จาก “ดาวล้อมดอย” ถึง “คำขอสุดท้าย” ... บันทึกนอกรอบ จาก “ดาวล้อมดอย” ถึง “คำขอสุดท้าย” ... เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ ผมเคยพูดถึงเพลงดาวล้อมดอยที่ผมเคยแต่งไปครั้งหนึ่ง (คนที่ไม่เคยฟังสามารถกลับไปอ่านเรื่องราวได้ครับที่บล็อกเก่าในเดือนพฤษภาคมของผม) .................................... ดาวล้อมดอย เนื้อร้อง – ทำนอง – ร้อง และเล่นกีตาร์โดย : กะว่าก๋า เย็นลมเย็นตะวันรอนๆ กลางเทือกหมู่ภูเขาเนาไพร บ้านหลังน้อยนี้อยู่แสนไกล สร้างขึ้นไว้ด้วยใจผูกพัน แสงตะวันกำลังจะลับลา นั่งมองดูเงาฟ้ายามเย็น ชีวิตดำเนินไปอย่างที่เป็น เช่นทุกวันที่เคยผ่านไป * ให้ดาวล้อมดอย คอยแสงจันทร์ส่องฉาย ให้ดาวล้อมเดือน เตือนว่าใจผูกพัน แน่นหนัก และรักเรา จะนำทางไปสู่ฝัน และรักเรา ที่ผูกพัน ดั่งดาวล้อมดอย เคียงคู่กัน....ตลอดไป ........................................... และถ้าคุณยังจำได้ ผมสัญญากับเจ้าของบ้านทั้งสองคนไว้ว่า ผมจะแต่งเพลงให้ทั้งคู่อีกเพลง และนี่คือเพลงนั้นครับ...... .............................................. คำขอสุดท้าย เนื้อร้อง – ทำนอง – ร้อง และเล่นกีตาร์โดย : กะว่าก๋า ชีวิตที่ผ่านไป ย้อนมองกลับหลังดู บางครั้งก็ผิดพลั้ง แต่ทำได้เพียงเรียนรู้ อยู่มากี่ร้อนหนาวผ่าน เรื่องราว มากมาย สิ่งเดียวที่หัวใจต้องการ ก็คือ... * แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน เป็นความหวังและทุกๆอย่าง เป็นดังแสงสว่าง ในคืนที่มันมืดมน ** แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน แค่เท่านั้น ที่ใจต้องการ ใครจะพูดถึงเธอยังไง ไม่เคยสนใจ ขอแค่เพียง...ให้เธอ ยังรักฉัน....มั่นคง ตลอดไป ฮืม....ฉันหวังเท่านี้เอง ฮืม...ฉันขอเท่านี้เอง ขอแค่นี้เอง เท่านี้เอง แค่นี้เอง ฉันขอแค่นี้เอง .......................................................... ผมไม่แน่ใจว่า บาดแผลที่เจ็บปวดทางธุรกิจ จะลดทอนความรัก ความห่วงใยที่คนสองคนมีต่อกันเพียงใด แน่นอน...ในภาวะที่ชีวิตพันพัวไปด้วยหนี้สิน เราไม่อาจหลีกเร้นความเป็นจริงที่โหดร้ายนี้ไปได้ ความรัก...ช่วยเยียวยาทุกสิ่งได้จริงหรือ ? .......................................... ถ้าดาวล้อมดอย คือ การมองความเป็นจริงของชีวิตในแง่งามและความหวังอันเต็มปรี่ คำขอสุดท้าย....อาจเป็นมุมมองของคนนอกอย่างผม ที่มองผ่านเข้าไปยังความรักของทั้งคู่ ที่ต้องก้าวผ่านความยากลำบากในชีวิตที่ง่อนแง่นด้านฐานะทางการเงิน บ่อยครั้งที่ชีวิตไม่เหลือทางเลือกให้เรามากนัก อีกยังสาดซัดความเศร้าเข้ามาไม่หยุดหย่อน เราจะฝ่าข้ามเมฆหมอกหนาทึบที่ห่มคลุมชีวิตนี้ได้อย่างไร ? .............................................. คำขอสุดท้าย.... ผมเก็บความรู้สึกจากถ้อยคำของพี่ผู้หญิง ที่พูดขึ้นมาท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บกลางดอย “พี่ยอมทิ้งทุกอย่าง ขอแค่ได้อยู่ที่นี่กับอาจารย์” ผู้หญิงที่ยอมทิ้งทุกอย่างที่ตนมีอยู่ในเมืองกรุง แล้วมุ่งเข้าสู่บ้านหลังเล็กกลางหุบเขากลางดอย ซึ่งวันที่เริ่มต้นลงหลักปักฐาน ที่นี่....ไม่มีแม้กระทั่งไฟฟ้าและน้ำประปา ............................................. ผมไปที่บ้านหลังนี้เกือบทุกปี ไปเยือนยามหน้าหนาว นั่งเล่นกีตาร์ และร้องเพลงให้เจ้าของบ้านและเพื่อนๆฟัง ค่ำคืนและอากาศอันหนาวเหน็บคงมีส่วนช่วยหนุนเนื่อง ให้เพลงมีความไพเราะลึกซึ้งกินใจคนฟังมากขึ้น หลังสุด...ข่าวคราวที่ได้รับ ทั้งสองอยากขายบ้านกลางดอยนี้ เพื่อใช้หนี้สินที่มี แล้วกลับมาเริ่มต้นใหม่ในเมือง ผมไม่มีกำลังมากพอที่จะซื้อบ้านหลังนี้ได้ แม้ใจจะรักและหลงใหลทุกสิ่งที่นี่มากเพียงใดก็ตาม ............................................ ความหวัง ความฝัน และโลกแห่งความเป็นจริง เดินสวนทางกันตลอดเวลา กี่ครั้งกี่หนในชีวิต ที่น้ำตาต้องเกลื่อนกล่นหล่นร่วง กี่คราวกี่หนที่ต้องทนหม่นหมอง แล้วปล่อยให้ความหวังเดียวที่มีอยู่แหว่งวิ่นหลุดลอยไปต่อหน้าต่อตา “พี่ยอมทิ้งทุกอย่าง ขอแค่ได้อยู่ที่นี่กับอาจารย์” อาจเป็นถ้อยคำที่กระตุ้นให้ผมซึมซับความรู้สึกที่คนสองคนมีต่อกัน ใช่.... แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน เป็นความหวังและทุกๆอย่าง เป็นดังแสงสว่าง ในคืน ที่มันมืดมน แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน แค่เท่านั้น ที่ใจต้องการ ใครจะพูดถึงเธอยังไง ไม่เคยสนใจ ขอแค่เพียง...ให้เธอ ยังรักฉัน....มั่นคง ตลอดไป ฮืม....ฉันหวังเท่านี้เอง …………………………………………… ฉันหวังเท่านี้เอง ฉันขอแค่นี้เอง.   Create Date : 18 กรกฎาคม 2550 74 comments Last Update : 18 กรกฎาคม 2550 7:28:42 น. Counter : 1082 Pageviews. Share Tweet

สวยเจิม   โดย: นางน่อยน้อย 18 กรกฎาคม 2550 7:30:43 น.

