กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
16 กรกฏาคม 2550

ที่ทางสุดท้าย





นั่งคุยกับตัวเอง : ที่ทางสุดท้าย
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
16 กรกฏาคม 2550





เธอหลับนอนกับฉัน
ฉันหลับนอนกับเธอ
.....ชีวิตครอบครัว


เธอหลับนอนกับฉัน
ฉันหลับนอนกับเธอ
ฉันหลับนอนกับหญิงอื่น
......นอกใจ


เธอหลับนอนกับฉัน
ฉันหลับนอนกับเธอ
เธอหลับนอนกับเขา
.......ส่ำส่อน


เธอหลับนอนกับฉัน
ฉันหลับนอนกับเธอ
เธอหลับนอนกับเขา
ฉันหลับนอนกับหญิงอื่น
........มั่ว


ชีวิตครอบครัวที่นอกใจ ส่ำส่อน และมั่ว
โรคร้าย.....ความตาย

เธอกับฉัน....
โรคร้าย

เธอกับฉัน.....
ตาย.


19 มกราคม 2543


…………………………………..


ช่วงปี 2543 -2545
เป็นสองปีที่คนใกล้ชิดพากันจากไปด้วยโรคฮิต
“โรคเอดส์”.....
ครั้งหนึ่งผมไปบ้านเพื่อน ทั้งหมู่บ้านแทบไม่เหลือชายหนุ่มหลงเหลือ
มีเพียงเด็กหนุ่มสองคนที่เหลืออยู่
คือ เพื่อนของผม ทั้งสองคนลงไปเรียนต่อที่กรุงเทพ
นอกนั้นผู้ชายเกือบทั้งหมู่บ้านพากันทยอยตายทีละคน
ทีละบ้าน หลายสิบคน

เหตุเริ่มต้นจากผู้ใหญ่บ้านนำหญิงสาวแปลกหน้าเข้ามาสู่หมู่บ้าน
แล้วเปิดซ่องให้ชายอารมณ์เปลี่ยวทั้งหลายปลดปล่อยความสุขชั่วคราว
ชายหนุ่มในหมู่บ้านผลัดกันเปลี่ยนหน้าเวียนวนกับร่างกายของสองสาว
สุดท้ายไม่รู้เริ่มต้นที่ใครก่อน
แต่รู้แน่ว่าจุดสุดท้ายทุกคนที่หลับนอนกับเธอ
เป็นเอดส์....
แถมยังแพร่เชื้อโรคร้ายจากตนเอง ไปสู่เมีย และลูกน้อย


.....................................


เพื่อนว่าเมรุเผาศพของวัดถึงกับแตก
เนื่องจากไม่อาจทนความร้อนที่ใช้เผาศพแล้วศพเล่าตลอดแทบทั้งวัน
นอกจากปัญหาที่เกิดจากการตายของคนเหล่านี้
ปัญหาที่หนักหน่วงกว่าคือ สายตาเพื่อนบ้านที่มีต่อผู้ป่วย
ความเข้าใจในเรื่องโรคเอดส์มีน้อยเกินกว่าความหวาดกลัวที่มีต่อกัน
คนที่มีอาการป่วย เริ่มถูกรังเกียจเดียดฉันท์
ถูกกีดกันออกจากสังคมที่ตัวเองเคยอยู่อาศัยมาทั้งชีวิต
ลูกเมียต้องมารับบาปกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
โรคร้ายสั่นคลอนความสัมพันธ์ที่มนุษย์มีต่อกันโดยสิ้นเชิง


........................................


