บันทึกนอกรอบ นั่งลง...แล้วเขียนจดหมายถึงตัวเอง เขียนโดย : สิงโตหมอบ ช่วงหนึ่งของชีวิต ผมไม่ต่างอะไรกับหลายคน ผมมีปัญหาชีวิต เป็นปัญหาทางด้านความคิด ที่มีต่อท่าทีและทัศนคติในการใช้ชีวิต ผมเบื่อโลก เบื่อผู้คนรอบข้าง และที่สำคัญเบื่อตัวเอง ............................... ผมไม่ชอบปรึกษาใคร ถ้ามีปัญหา...ปัญหานั้นย่อมเกิดขึ้นจากตัวผม เพราะฉะนั้นคนที่รู้ถึงที่มาของปัญหาได้ดีที่สุดก็ต้องเป็นตัวผม ส่วนทางแก้ไขนั้น.... ไม่ง่ายนักที่จะผ่านมันไปได้ อย่ามาบอกผมว่าปัญหาของผมเป็นเรื่องเล็กน้อย เมื่อเด็กคนหนึ่งร้องไห้เพราะตุ๊กตาแขนขาด ทุกข์ของเด็กคนนี้ย่อมใหญ่โตกว่าปัญหาเด็กขาดอาหารในประเทศโซมาเลีย ปัญหาที่เด็กหนุ่มถูกเด็กสาวบอกเลิกสัมพันธ์ ย่อมหนักหน่วงกว่าปัญหาน้ำท่วมในอีกมุมหนึ่งของประเทศ ขึ้นชื่อว่าเป็น “ปัญหา” มันไม่ถามหรอกว่า “ขนาด” ของมันใหญ่โตเพียงใด “ขนาด” ของมันขึ้นอยู่กับ “ความรู้สึก” ที่ส่งผลกระทบต่อตัวคุณเท่านั้นเอง ................................ หนึ่งในวิธีที่ผมใช้อยู่บ่อยครั้ง คือ การนั่งลง....แล้วเขียนสิ่งต่างๆที่ตัวเองรู้สึกลงไปในกระดาษ ไม่ว่าจะเป็นในรูปของจดหมาย สมุดบันทึก บ่อยครั้งอารมณ์โกรธ น้อยใจ ผิดหวัง เสียใจ ถูกขีดเขียนลงไปมากมายหลายหน้ากระดาษ เขียน เขียน เขียน และเขียน จนรู้สึกพอ..... ผมจะวางมันไว้สักระยะเวลาหนึ่ง แล้วหยิบมันมาอ่าน.... สิ่งที่รับรู้หลังจากนั้น ผมพบว่า บางครั้งขนาดของความโกรธที่มีในใจ มันเล็กลง..... แค่เราวางพัก ปลดปล่อยอารมณ์ ระบายมันออกมาเป็นตัวอักษร เราอาจพบว่าแท้ที่จริงแล้ว ปัญหาที่เราเผชิญอยู่ มันอาจ “เล็ก” มากเสียจนเราไม่เข้าใจตัวเอง ว่าทำไมถึงต้องปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในห้วงทุกข์ยาวนานขนาดนั้น บางทีการเขียน ก็ทำให้เรามองอารมณ์ของเราได้ชัดเจนขึ้น บางครั้งการอ่าน ก็ทำให้เราได้ทบทวนตัวเองอย่างถ่องแท้ ว่าแท้ที่จริงแล้ว “ขนาด” ของปัญหามันใหญ่โต หรือเล็กน้อยเพียงไร .................................. ผมไม่รู้...คุณอาจเผชิญปัญหาส่วนตัวของตัวเองอยู่ คุณคงมีวิธีแก้ปัญหาที่แตกต่างกับผม ผมแค่อยากรู้....บางทีหลังจากอ่านเรื่องราวนี้ บางทีคุณอาจคิดที่จะหากระดาษสวยๆ และปากกาดีดีสักแท่ง เพื่อนั่งลง....แล้วเขียนจดหมายถึงตัวเองสักครั้ง   Create Date : 23 พฤษภาคม 2550 24 comments Last Update : 23 พฤษภาคม 2550 18:24:26 น. Counter : 1620 Pageviews. Share Tweet

