พฤษภาคม 2550
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
18 พฤษภาคม 2550

เลย...วาง





นั่งคุยกับตัวเอง : เลย...วาง
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
18 พฤษภาคม 2550


............................





.......................................



เพลง : อาขยานล้านนา
คำร้อง : จรัล มโนเพ็ชร


สิบแหลมซาวแหลมบ่เต้าแหลมใบข้าว
สิบเหล้าซาวเหล้าบ่เต้าเหล้าเดือนเกี๋ยง
สิบเสียงซาวเสียงบ่เต้าเสียงแมงว้าง
สิบจ๊างซาวจ๊างบ่เต้าจ๊างเอราวัณ

อายุสิบปี๋อาบน้ำบ่หนาว
อายุซาวปี๋แอ่วสาวบ่ก้าย
สามสิบปี๋บ่หน่ายสงสาร
สี่สิบปี๋ยะก๋านเหมือนฟ้าผ่า

อายุห้าสิบปี๋สาวด่าบ่เจ๊บใจ๋
หกสิบปี๋ไอเหมือนฟานโขก
เจ็ดสิบปี๋บ่าโหกเต๋มตั๋ว
แปดสิบปี๋ใคร่หัวเหมือนไห้

อายุเก้าสิบปี๋ไข้ก่ต๋ายบ่ไข้ก่ต๋าย
จะเอาอันใดไปบ่ได้สักอย่าง
บ่ซวะ บ่วาง บ่หายหม่นเศร้า
คนบ่าเก่าเล่าไว้มาเมิน
..............เลยวาง


…………………………………………


นี่คือหนึ่งในบทเพลงที่ผมชื่นชอบมากที่สุดของจรัล มโนเพ็ชร
ศิลปินล้านนาผู้ยิ่งใหญ่ตลอดกาล แม้ท่านจะเสียชีวิตไปเนิ่นนานพอควร
แต่ผลงานที่ฝากไว้ให้กับแผ่นดินยังคงยิ่งใหญ่ยืนยงไม่เสื่อมคลาย


................................................

แหลมใดว่าแหลมคม ไม่อาจเทียบความแหลมคมของใบข้าว
เหล้าใดว่าหอมว่าดี ไม่อาจเทียมเหล้าเดือนสอง ซึ่งหอมหวานที่สุด
เสียงที่ว่าดังก้องกังวาน ก็ไม่อาจเทียบได้กับเสียงแมงว้าง
(แมลงชนิดหนึ่งซึ่งมีเสียงร้องดังก้องกังวานมาก)
ช้างที่ว่าดีที่สุดย่อมเป็นช้างเอราวัณ

อายุสิบปีอาบน้ำไม่หนาว เพราะสุขภาพยังแข็งแรง
อายุยี่สิบปี ความรักยังคงเป็นเรื่องให้น่าลิ้มลองค้นหา
สามสิบ-สี่สิบ ร่างกายสังขารแข็งแรง มุ่งมั่นทำงานโดยไม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยใจ

ห้าสิบปีเริ่มเข้าใจชีวิต แม้แต่ใครด่าก็ใจเย็น ทนได้
หกสิบปีสุขภาพเริ่มออดๆแอดๆ
เจ็ดสิบปีก็เริ่มผิวหนังเหี่ยวย่น เป็นฝ้าเป็นกระเต็มตัว
พอแปดสิบ ถึงตอนนี้ก็เริ่มเลอะๆเลือน เริ่มหลง

ถึงสุดท้ายของชีวิต
ยังไงก็ตาย ป่วยก็ตาย ไม่ป่วยก็ตาย
ไม่มีสิ่งใดที่สามารถนำติดตัวไปได้สักอย่าง
ยิ่งยึดติดทั้งรูปกาย หรือวัตถุทรัพย์สินเงินทอง
ก็ยิ่งหม่นเศร้า เพราะไม่อาจปล่อยวางสิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืนเหล่านี้ได้

คำสอนสุดท้ายที่คนเฒ่าคนแก่เพียรพร่ำสอนมาโดยตลอดก็คือ
“ปล่อยวาง”
และจากไปอย่างสงบนั่นเอง


..........................................


นี่เป็นหนึ่งในเพลงที่ผมร้องบ่อยที่สุดเพลงหนึ่ง
และคงร้องบอกเตือนตนไปจนกว่าจะตาย
ตายแบบ “เลย...วาง”
ตายแบบ “ตายก่อนตาย”
ตายแบบ “ปล่อยวาง”















Create Date : 18 พฤษภาคม 2550
Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 7:19:37 น. 42 comments
Counter : 1294 Pageviews.  

