ชอบมากสำหรับเที่ยวแบบนี้

แต่ยังไม่กล้าพอจะไปกับทัวร์

ก็เลยชอบไปกับกรุ๊ปเล็กๆ

โดยเน้นความปลอดภัยไว้ก่อน

เพราะยังไง ก็เป็นผู้หญิง (ที่น่ารักพอใช้ได้)

เกรงอันตรายจะมาเยือน

ไปเที่ยบแบบนี้มา 2 - 3 ครั้ง
ไปโดยไม่รู้จักมใคร
แต่เมื่อกลับมา
เราจะได้เพือนใหม่ติดมือกลับมาแทนสิ่งของ
มันมีค่ามากมาย

เคยไปเที่ยวกับลูกทุ่งมหานคร
เจอพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งใกล้กัน
ท่านทักทาย เราก็ทักทายตอบ
ปรากฎว่าท่านถูกชะตา
ตลอดเวลาที่เที่ยว ท่านจึงดูแลเราไปด้วย
เรื่องอาหารการกิน การหาที่นั่งในการทำกิจกรรม
ท่านจะทำเผื่อเราเสมอ
เหมือนเรามาด้วยกัน
ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกัน

ดีเนาะ....

ถ้าหลุดภาระหนักๆ จาก 2 - 3 เดือนนี้ไปได้
ก็วางแผนว่า จะลาพักร้อน 5 วัน
แบกเป้ไปเที่ยวคนเดียวที่ไหนสักแห่ง
เปิดโลกใหม่ รับธรรมชาติและอากาศสดใส
และรับมิตรใหม่ๆ ที่ไม่เคยพบพาน

ไปไหนดีล่ะ น้อง....

ประกายดาว ไปเที่ยว แบบ บินเดี่ยวทัวร์ ค่ะ

ไปเที่ยวกับทัวร์ น้อยมาก ๆ
นอกจากไป พม่า เพื่อพา คุณยายกับกลุ่ม เพื่อนๆ คุณยาย
ไป ทัวร์ ธรรมะ ค่ะ

ไป หลวงพระบาง ไป วาดรูป
ไป ขึ้นเขา อะไรแบบนั้น
ส่วนมากถ้าเดินทางไกล
ประกายดาว ชอบ ทำตัวแบบนกค่ะ
บินไป หา เพื่อนเอาข้างหน้า ....

แต่เชื่อว่า คุณก๋า คง เป็นเพื่อนลุกเป็ด ที่น่ารัก
พวกเป็ด สูงอายุ ก็จะได้รับ การดูแล ห่วงใย
จากลูกเป็ด และ แฟนลุกเป็ด อย่างดี

เอ๋ ....มีโครงการ ผลิตทายาม ไข่เป็ด ยังคะ
พิมอยากมีหลาน เป็ด

มองเห็นว่าในอนาคต
คุณกะว่าก๋าต้องเป็นชายชราที่ใจดีแน่ๆเลย
555

จริงๆๆ ก่อนหน้านี้ดิฉันไม่เคยไปเที่ยวกับทัวร์ ส่วนใหญ่จะจัดทริปเองแล้วไปตายเอาดาบหน้า จนมาสองสามปีหลัง ไปเป็นเพื่อนพ่อกับแม่เที่ยวทัวร์เมืองจีนนี่แหละค่ะ ปีละครั้งสองครั้ง เจออะไรแปลกๆเยอะเลย แต่ก็สนุกนะคะ สบายดี ส่วนเรื่องอาหาร ไปจนกินนิดเดียวแล้ว แค่กินนิดเดียว แต่กินตลอดเวลาน่ะ เล่นเอาเซ็งได้ ส่วนอาหารเช้าซึ่งเป็นอาหารมื้อที่ชอบที่สุด จะชอบตื่นแต่เช้าไปนั่งละเลียดซักชั่วโมง ถ้าไปกับทัวร์นี่แทบจะลืมไปได้เลย

มันวุ่นวายสุดๆ

บอกยัยอิ๋ว

ทัวร์บ้านพักคนชราเถอะ

ปูทางไว้สำหรับอนาคตของหญิงที่ "น่ารักพอใช้ได้"
........................................
กะก๋า แม่น้องรันไม่ชอบรูปนี้เลย

ช้ำใจ เมื่อกี้กลับมาบ้าน

จักรยานหาย เป็นคันที่2 ในรอบ3เดือน เซ็ง

พี่ก๋าและภรรยาที่น่ารักที่สุดในโลก สวัสดีค่ะ ..

เพิ่งได้เข้ามาหาวันนี้ค่ะ .. จะเมนท์อะไรก็เมนท์ไม่ถูก
พี่ก๋าเล่นอั๊พบล๊อกแบบไวมากๆ ค่ะ อ่านไม่ทันเลย ..



เลยไม่ได้ยินเสียงพี่ก๋าซักทีเลยค่ะ ..

ว่าแต่ว่า ..

ไม่มีเพลงคู่ภรรยาบ้างเหรอคะ .. อยากฟังเสียงทั้งคู่เลยค่ะ ..