ผมต้องใช้เวลาพอสมควร
ในการปรับเปลี่ยนทัศนคติที่เพื่อนร่วมงานมีต่อผู้ป่วยโรคเอดส์
หลังพบว่าในบริษัทตนเอง ระหว่างเพื่อนร่วมงานเริ่มหวาดระแวงกัน
ว่าคนนี้เป็นเอดส์ คนนั้นเป็นเอดส์
ผมตัดสินใจเรียกประชุม ชี้แจงสร้างความเข้าใจให้กับพนักงานทุกคน
ว่าเอดส์เป็นแค่โรค....เหมือนโรคมะเร็ง โรคหัวใจ โรคเบาหวาน
ถึงแม้จะเป็นโรคติดต่อ
แต่ก็ไม่ได้ติดต่อกันง่ายขนาดหายใจรดกันแล้วติด
เพียงแต่เราต้องดูแลเรื่องความสะอาด
ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวก็ดูแลให้เป็นสัดเป็นส่วน
ทานข้าวด้วยกันได้ ทำงานร่วมกันได้
จับเนื้อต้องตัวกันก็ไม่เป็นไร
แค่ระวังอย่าให้มีบาดแผลและสัมผัสเลือดของผู้ป่วย
หลังการประชุม ใช้เวลาอีกสักระยะ
ทุกคนเริ่มปรับทัศนคติได้ และอยู่ร่วมกับพนักงานที่ป่วย
จนถึงวันที่เขาจากโลกไป


.........................................


กว่าจะเริ่มตระหนักถึงความน่ากลัวของโรคนี้
ที่บริษัทก็ต้องสูญเสียพนักงานไปสองสามคน
ส่วนใหญ่ติดจากสามีที่ส่ำส่อน เที่ยวผู้หญิงแล้วติดโรคร้าย
ก่อนนำมาสู่ลูกและเมีย


…………………………….


ที่ทางของทุกคน
สิ้นสุดที่ความตาย
เพียงแต่ความตายสำหรับบางคนดูเหมือนว่าเร็วเกินไป
แถมยังเป็นปลายเหตุที่ตนเองไม่ได้ร่วมก่ออีกต่างหาก.






Create Date : 16 กรกฎาคม 2550
Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 7:15:17 น. 46 comments
Counter : 1059 Pageviews.  

 
เธอหลับนอนกับฉัน
ฉันหลับนอนกับเธอ
..........................
เขาหลับนอนกัน
........................








แต่ฉัน......ไม่ค่อยได้น๊อน

เช้านี้ ง่วงมากค่ะ...สวัสดีวันหวยออกค่ะ ..


โดย: ซซ วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:40:34 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emo

น่าเห็นใจคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่แต่ต้องมารับกรรมนั้นด้วยค่ะ emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย emo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:52:08 น.  

 
อึ้งเลย เพื่อนบีก็เป็น aids แต่ยังไม่หลับยาว
ว่าจะไปวัดพระบาทน้ำพุสักวัน
ยังไม่ได้ไปเลยค่ะ

วันนี้ป่วยหล่ะ
เมื่อสองวันที่แล้วซ่าส์ไปหน่อย
เล่น้ำกับหลานแบบลืมวัย
ลืมตัว
ไม่ realize my age เลย
วันนี้เจ็บคอ ปวดหัว เหอๆๆ

แต่สบายใจ
เพราะเซ้ง blog ให้ป๊ะป๋าไปแล้ว

คุณก๋า
รบกวนไรอย่างสิคะ
ถ้าว่าง
มาช่วยบีออกจากกระป๋องที
ตกไปได้ไง(วะ)เนี่ย



โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:05:53 น.  

 
เคยอ่านงานเขียนของอ.เสรี พงศ์พิศ
เรื่องสถานการณ์อันเป็นจริงของโรคเอดส์
ในภาคเหนือ ...รู้สึกน่าหวาดหวั่น
สอดคล้องกับที่กะว่าก๋าบอกเล่ามา
และยิ่งช่วงนี้ ดูเหมือนทั้งคนสำส่อน...
และเชื้อเอดส์ จะได้ใจมาก
เพราะการกระตุ้นเตือนเบาบางลงมาก
จนบางที หลายคนลืมไปแล้วว่า มันยังอยู่


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:08:27 น.  

 
โรคเอดส์ มันน่ากลัวจริง ๆ


โดย: frank3119 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:19:02 น.  