 
รู้สึกมากเลยค่ะ (ทีแรกนึกว่าเกิดหัวใจเต้นผิดจังหวะ ระทึกและโคลงเคลงมากเลย) กำลังกินน้ำสำลักไปเลย หลังจากนั้นก็นั่งพิงตู้เย็น เหวอ......อะไรกันนี่ ไม่เคยเจอ....

พี่ชายโทรบอกถึงทราบว่าแผ่นดินไหว หลังจากนั้นก็กลับ

กทม.เลยค่ะ (ปัจจุบันอยู่กทม.เตรียมเปิดเทอมแล้วค๊า)


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:43:06 น.  

 
เป็นคนหนึ่งเหมือนกัน ที่ตอนนี้ ปล่อย...วาง ปัญหาต่างๆ แต่ไม่ได้ทิ้งนะคะ แต่ค่อยๆหยิบมาทีละชิ้น ไม่ซีเรียส ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถือว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว


โดย: batzgirl วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:43:33 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณครูก๋า

แวะมาฟังเพลงสักพักแล้วค่ะ

ฟังเพลงเย็น ๆ ใจ ความหมายดี ๆ

" ปล่อยวาง " พูดง่ายแต่ทำยากจังค่ะ แต่ก็พยายามปล่อยวางไปบ้าง เก็บไว้ทุกอย่าง ทุกข์ค่ะ

ก่อนจากไปก็ไม่รู้ว่าจะปล่อยวางได้ทุกอย่างรึเปล่า แต่ก็ไม่อยากคิดไปไกลค่ะ คิดในตอนปัจจุบันดีกว่า ปล่อยวางได้มาก เราก็สุขสงบมาก

ช่วงไหนที่มีปัญหาจะแวะมาฟังเพลงให้เย็นใจนะคะ เผื่อจะกระตุ้นให้ปล่อยวางได้บ้าง

ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะ ๆ ความหมายดี ๆ ข้อคิดเตือนใจ และภาพประกอบที่เข้าบรรยากาศการปล่อยวางค่ะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:57:25 น.  

 
กะว่าก๋าทำให้บัวลอยปลงไปได้อีกระลอกหนึ่งนะเนี่ย
แล้วจะมาเรียนรู้ด้วยบ่อยๆ สาธุ....
แต่แปลกทำไมเมลล์มันมีปัญหานัก
ไม่ได้สนทนาธรรมกันซักทีเลย


โดย: บัวลอย (newzapg ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:24:10 น.  

 


ปล่อยวาง

I'm trying to do ka, still trying.

Hope I can do it soon.

P.S. How's your niece ka? Is she still staying with you?


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:35:42 น.  

 
ปัญหาส่วนใหญ่มักจะติดกาวค่ะ ถึงจะปล่อยแต่ก็ไม่ยอมวาง ติดมืออยู่นั่นแล้ว ต้องออกแรงกันสักหน่อย...

ปัญหาที่ว่านี่ของข้าพเจ้าเองค่ะ...

เพลงเพราะ ฟังแล้วได้แง่คิดดีค่ะ...

ปล.วันก่อนคอมเม้นท์หลังคุณ UnEdiTED หรือคุณต้นนั่นแหละค่ะ...


โดย: SevenDaffodils IP: 69.140.210.74 วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:45:21 น.  

 
บ่ซัวะ บ่วาง บ่หายหม่นเศร้า........

ครั้งหนึ่ง ใครคนหนึ่งชอบร้องเพลงนี้ให้ฟัง


โดย: กกซ IP: 61.7.175.27 วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:17:05 น.  

 
ชอบอีกแล้วครับ
ความหมายในเพลงดีจังเลย

ภาพสวยมากเลยครับ ได้ข้อคิดดี ๆ เยอะ
คุณเคยอ่าน" เดินเท้าด้วยธรรม" หรือยังครับ ของดร. ประมวล เพ็งจันทร์น่ะครับ ท่านเดินเท้าเปล่าจากเชียงใหม่ไปสมุย ทุกย่างก้าวคือการก้าวออกจากความโลภ ความโกรธ ความหลง น่าสนใจมากนะครับ

แผ่นดินไหว ถึงที่บ้านคุณหรือเปล่าครับ ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงครับ



โดย: ภาคิม วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:33:52 น.  

