บันทึกนอกรอบ ใครคนนั้นที่หัวใจอยากลบเลือน เขียนโดย : สิงโตหมอบ ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งมองดูการ์ดแต่งงานสีสวยที่อยู่ในมือ เขากำลังตัดสินใจที่จะไปร่วมงานแต่งงานนี้ หรืออาจจะไม่ไป....ด้วยเหตุผลที่ยากจะอธิบายให้ใครเข้าใจได้ งานแต่งงานระหว่างชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม กับหญิงสาวซึ่งเคยเป็นอดีตคนรักของเขา.... ....................... หญิงสาวคนหนึ่งนั่งมองไฟซึ่งกำลังลามเลียไหม้กองรูปภาพ กองจดหมาย และสิ่งของมากมาย น้ำตานองหน้า และดวงตาที่เลื่อนลอยไร้จุดหมาย ทุกสิ่งในกองเพลิงนั้น… ครั้งหนึ่งเคยเป็นของชายหนุ่มคนที่เธอรักเขาหมดหัวใจ วันนี้เขาทำร้ายเธอ... ด้วยการเดินจากไปอย่างไม่ใยดี เธอตัดสินใจลืมเขาให้ได้ และเริ่มต้นด้วยการเผาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นความทรงจำระหว่างเขากับเธอจนหมดสิ้น ......................... ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะไม่ไปร่วมงานแต่งงานครั้งนี้ เขาให้เหตุผลกับตัวเองว่า แม้เราจะจากกันด้วยดี แต่มีประโยชน์อันใดกับการไปปรากฏตัวในงาน เขารู้...เธอรู้....เรื่องระหว่างเรามันจบลงไปแล้ว แต่คนที่ยังอยู่ คนที่เคยรู้ว่าเขาและเธอเคยรักกัน ย่อมเคลือบแคลง สงสัย ไม่สบายใจกับการอยู่ตรงนั้น... ณ เวลานั้นของเขา มีเวลามายมายสำหรับการแสดงความชื่นชมยินดี มีโอกาสอีกไม่น้อย สำหรับการแสดงออกซึ่งความรักและความปรารถนาดี ...ในฐานะ “อดีตคนรัก” เขาขอร่วมยินดีอยู่ห่างๆ ด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันไม่เปลี่ยนแปลง .............................. ทุกสิ่งทุกอย่างมอดไหม้ไปกับกองไฟกองนั้น เธอล้างละลายเขาไปจากใจได้จริงๆหรือ แม้เธอจะไม่เหลือข้าวของหรือสิ่งต่างๆของเขาแล้ว แต่เขายังอยู่ในใจของเธอเสมอ เธอนึกถึงเขาทุกครั้งที่รู้สึกตัว แล้วเมื่อเขาอยู่ตรงนั้น...ในใจของเธอ เธอจะแผดเผาความรักอันเจ็บปวดนี้ให้ลบเลือนหายไปได้อย่างไร .............................. หลังงานแต่งงานสองอาทิตย์... หญิงสาวอดีตคนรักของเขาได้รับการ์ดแสดงความยินดี ....ด้วยถ้อยคำสั้นๆแต่จริงใจ “ขอให้มีความสุขมากๆ กับความรักและชีวิตคู่นะครับ” …………………………….. หกเดือนต่อมา… หญิงสาวคนนี้ได้พบกับความรักครั้งใหม่ คนรักของเธอไม่ใช่ใคร....เป็นเพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมมาด้วยกัน คนที่อยู่เคียงข้างเธอมาตลอด แต่เธอไม่เคยใส่ใจมอง เธอพบว่าเขาคือ “ชิ้นส่วนที่หายไป” ในความรักของเธอ เธอเที่ยวไปตามหา “ชิ้นส่วนหัวใจ” เสียไกล ทั้งๆที่เขาอยู่ใกล้ตัวเธอมากเหลือเกิน เธอยิ้มและตัดสินใจ ไม่ว่ารักครั้งนี้จะจบลงเช่นไร เธอจะไม่เผาทำลายสิ่งต่างๆที่เป็นความทรงจำระหว่างคนสองคนอีกแล้ว… เพราะเธอรู้ดีว่า คุณค่าของสิ่งต่างๆเหล่านั้น ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยเมื่อเทียบกับ “ช่วงเวลาแห่งความสุขเมื่อครั้งหนึ่งที่คนสองคนยังรักกัน” ซึ่งนั่นเป็นช่วงเวลาที่สวยงามมากพอ จะเก็บไว้ในความทรงจำ ............................... ทุกครั้งที่ความรักหนึ่งกำลังจบลง อีกความรักหนึ่งก็กำลังเริ่มต้นขึ้น บ่อยครั้งที่เราโบยตีตัวเองด้วยการไม่ให้อภัยคนรักเก่า และลงโทษหัวใจตัวเองอีกครั้ง ...ด้วยการไม่ให้อภัยตัวเอง “ความทรงจำในช่วงเวลาที่ดี” เก็บมันไว้.... แล้วนำไปเริ่มต้นใช้กับ “ความรักครั้งใหม่” “ความทรงจำในช่วงเวลาอันเลวร้าย” จดจำไว้... เป็นบทเรียนสอนใจ ................................... แล้วคุณจะเข้าใจความรักมากขึ้น... เมื่อคุณรู้ว่า... ทุกครั้งที่ความรักหนึ่งกำลังจบลง อีกความรักหนึ่งก็กำลังเริ่มต้นขึ้น…   Create Date : 17 พฤษภาคม 2550 22 comments Last Update : 17 พฤษภาคม 2550 17:12:38 น. Counter : 971 Pageviews. Share Tweet