เรียน ท่านผู้มีจิตศรัทธา เรื่อง ขอลงบล็อกล่วงหน้า 1 วัน เนื่องจากข้าพเจ้ามีภารกิจสำคัญอย่างยิ่งยวด กล่าวคือ ข้าพเจ้าต้องขอไปนอนหลับพักผ่อนตั้งแต่เวลาทุ่มตรงของวันนี้ เพื่อตื่นขึ้นมาชมฟุตบอลนัดสำคัญระหว่างว่าที่แชมป์ลิเวอร์พูล กับว่าที่รองแชมป์เอซี มิลาน อนึ่ง...ถึงแม้ข้าพเจ้าจะไม่ได้มีนามสกุลเจอร์ราร์ด และหน้าตาก็ไม่คล้ายซาบี อลองโซ่ แต่ข้าพเจ้าก็เชียร์ลิเวอร์พูลมานาน จนมิอาจพลาดชมฟุตบอลนัดนี้ได้ ข้าพเจ้าจึงต้องดูบอลดึก และคงไม่อาจตื่นเช้าได้ไหว จึงอัพบล็อกล่วงหน้าไว้ถึง 2 บล็อก เพื่อให้พี่ๆ น้องๆทั้งหลายได้อ่านกันอย่างจุใจ ขณะนี้ข้าพเจ้ากำลังบิวท์ความง่วงอย่างเต็มที่ เพื่อจะนอนหัวค่ำ แล้วตื่นกลางดึก เพื่อเหตุผลดังที่ได้กล่าวมาแล้ว โปรดคอมเม้นท์หรือทิ้งร่องรอยให้ข้าพเจ้าชื่นใจบ้างเถิดว่า ท่านได้แวะเวียนเข้ามาทักทายกัน ยามสายของวันพรุ่งนี้ข้าพเจ้าจะได้กลับไปเยี่ยนเยียนท่านด้วยจิตอันชื่นบานเช่นกัน ขอได้รับความขอบคุณ กะว่าก๋า ประกาศ ณ เชียงใหม่ 23 - 5 - 2550 เวลา หกโมงเย็นนิดๆ....   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 23 พฤษภาคม 2550 18:33:03 น.

อารมณ์ศิลปินนะคุณนี่ ................................ เขียนได้เห็นภาพมากเลยค่ะ ปัญหาของเราจะเล็กหรือใหญ่ ขึ้นอยู่กับอารมณ์และความรู้สึกของเราเป็นใหญ่โดยแท้ ต่อเมื่อเรามองทะลุแล้วจะเห็นว่าแท้จริงมันกลับเล็กนิดเดียว เมื่อเทียบกลับปัญหาทุกวันนี้ อาทิ โลกร้อน หุ้นตก น้ำมันแพง คนหน้าเหลื่ยมจะกลับมา เล็กลงอย่างเห็นได้ชัดเจนเลยค่ะ จริงๆนะนี่   โดย: printcess of the moon 23 พฤษภาคม 2550 18:44:56 น.

ลป. ดูบอลให้สนุกนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: printcess of the moon 23 พฤษภาคม 2550 18:45:38 น.

....เจิมมมม ถือฤกษ์ถือชัย   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 23 พฤษภาคม 2550 18:45:57 น.

พี่printcess of the moon เน็ตเร็วกว่าเราอีกแฮะ 5555   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 23 พฤษภาคม 2550 18:47:38 น.

เหอ ๆ ๆ....ดูบอล   โดย: uter 23 พฤษภาคม 2550 19:03:34 น.

เห็นด้วยที่สุดเลยครับ... ในเรื่องที่ว่าปัญหานั้นมันเกิดก็เพราะเรา... ดังนั้นเรานี่แหละที่จะแก้มันได้ดีที่สุด กับอีกอย่างก็คือ... ปัญหามันไม่ได้ขึ้นอยู่กับขนาด แต่มันขึ้นอยู่กับความรู้สึก... ชอบตัวอย่างที่ยกมามากๆเลยครับ   โดย: UnEdiTED 23 พฤษภาคม 2550 19:11:41 น.