 

ช่างบัญเอิญจริงๆ
ที่วันนี้เราเปิดประเด็นเรื่องนี้

เพราะเมื่อวานพี่เพิ่งดูหนัง
เรื่อง Rent หรือ The Rent
ไม่แน่ใจ

ดูแล้วมีความประทับใจในหนังหลายๆ จุด

เป็นหนังเพลงของฝรั่งที่สร้างและนำเสนอได้ดีมาก
บอกเล่าเรื่องราวจนไม่รู้สึกว่ากำลังดูหนังเพลงอยู่

เป็นเรื่องราวมิตรภาพดีๆ ของเพื่อนที่เป็นเอดส์กับเพื่อนที่ไม่ได้เป็นเอดส์ แต่เขาคบหากันและอยู่ด้วยกันอย่างน่าอิจฉา

เป็นเรื่องราวของความรักของเพื่อน หนุ่มสาว เลสเบี้ยน และชายกับชาย

การถ่ายทอดของเขาดูแล้วเพลิดเพลินมาก

ถ้าแม้เป็นโรคร้ายแต่มีเพื่อนและคนที่รักอยู่เคียงข้างเสมอ
จวบจนวันตาย...พี่ก็คงพอใจแล้ว

มีโอกาสลองหามาดูนะ

ดูเรื่องนี้ ชอบคำว่า "ชีวิตไร้แบบแผน"
เพราะชีวิตคนเรา อยู่ในกรอบกฎเกณฑ์และระเบียบมากจริงๆ อยากมีชีวิตไร้แบบแผนสักวันบ้างเหมือนกัน

และรู้ไม๊ ในหนึ่งปีมีกี่นาที
อยากรู้คำตอบ ต้องไปหาหนังเรื่องนี้ดูเอง

แต่ละนาทีของคนกลุ่มนี้มีค่าเสมอ
เพราะเขาจะไม่มีวันรู้ว่า
วันพรุ่งนี้ของเขาจะมีหรือไม่

ทำงานแระ


โดย: sunny-low วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:28:34 น.  

 
คุณก๋า เขียนไว้


"ความรัก" เป็นเรื่องที่เรียนรู้ได้ถ่องแท้ยากมากที่สุดเรื่องหนึ่ง
ถ้าไม่นับความลับในเรื่อง "ชีวิต" และ "ความตาย"

เสน่ห์ของมันคงอยู่ตรงที่เราไม่อาจ "ถ่องแท้" กับมันได้กระมังครับ
"ความรัก" ถึงยังน่าค้นหาอยู่อย่างนี้ ..

แต่พิมว่า
เราถ่องแท้ ที่หัวใจเราไปก่อนดีกว่า ...
ถือว่า เป็นต่อค่ะ
ถือว่า เป็นต่อค่ะ


เอดส์ การจากพราก ความตาย
เป็นนิรันดร์ ที่มนุย์ ต้องเรียนรู้ และ ทำการบ้าน
หาคำตอบ ให้ชีวิตตัวเองมากขึ้น
ด้วยความไม่ประมาท มั้งคะ

พิม มีเพื่อนหญิง ที่แสนดี
เรียบร้อย ฝันว่าจะมีครอบครัวที่อบอุ่น
แล้วเธอก็ติดเอดส์ จาก สามี สุดที่รัก

น้ำตา ไหล ค่ะ


โดย: ประกายดาว วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:28:54 น.  

 


โยงเข้าเรื่องเราด้วยคน อิอิอิ ประมาณขาแจม
วันที่ 22 กรกฎาคม นี้
ก็เลยจะไปทำบุญให้วัดพระบาทน้ำพุเจ้าค่ะ
แสดงให้เห็นว่าที่ไหนๆ ก็มีน้ำใจให้เสมอ
เนียนเข้ากับ Blog ได้ไหมน้อง


โดย: อุ้มสี วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:40:41 น.  

 
สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ



โดย: endeavour วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:42:27 น.  

 
เป็นหน้าที่ของพวกเราที่เข้าใจว่า โรคเอดส์มันเป็นอย่างไรและต้องช่วยกัน แม้จะทำได้ในองค์กรของเราซึ่งไม่ได้ใหญ่โตอะไรแต่มันก็คือการมีน้ำใจกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ให้ความอาทรกับเขาซึ่งป่วยจนวาระสุดท้าย

การที่เขาต้องรอความตายจากโรคร้ายก็คงเป็นทุกข์ใหญ่พอแล้ว การให้โอกาสเขาอยู่ได้อย่างมีความสุขในช่วงเวลาสั้นๆ นี่เป็นบุญมากเลยนะคะ

อนุโมทนาด้วย


โดย: floral_flory วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:42:50 น.  