โดนใจสุดๆค่ะ สำหรับบทความนี้ เผาไปตั้งหลายเล่มแล้วอ่ะ เพราะไม่อยากจำ เดี๋ยวคิดถึงน่ะ   โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 124.157.228.204 17 พฤษภาคม 2550 17:24:49 น.

ความรักไม่มีวันหมด ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ อยู่ที่โอเคเนชั่นค่ะ   โดย: คนเลวที่แสนดี 17 พฤษภาคม 2550 17:31:23 น.

โดนใจเหมือนกันค่ะ แหะ แหะ ไม่เคยเผาหรือทำลายอะไรของใครเพื่อให้ลืม เพียงแต่อาจจะเอาไปเก็บให้ไกลตา...ไม่กล้าหยิบมาดูให้มันปวดใจเท่านั้นเองค่ะ แต่พอเวลาผ่านไป ตอนนี้ดูได้สบายมากค่ะ เวลาจะช่วยรักษาใจของเราค่ะ   โดย: the Vicky 17 พฤษภาคม 2550 17:36:16 น.

ขอบคุณค่ะ “ความทรงจำในช่วงเวลาอันเลวร้าย” จดจำไว้... เป็นบทเรียนสอนใจ จดจำทั้งช่วงเวลาที่ดีและช่วงเวลาที่เลวร้ายเสมออยู่แล้วค่ะ จดจำแต่ไม่จมปลักค่ะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 17 พฤษภาคม 2550 17:51:24 น.

อืมมม...ยากจัง ไม่เคยมีความรักมานานแล้ว ความรักเป็นไงนะ...ลืมไปชั่วขณะ เอาเป็นว่า.....ถึงจะสูญเสียความรักไป หรือว่า....ถึงความรักใหม่จะมาแทนที่ แต่ความทรงจำทั้งหลายก็ยังคงถูกเก็บไว้ตลอดไป เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ไม่อาจทำลายไปได้..... ว้าว....ใช้ได้มะ....อันนี้คิดเองนะ ไม่ได้ลอกเลียนแบบใคร...จะแวะมาถามว่ารู้จักเพลง "You Raise Me Up" - Josh Groban มั้ย (น่าจะรู้จักนะ เพราะ.....ไม่บอกหรอก....เอาเป็นว่าเพลงนี้เก่าไม่กี่ปีนี่เอง)   โดย: uter 17 พฤษภาคม 2550 18:13:21 น.

ทุกครั้งที่ความรักหนึ่งกำลังจบลง อีกความรักหนึ่งก็กำลังเริ่มต้นขึ้น ชอบประโยคจบสองบรรทัดนี้จังค่ะ เคยอกหักและเจ็บปวดกับความรัก แล้วช่วงเวลานั้นยังอยู่ในอารมณ์ของความเจ็บปวด จำได้ว่าตอนนั้นพูดกับตัวเองว่า ชาตินี้คงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ในที่สุดเมื่อผ่านไป 3 ปี มันก็เกิดขึ้นอีกจนได้ แต่คราวนี้ระมัดระวังมากขึ้น ไม่ไขว่คว้า ไม่ดิ้นรน ไม่อยากเป็นเจ้าของ ไม่ได้คิดถึงการได้อยู่ร่วมกัน คิดแต่เพียงว่าในโลกนี้ที่เรามีใครคนหนึ่งให้เรารัก ให้เราห่วงใย และใส่ใจซึ่งกันและกัน แค่นี้ก็คิดว่าพอใจที่สุดแล้วค่ะ ส่วนอนาคตจะเป็นอย่างไร ขอให้เป็นเร่องของอนาคต นอนหลับฝันดีนะคะ คุณน้อง   โดย: ฝากเธอ 17 พฤษภาคม 2550 18:44:11 น.