เป็นแนวคิดที่ดีในการละลายความโกรธค่ะ แต่.. การบิ๊วท์อารมณ์ให้ง่วงก่อนเวลาอันควร เพื่อตื่นมาดูบอล.. ทำได้จริง ๆ เหรอคะ สามารถหลับได้ในเวลาแดดจ้าจริง ๆ เหรอ   โดย: โสดในซอย 23 พฤษภาคม 2550 19:14:03 น.

hahahaha มาเยี่ยมหาอีกละคะ เห็นด้วยกับการเขียนอะไรลงไปเพื่อให้มันได้ผ่อนคลายบ้างค่ะ อย่างน้อยมันก็ทำให้รู้สึกดีจริงๆ เพราะบางทีเราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล พอมาใช้เหตุผลบางทีก็สายเกินไป เพราะว่าใช้อารมณ์ตัดสินใจไปก่อนหน้านี้แล้ว อ่านแล้วดีจังค่ะ ขอบคุณอีกทีค่ะ ปล. อย่าลืมรางวัลนะค๊า ฮ่าๆๆๆ   โดย: spywine4me 23 พฤษภาคม 2550 19:22:58 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ เรื่องนี้ช่างตรงใจจัง แบบว่า..เพิ่งจะกลับมาเขียนบันทึกอีกครั้ง ครบรอบ 1 สัปดาห์พอดี เขียนไปอมยิ้มไปได้ 1 หน้า ที่เหลือแทบจะมีแต่น้ำตา 555 ก็นะ บางทีก็อยากระบายบ้าง แต่ไม่อยากโทรไปทะเลาะบ่อย ๆ ก็เขียน ๆๆๆๆ เมื่อกี้แอบ ๆ ไปเปิดอ่าน โอ๊วว มีแต่อารมณ์น้อยใจ เรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งนั้นแหละค่ะ ดีเหมือนกันที่ไม่ไปโหวกเหวกโวยวาย บางทีเขียน ๆ อยู่ อ้าว..โทรมามีเรื่องอีกแล้ว ก็เป่าปี่ไป วางสายแล้วเป่าปี่ต่อ เป่าไปเขียนไป อ้าว..โทรมาง้ออีก ฮ่า ๆ อย่างกับรู้ เขียนไป ๆ ว่าโทรมาง้อด้วยยย ง้อแบบนี้ ๆๆ นะ555 แม้ว่าจะมีน้ำตาในหลาย ๆ หน้า แต่ขนาดของความทุกข์ก็ไม่ได้มากกว่าความสุขนะคะ ขอบคุณมุมมองดี ๆ และภาพสวย ๆ ความหมายดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ =============================== ขอให้คืนนี้สมหวังนะคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 23 พฤษภาคม 2550 19:34:08 น.

อัพบลอก "เศร้า" ล่วงหน้าเลยเหรอครับ ใจเย็นๆ นะครับ ฤดูกาลหน้ายังมี....   โดย: กายแก้ว 23 พฤษภาคม 2550 20:13:17 น.

5555 คุนกะว่าก๋า ป่านนี้หลับยางเนี่ยยย ปุ๊ดโธ่ แป้งหอมสับสนเรยเมื่อเกี้ยว่าวันนี้วันที่เท่าไรกันแน่หว่า งงเรย เพิ่งถึงบางอ้อเนี่ย เอิ่ม..(กลับมาทำขรึม) เห็นด้วยเรื่องการเขียนค่ะ เปนกุศโลบายในการทำให้ตัวเราออกจากปัญหาแล้วมามองย้อนกลับเข้าไป เมื่อออกมามองปัญหาจากข้างนอกได้ ปัญหาไหนก็ไม่ใหญ่เกินที่ตาเราจามองเห้นได้หรอกค่ะ   โดย: floral_flory 23 พฤษภาคม 2550 20:24:56 น.

ขอให้ดูบอลสนุกคุ้มกับที่ลงทุนนอนเตรียมตัว ไม่ได้แวะมาแว้บเดียว... คุณกะว่าก๋าอัพไว้เสียยาวเหยียดอ่านไม่ทันเลยค่ะ กระดาษก็มีปากกาก็ดี... จรดปลายปากกากับกระดาษ...วาดตัวอักษรไม่ออก....เฮ้อ สุดท้ายกระดาษกับข้าพเจ้าก็จ้องหน้ากันต่อไป ส่วนใหญ่ออกเป็นกลอนชั้นเลวค่ะ.. ก็ยังดีเนอะ ว่าแต่คุณกะว่าก๋าทำยังไงกับกระดาษเหล่านั้นหลังจากกลับมาอ่านรอบสอง รอบสามหรือคะ...   โดย: SevenDaffodils IP: 65.203.0.242 23 พฤษภาคม 2550 20:25:13 น.