 
เหตุการณ์ต่างๆๆที่เกิดขึ้น

เราคงหาคนผิดไม่ได้แน่นอน???????????

มนุษย์โดยส่วนมากยอมรับเป็นคนที่คิดว่าตัวเองทำผิด
ค่อนข้างได้ยากจังเลยนะค่ะ


บางครั้งสิ่งที่เกิดกับตัวเรา
เราเคยคิดว่ามันคือเวรกรรมนะ
แต่เมื่อคิดอีกครั้ง..เรามัวแต่โทษเวรกรรม
เราเลยไม่มีการป้องกันมังงงง

เราก็เลยคิดว่า...อะไรที่เกิดขึ้นกับตัวเรา
ก็คือตัวเราเป็นผู้กระทำเองเสมอนะ
เวรกรรมจะได้ไม่ต้องเป็นแพะรับบาปไงค่ะ

ถ้าไม่คิดว่าเราผิดคงไม่มีทางแก้ไขได้แน่ค่ะ
ตอนนี้อะไรรอบด้านก็น่ากลัวไปหมดค่ะ
ถ้าเราขาดสติ...

ดีใจนะค่ะที่สังคมไทย..
ยังใส่ใจในเรื่องชายหญิงที่ไม่ใช่สามีภรรยากัน
เมื่อยุ่งเกี่ยวกัน..มักจะผิดศีลข้อ 3 ค่ะ
ดีใจได้อ่านเนื้อหาดีเสมอค่ะ

แขกแก้ว..จอมขวัญ..บ้าน..cattleya..เสมอค่ะ
มีความสุขเสมอนะค่ะมิตรแสนดี







โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:46:59 น.  

 
ทางเหนือนี่คนเป็นโรคนี้เยอะมากจริง ๆ ค่ะ

จะทำประกันที .. ได้ตรวจร่างกายกันละเอียดเลยค่ะ



โดย: BFBMOM วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:18:02 น.  

 


โดย: clip IP: 58.64.109.1 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:30:37 น.  

 
ที่จริง เป็น งานของทุกๆคน ค่ะ
ในการเตรียมตัว สำหรับ ความตาย

ที่พระพุทธเจ้า บอกพระอานนท์ว่า
ต้องคิดถึงอยู่ทุกขณะจิต ด้วยความไม่ประมาท .....
ประกายดาว ก็เช่นกัน

เกิดมาแล้ว
เป้นมนุย?ฃ์นั้น แสนยาก
การตาย ก่อน ตาย ......
ยังประโยชน์ ให้ การเกิดนั้น มีคุณค่าขึ้นได้เสมอ
แม้ชั่วขณะจิต สั้นๆ ก่อนลมหายใจสุดท้าย

ขอคารวะ บทความสั้นๆ ชิ้นนี้ นะคะ


โดย: ประกายดาว วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:38:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่า..........

วันนี้เป็นวันพิเศษค่ะ emo

คือ...ง่วงนอนเป็นพิเศษ ว่าแล้วก็ขอนอนก่อนนะคะ



อย่าเพิ่งปลุกน้า...emoemoemo


โดย: มณีไตรรงค์ วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:44:23 น.  

 
พิมพูดถูกลูก ที่ว่าทุกคนควรหัดเจริญมรณานุสติไว้ตั้งแต่ยังเยาว์ เพื่อที่ลูกๆจะได้รู้ตัวทั่วพร้อมกับสัจจะของชีวิต

ที่ว่าเกิดขึ้น
ตั้งอยู่
และดับไป

สุขก็สุขเดี๋ยวเดียว
ทุกข์ก็ทุกข์เดี๋ยวเดียว

ใครจะสามารถรั้งสุข-ทุกข์เอาไว้ได้
ธรรมมะ-ธรรมชาติ
คือความจริงและความเป็นไป
ในโลกใบนี้

บทความวันนี้ของก๋า
ทำให้พ่อปลื้มใจ
ที่ก๋าเป็นหัวหน้างานที่ดี
มีจิตใจที่สูง
สูงที่ว่า
เราเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต
สวดมนต์ต่อไปนะลูก

พุทธคุณจะช่วยรักษาให้เรารอด
รอดจากสิ่งที่เรามิอาจคาดคิดหรือปกป้อง
ด้วยวิสัยของมนุษย์

พุทธคุณ เป็นกำแพงแก้ว
ที่ห้อมล้อมเราจากอันตรายทั้งปวง
บุญรักษานะลูก


โดย: พ่อ IP: 124.121.106.181 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:47:07 น.  