อ่านแล้วอินอีกแระ........ สำหรับหนูคนที่พลาดรักที่น่าสงสารที่สุดคือผู้ชายค่ะ เพราะเหมือนยักษ์ล้ม โดยเพศก็เป็นคนที่เข้มแข็ง พอโดนหักโค่นมาเหมือนต้นไม้ใหญ่หักกลางลำต้น ที่เห็น ๆ ใกล้ๆ ตัวเหมือนคนเสียสติ (รันทด) ขาดสติ น่ากลัวพอ ๆ กับน่าสงสาร (และน่าซ้ำเติม บ้าง บางเวลา) กว่าจะคืนสติมาได้ก็ วก วน อยู่กับคำถามและโทษตัวเองอยู่นาน **ส่วนผู้หญิงที่เห็นใกล้ตัว ฟุมฟายอยู่ไม่นานเธอก็ร่าเริง สวยขึ้น น่ารักขึ้น เอ็นเตอร์เทนขึ้น กล้ามากขึ้น รอบคอบขึ้น (หรือเปล่า ??) จะกลายเป็นประมาณสวยเลือกได้ทันทีเลยค่ะ งง ไหมค่ะการเรียบเรียง เอ๊อเร้อ อีกแระ   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 17 พฤษภาคม 2550 19:15:02 น.

ทุกครั้งที่ความรักหนึ่งกำลังจบลง อีกความรักหนึ่งก็กำลังเริ่มต้นขึ้น มาชอบประโยคนี้ด้วยคน   โดย: กายแก้ว 17 พฤษภาคม 2550 19:15:10 น.

กลัวใจตัวเองเหมือนกัน ถ้าต้องไปเจอกับรักเก่าๆ   โดย: Kurt Narris 17 พฤษภาคม 2550 19:51:18 น.

ตอนนี้ก็เจออยู่ และเลือกที่จะไม่ทำลาย แต่เลือกที่จะเก็บไว้แบบไม่แตะต้อง ก็ไม่รู้จะได้เปิดดูอีกเมื่อไหร่ หรืออาจไม่เปิดดูอีกเลยก็ได้ หรืออาจเปิดดู ... เมื่อวันที่ความรักครั้งใหม่เข้ามาแล้ว เมื่อนั้น...สิ่งเหล่านั้น ...ก็เป็นแค่อดีต ที่หลงเหลือบ้างในความทรงจำเก่าๆ งานแยะอีกแล้ว ไม่มีเวลาเลย แต่การบ้านทำเสร็จแล้ว เดี๋ยวดำเนินการให้จ้า   โดย: sunny-low 17 พฤษภาคม 2550 20:02:25 น.

ทุกครั้งที่ความรักหนึ่งจบลง จะมีความรักใหม่เกิดขึ้น.... ถูกต้องเจ้า ความรักที่เกิดขึ้นคือความรักตัวเอง ตัวเองที่ครั้งหนึ่งเราเคยปล่อยปะละเลยมันไป เพียงเพื่อทำตัวเอง"ให้เป็นที่รัก" ของใครคนอื่น ส่วนตัวแล้วยอมรับว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวและหวงแหนอิสระมาก เพราะบาดแผลที่ผ่านมา มันกระตุ้นเตือนตลอดเวลาว่าให้เราใช้ชีวิตกับความรักอย่างระมัดระวังมากขึ้น ไม่เคยกลัวว่าใครจะไม่รัก กลัวแต่ว่าสักวัน เราจะไม่รักตัวเอง ป.ล.เห็นคอลัมน์ตอบจดหมายใน ค ฅน เดือนนี้ มีอีเมลของคนชื่อ วรก. ด้วย ใช่คนนี้ก่อน้อ?????   โดย: กากีซ่าส์ IP: 203.150.192.33 17 พฤษภาคม 2550 21:00:00 น.

