กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
7 กรกฏาคม 2550

ม่านหม่นลวงใจ










ม่านหม่นลวงใจ
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ




รักของเธอพร่างพรมลงสู่ใจฉัน
ดังม่านหม่นลวงใจ
มีแต่ความคลุมเครือ
และปิดบังอำพรางความจริง


รักของเธอร่วงหล่นเรี่ยราย
ดังม่านรักขาดผึง
แต่กระนั้น...
ความคุลมเครือก็ไม่เคยจางจากไปไหน


รักหรือเกลียดชัง
หวั่นไหวหรือซื่อตรง
ทำไมฉันมองไม่เห็น
ทำไมใจจึงสัมผัสใจเธอไม่ได้


ม่านมืดห่มคลุมหัวใจ
จนไม่อาจมองเห็นสิ่งใดได้
นอกจากความรวดร้าวเจ็บลึก
ปรารถนาพาตัวเองออกจากสิ่งร้อยรัด
ฟันฝ่าม่านหม่นที่เกาะเกี่ยวรัดรึงความรัก


ฉันต้องมองไปข้างหน้าใช่ไหม ?
ฉันต้องรักตัวเองให้มากที่สุดก่อนที่จะรักใครใช่ไหม ?
ฉันต้องลืมความเศร้าที่มีก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเห็นคุณค่าของความรักที่อยู่รายรอบตัวฉันก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเชื่อว่ารักแท้ยังมีอยู่จริง ?
ฉันต้องลืมความเจ็บปวดในวันวานก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องรู้ว่ายังมีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่าความรักใช่ไหม ?
ฉันต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ว่าจะต้องสูญเสียความรักไปอีกกี่ครั้งก็ตาม


ฉันจะเดินเข้าไปในม่านหม่นนี้อีกครั้ง
แต่จะไม่มีวันให้มันร้อยรัดใจฉันเหมือนเดิมอีกต่อไป .






















 

Create Date : 07 กรกฎาคม 2550
9 comments
Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 7:50:28 น.
Counter : 1100 Pageviews.

 

ฉันต้องมองไปข้างหน้าใช่ไหม ?
ฉันต้องรักตัวเองให้มากที่สุดก่อนที่จะรักใครใช่ไหม ?
ฉันต้องลืมความเศร้าที่มีก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเห็นคุณค่าของความรักที่อยู่รายรอบตัวฉันก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเชื่อว่ารักแท้ยังมีอยู่จริง ?
ฉันต้องลืมความเจ็บปวดในวันวานก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องรู้ว่ายังมีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่าความรักใช่ไหม ?
ฉันต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ว่าจะต้องสูญเสียความรักไปอีกกี่ครั้งก็ตาม

..................................


ฉั น รู้ ทุ ก อ ย่ า ง
แต่.....ยังทำอะไรไม่ได้สักอย่างนี่นา


..................................


มีความสุขในวันหยุดนะคะ



 

โดย: d__d (มัชชาร ) 7 กรกฎาคม 2550 8:11:33 น.  

 

ฉันต้อง ฉันต้อง ฉันต้อง ฉันต้อง.....ฯลฯ
ถ้าอยากให้เป็นอย่างนี้ ต้องทำอย่างนี้
ทุกอย่างเป็นเหตุและผลแก่กันและกันเสมอ
เรารู้ - - - แต่เราไม่อยากยอมรับ

ความมืดหม่นยังห่มคลุมหัวใจมนุษย์อยู่อย่างนั้น
อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นมัน หรือว่าจะมองข้ามไป




** เมื่อข้าเจ้าต้องสื่อสารสิ่งใดกะใคร ข้าเจ้าจะพูดอย่างตรงไปตรงมาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ข้าเจ้าเกลียดชังความซับซ้อนให้จิตใจคนเป็นอย่างยิ่ง กับบางเรื่องบางคนข้าเจ้าปล่อยวางเพิกเฉยต่อคำว่า "เกรงใจ" ต่อเขา หากคำว่าเกรงใจนั้นมันจะนำมาซึ่งม่านหม่นอีกชั้นอีกผืน คลุมทับแล้วทับอีกจนมองไม่เห็นหัวใจตัวเอง
หลายครั้งที่หลายคนบาดเจ็บจากการสื่อสารของข้าเจ้า เพียงเพราะอยากให้เขาได้ความชัดเจนไม่ใช่ม่านหม่น

หากอยากได้ม่านหม่น กรุณาหุบปากและเดินจากไป
อย่าได้มาเสวนากะข้าเจ้า......

 

โดย: กากีซ่าส์ 7 กรกฎาคม 2550 8:49:56 น.  

 

เคยหลงเข้าไปในม่านหม่นเหมือนกันค่ะ

แง แง กว่าจะออกมาได้เสียน้ำตาไปตั้งหลายหยด

 

โดย: เพียงแค่เหงา 7 กรกฎาคม 2550 8:54:14 น.  

 

สวัสดีครับผม....

" ม่านหม่น " นะหรือ....ฮือ ใช่...
.
กำลังหลงเข้าไปอยู่ในขณะนี้...
.
และ...ตอนนี้...
.
เพราะเจอกับคนที่มีแต่ " คำลวง "

 

โดย: Tonfearn. (ต้นเฟิร์น หาดใหญ่ ) 7 กรกฎาคม 2550 9:37:09 น.  

 

หม่นหมองจัง

 

โดย: เด็กน้อยขี้แย 7 กรกฎาคม 2550 9:51:06 น.  

 

งั้นเราต้องพกเอา....สติ...เข้าไปในม่านด้วยสิค่ะ เกิดอะไรขึ้นจะได้หาทางกลับบ้านได้

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 8 กรกฎาคม 2550 7:25:58 น.  

 

ตอนนี้กำลังอยู่ใน ม่านหม่น

และกำลังทำให้มันชัดเจนอยู่

กลัวเหมือนกันว่า มันจะร้อยรัดใจ

ขอบคุณครับสำหรับคำเตือน

ภาพสวยจัง

 

โดย: fzero 8 กรกฎาคม 2550 20:51:08 น.  

 

ขอพาเทียนไขไปสักเล่ม
ให้ส่องสว่างในม่าน ให้หายหม่น
ให้นำพาความคิด คิดแก้ปม
หาประตู ออกจากม่าน ก็หาหม่น

 

โดย: sysee 9 กรกฎาคม 2550 22:00:21 น.  

 

First of all...Love your pictures jung kha.

ฉันต้องมองไปข้างหน้าใช่ไหม ?
ฉันต้องรักตัวเองให้มากที่สุดก่อนที่จะรักใครใช่ไหม ?
ฉันต้องลืมความเศร้าที่มีก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเห็นคุณค่าของความรักที่อยู่รายรอบตัวฉันก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องเชื่อว่ารักแท้ยังมีอยู่จริง ?
ฉันต้องลืมความเจ็บปวดในวันวานก่อนใช่ไหม ?
ฉันต้องรู้ว่ายังมีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่าความรักใช่ไหม ?
ฉันต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ว่าจะต้องสูญเสียความรักไปอีกกี่ครั้งก็ตาม

Final answer...yes kha!!!

 

โดย: CSULB@FineArt 13 กรกฎาคม 2550 5:54:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]