พฤษภาคม 2550
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
15 พฤษภาคม 2550

สิ่งที่คนทั่วไปไม่อยากนึกถึง



นั่งคุยกับตัวเอง : สิ่งที่คนทั่วไปไม่อยากนึกถึง
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
15 พฤษภาคม 2550



หนึ่งในหัวข้อที่ผู้คนไม่อยากสนทนากันมากที่สุด
ก็คือ เรื่องของ “ความตาย”....

ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ทำให้เราถอยห่างจากความจริงข้อนี้กันมาก
ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้ว
สิ่งนี้อยู่ใกล้ชิดติดกับชีวิตของเรามากเหลือเกิน


..................................


ทำไมคนถึงชอบไปงานแต่งงานกัน
แล้วก็เลี่ยงหลบที่จะต้องไปงานศพ
หรือว่างานแต่งงานเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความชื่นมื่น
สุขสม เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสมหวัง
แต่งานศพกลับเป็นงานที่เต็มไปด้วยความอาลัย โศกเศร้า
ทุกข์ หม่นสลด

ผมแค่สงสัยว่าพักหลัง
ผมไม่ค่อยหวาดกลัวการไปงานศพมากเหมือนเมื่อก่อน
ไม่มีความคิดแบบเดิมหลงเหลือว่า หากไปงานศพกลับมามักป่วย
หรือไม่ก็มีเหตุอันทำให้ชีวิตต้องติดขัดหรือต้องพบกับอุบัติเหตุ

หรืออาจเป็นเพราะต้องไปงานศพบ่อยขึ้น ถี่ขึ้น
ทำให้ยอมรับความจริงด้านนี้ของชีวิตได้เร็ว
มอง “ความตาย” เป็นเรื่อง “ธรรมชาติ”
ที่ไม่ว่าช้าหรือเร็วก็ต้องเกิดขึ้นกับชีวิตของเราอยู่ดี

.........................................


แต่นั่นย่อมไม่ได้ความว่าผมจะมีความสุขทุกครั้งกับการไป
“งานศพ”หรอกนะ
อย่างไรเสีย “ความผูกพัน” บางด้านที่มีต่อผู้ตาย
ย่อมทำให้เรารู้สึกเศร้าใจไม่น้อย
เพียงแต่การตระหนักรู้ว่า “ความตาย”
ต้องมาถึงเราไม่วันใดก็วันหนึ่ง
มันทำให้เรารู้คุณค่าถึง “ชีวิต” ที่เรามีอยู่
ไอ้ที่คิดว่าจะไปทำชั่วทำเลวก็ลดน้อยถอยลง
เวลาในชีวิตที่ไม่รู้ว่าเหลืออีกเท่าไหร่
ใช้ไปกับการ “ทำทุน” สร้างบุญสร้างกุศล
ก็น่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า…

น่าจะดีกว่า..
กับการให้คนทั้งโลกมานั่งหัวเราะขบขัน
สะใจกับความตายของเรา
เมื่อวันนั้นมาถึง














Create Date : 15 พฤษภาคม 2550
Last Update : 15 พฤษภาคม 2550 7:44:14 น. 9 comments
Counter : 674 Pageviews.  

 

อาจเป็นเพราะ
อายุยิ่งมากขึ้น เปล่า

อิอิ

การบ้าน 99 ข้อ ติดไว้ก่อนเนาะ

บล็อกหน้าค่อยเล่น


โดย: sunny-low วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:50:27 น.  

 
ชั้นเก็บแต้มงานศพค่ะ
เกิดมาเคยไปงานแต่งแค่ 2 ครั้งเอง
คนเรา...ตายลงทุกขณะจิต
ไม่เห็นต้องคิดอะไรมากเลยเนอะ
เม้นบล็อกคุณเสร็จ
ชั้นอาจจะตายไปเลยก้ได้ ใครจะรู้
แต่ก้คงไม่มีใครมาอยู่หัวเราะให้กับความตายของเราได้ตลอดไปหรอก ช่ายป่าว

จะเครียดไปไย...เดี๋ยวก้ตายเหมือนกัน โย่ววว!!


โดย: บัวลอย (newzapg ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:58:32 น.  

 
สิ่งที่คนเราต้องการมากที่สุดก็คือความสุข...ไม่ว่าจะในด้านใดด้านหนึ่ง


ซึ่งหาได้ยากเหลือเกินในงานศพ


โดย: UnEdiTED วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:21:30 น.  

 
ความตายคืออีกด้านของความเป็นมั้งคะ

ทั้งความตายและความเป็นต่างยืนยันการมีอยู่จริงของตัวมันเอง

มีความตายจึงยืนยันว่า การมีชีวิตอยู่มีจริง

และเพราะมีความชีวิตอยู่ ความตายที่มาถึงก็มีอยู่จริงเช่นกัน

โลกไม่เคยโกหกเรา มีแต่เราโกหกตัวเอง

เนอะ...

ปล.เรื่องที่คุณกะว่าก๋าบอกว่า ลงเอยด้วยความเศร้า แป้งหอมก็คิดว่า...เรื่องเศร้าเคี่ยวกรำคนได้ แต่เรื่องแฮปปี้ ๆ ยิ่งช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้คนทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้

คุณกะว่าก๋าเลือกด้านดีๆมาถ่ายทอดเป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะค่ะ


โดย: แป้งหอม (floral_flory ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:26:19 น.  

 
ตอนเป็นเด็กกลัวมากเวลามีงานศพ
ขี่จักรยานผ่านหน้าบ้านงาน ยังต้องหันหน้าหนี

แต่ ณ เวลานี้ ซึ่งชีวิตและประสบการณ์เพิ่มมากขึ้น ทำให้เรามองเห็นอีกด้าน ด้านที่ว่าก็คือ ความเห็นอกเห็นใจกันนั่นเอง ถ้ามีการ์ดงานศพมา เราจะไปงานทุกครั้งนะ เพราะถ้าไม่ดูแลกันในเวลาแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเวลาไหนที่เหมาะกว่าเวลานี้


โดย: รุ้งสีที่แปด วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:12:00 น.  

 
เอ...แอดไปแล้วทั้งสองเมลล์
ทำไมไม่ได้คะเนี่ย


โดย: บัวลอย (newzapg ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:26:43 น.  

 
Now every times I'm thinking of funerals. I will think of the way I live my life and what I have left to the next generation and my loved one.


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:33:29 น.  

 
มาแอ่วบ้านเจียงใหม่ครับ

ร้องเพลงเพราะนะครับ ...แอบจิกไปใช้บ้างแล้วนะ ชอบครับเพราะดี


โดย: doyngam วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:35:17 น.  

 
ไม่อยู่สองวัน กลับมาจะได้มั๊ยคะเนี่ย
อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลสุขภาพด้วยน้า


โดย: บัวลอย (newzapg ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:02:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]