เอ่อ....ฟังแล้วอึ้งไปเลย ... ปล. หน้าที่ซื้อกับข้าวอะ ไล่น้องชายไปซื้อ ..อิอิ   โดย: ซซ 18 กรกฎาคม 2550 8:05:09 น.

ความรัก...ถึงจะไม่สามารถช่วยอะไรทุกสิ่งทุกอย่างได้ แต่สามารถเป็นกำลังใจที่ผลักดันให้เราดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างดีเลยล่ะ.... อันนี้ต้องให้คนมีความรัก confirm อีกทีอ่ะนะ เหอๆๆ....ไปดีกว่า...ตอนนี้แอบอยู่หลังไมค์นะ แต่จะแว๊บมาดูเป็นระยะๆ   โดย: uter 18 กรกฎาคม 2550 8:16:01 น.

คุณก๋าคะ นี่ร้องเอง แต่งเอง เหรอคะ... เพราะมากมากคะ... ชอบมาก ไม่นึกว่าคุณก๋ามีความสามารถหลากหลายขนาดนี้... ออกเทปมั๊ยคะ... หานายทุนเองนะ ไม่มีตังค์หะ แต่จะเชียร์ วันนี้ไม่เครียดนะคะ ... กินอะไรยังตอนเช้า กินไปฟังเพลงตัวเองไป เหมือนพี่ปู พงษ์สิทธิ์ ชอบคะ.. ยกนิ้วให้นะ   โดย: kookkom (the kookkom ) 18 กรกฎาคม 2550 8:18:19 น.

ก่อนอื่นขอชมว่าคุณก๋าร้องเพลงเพราะมาก ไม่อยากบอกว่าเพราะมากมาก ตัวบีเองเป็นคนนิยมเพลงเพื่อชีวิตอยู่แล้ว ชอบอย่างมากมาย บีว่าเสียงคุณก๋า เหมือนพงษ์สิทธิ์ คำภีร์ เล่นกีตาร์ก็เพราะ เขียนหนังสือก็เก่ง เออ พวกนี้เป็นคำชมที่จริงใจน่ะ ส่วนเรื่องบ้านกลางดอยนั้น บีว่า... ไม่รู้จะว่ายังไงอ่ะ แต่มันเรื่องจริงนะคุณก๋า เพื่อนบีคนนึง จบ ป เอกมาจาก usa เป็นคนเอาถ่านอย่างมาก ร่ำรวยเงินทองของพ่อแม่ กลับมาปุ๊ป พบรักกับทหารที่อุบล ชั้นพันโท ตอนนี้ทหารคนนั้น เป็นพลตรีแล้ว เขาเป็นพ่อหม้าย เพื่อนบีทิ้งเมอซิเดส ทิ้งอนาคต ไปอยู่บ้านพักทหารในกรม สมัครสอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนที่ตัวอำเภอ บีไปเยี่ยมเธอ ถามว่าทำงี้ทำไม เธอบอกว่า " เรายอมทิ้งทุกอย่างได้ ขอให้ได้อยู่กับเขา" แต่ก่อนนี้ บ้านพักไม่มีแอร์ ไม่มี facilities ใดๆ เธอซักผ้าเอง ทำกับข้าว รีดผ้าถูบ้าน ไปเยี่ยมครั้งใด ดูเพื่อนอิดโรย มีแต่ดวงตา ที่เต็มเปี่ยมด้วยความสุข ปีที่แล้ว พ่อเธอป่วยหนัก แม่ขอร้องให้กลับมา แม่ขอร้องให้แยกกับเขา เพราะรับเรื่องราวลูกและเมียเก่า เขาไม่ได้ มาวันนี้ เพื่อนเป็นอาจารย์ในกรุงเทพ ขับเมอซิเดสคันงาม แต่งตัวสวย เล็บยาวมีสีสัน มีเพียงดวงตาคู่นั้น ที่ไม่มีความสุข ไม่มีเอาเสียเลย   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 8:42:20 น.

เราเคยฟังเพลงแรกแล้วค่ะ เพราะมากค่ะ เพลงสองก็เพราะค่ะ เสียงคุณเพราะนะค่ะ น่าดีใจจังเลยนะค่ะที่มีมิตรแสนดีทำอะไรให้รู้สึกดีแบบนี้ค่ะ มันจะทำให้คุณมีความสุดเสมอค่ะมิตรที่แสนดี เพราะคุณมอบให้ผู้คนด้วยใจที่เป็นสุขค่ะ คุณคือ**แขกแก้ว**ตัวจริงของบ้านนี้เสมอค่ะ บทสรุป..ทำให้รู้สึกดีจังเลยนะค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 18 กรกฎาคม 2550 8:48:13 น.

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า อินอีกแล้วค่ะ อินไปกับทุกประโยคทุกถ้อยคำ คุณครูก๋าร้องเพลงเพราะมากค่ะ ออกหนังสือแล้วก็เทปด้วยสิคะ มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 8:55:12 น.

อ๋อ กินน้ำค้างต่างข้าวเช้านี่เอง บ้านกะก๋าไม่เหมือนบ้านแม่น้องรันเนอะ ที่บ้านแม่น้องรันพอซามีเริ่มหยิบกีต้ามาเกา ทั้งบ้านก็จะ.....หลับ พอแม่น้องรันหยิบมีดี้มาบรรเลง ทั้งบ้านก็จะ.....หลับ ศิลปินกันซะ .............................. รักและเหตุผล ไปด้วยกันได้ แต่.................ไม่ไกล   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 18 กรกฎาคม 2550 8:56:56 น.