 
อ่านแล้วค่อนข้างปลงคะ....

เห็นใจลูก เมีย ครอบครัวที่อยู่ที่บ้านแต่ต้องมารับโรคร้ายนี้ไปด้วย มันเป็นปัญหาสังคมที่ต้องได้รับการเยียวยาคะ...

อยากให้ย้อนไปยุคก่อน ๆ ที่เขามีกันผัวเดียวเมียเดียว ไม่รู้จะต้องการอะไรกันมาก มนุษย์หนอมนุษย์..







โดย: kookkom (the kookkom ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:29:21 น.  

 
ไม่เคยรังเกียจเอดส์ แต่เกียดคนส่ำส่อน


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:35:10 น.  

 
มันน่ากลัวจิงๆคับเฮีย
ที่ทำงานผมก็ไปหลายคนเหมือนกัน...


โดย: Kurt Narris วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:36:31 น.  

 
แม่เราเป็นครู...บอกว่ามีลูกศิษย์ตัวน้อยๆเป็นAIDS
พ่อแม่ก็ไม่ตายไปก่อนแล้ว....


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:43:21 น.  

 
น่ากลัวจริงๆ ค่ะพี่ก๋า โรคนี้น่ะค่ะ

ว่าใครก็ไม่ได้ค่ะ ก็ต้องระวัง
ถ้ามีสติมากกว่านี้ และถ้าสติจะมีอำนาจมากกว่าอารมณ์
คนที่เป็นคนนำมาให้ครอบครัว ... เค้าคงได้คิดมากกว่านี้ค่ะ .. ต่อเมื่อเป็นแล้ว ก็ต้องให้กำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ

คนเหมือนกันและต้องอยู่ในสังคมเดียวกัน ..
ต้องยอมรับให้ได้ค่ะ ...

อ่อ ลืมสวัสดีพี่ก๋าและภรรยาคนสวยค่ะ ฮิฮิฮิ

ไต้ฝุ่นมันเป็นหางๆ ค่ะ ไม่มากเท่าไหร่ ขอบคุณพี่ก๋าค่ะ
แต่วันนี้ เช้านี้ แผ่นดินไหวอีกแล้วค่ะ

แต่คิดว่าฟ้าคงจะส่งสามีซักคนมาให้อุ๋มก่อนจะเป็นอะไรค่ะ 5555555++++

เมื่อวานคุณภรรยากลับดึกมากไม๊คะ ฮิฮิฮิ พี่ก๋า วิ่งหน้าตื่นเลยค่ะ 55555

เดี๋ยวอ่านจบจะมาบอกนะคะ ฮิฮิฮิ เนตเป็นเต่าค่ะ
วันนี้มีความสุขกะการทำงานเช่นเคยค่ะ


โดย: spywine4me วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:55:50 น.  

 
น่ากลัวมากเลยนะคะ
เฮ้อ โชคดีที่รอบตัว ยังไม่ปรากฏคนที่เป็นโรคนี้ ไม่งั้นคงหดหู่

แต่อย่างที่หลายๆคนบอกต้องมีสติทุกย่างก้าว เราจะได้รู้ตัวทุกเมื่อเชื่อยามที่อะไรจะเกิดขึ้นกับเรา และทำใจรับกับมันได้

เกือบทุกคนกลัวความตาย ถึงแม้ว่าเราจะรู้ว่าเราหนีมันไม่พ้นก็ตาม

บุญรักษานะคะ


โดย: Piterek วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:20:36 น.  

 
เฮ้ย...ดูออกด้วยเหรอ..รึว่าดูจากภาพรวมกันค่ะน้องก๋า...ขา...


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:35:27 น.  