ไม่อยากคิดเล๊ยยยย ว่าจะเพราะขนาดไหน ...



รูปที่บล๊อกเด็กตีกัน สวยค่ะ ใบไม้ .. แต่เศร้าเนอะ

มีความสุขทั้งพี่ก๋าและภรรยานะคะ

จากน้องม้าเฉียงค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

src=//i156.photobucket.com/albums/t40/oasiis/Animation/yenyo/yenyo49.gif>

คงไม่ต้องรอให้ถึงเวลาไป "ทัวร์ลูกเป็ด"
แล้วจะได้เห็นคุณน้องนั่งยิ้มอยู่ข้างๆหรอกค่ะ
แค่อ่านเรื่องนี้พี่ก็นั่งยิ้มอยู่หน้าจอเรียบร้อยแล้ว
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ น่ารักดี และคิดว่าคนเขียนเอง
เขียนไปก็คงนั่งยิ้มไป เห็นแล้วหละค่ะ

ไม่ใช่สถานที่เที่ยวเท่านั้นที่น่าเก็บไว้ในความทรงจำ
หากแต่เป็น “เพื่อนร่วมทาง” นี่หรือเปล่า
ที่ผุดขึ้นมาในห้วงคำนึงยามคิดถึง

Told K'กาแฟดำไม่เผ็ด like that before kha.

มานั่งยิ้มหน้าจอ คิดถึงตอนไปเที่ยวเหมือนกันค่ะ

ถึงพี่ภรรยาพี่ก๋าที่น่ารักที่สุดในโลกค่ะ ..
ปล. พี่ก๋าห้ามอ่านค่ะ เปิดให้พี่ภรรยาเช็คได้อย่างเดียว ..

อุ๋มตาม เลิฟยูๆ ที่พี่เอาไปพิมพ์ไว้ที่บ้านมาเลยนะคะพี่ภรรยา เอิ๊กๆๆ


เนี่ยๆ ค่ะ สามตัวนี้ค่ะ

ถ้าพี่ก๋ามีกิ๊ก น้องๆ แถวนี้จัดการก่อนถึงมือพี่ภรรยาแน่นอนค่ะ ไม่ต้องห่วง

แต่ท่าทางยากค่ะ เพราะคุณพี่ก๋าค่ะ หายใจเข้าหายใจออกเป็นคุณพี่ภรรยานี่แหละค่ะ

อันนี้คอนเฟิร์มเลยค่ะ .. แบบ หูยยยย
หวานซ๊าๆๆๆ แบบ ว่า โหว พี่ก๋าแกหวานได้ด้วยแฮะ
5555555++

ว่างๆ พี่ภรรยาเข้ามาอีกนะคะ .. ฮิฮิฮิ ดีใจจังเลย
พี่ภรรยาเข้ามาด้วย ..

อ่อ ถ้าพี่ภรรยาคนสวยมีน้อง แล้วอุ๋มจองก่อนเลยนะคะ
5555555++ จองเอาไว้ก่อนเลย ..

ฮะฮะ ดีใจๆ ได้คุยกับพี่ภรรยาค่ะ ..



ยาวเกินไป เอิ๊กๆๆ มีความสุขมากๆ นะคะ
อุ๋มกลับไป ชม คงได้เจอพี่ภรรยานะคะ
เฮอะๆๆๆๆ ลั๊ลลาๆๆ

อุ๋มค่ะ

ปล. อันนี้พี่ก๋า อ่านได้ละค่ะ ฮ่าๆๆ
คุณเพียงบอกว่าเข้าบ้านพี่ก๋าไม่ได้เลยค่ะ ..

อยากไปเที่ยวแบบหนึ่งคนและสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง สักครั้งในชีวิต
เพราะอยากทำแบบคุณนี่แหละ

แต่ชีวิตนี้มีโชคดี ทำให้ได้เดินทางอย่างน้อยสองคนมาตลอดชีวิต
แต่เดินทางสองคนก็มีสมุดบันทึกอยู่ดีค่ะ
และก็อุ่นใจดีไม่น้อย

ว่างๆจะขออนุญาตคนข้างๆเอาสมุดบันทึก
มาเก็บไว้ในบล็อกบ้าง

เรื่องนั่งสมาธิแบบเกาหลี
จะพยายามลองเขียนดูนะคะ
มีหลายประเด็นที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับวิธีของครู
คุณครูเลยว่าไปไม่ได้ไกลเพราะ"ไม่เต็มร้อย"ตามความรู้สึกของครูนี่แหละ
...
เรื่องไม่เห็นด้วยไม่ค่อยอยากเขียนถึง
แต่ถ้าจะไม่เขียนถึงก็ไม่ใช่แบบที่ไปเรียนอยู่
เลยยากกันไปใหญ่ค่ะ...

คุณกะว่าก๋าอยากจะลองอ่านหนังสือภาษาอังกฤษดูสักเล่มไหมคะ
ถึงภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงก็เถอะ...

ปล. แอบมาดูรูปเมืองจีนของคุณกะว่าก๋าไปเป็นสิบๆตอนแล้ว
ประทับใจอยากไปบ้างจัง