อ่านแล้วซึ้งจัง แม่ของเพื่อนคนหนึ่ง ก็ทิ้งทุกอย่าง เพื่อไปอยู่กับพ่อของเขา ในถิ่นฐานที่แตกต่างจากที่ตัวเองอยู่ และด้วยระยะทางไกลแสนไกล ผู้หญิงหลายๆ คน...ก็เป็นแบบพี่ผู้หญิงคนนี้ ยอมทิ้งทุกอย่าง..สำหรับชายคนรัก แม้แต่พี่เอง... หากพบคนที่คิดว่า เขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราจริงๆ พี่ก็คงทำแบบพี่เขา... แต่....คงหายาก เนาะ และกลัวถูกผลักตกดอยซะมากกว่า อยู่โฉดๆๆ แบบนี่ดีก่า อิอิ มาชวนไปช่วยรุมคุณ sunny-low เธอจะได้อัพบล็อกเร็วๆ ทำงานดีก่า นายมาพอดี   โดย: ซันนี่โลว์ (sunny-low ) 18 กรกฎาคม 2550 9:00:37 น.

เพิ่งเปิดเพลงฟังได้วันนี้วันแรก ค่ะ ฟังเสียงแล้วจินตนาการถึงหนุ่มวัยละอ่อน หน้าใส แววตาสุกสว่าง ไม่คิดว่าคนที่เข้าใจโลกขนาดนี้ จะมีสุ้มเสียงเป็นเสน่ห์อีกต่างหาก มิน่า...ภรรยาทั้งสวยทั้งดี   โดย: endeavour 18 กรกฎาคม 2550 9:02:25 น.

แจ่ม...ยอดเยี่ยมกระเทียมดองโลดน้อง   โดย: อุ้มสี 18 กรกฎาคม 2550 9:08:22 น.

ปรบมือให้คับ เพราะมั่กๆ ทั้งน้ำเสียงและอารมณ์ เรียก ศิลปินได้เต็มปากเต็มคำ   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 18 กรกฎาคม 2550 9:15:04 น.

คุณก๋าและแฟนสาวจ๋า เมื่อคืนพ่อบอกว่าเขียนเรื่องที่ก๋าอยากเขียนน่ะดีแล้ว ไม่อยากปิดกั้นความคิดลูก เหอเหอ ทีเรานะ จะเอารูปนี้นั้นโน้น วันนี้สิ ฉันจะโชว์รูปที่ยากที่สุดในโลก พ่อฉันเรียกร้อง ตอนมีละครเรื่อง "กงจักรลายดอกบัว" ป๊าบูให้ฉันไปวาดมา ออกแบบเอง คุณคิดดู เอากงจักรลายดอกบัว วันนี้ฉันมีนัดกะพ่อ เก้าโมงครึ่งหลัง BF เพื่อทำ blog ใหม่ด้วยกัน ฮ่าๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ เสร็จเมื่อไหร่จะให้กุมารไปกระซิบนะยะ   โดย: บี (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 9:15:41 น.

ลืมเรื่องสำคัญทุกที พ่อบอกว่า ถ้าคุณขึ้นมากรุงเทพฯ ไม่ว่า alone or with your sweetheart. Be welcomed to come visit him. ทำไงดี ตาฉันร้อนเป็นไฟ ท่าทางคุณนี่ เออ คือว่า ทำเสน่ห์พ่อฉัน อ๊ะป่าว   โดย: บี (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 9:18:23 น.

ว้าว เพราะ มากๆ ค่ะ น้ำเสียง สงบกังวาน ได้ความรู้สึกไปตามเพลงจริงๆ ขอ แอบแซว ไปถึง หวานใจคุณก๋า หน่อยว่า ภรรยา คุณก๋า ชม เวลาคุณก๋า ร้องเพลงกล่อมยังไง ขอดื่มด่ำกับความลึกซึ้ง ในน้ำเสียง และคำร้องอีกสักพัก ก่อนมาตอบนะคะ เพราะ กำลังอึ้ง คิดถึงเสียงดังๆ ในหัวใจตัวเอง ที่ดังก้องขึ้นทุกๆ วันๆ ... ว่าที่จริง ประกายดาว ทำตามหัวใจตัวเองมากกว่า หัวใจ คนรักอยู่เสมอ น้ำตา ซึมแล้ว ไปหล่ะค่ะ   โดย: ประกายดาว 18 กรกฎาคม 2550 9:21:09 น.

อะหูยยยยยยยยยย แอบไปเห็นที่บ้านคุณใบค่ะ .. ไม่ทำเทป กลัวไม่มีเวลากอดภรรยา .. อะโหวววววววว ไม่อ่านแล้วค่ะที่พี่ก๋าเขียน 5555++ นี่กะเข้ามาเมนท์สุดท้ายนะคะ แต่อดไม่ไหว น้ำตาลไต่บ้านอะคะ มาแซวก่อน 55555+++++ (ขำไปเลยห้าพลัสค่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ)   โดย: spywine4me 18 กรกฎาคม 2550 9:22:17 น.

ฟังเพลงก็ไม่ได้อีก งอแงๆ 55555+++ ไว้ฟังค่ำๆ ก็ด๊ายยยค่ะ ไปนะคะพี่ก๋าและภรรยาที่น่ารักที่ซู๊ดดดดเลย ..   โดย: spywine4me 18 กรกฎาคม 2550 9:24:54 น.

ถ้าซะมีออกเทป แม่น้องรันคงต้องเดินเอาปี๊บคลุมหัวแน่ คุณเธอเล่นแต่งแต่เพลงพรรณาถึงศรีภรรยา โกรธก็แต่ง รักก็แต่ง หึงก็แต่ง รู้ได้เลยว่าซะมีอารมณ์ไหนก็จากเพลงที่แต่งนี่แหละ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 18 กรกฎาคม 2550 9:24:57 น.

แต่บีขอตอบดังๆนะ ว่าบีจะอยู่ให้คนรัก จากให้คนคิดถึง เชื่อไหม แต่ก่อนบีงี่เง่าเหลาเหย่ ไม่มีอะไรดีหรอก นอกจากเรียนเก่ง หัวไว ไปๆสำนึกได้ ทะเลาะกันนี่มีสองอย่าง แม่ร้องไห้ พ่อกุมขมับ มือก่ายหน้าผาก ม 5 ตัดสินใจมาดมั่น ตอนพ่อแม่พาไปวัดพระแก้ว รู้ว่าเราคุมตัวเองไม่ได้ ในการทำดีให้ตลอดรอดฝั่ง ฉันเลยเดินมาหน้าพระแก้วมรกต ก้มลงกราบ สาบานกับท่านเลยว่า ฉันชื่อนี้ นามสกุลนี้ เกิดวันนี้ เป็นลูกของ.... อยู่บ้านเลขที่.... จะไม่ทำให้พ่อแม่เจ็บช้ำน้ำใจอีก แล้วฉันก็ทำได้ตั้งแต่นั้น พ่อบอกเสมอว่า คนดีทำชั่วยาก คนชั่วทำดียาก ไปหล่ะ ได้เวลานัดแล้ว   โดย: be (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 9:25:47 น.