 
ไม่มีใครอยากติดเชื้อเอดส์
แต่หลายๆคนก็ไม่ระวังตัว
มีเพศสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า
เอาอารมย์ ของตัวเองเป็นที่ตั้ง
ไม่คิดถึงปัญหาที่ตามมา แล้วภาระก็เกิดกับสังคม
แต่ที่น่าสงสารที่สุดก็พวกแม่บ้าน
ที่ติดเชื้อจากสามี
อยากเตือนคุณผู้ชายทั้งหลาย
หากคิดจะเที่ยว คิดจะส่ำส่อน
ก็ขอให้ป้องกันด้วย อย่าพามา
ติดภรรยาที่บ้านเลย สงสารคนที่ไม่ได้สร้างปัญหา


โดย: akojajaa วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:38:18 น.  

 
ยินดี..ต้อนบ่ายแก่เล็กน้อย..กลับจากงานที่ฟาร์ม..กินอาหารเที่ยง..นั่งหน้าคอมพร้อมถ้วยมาม่าต้มสองซองใส่ถั่วงอก...อ่านเอดส์....ไม่รู้จะว่างัย..ตาย..ตายไป..อยู่ก็เล่นด้วยกัน...เด็กแถวๆนี้ก็ยังคงเล่นด้วยกัน..ไม่แตกต่างหรอก..คนแค่ป่วย.....อย่าทำหน้าสงสารหรือเวทนาพวกเขามากนัก..มันเป็นการตอกย้ำสิ่งที่เกิดไปแล้ว


โดย: กาบชมพู วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:17:49 น.  

 
สวัสดียามเย็นคะคุณครูกะ (เห็นเค้าเรียกกันเอามั่ง)
มาแจ้งข่าวคราวเล็กน้อยว่าเน็ตคงอีกนานกว่าจะต่อ T T
แล้วคอมก็พังอีกแล้ว....คงอีกสักพักกว่าจะนั่งเล่นที่บ้านตัวเอง แต่บล็อคอัฟแล้วนะคะ


โดย: satiga วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:42:21 น.  

 
ไม่รู้ว่าเราขาดการประชาสัมพันธ์ หรือเราละเลยมันมากเกนไป โรคนี้จึงไม่ตายไปซะที มีแต่จะแพร่กระจายมากขึ้น

ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายอีกเหมือนกัน
ที่เพื่อนบ้านตายด้วยโรคนี้ไปคนนึงค่ะ เมื่อหลายปีก่อน มันเหมือนการช็อคคนทั้งหมู่บ้านเ็ล็กๆ นี้ นับจากนั้น ก็ไม่ได้ข่าวว่าใครในหมู่บ้านเป็นเอดส์อีกเลย
.....

ป.ล.ของคุณก๋าแค่ 8 ริ้วเหรอคะ ของฉุกฯ นี่ นับได้ 11 ซ้าย 5 ขวา 6

มีความสุขกับวันจันทร์ค่ะ


โดย: ฉุกละหุก วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:43:44 น.  

 
คุณก๋าคะ อิฉันเพิ่งฟื้นค่ะ กินยาอะไรไม่รู้สลบไปสี่ห้าชั่วโมง ฉันคงป่วย อาจเป็นโรคคนแก่ ที่คุณกำลังจะเป็นตาม ฮ่าๆๆ

บีเห็นพระบิดาท่องเที่ยวไปตาม blog เพื่อน
อาทิคุณนั่นแหละ
ขอบคุณนะคะที่คุยเป็นลูกท่าน
จะว่าคุยเป็นเพื่อนเดี๋ยวคุณศอกเอา

จบ วันนี้ฉันป่วย
งดซ่าส์สักพัก


โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:20:24 น.  

 
สวัีสดียามเย็นคะ...
เคยต้องไปตรวจ AIDS เนื่องจากทำประกันชีวิต...
ตอนไปตรวจเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเราไม่เข้าอยู่ในกลุ่มเสี่ยงอยู่แล้ว.....แต่หมอดิ...พูดจนเราเครียดเลย...รอผลเลือด 1 ชม. เป็นชม.ที่เครียด...และผ่านไปช้ามากๆ...รู้สึกกังวล....พอผลออกมาอยากจะชกหน้าหมอจิงๆ......ปกติอยู่แล้วดันมาพูดให้เราเครียด...เฮ้อ.....