 

เพลงของคุณจรัลเพลงนี้เราไม่เคยได้ยินได้ฟังแฮะ
แปลกใจตัวเองนะ เพราะว่าชอบเพลงของท่านทุกเพลงที่ได้ฟัง แต่เพลงนี้มันคงไม่แพร่หลายมั๊งนะ..คิดเอาเอง..

คำสอนดีดีในบทเพลงคุณจรัลเนี่ย
เก็บเอามาคิดตาม ปฏิบัติตาม ได้อย่างดีเลยนะคะ
ให้ปล่อย..แล้ว..วาง..อย่างที่คุณก๋าว่าเอาไว้ในเรื่อง
ทุกขัง .. ขังทุกข์เอาไว้มันก้อหนักเปล่าๆปลี้ๆ
สู้ปล่อย..แล้ว..วาง ซะตั้งแต่ก่อนตายนี่ล่ะนะ ชีวิตมันจะได้ไม่หนักหนาสาหัสจนเกินไป....


โดย: ดาวทะเล วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:43:17 น.  

 
ชอบเพลงคุณจรัล เหมือนกันค่ะ แต่เพลงนี้ไม่เคยฟัง และพยายามฟัง แต่ก็บ่อข้าวจ๋ายเท่าใด๋นัก....ดีที่มีความหมายมาให้....

สรุป...เราควรจะปล่อย..วาง ไม่ควรยึดติดสิ่งใดๆ ถ้าจากไป...ก็ไปอย่างมีสติ


โดย: uter วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:00:45 น.  

 
มาฟังเพลงตอนสาย ๆ คับ ฟังเพลงนี้แล้วใจสงบมากขึ้นคับ คิดได้เลย ไปทำงานก่อนคับ เชียร์กันวันที่ 23 นะคับ


โดย: frank3119 วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:03:20 น.  

 
ถ้าคนเราปล่อยวางทุกอย่างได้ง่ายๆก็ดีนะคะ คุณว่าไหม???

แวะมาทักทายเช้าวันศุกร์ที่สดใส

อิ อิ พรุ่งนี้ก็ได้หยุดแล้ว ดีใจจัง


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:42:42 น.  

 
ต้องวาง มิใช่ปล่อย ใช่ไหมคะ

เพลงความหมายดีจังค่ะ


โดย: Love_Forget Me Not วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:53:56 น.  

 
บางครั้งของเราต้องใช้วิธี....โยนออกไป
เพราะใจไม่เเข็งพอ..ที่จะวางค่ะ


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:50:32 น.  

 
ปล่อยวาง เป็นเรื่องที่ทำยากที่สุด ที่ดูเหมือน ยิ่งใช้ความพยายามมากเท่าไหร่ มันกลับให้ผลลัพธ์ที่สวนทางกันเสมอๆ...

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ


โดย: วิตามินโซดา วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:50:54 น.  

 
Don't cry ka.

At least you can call her any time you want:)

How nice N' หลานปั้น will becomes an older sister soon.


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:32:43 น.  

 
ตายแบบ “ตายก่อนตาย” เลย..วาง
ตอนนี้ตัวพี่เองก็เป็นอยู่นะ ตาบแบบ"ตาก่อนตาย"
เพราะคิดว่าอายุขนาดนี้ ผ่านชีวิตมาขนาดนี้
พอจะวางได้แล้ว แต่อายุขนาดคุณ ไม่คิดว่าวางเร็วไปหน่อยเหรอคะ


โดย: ฝากเธอ วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:42:14 น.  

 


ฟังเสียงคุณจรัล พลันให้คิดถึงเพลงมะเมี๊ยะกับเจ้าน้อยสุขเกษมเลยค่ะ ครั้งแรกเมื่ออ่านอายุ 14 ปี ร้องห่มร้องไห้ยังกับญาติเสีย มาอ่านรอบสองเมื่ออายุ 17 ปี ความคิดเปลี่ยน น้ำตาไม่มีแล้วเพราะทุกคนเกิดมาพร้อมหน้าที่ความรับผิดชอบ อย่ามองแค่ตัวเองก็เลยเข้าใจอะไรมากขึ้น ความคิดเริ่มแตกกระเซ็นได้แล้วค๊าช่วงนั้น

ปล. ไปเชียงใหม่บ่อย ๆ 555 แล้วจะมาสะกิดค๊าอยากว่ากินข้าวซอยฟรีค๊า 5 5 5 (ต้องทิ้งช่วงนี๊ดเผื่อมั่วนิ่มรายการอื่นเข้าไปด้วย มุขขนี้ใช้บ่อยค่ะ 555)


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:43:21 น.  