วันนี้น้องชายทำพี่ร้องไห้แต่เช้า ฟังเพลงซ้ำไปซ้ำมาโดยไม่เกรงใจสายตาคนข้างๆ ............... อ่านงานเขียน บทเพลง แล้วฟังเสียงเพลงที่ร้องโดยผู้ชายคนนี้แล้ว...เหมือนมีอะไรบางอย่างมาสะกิดความรู้สึกบางอย่างที่เก็บอยู่ข้างใน...ให้ไหลออกมาเป็นน้ำใสๆ... เผอิญว่า 2-3 วันมานี้กำลังอยู่ในสภาพที่จิตใจไม่ค่อยเข้มแข็งนัก.....ปัญหาชีวิตคู่น่ะ...ไม่ใหญ่โต แต่พี่ก็มักจะคิดจนกลายเป็นปัญหาที่พอกพูน นี่แหละข้อเสียของพี่...พยายามไม่ให้ลูกๆรู้ถึงความหมางเมินของพ่อกับแม่...ก็เลยมาแอบนั่งร้องไห้หน้าบล็อคนี่แหละ   โดย: คนเลวที่แสนดี 18 กรกฎาคม 2550 9:30:06 น.

ขออนุญาตพิมหน้านี้เก็บไว้นะคะ   โดย: คนเลวที่แสนดี 18 กรกฎาคม 2550 9:34:29 น.

อึมม์..พุดบ่ออกเลยเน๊อะ... บางครั้งต้องตัดใจในสิ่งที่แสนรักแสนหวง เพื่ออีกสิ่งหนึ่งที่มีค่าพอกัน...   โดย: gripenator 18 กรกฎาคม 2550 9:38:42 น.

คุณก๋า... ชอบมาก...มาก...มากที่สุด เสียงดี...กีต้าร์เพราะ ฟังแล้วหวนไปนึกถึงบรรยากาศสมัยตอนที่ทำงานที่โคราช... พวกเราไปเที่ยวเขา...เที่ยวดอย...ทั้งภาคเหนือและภาคอีสาน พอตกกลางคืน...ท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บ...เรานั่งล้อมวง...ดีดกีต้าร์...ร้องเพลง... ดื่มเหล้า ให้อุ่น (แต่เราดื่มกะเค้าไม่เป็น) เพลงอารมณ์แบบนี้ละค่ะ...มีความสุขจัง ............................................................................................... “พี่ยอมทิ้งทุกอย่าง ขอแค่ได้อยู่ที่นี่กับอาจารย์” คำๆนี้ของพี่ผู้หญิง เป็นคำที่เราอยากเอ่ยไป... แต่ด้วยสภาพของโลกแห่งความเป็นจริง... ทำให้คำนั้นจุกอยู่แค่ตรงคอ... สภาพความเป็นจริงมีเพียงอย่างเดียวที่เป็นห่วง... คือป๋ากับแม่... เรากลัวว่า... ถ้าเรายอมทิ้งทุกอย่าง โดยไม่สนใจอะไร...หรือใคร... เหมือนจะหลุดพ้น...เหมือนจะมีความสุขตามอัตภาพ... แต่ท้ายสุดแล้ว...ความทุกข์มันจะกัดกินใจ... เราก็ไม่มีความสุขอยู่ดี... เพราะเราทำให้คนข้างหลังเรา...ไม่มีความสุข... โลกแห่งความฝัน...กับโลกแห่งความจริง มันสวนทางกันจริงๆค่ะ... อรุณสวัสดิ์นะคะ   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 9:40:16 น.

จำครอบครัวที่คุณกะว่าก๋าเล่าถึงได้ค่ะ บ่อยๆที่ความพยายามของคนในครอบครัวมันไร้ความหวัง แต่เชื่อว่าไม่มีใครอยากสูญเสียสิ่งที่ตัวเองประคับประคองมากับมือและหัวใจ ถ้ามันไม่มีถึงที่สุดจริงๆ   โดย: floral_flory 18 กรกฎาคม 2550 9:58:33 น.

" เทปไม่ออกหรอกครับ กลัวดัง เดี๋ยวไม่มีเวลากอดคุณภรรยา 55555+ " อ่ะแฮ่ม ๆ แหม๊ คุณสปายมาแซวก่อนเราอีกอ่ะ คุณครูก๋าคะ คุณสปายแซวขำแบบมีพลัสของคุณครูก๋าทุกวันเลยค่ะ ================================== มาอ่านอีกรอบ เมื่อเช้าอินจัดเม้นท์ไม่ถูก " ความรัก...ช่วยเยียวยาทุกสิ่งได้จริงหรือ ? " เมื่อคืนนี้ก็ได้ถามคำถามนี้กับตัวเองค่ะ ด้วยความที่เป็นคนเชื่อมั่น เพราะที่ผ่านมาเจอปัญหาเลวร้ายกว่านี้ก็ยังผ่านมาได้ ก็แค่แว่บถามตัวอีกนิดนึง แล้วก็สู้กันต่อไปค่ะ โปรดติดตามต่อตอนไป ปล. ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนต่อไปคืออะไร แล้วตอนจบคืออะไร แต่ว่ามีเรื่องมาเล่าและระบายให้คุณครูก๋าฟังแน่ ๆ ค่ะ ตามอารมณ์ที่ได้จากการอ่านบล๊อก   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 10:06:16 น.

คุณก๋าฉายความเป็นศิลปินออกมาทุกวัน และทุกแขนงไปแล้วนะคะ มืออาชีพยังอายเลยค่ะ ถ้าบล๊อกวันนี้อยู่ในหมวดร้องเพลงเชื่อว่า คงได้รับการปรบมือสำหรับเสียงร้องเพราะๆ การเกากีต้าร์ที่พลิ้วไหว อารมณ์คนร้องด้วยช่วยเสริม   โดย: ดาวทะเล 18 กรกฎาคม 2550 10:37:11 น.

ฟังเพลงไม่ได้อ่ะค่ะ เดี๋ยวลองกลับไปฟังที่บ้านอีกที ว่าแต่ .. ไม่สนใจออกเทปจิงเหรอคะ   โดย: BFBMOM 18 กรกฎาคม 2550 10:47:39 น.

แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน เป็นความหวังและทุกๆอย่าง เป็นดังแสงสว่าง ในคืน ที่มันมืดมน แค่เพียงเธอ อยู่กับฉัน แค่เท่านั้น ที่ใจต้องการ ใครจะพูดถึงเธอยังไง ไม่เคยสนใจ ขอแค่เพียง...ให้เธอ ยังรักฉัน....มั่นคง ตลอดไป ฮืม....ฉันหวังเท่านี้เอง .......................... ชอบจังเลยค่ะ   โดย: สาว (sao_in_bkk ) 18 กรกฎาคม 2550 10:53:28 น.