โดย: iamorange วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:32:54 น.  

 
หวัดดีค่าคุณก๋า ช่วงแรกที่เขียน เรื่อง นอกใจ ส่ำส่อน และมั่ว เยี่ยมจริงๆค่ะ คิดเก่งมากๆ ส่วนโรคเอดส์ กิลว่ายังไงมันก็อยู่ที่ตัวบุคคลนั้นอีกล่ะ แบบรู้ว่ากินน้ำแก้วเดียวกันไม่ติด แต่ก็รังเกียจ น้ำแก้วนั้นอยู่ดี อย่าว่าแต่ให้กินเลย บางคนยังไม่กล้าจับด้วยซ้ำ


โดย: li_goro วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:51:56 น.  

 
น่าจะให้ความรู้เรื่องการป้องกันและอยู่ร่วมกันได้

โดยเฉพาะญาติและคนใกล้ชิด เคยอ่านเจอหรือดูทีวีจำไม่ได้ค่ะ

สองแม่ลูกติดเอดส์ จากพ่อถูกทิ้งให้อยู่หน้าวัด น่าสงาสารมากค่ะ


โดย: samelaa (samelaa ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:14:43 น.  

 
มาบอกว่าก๊อปฟอร์เวิร์ดเมลที่คุณกะว่าก๋าลงไว้ไปส่งต่อแระ..ฮาจรีงๆค่ะ และเปนตามนั้นจีงๆ แบบทุกสเตปอ่ะ ยังกะเปนเวทมนตร์เรยยย สนุกดี


โดย: floral_flory วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:18:41 น.  

 
มาบอกว่าพี่เสื้อเขียวนั้น จบถาปัดมาเมื่อปี39รึไงเนี้ย ตอนนี้อยู่การไฟฟ้า เดี๋ยวจะฟ้องพี่เค้าว่าเด็กมานแซว


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:41:07 น.  

 
แว๊บๆ มาอีกทีค่ะ

พี่ก๋าๆๆๆ ค่ะ

เมื่อกี๊แผ่นดินก็ไหวอีกแล้วค่ะ

น่านสิคะ ถ้ามีผู้ชายห่วยๆ (ปล. ไม่ได้ว่าตัวเองดี๊ดีนะคะ 55555) ให้แผ่นดินไหวถล่มไปเลยดีกว่าค่ะ เอิ๊กๆๆ

คุณภรรยาคนสวยอุ๋มฝากความคิดถึงให้ด้วยนะคะ

แดนซ์จากไป วันนี้แบบหมุนดีกว่า เพราะว่าเจ็บคอค่ะ 555



โดย: spywine4me วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:42:22 น.  

 
เมื่อไหร่จะมียารักษาโรคนี้ซะทีล่ะเนี่ย จะลองเป็นดูมั่ง..




โดย: smartman หล่อสุดๆ วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:43:07 น.  

 
บ๊อกเฮียนี่สาวตรึม...เดี๋ยวว่างๆจะไปฟ้องเจ๊...
จะจ่ายค่าปิดปากผมป่าว...เท่าไหร่...น้อยๆไม่สนนะคับ


โดย: Kurt Narris วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:47:06 น.  

 


อ่านที่ คุณพ่อเขียนแล้ว ร้องไห้ไม่หยุดค่ะ
แบบนี้ ไม่มีสติ นี่นา

ก็ อยากจะไม่มีบ้างนี่นา


โดย: ประกายดาว วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:07:31 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ KOSE เค้าน่าจะให้ค่าโฆษณาคุณก๋ามามั่งนะ

ไม่ได้ขโมยลิปสติกมาทาปากเล่น แต่ขโมยมาทาแก้มรึเปล่าอ่าคะ คุณก๋า


โดย: ฉุกละหุก วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:08:32 น.  

 
หนูแน่จายเหรอว่า..ม้าย..รู้..จาก..กาน...เหอ เหอ เหอ


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:21:59 น.  