 
ฟังเพลง"สุดแท้ทางเดิน"ได้แล้วนะคะ
อืม เป็นเพลงที่หนักเอาการทีเดียว
ดนตรีมันส์มาก ต้องยอมรับว่าเล่นดนตรีได้ดีมากค่ะ
แต่ก็ไม่ถึงกับชอบนะ ฟังได้ เพราะเป็นคนที่ฟังเพลงทุกแนวอยู่แล้ว
ส่วนความหมายของเพลงคงไม่ต้องพูดซ้ำอีกเน๊าะ


โดย: ฝากเธอ วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:52:12 น.  

 
แวะมาแนะนำ blog ใหม่ที่เพิ่งถือกำเนิดใหม่จ้า สำนึกรักบ้านเกิด มาเยี่ยมด้วยน้า พอดีไม่ได้ตั้งไว้เป็นหน้าแรกอ่ะค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=vitaminsoda&month=05-2007&group=8&date=16&gblog=2


โดย: วิตามินโซดา วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:59:06 น.  

 
เพราะตายแล้วเอาอะไรไปไม่ได้ คนตายจึงแบมือเพื่อเป็นอนุสสติแก่คนรุ่นหลัง แต่ดูเหมือนเราไม่ค่อยสนใจเท่าไร จิงไหมคะ


โดย: floral_flory วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:59:33 น.  

 
เพลงของน้าจรัลฟังกี่ที ๆ ก็ไม่มีเบื่อเลยนะครับ


โดย: พีทคุง (redistuO ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:00:07 น.  

 
ขอบคุณ สำหรับเพลงที่มีความหมายดีๆๆ นะคะ


โดย: viji (viji ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:18:40 น.  

 
แอดบล็อกหน่อยนะค้า


โดย: บัวลอย (newzapg ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:45:24 น.  

 
ความทุกข์คงเป็นเรื่องขี้ผงเลย ถ้าคนเรารู้จักวางลงซะบ้าง

เรื่องบางเรื่องมันยากที่จะวางจริงๆ


โดย: printcess of the moon วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:20:14 น.  

 
It's kind of hot here ka. I miss rain reason in Thailand jung ka. Miss the smell of the dirt ka:)


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:32:20 น.  

 
มาขอบคุณ อาคุงกล่อง รู้ไหมเพียงข้อความที่อาคุงกล่องเปลี่ยนแปลงในบล็อกให้ บวกกับกำลังใจจากคนคุ้นเคยเดิม ๆ หลาย ๆคนที่แวะไปหา ทำให้ วันนี้ลุกขึ้นได้แล้ว


โดย: endeavour (endeavour ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:33:24 น.  

 
แวะมา เยี่ยม อีกทีค๊า

มาปลง ..



โดย: spywine4me วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:37:47 น.  

 
ขอโทษนะคะ พิมพ์ชื่อผิดอ่ะขอบคุณ คุณกะว่าก๋าค่ะ อือม์ แบบว่าประสาทยังกลับอยู่ เพิ่งฟื้นค่ะ


โดย: endeavour (endeavour ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:00:51 น.  

 
งานยุ่งค่ะช่วงนี้

เมื่อวานไปหาหนังสือ 10 คน 100 ธรรม..ที่ซีเอ็ด..มายมีค่ะ

วันนี้ก็แวะไปร้านายอินทร์..มีค่ะ 1 เล่ม
แฮะๆๆๆแพงจังค่ะ...


มีหลายเล่มเลยค่ะ..น่าสนใจทั้งนั้นนะ

ยามเย็นฟ้าครึ้มอีกแล้วสินิ
เราเริ่มรู้จักปล่อยวางแล้วค่ะ
คุณอายุไม่มากแต่สนใจเรื่องนี้..
น่านับถือนะค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:54:03 น.  