ความสามารถเยอะจริง ๆ คับ   โดย: frank3119 18 กรกฎาคม 2550 11:06:28 น.

แอบมาแซว...อิอิ.. ซึ้งกันเป็นแถวเลยงะ.... ซึ้งด้วยอีกคน..   โดย: iamorange 18 กรกฎาคม 2550 11:31:21 น.

สวัสดีค่ะ มาฟัง ลำนำเพลงเพราะๆ ความหมายดีๆ ค่ะ บางคำพูด สะท้อนความเป็นจริงของชีวิตดีค่ะ   โดย: samelaa (samelaa ) 18 กรกฎาคม 2550 12:17:13 น.

กินข้าวกลางวันเสร็จ ฝนกำลังจะตก ท้องฟ้ามืดครึ้ม และเปิดเพลงของเราฟัง ง่วงนอนเลยง่ะ อิอิ...เคลิ้มกับเสียงกีตาร์และเสียงร้องนุ่ม ชวนหลับดี   โดย: sunny-low 18 กรกฎาคม 2550 12:28:12 น.

คุณบีครับ แงๆๆๆ ผมคอมเม้นท์เสร็จ บล้อกคุณพ่อหายไปเลยครับ ผมขอตอบในบล็อกตัวเองก่อนนะครับ เดี๋ยวบล็อกคุณกลับมา ผมจะเข้าไปตอบอีกทีครับ ........................................ สวัสดีตอนเที่ยงครับคุณพ่อ โหย....ต้องทำตามคำสอนแน่นอน เพราะตอนนี้รักกันมา 2 ปีแล้วครับ คลื่นชีวิตคู่ราบเรียบดีครับ ภรรยาผมน่ารักที่สุดในโลก เพราะผมไม่คิดจะแต่งงานเลย แต่เค้าทำให้ผมเปลี่ยนใจทันทีครับ ผมภูมิใจมากที่มีเค้าเป็นคู่ชีวิต คงเหมือนที่คุณพ่อรักคุณแม่และลูกๆทุกคนมาก ............................. "แม่จดหมายมาเล่าให้ฟัง ตอนไปเรียนต่อปริญญาโทที่ฮาวายว่ามีคนมาจีบ แต่ละคนหล่อสู้พ่อไม่ได้ทั้งนั้น" ไม่อยากบอกเลยครับคุณพ่อ ว่ายังกับก็อปคำพูดมาเด๊ะๆ.... ใครถามว่าผมเป็นยังไง ภรรยาผมก็จะบอกว่า สามีดีที่สุดในโลก 555+ เป็นปลื้มครับ ................................. ผมทำข้อตกลงกันก่อนแต่งครับ ว่า "เรื่องใหญ่ๆ" ในบ้าน ผมต้องเป็นคนตัดสินใจ ส่วน "เรื่องเล็กๆ" ในบ้าน ภรรยาจะเป็นคนตัดสินใจ ตั้งแต่แต่งงานอยู่กันมา... ยังไม่เคยมี "เรื่องใหญ่ๆ" ให้ผมตัดสินใจเลยครับ ................................. ผมว่าคุณพ่อหล่อชนะเลิศครับ แววตาตอนที่คุณพ่อบวช ดูมุ่งมั่นมากครับ ถ้าไม่สึกซะก่อนสงสัยไปถึงเจ้าคุณแน่นอน .................................... รูปคุณแม่สมัยสาวๆสวยมากครับ เหมือนดาราหนังเลยครับ .................................... คุณบีครับ ผมไม่ค่อยได้ลงมากรุงเทพหรอกครับ แล้วก็คุณบีพูดผิดครับ คุณพ่อต่างหากที่ทำเสน่ห์จนลูกๆหลานๆ ต้องมาที่นี่ทุกวัน ไม่งั้นเหมือนขาดสิ่งดีดีในชีวิตไปอย่างครับ พ่อคุณวิเศษมากครับ   โดย: ก.เอ๋ย ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 18 กรกฎาคม 2550 12:30:59 น.

เศร้าอ่ะ ไม่รู้จะทำไงนิ พ่องี้เศร้าเลย ขอให้มีปาฎิหารย์ ช่วยให้ blog พ่อกลับมาด้วยเถอะ สวดมนต์กันเร็วๆๆๆ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 13:10:12 น.

ซิ่งมาดูคุณครูก๋า คุณครูก๋าคะ คุณบีมาตามตัวค่ะ บล๊อกคุณบีหายค่ะ ต้องสวดเรียกบล๊อก ตอนแรกคิดว่าคุณบีจัดการบล๊อกใหม่ซะอีก ถ้าคุณบีมาที่นี่อีก ให้เมล์ไปแจ้งทีมงาน bloggang นะคะ อย่าเพิ่งจัดการบล๊อกเพิ่ม เดี๋ยวข้อมูลหายจ้อยค่ะ สวดเรียกบล๊อกอีกรอบ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 13:16:22 น.

มาฉีดยาฆ่ามด บล๊อกนี้มดชุมจัง ใครทำน้ำหวานหกเนี้ย เฮ้ย กะก๋า มดขึ้นปาก   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 18 กรกฎาคม 2550 13:19:40 น.

แอบอ่านคอมเม้นท์คุณครูก๋า คุณภรรยาคนสวยม้วนไปหลายตลบรึยังคะ หมุนตัวแก้เขินแทน ยังไม่ได้เห็นรูปคุณพ่อกับคุณแม่เลยค่ะ " ผมทำข้อตกลงกันก่อนแต่งครับ ว่า "เรื่องใหญ่ๆ" ในบ้าน ผมต้องเป็นคนตัดสินใจ ส่วน "เรื่องเล็กๆ" ในบ้าน ภรรยาจะเป็นคนตัดสินใจ ตั้งแต่แต่งงานอยู่กันมา... ยังไม่เคยมี "เรื่องใหญ่ๆ" ให้ผมตัดสินใจเลยครับ " ขออภัยนะคะ ขอขำค่ะ 5555 คุณพ่อวิเศษจริง ๆ ค่ะ คุณพ่อไม่ต้องเศร้าเรื่องบล๊อกนะคะ เดี๋ยวก็กลับมาค่ะ รอคุณบีเมล์ไปแจ้งก่อนนะคะ สวดเรียกบล๊อกอีกรอบ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 13:23:13 น.