 
พี่ก๋าและภรรยาที่น่ารักที่สุดในโลกสวัสดีตอนเย็นค่ะ

อุ๋มมาหลบแถวนี้นะคะ คุณใบไม้และเพื่อนๆ อะ
ปาดอุ๋มกันใหญ่เลย

อ่อ พี่ก๋าคะ ตั๋วเครื่องบินอะคะ ก็คราวนั้นไงรางวัลอุ๋มอะคะ
ยกให้พี่ก๋าเลยนะคะ โหยๆๆๆ ไม่เป็นไรค่ะๆๆๆ แล้วบินมานะคะ 55555555

ที่พักฟรีค่ะ โฮะๆๆๆ

เหลืออีกนิดเดียว อุ๋มก็อ่านเดือน กพ หมดละคะ
ชอบจริงๆ เลยค่ะ พี่ก๋าน่าจะทำเป็นหนังสือนะคะ
เก็บไว้ ..

คิดถึงปกหนังสือสวยๆ คำบรรยายดีๆ
น่าอ่านมากค่ะ ..


โดย: spywine4me วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:13:54 น.  

 
คุณก๋าและแฟนสาวคะ

คุณพ่อให้มาราตรีกู๊ดไนท์ไก่ตอนค่ะ

อ้อ บีชอบคุณสปายจัง
แกฮามากค่ะ
ไม่แปลกที่คุณใบไม้จะขำ

ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไร

หมดหน้าที่ของดิฉันเช่นกัน
อิอิ


โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:41:35 น.  

 
โอ๊ะโอ้..เด็กถาปัด...มากหน้าหลายตา..คุณอาจารย์พี่ก๋าด้วย...ปัญญาเพียงป.ว.ส ก่อสร้าง....เราคงไม่ตีกันในวัยไม้ใกล้ฝั่งเน้อ....ต้องโทษแม่น้องรัน..เอารูปลงบล๊อกตัวเอง...ตอกย้ำความเก่าทีเดียว...รับความจริงในวัยเลขสามไม่ได้เลย


โดย: กาบชมพู วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:38:49 น.  

 


แฟนของคนรู้จักค่ะ เค้าติดเอดส์จากสามี สามีตายไปแล้ว เค้ายังอยู่เลี้ยงลูกมาถึงทุกวันนี้ เป็นเวลาก็ 10 ปีได้แล้ว


ตามไปทำบุญกะคุณอุ้มสีดีกว่า อิอิ


โดย: printcess of the moon วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:09:11 น.  

 
นั่นสิคะ คิดไปแล้วมันไม่ยุติธรรมเลย
สำหรับคนที่ต้องรับเชื้อโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่
เคยมีลูกพี่ลูกน้องเสียชีวิตด้วยโรคนี้เหมือนกันค่ะ
แล้วก็เป็นพล็อตเรื่องเดิมๆนั่นหละ คือติดจากสามี
โชคดีหน่อยที่ยังไม่มีลูกด้วยกัน ไม่อย่างนั้นคงแย่ค่ะ
...............
วันนี้คงอ่านได้บล็อกเดียวอ่ะนะคะ
เพราะต้องไปทักทายเพื่อนๆหลายคน
อู้มาหลายวันแล้ว ตอนนี้พอมีเวลานิดหน่อยค่ะ
ระหว่างรออัพบล็อกตอนเที่ยงคืน
หลังจากนั้นก็จะนอนแลวค่ะ อิอิ
ตอนเช้าต้องลุกขึ้นไปจ่ายตลาด
คิดแล้วสมน้ำหน้าตัวเองเหมือนกันนะคะ
ที่เลือกทำร้านอาหาร
..................
นอนหลับฝันดีค่ะ


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:32:25 น.  

 
ครั้งสุดท้ายที่ได้ข่าวเขาคนนั้น
ได้ยินว่า เป็นโรคเอดส์....
คงเป็นโชคดีของพี่กับน้องปา....

ชีวิตครอบครัวในปัจจุบัน....
ยังไม่เคยเจอเรื่องนอกใจ
อาจมีปัญหาบ้างตามธรรมดาของครอบครัว
นับเป็นโชคดีอีกหนึ่งเรื่อง


โดย: คนเลวที่แสนดี วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:46:02 น.  

 
Just thought of K'Kaew after I read this article kha.


โดย: CSULB@FineArt IP: 69.231.53.234 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:53:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]