องแท้
ผมหวังว่าเขาจะนั่งตบไหล่ผมบ้าง ในวันที่ผมท้อแท้ เศร้าโศกเสียใจ
และ ฉุดดึงรั้งผมไว้ เมื่อยามที่ผมหลงเพ้อไปว่า
ชีวิตเราช่างโชคดีเสียนี่กระไร.




.............................................


หมายเหตุ :


ภาพเฟิร์นป่าข้างทาง เวลาเรานั่งสังเกตุดีดี
เราจะพบว่าต้นไม้ป่าบางต้นสวยมาก โดยเฉพาะดอกเล็กๆของมัน
เพียงแต่ส่วนใหญ่เรามักมุ่งไปดูสิ่งที่อยู่ไกลตัว
หรือสิ่งที่เราตั้งใจอยากจะเห็นมากเกินไป
จนลืมไปว่า ต้นไม้ทุกต้นมีความสวยงามตามธรรมชาติเหมือนกันทุกต้น
แต่เป็นตัวเราเองที่ต้อง "นั่งลง" แล้วก็ "ใส่ใจมอง" อย่างจริงจัง


Create Date : 18 มกราคม 2550
Last Update : 18 มกราคม 2550 7:43:00 น. 1 comments
Counter : 1436 Pageviews.  

 
ธรรมดาของโลก สุข ทุกข์ เกิดขึ้นไม่นานก็ต้องดับไป แต่ก็ยังมีมนุษย์จำนวนมากยังหลงอยู่ในสุขทุกข์ ยังยึดติดและยังยินดียินร้าย หวั่นไหวไปกับโลกธรรม 8

เราก็เป็นค่ะ

วันนี้มาช้าหน่อย ขยันอัพบล็อกจังเลยนะคะ มีแต่เรื่องดีๆมาให้อ่าน


โดย: printcess of the moon วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:17:02:04 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]