แวะมาทักทายนะคะ หลังจากหายไปนาน ชอบรูปภาพทุกรูปเลยคะ สวยดีจัง^^ อัพเรื่องใหม่แล้ว ยังงัยก็ลองแวะไปดูนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ   โดย: JA (weraj ) 23 พฤษภาคม 2550 20:52:58 น.

คุณกะว่าก๋าบอกจะไปดูบอล ดิฉันนึกถึงหนังจีนเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของเณรเล่นบอล แย่มากที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องบอล เลยไม่ได้ใส่ใจจดจำเรื่องราว และ ชื่อมากมายนัก ว่าแต่หลวงพี่ อย่าเชียร์บอลซะตบะแตก นะคะ อยากกินข้าวซอยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ครั้งหลังสุดที่ได้กินก็เมื่อ 15 ปีที่แล้วที่ อ.ฝาง ค่ะ   โดย: endeavour 23 พฤษภาคม 2550 22:50:06 น.

บอลจะมาแล้วคับ เชียร์ด้วยกันนะคับ   โดย: frank3119 24 พฤษภาคม 2550 1:01:27 น.

I write diary too ka, but not as much as you. whenever I feel down I'll try to read ka, especially bible from Zen ka.   โดย: CSULB@FineArt 24 พฤษภาคม 2550 4:01:28 น.

Oh! forgot Have fun for the game na ka:)   โดย: CSULB@FineArt 24 พฤษภาคม 2550 4:02:34 น.

ต้องหลับก่อนด้วยแฮะ แก่แล้วก้งี้แหละเนอะ หุๆๆๆ มาจะกล่าวบทไป ถึงบัวลอยคนสวย...เอิ๊กกก ตอนนี้ซื้อซองจดหมายมาแล้วว คงต้องเขียนจดหมายถึงใครหลายๆ คน เพื่อโชว์ติสท์ของลายมือ และจากนั้นคงไม่พลาด... ที่จะเขียนจดหมายถึงตัวเอง ให้มองเห็นภาพของวันในอดีต ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีดีในบล็อก แล้วจดหมายจะไปถึงในไม่ช้า...   โดย: บัวลอย (newzapg ) 24 พฤษภาคม 2550 7:10:57 น.

อืม......เมื่อก่อนเขียนบ่อย แต่เดี๊ยวนี้ไม่แล้วอ่ะคะ พออ่านแล้วก็อยากกลับไปเขียนต่อ   โดย: หิมะสีดำ 24 พฤษภาคม 2550 10:15:57 น.

....ตื่นยังค๊า   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 24 พฤษภาคม 2550 11:31:57 น.

ยุ่งๆ...กับปัญหาตั้งแต่เช้าแล้วค้า.... เพิ่งจะมีเวลาเข้ามาค้า... ที่กล่าวมาถูกๆๆๆๆ...ต้องนะครับ... ตั้งสติให้ได้เวลาพบกับปัญหา....เป็นดีที่สุด...   โดย: iamorange 24 พฤษภาคม 2550 12:16:08 น.

ขึ้นชื่อว่าเป็น “ปัญหา” มันไม่ถามหรอกว่า “ขนาด” ของมันใหญ่โตเพียงใด “ขนาด” ของมันขึ้นอยู่กับ “ความรู้สึก” ที่ส่งผลกระทบต่อตัวคุณเท่านั้นเอง ชอบประโยคนี้ครับ   โดย: fzero 24 พฤษภาคม 2550 23:48:50 น.

ในสมุด เราเลือกได้ว่าจะเขียนหรือไม่เขียนอะไรลงไปบ้าง ในชีวิต เราเลือกไม่ได้กับทุกเรื่องเสมอไป ช่วยไม่ได้ที่บางครั้งเรื่องเศร้ามันจะชัดเจนฝังลึกกว่าเรื่องสุข สมุดชีวิต บางครั้งเราเองก็ยังไม่กล้าที่จะเปิดอ่าน.... **อารมณ์ยังบ่เข้าที่เลยอ้าย แต่อ่านบล็อกเรื่องปี๊บของอ้ายแล้วใคร่หัวได้อยู่   โดย: กกซ IP: 61.7.174.191 25 พฤษภาคม 2550 9:40:08 น.