เมล์แล้วอ่ะ ตอนนี้พ่อเครียดหว่ะ เค้าอุตส่าห์ทำ แต่เมื่อกี้ไปอ่าน comment ก๋าให้พ่อฟัง พ่อยิ้มแล้วบอกว่า แค่ก๋าได้อ่าน ก็ชื่นใจแล้ว วันนี้ถ้าข้อมูลกลับมา หัวกระไดฯสึกแน่ (ห้ามถามว่า พระวัดไหน)   โดย: บี (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 13:27:57 น.

คุณก๋าคะ จากประโยคนี้ " ผมทำข้อตกลงกันก่อนแต่งครับ ว่า "เรื่องใหญ่ๆ" ในบ้าน ผมต้องเป็นคนตัดสินใจ ส่วน "เรื่องเล็กๆ" ในบ้าน ภรรยาจะเป็นคนตัดสินใจ ตั้งแต่แต่งงานอยู่กันมา... ยังไม่เคยมี "เรื่องใหญ่ๆ" ให้ผมตัดสินใจเลยครับ " เราว่าตอนนี้คงมีแล้วละค่ะเรื่องใหญ่ที่จะให้คุณตัดสินใจน่ะ ว่า เราจะยอมรับร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้หรือไม่... หรือ ควรให้อดีตนายกเข้าประเทศตอนนี้หรือไม่... ฮ่ะ ฮ่ะ กำลังไล่อ่านบล็อกเก่าๆของคุณก๋าอยู่ค่ะ (อิชั้นทำตัวราวกับว่าว่างงาน)...ชื่นชมนะคะ เราอายุไล่เลี่ยกันแต่คุณก๋าดูมีความคิดกว่าเยอะเลย... กะลังสงสัยว่าคุณก๋าจะเรียนที่เดียวกับเราหรือเปล่าน้า...หิ หิ   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 13:39:55 น.

ปล อีกรอบ เข้าบล็อกคุณพ่อกะคุณบีไม่ได้เหมือนกันนะคะ เป็นไรไปเนี่ย มาช่วยคุณบีสวดมนต์ดีกว่าเนาะ   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 13:42:05 น.

คุณพ่อใจเย็น ๆ นะคะ คุณกี้ก็มาสวดช่วยอีกแรงแล้ว คุณบีแจ้ง login พร้อมรายละเอียดแล้วใช่มั๊ยคะ คุณบีคะ ยึดบล๊อกคุณครูก๋ากันก่อนมั๊ยคะ คุณครูก๋าไม่อยู่ ดาวซินร่าเริง คุณครูก๋ารู้จักดาวซินรึยังคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 13:44:52 น.

ร่าเริงดีก่า เศร้าไปไลฟ์บอย พ่อพิมพ์อยู่อีกเครื่องนึงเขียนถึงคุณก๋า ดาวซินมาช่วยที ดิฉันไม่ได้แจ้ง login กะพันทิพย์ดอกค่ะ แต่ฉันแจ้งกับคุณก๋า ซึ่งเป็นตำรวจบ้าน สังกัดคอมพิวเตอร์ programme ส่วนตัวของพ่อดิฉัน พวกคุณอิจฉาฉันแล้วล่ะสิ ยึดบ้านครูก๋าไปก่อนนะคะ บ้านพ่อฉันกลับมาเมื่อไหร่ ฉันให้คุณกับศรีภรรยา ไปตีตั๋วเที่ยวฟรีปีนึงเลย หมั่นไส้คุณเล็กๆ ที่ทำให้พ่อฉันรัก ดาวซินช่วยที   โดย: บี IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 13:58:04 น.

คุณพ่อไม่ต้องกัลวลนะครับ ผมเมล์ไปบอกให้แล้วครับ น่าจะกู้คืนได้ ถ้าเอาคืนมาไม่ได้เดี๋ยวทำบล้อกใหม่ให้ไฉไลกว่าเก่าไปเลย   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 18 กรกฎาคม 2550 14:03:39 น.

ท่าจะไม่มีบุญแฮะเรา ลำโพงดันเสียตอนจะฟังเพลง ของคนที่เขียนก็เก่ง แฟนก็สวย จิตใจก็ดีที่สุดในโลก!! เฮ้อ..กำแต้ๆเรา อดกรี๊ดดดด...กะเขาเลย เดี๋ยวซื้อลำโพงใหม่ก่อนนะคะ อัพบล็อกใหม่แล้วอย่าเอาเพลงออกนี้นะจ้ะ กะว่าก๋า ปล.จะมุดลงไปขยับสายต่อลำโพง เก้าอี้หงายท้องเลย เจ็บตัวด้วยล่ะ แค่ยังไม่ได้ยินเสียงน่ะเนี่ย อะจึ๋ยยยย....   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 18 กรกฎาคม 2550 14:04:59 น.

ลูกรัก ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยเกิดกับพ่อ ที่จะรู้สึกคิดถึงและห่างลูกๆทุกคน สำหรับพ่อ มันไม่ใช่โลกไซเบอร์ หากเป็นโลกแห่งความรัก ที่ทุกคนกลั่นเอาตัวตนที่ดีและบริสุทธิ์ มาสังสรรค์เกื้อกูลกัน เติมเต็มให้กันในโลกที่ขาดหาย พ่อบอกให้บี ติดต่อก๋า ให้ช่วยพ่อ นำโลกใบเก่าของพ่อคืนมา เพราะตอนนี้ หาใช่โลกใบใหม่สำหรับพ่ออีกแล้ว พ่อกำลังจะทานข้าว อย่างที่บีมาบอกว่า "ก๋าให้ทานข้าวก่อน เดี๋ยวก๋าจัดให้พ่อไม่ต้องห่วง" ทำเต็มที่นะลูก หากไม่ได้ พ่อจะทำให้ลูกๆใหม่นะครับ   โดย: พ่อ IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 14:05:28 น.

เอ้า ออนไลน์ก่อนอี๊กกเฉียดวินาที เอายาหม่องมาเลย...แงๆ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 18 กรกฎาคม 2550 14:07:16 น.

พี่บี เค้าก็อิจฉาคุงก๋าอ่ะ คุงก๋า เค้าเรียนที่วิดยาอ่ะ ใกล้กันมั่กมากเรยยย...แอบไปเรียนที่ครุออกบ่อยน้า มีหนุ่มครุมาวาดการ์ตูนจีบด้วย อิ อิ ...คุงก๋าจบปีไร   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 14:08:52 น.

อ้อ ลืมบอกไป เรากะลังเลือกอยู่ว่าจะอายุสามเอ็ดหรือสามสองดีค่ะ รับปริญญาปีสี่ศูนย์ ปล.น้องๆแถวนี้เข้ามาอ่าน อย่าว่าพี่แก่น้า เดี๋ยวงอน   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 14:14:38 น.