 
ค๊า

อ่านไปอ่านมา ก็ปลงค๊า สังขารและทุกอย่างไม่เที่ยง

อย่าไปยึดติดกับสิ่งภายนอกมากมาย
คิดว่าตัวเองเป็นคนเฉยๆ ซะจน จืดชืดค่ะ ฮ่าๆ
ดีที่มีความฮา มาเป็นองค์ประกอบ

ในห้องนอน ก็มีแต่ที่นอน หมอน หมอนข้าง
ทีวง ทีวี สเตอริโอ ไม่มีค่ะ ฮ่าๆ อาศัยดูห้องแม่ค่ะ

ห้องนอน เอาไว้นอนจริงๆ ค่ะ


โดย: spywine4me วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:04:00 น.  

 
ถือว่าอายุยังไม่มากค่ะ
สำหรับผู้ชาย

เป็นวัยที่กำลังสร้างชีวิต...และอยากเรียนรู้..
เป็นช่วงจังหวะชีวิตที่ดีเลยค่ะ..
สำหรับการเริ่มต้นสร้างครอบครัว
แต่เราเริ่มต้นครอบครัวเร็วมากค่ะ..เลยแก่เกินอายุ..
และถือว่าคุณมีความรู้เกินอายุนะค่ะ

ขอให้คุณประสบความสำเร็จในสิ่งที่คิดนะค่ะ
คิดว่าสำหรับคุณทำได้ไม่ยากค่ะ..
เพราะเป็นคนมีความตั้งใจจริงค่ะ

ปล..เราต้องติดตามหนังสือที่ว่าอีกแล้วสิ
แต่ไม่ใช่คนชอบอ่านเลยนะนิ
ชอบเก็บนะค่ะ..นึกถึงก็รื้อมาอ่าน


โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:22:13 น.  

 
ผมเคยได้คัดบทอาขยานนี้เป็นตัวล้านนาด้วยล่ะครับ


สนุกดี...


ตัวล้านนานี่สวยดีจริงๆเลยนะ แต่ก็ยากทีเดียว


โดย: UnEdiTED วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:19:46 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:24:16 น.  

 
แวะมาฟังเพลงค่ะคุณก๋า...
เปิ้นมาบล็อกนี้ทีไรชอบฝีมือการถ่ายภาพจังเลยค่ะ
ทุกภาพดูสวยมากๆเลย สวยแบบตรึงใจให้นั่งดูแล้วดูอีกแบบไม่เบื่อเลยค่ะ

ปล.ฝากคิดถึงน้องข้าวปั้นด้วยนะค่ะ


โดย: fonrin วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:37:45 น.  

 

งานยุ่งหลายๆ น้องเอ๊ย

เพลงนี้ได้ฟังชัดๆ ก็เมื่อประมาณปลายปีที่แล้ว
ที่เชียงใหม่แหล่ะ
โดยผู้ชายคนหนึ่งกับเพื่อนรักของเขา
เพื่อนเขาเล่นกีตาร์และผู้ชายคนนี้ร้อง
เห็นภาพมิตรภาพที่ดีของผู้ชายสองคน
ทำให้เพลงนี้เพราะขึ้นเป็นกอง

เมื่อถึงเวลา เราก็คงต้องปล่อยวางจริงๆ

มีเรื่องรถเมล์มาเล่าให้ฟังอีกแระล่ะ

อิอิ


โดย: sunny-low วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:18:37 น.  

 
แวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ

คืนนี้ฝันดีนะคะ


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:55:10 น.  

 
สวัสดีคร้า...

กรี๊ดดด ไม่ได้มาไม่กี่วัน อัพไปเกือบ 20 หัวข้อแล้วหรือนี่ นู๋จาอ่านหมดมั๊ยอ่า

เดี๋ยวว่าง ๆ มาจาไล่อ่านนะคะ แห่ะ ๆ -_-!! ช่วงนี้ขออู้ก่องน้า งิงิ


โดย: Beee (Beee_bu ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:20:42 น.  

 
แวะมาราตรีสวัสดิ์นะคะ

หลับฝันดีค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:28:30 น.  

 
ติดบล๊อกคุณงอมเลย
ว่าแต่แซวผมดีนัก
เมื่อไหร่ผมจะได้อ่านเรื่องของจขฃ
บ้างอ่ะ


โดย: Kurt Narris วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:00:47 น.  

 

อืมมม

เรื่องของ จขบ.เหรอ

ขออ่านบ้างดิ

อิอิ

5555555


โดย: sunny-low วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:25:11 น.  

 



แวะมาปล่อยวางค่ะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:31:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]