ความรักหรอ....เป็นสิ่งที่เข้าใจยากที่สุดเลย แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้มีความสุขที่สุดในชีวิตเหมือนกัน   โดย: หิมะสีดำ 17 พฤษภาคม 2550 21:05:44 น.

ร้องไห้ทุกครั้งที่ความรักจบสิ้น ตอนนี้นับอยู่ว่ามีของกี่ชิ้นจากกี่คน ความรักไม่มีวันเกิดขึ้นครั้งเดียว ถ้าเราเปิดประตูหัวใจให้รักครั้งต่อไป คาถารัก "No use to cry for spilt milk" นมที่มันหกไปแล้ว ถึงเก็บมาใส่แก้วอีกก็กินไม่ลงเล้วใช่ไหม   โดย: endeavour (endeavour ) 17 พฤษภาคม 2550 21:07:06 น.

ความรัก กำลังค้นหาเหมือนกันคับ   โดย: frank3119 17 พฤษภาคม 2550 21:13:44 น.

มันเป็นสองเรื่องป่าวคับ แล้วเรื่องผุชายจบลงไงอ่ะ ผมไม่เข้าใจ   โดย: วอนนน (kennetto ) 17 พฤษภาคม 2550 21:51:05 น.

นั่นสินะครับ มันเป็นคนละเรื่องกัน... ควรนึกถึงเฉพาะช่วงเวลาดีๆที่มีต่อกันจะดีกว่าเนอะ ดีกว่านึกโทษตัวเอง โทษคนนั้นคนนี้ มันไม่มีประโยชน์ เสียเวลา... ถ้ามันผ่านไปแล้ว...ก็ให้มันผ่านไป   โดย: UnEdiTED 17 พฤษภาคม 2550 22:43:45 น.

ความรักปัจจุปันก็เหมือนฟ้าบนท้องฟ้า พอผ่านไปแล้วก็เหมือนเงาฟ้าในน้ำ ไม่ชัดเจนเหมือนฟ้าบนท้องฟ้า แต่ก็สวยและมองเพลินได้เหมือนกัน (คริ คริ ยืมบล็อกตัวเองมาตอบหน่อย วันนี้สมองไม่ค่อยแล่น...) ปล. แอบชอบที่คุณต้นเม้นท์ด้วยล่ะ   โดย: SevenDaffodils IP: 65.203.0.242 17 พฤษภาคม 2550 23:40:57 น.

เคยขนของที่ทำให้ระลึกถึงไปทิ้งถังเทศบาล ตอนหลังนึกเสียดาย ของบางอย่างยังใช้ได้ ทำไมไม่บริจาคนะ ความรักเก่าควรค่าการจดจำ แต่มิใช่ตอกย้ำซ้ำ ๆ วนเวียน เมื่ออกหัก ต้องมองความเจ็บช้ำให้เหมือนกำลังดูละคร แต่อย่าทำตัวเปนนางเอกในละครซะเอง มานจะอิน เข้ามาไนท์ค้าบบบ   โดย: floral_flory 18 พฤษภาคม 2550 1:55:03 น.

It seems to me that you could read people's mind. I did the same before, but I just realize now that it doesn't matter what did you do to that person's stuffs as long as him or her is still in your brain.... in your heart. So I choose to keep all of the good memories that we have together deep down inside my heart. If one day I fall down, I know that there will be someone who cares without asking anything in return. ^^ Thank you again for the good story na ka.   โดย: CSULB@FineArt 18 พฤษภาคม 2550 4:53:20 น.

หวัดดีค่า...กลับมาแล้ว จะแวะมาจ่ายค่าดูแลบล็อก แต่ตอนนี้...กระเป๋าตังค์หาย ว้าก... ไม่เห็นมีเมลล์เลยเนอะ ?? ลองแอดมาหน่อยได้มั๊ยคะ   โดย: บัวลอย (newzapg ) 18 พฤษภาคม 2550 5:45:40 น.

....เอ่อออออ....ถ้าจะรอให้ฟงอวิ๋นจบแล้วค่อยเริ่มอ่านนี่ผมว่า...คงอีกหลายปีเลยล่ะครับ...   โดย: พีทคุง (redistuO ) 18 พฤษภาคม 2550 6:45:00 น.

พยายามหลายครั้งแล้วค่า ไม่ได้อยู่ดี ลองแอดมาหน่อยนะ new_bizkit31@hotmail.comคับผม   โดย: บัวลอย (newzapg ) 18 พฤษภาคม 2550 8:08:49 น.