คุณเปิ้ล... ดาวซินไปหามาอ่ะ คุณมาอยู่บ้านครูก๋าเรอะ ใครๆก็มาหาครูก๋า ดาวซินไม่ว่าคุณ rek แก่หรอก เพราะนายของดาวซินแก่มาก ปี 39 ก็รับปริญญาโทแล้ว สู้ดาวซินม่ายด้าย ถูบ้านอย่างเดียว กะซิ่งไปมาตาม blog   โดย: ดาวซิน IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 14:23:04 น.

ชิ่งไปชิ่งมาจิงด้วยน้องดาวซิน (โดรม) ... พี่วิ่งไปทั่วแล้วเนี่ย บอกได้ยังว่าหนูเป็นใคร   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 14:35:28 น.

มาเยี่ยมค่า   โดย: มณีไตรรงค์ 18 กรกฎาคม 2550 14:47:25 น.

ขออภัยค่ะ กรุณาเยี่ยมชม blog จากนี่ค่ะ แง๊ๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยเปิดเพลงของ ดาวใจ ไพจิตร หน่อย ทำไมถึงทำกับฉันได้   โดย: ดาวซิน IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 14:57:07 น.

แจ้งข่าวจากคุณดาวซินค่ะ " ถ้า blog มันกู้ไม่ได้ ดาวซินจะให้คุณท่านทำใหม่ ส่วนถ้าพรุ่งนี้ดาวซิน หายศีรษะไป โปรดรู้ไว้ว่า ดาวซินต้องไปประชุม ที่ฮ่องกง กลับวันศุกร์ค่ะ ดาวซินขาดนี้ ไม่น่าเข้าประชุมอันใดได้ นอกจาก ประชุม เพลิง " 5555555   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 15:03:18 น.

เจอคุณดาวซินปาดหน้า   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 18 กรกฎาคม 2550 15:05:15 น.

^ ^ ^ ทำให้ต้องขำอีกแระคุณใบไม้ร่วงในป่าหญ่าย เจ้าแพนด้าป่วยของคุณน่ะค่ะ   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 15:11:32 น.

นี่เป็นครั้งแรกจริงๆค่ะที่ได้ยินคุณน้องร้องเพลง ฟังแล้วก็อึ้งอ่ะนะ พูดกับตัวเองว่า ร้องเพลงได้ดีขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย นี่มันแบบมืออาชีพแล้วหละค่ะ เล่นกีต้าร์ก็เสียงใสมากๆ ชอบค่ะ สงสัยต้องแวะมาฟังบ่อยๆแล้วหละ กำลังทำเทปอยู่กับค่ายไหนหรือเปล่าเนี่ย ไม่น่าแปลกหรอกค่ะที่ถามแบบนี้ ทั้งร้องทั้งเล่นได้ดีขนาดนี้ ไม่มีค่ายไหนมาติดต่อไปทำเทปสิคะ แปลก จะรอเทปออกนะคะ ............ ความหวัง ความฝัน และโลกแห่งความเป็นจริง เดินสวนทางกันตลอดเวลา กี่ครั้งกี่หนในชีวิต ที่น้ำตาต้องเกลื่อนกล่นหล่นร่วง ............ คงเป็นนิยามที่ถูกต้องของการมีชีวิตอยู่แล้วหละค่ะ ไม่มีสุขแท้หรือทุกข์ถาวรในชีวิตของคนหรอกนะ .......... มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: เราสองคน IP: 125.27.170.163 18 กรกฎาคม 2550 15:48:58 น.

ที่แท้มากระจุกตัวกันที่นี่นี่เอง โอย...ใจละลายค่า ถ้าสามีเราร้องได้อย่างนี้มั่ง จับขังกรงไว้เลย(โซ่ยังไม่ต้องล่ามไม่ใช่เจ้าตูบ) เดี๋ยวสาวๆมาติด 555 เพราะจริงๆค่ะ ไปเรียนที่ไหนมามิทราบคะ ฟังดี มีสาระ มากกว่านักร้องวัยรุ่นสมัยนี้ที่เราฟังไม่ค่อยออกว่าเขาร้องอะไรกัน เนื่องจากบ้านน้องดาวหาย เลยต้องมาสวัสดีคุณพ่อที่นี่แทน สวัสดีค่ะคุณพ่อ หนูไปส่งลูกที่โรงเรียนแล้ว กว่าจะทำธุระเสร็จ(ทั้งงานบ้าน+งานออฟฟิศ) เพิ่งเข้ามาเมื่อบ่าย2-บ่าย3 แต่ตามหาบ้านน้องบีไม่เจอซะแล้ว รีบๆตามกลับมาเร็วๆนะคะ แต่ถ้าไม่เจอก็สร้างบ้านใหม่ให้อลังการกว่าเดิมเลยละกันค่ะ   โดย: เอ๊กกี่ 18 กรกฎาคม 2550 15:50:55 น.

ลืมไปค่ะ ขอเซฟภาพด้วยนะคะ ชอบมากๆ สวยค่ะ Thank you   โดย: ฝากเธอ IP: 125.27.170.163 18 กรกฎาคม 2550 15:56:53 น.

คุณก๋าค้า จบปีการศึกษาสามเก้าแต่รับปริญญาสี่ศูนย์ค่ะ ต้องขอโทษนะค้าถ้าใช้พื้นที่ในการตอกย้ำความแก่ ฮ่ะฮ่ะ   โดย: Piterek 18 กรกฎาคม 2550 16:20:35 น.

หนูกลับมาจากโรงเรียน แม่บอกว่าน้าวีร้องเพลงเพราะ หนูเลยมาขอแม่เปิดเพลงน้าวีฟัง...น้าวีร้องได้เพราะจังเลยค่ะ...หนูชอบเพลงที่น้าวีร้องมากเลยนะคะ   โดย: น้องปาค่ะ (คนเลวที่แสนดี ) 18 กรกฎาคม 2550 16:23:52 น.

สวัสดีคะคุณครูก๋า เรียกตามคนข้างบนนู่นคะ เพลงเพราะจังเลย ครูก๋าร้องเองจริงป่าวคะ เสียงดีจัง มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ   โดย: bagarbu 18 กรกฎาคม 2550 16:46:15 น.

อ่านแล้วลบ พ่อแอบจิตตกอ่ะ กลัวทำ blog หายอีก เดี๊ยนบอกไปก่อนนะว่า หายอีกก็บ่เป็นหยัง คุณก๋าแก้ได้ เหอๆๆ ลบนะลบ อิอิ   โดย: ดาวซิน (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 16:48:14 น.

เดี๊ยนขอร้องให้ทุกท่าน เลิกการนับเดือนปีพศ. ที่เรียนจบนะฮะ เพราะนับไปนับมายังไง ฉันก็แก่สุดๆอยู่ดี ซินรับไม่ด๊ายยยย ถ้าพวกคุณไม่เลิก เดี๋ยวให้ป๋าบูมาบ้าง นับความแก่ว่า จบจุฬาฯมา พศ.ไหน อ้าว!! หายหมด   โดย: ดาวซิน (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 17:12:40 น.

กลับบ้านก่อนนะคะ พรุ่งนี้เจอกันใหม่ค่ะ ป.ล. ไม่อยากนับปีจบเหมือนกันค่ะ   โดย: BFBMOM 18 กรกฎาคม 2550 17:44:45 น.

ไม่ค่อยรู้เรื่องมากนัก เพราะเพิ่งมาอ่าน แต่สัมผัสได้ว่า มันเป็นความจริงใจที่บริสุทธ์ดีอะ   โดย: ญ่า คร๊าปป๋ม (เป็นเพื่อนกันนะ) (หม่าม๊าขาหมู ) 18 กรกฎาคม 2550 18:06:55 น.

คุณก๋าคะ ดาวซิน login มาค่ะ คือว่าท่านๆที่บ้าน รองเดหวู๋ ของดาวซิน ม่ายมีครายอาจหาญอยากแตะมันแล้วค่ะ มันจะ x หรือจะ r นี่ดาวซินยอมหมดค่ะ คุณท่านฝากมาบอกว่า กุญแจบ้านที่ฝากไว้ชุดนึงน่ะ ให้ลูกก๋ามาจัด group ให้ที อย่ามาคนเดียวนะ พาคุณภรรยาคนสวยมาด้วยนะคะ xxx แหม! ซินชอบค่ะ   โดย: ดาวซิน (be-oct4 ) 18 กรกฎาคม 2550 19:24:48 น.

ฟังเรื่องนี้แล้วก็ต้องปลงล่ะค้าบ.. น่าเสียดายบ้านอ่ะคร้าบ..   โดย: smartman หล่อสุดๆ 18 กรกฎาคม 2550 19:26:36 น.

วันนี้เหนื่อยกว่าทุกวันลูก เพราะทำ blog นั่นก็ใช้เวลาโขอยู่ แล้วก็ใจหายกับสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนพ่อทำกับข้าวไว้ให้ลูกๆ ด้วยความตั้งใจมั่น แต่บังเอิญมือเผลอไป ปัดจานชามตกแตก พ่อเองหาได้เสียดาย เพื่อปากท้องของตัวเองไม่ หากแต่สิ่งที่พ่อตั้งใจทำให้กับลูกๆ และเป็นสิ่งที่ลูกๆต้องการ นั่นต่างหาก กำลังจะพักผ่อนแล้วลูก น้องบีมาส่งข่าว ว่าภรรยาของลูก เข้ามาบ้านพ่อ พ่อขอบคุณนะลูก ที่มีน้ำใจถึงพ่อ ขอให้รักกัน ถนอมความรักเอาไว้ ดั่งลูกตั้งใจเพาะปลูกต้นไม้เพื่อชีวิตสักต้นหนึ่ง เพียงแต่ต้นของเรา อยู่ที่เขา และต้นของเรา มีเราเป็นผู้ดูแล นะลูกนะ   โดย: พ่อ IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 20:07:35 น.

พ่อพิมพ์ผิดจริงๆ และต้นของเขา มีเราเป็นผู้ดูแล จึงจะถูกต้องนะลูก   โดย: พ่อ IP: 124.121.108.250 18 กรกฎาคม 2550 20:11:08 น.

ความจริง กับ ความฝัน ใกล้กันแค่คืบ วันนี้มีความสุขเหมือนฝัน อยากให้อยู่อย่างนี้ไปนาน หากความเป็นจริง คือ ความยากเข็ญ ไม่ไหวหวั่น แม้ลำบาก แต่ก็มีกันและกัน แบ่งปันเรื่องราวความรู้สึกต่างๆ ให้แก่กัน ขอแค่มีกันและกันเท่านั้นพอ ----------------------------------------- ตอบคุณกะว่าก๋า ค่ะ พี่คนที่กานต์เล่าให้ฟังนะค่ะ ก็มาคบกับคนใหม่ คบกันได้ไม่นานเท่าไหร่ ก็มีเหตุให้เลิกกัน ตอนนี้แกก็ยังครองตัวเป็นโสด เหอ เหอ ใครเลยจะรู้อนาคตละค่ะ   โดย: karnlaka IP: 202.91.18.192 18 กรกฎาคม 2550 21:15:37 น.

ฟังสามรอบและค่ะ ไม่อยากcomment เลย เพราะจัง ไม่มีเพี้ยนเลย   โดย: akojajaa 18 กรกฎาคม 2550 22:40:16 น.

วันนี้แวะมาฟังเพลงช้าไปหน่อย .. ล่อไป 71 แล้วอ่ะค่ะ แหะ ...   โดย: มาช้าไปหน่อย (แ ม ง ป อ ) 18 กรกฎาคม 2550 22:51:55 น.

มาหวัดดีตอนเช้าคะ... กินไรยังค้า.. วันนี้มีคำถามมาถามแทนคุณแม่คะ เพราะแม่เข้า blog คุณก๋าแล้วถาม kookkom ว่าคุณก๋าเป็นคอลัมภ์นิสต์หะเป่า ตอบไม่ถูกเลยหะ.. ตกลงว่าใช่หะเป่า บอกหน่อยได้ไหม (ทำเสียงแบบเพลงนันทิดาด้วย รู้จักเป่า)... จะได้ไปตอบแม่ได้... Kookkom เปล่าอยากรู้น่า แม่ต่างหาก...   โดย: kookkom (the kookkom ) 19 กรกฎาคม 2550 7:09:47 น.

ความหวัง ความฝัน และโลกแห่งความเป็นจริง เดินสวนทางกันตลอดเวลา กี่ครั้งกี่หนในชีวิต ที่น้ำตาต้องเกลื่อนกล่นหล่นร่วง Feel so sad kha... “พี่ยอมทิ้งทุกอย่าง ขอแค่ได้อยู่ที่นี่กับอาจารย์” but at lease they still stay together na ka. Take care na kha P'Kit and K'P'Kit's wife Sud Sauy:)   โดย: CSULB@FineArt 20 กรกฎาคม 2550 20:36:37 น.