พฤษภาคม 2550
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
14 พฤษภาคม 2550

บันทึกนอกรอบ




ดาวล้อมดอย และ สายลมพัดเย็นยะเยือก....
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ



เนื้อเพลงนั้นยังวางอยู่บนเตียง
ผมนั่งมองดูเนื้อเพลงที่เขียนไว้
ร้องยังไงก็ยังไม่รู้สึก “อิน” สักที….

เพลงนี้เป็นเพลงที่สองที่ผมแต่งให้
หลังจากรับปากเจ้าของเพลงไว้ว่าจะแต่งเพลงใหม่ให้อีกเพลง เคยแต่งเพลงให้แล้วหนึ่งเพลง
แต่ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทำให้ยังไม่คิดจะไปอัดเพลงนี้เสียที
ทั้งที่รับปากเจ้าของเพลงนี้ไว้ว่า
เพลงแต่งเสร็จแล้ว ขาดแต่ยังไม่ได้ไปอัดเสียงเท่านั้นเอง

ใช่...ผมไม่ใช่มืออาชีพ
และเพลงที่ผมแต่งก็ไม่ได้มีไว้ขาย
นอกจากแต่งเก็บไว้ฟังเอง ร้องเอง
และโอกาสพิเศษ...
แต่งให้กับคนที่เรารู้สึกดีด้วย


..................................



เกือบจะเป็นธรรมเนียมไปแล้ว
ว่าหนึ่งปี ผมต้องขึ้นไปบนดอยแห่งนี้
ไปพักผ่อน ตั้งแคมป์ไฟ ทำอาหารกินกันกับเพื่อนสนิทไม่กี่คน
ครั้งแรกที่ไป เหมือนสนิทสนมกันมานาน
ทั้งที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก
เจ้าของบ้านทั้งสองคนให้ความเป็นกันเองมาก
ดูแลเรื่องที่พัก อาหารเป็นอย่างดี

ผมชอบบรรยากาศของบ้านในหุบเขาแห่งนี้
เรียกว่าหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้มาเยือน
อากาศหนาวเย็นจนหมอกเหมยลอยเรี่ยตามพื้นดิน
ด้านหลังมีลำธารเล็กๆไหลเอื่อยผ่านหลังบ้าน
เดินไปอีกน้อยก็เป็นขุนเขาโอบล้อมตัวบ้าน


..............................


ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกันอย่างมากมาย
พี่เจ้าของบ้านที่เป็นผู้หญิง นั่งคุยกับผมอย่างออกรสออกชาติ
เล่าให้ฟังถึงชีวิตที่ผ่านมา ยุคที่รุ่งเรืองมากๆ
มีเงินใช้เดือนละเป็นแสน เรียนจบจากอเมริกา
มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี
แต่แล้วชีวิตก็พลิกผันเมื่อธุรกิจที่เคยดีกลับล้มพังครืน
ชีวิตที่เคยรุ่งโรจน์ตกต่ำดำดิ่งลงอย่างรวดเร็ว
และความรักที่มีต่อชายหนุ่มคนหนึ่งก็เข้ามาประคับประคองชีวิต

ชีวิตที่ยากลำบากกลับรุ่งเรืองขึ้นอีกครั้ง
ชีวิตติดความสบายหวนกลับมาอีกครั้ง
กินอย่างหรู นอนอย่างแพง

แต่ความแน่นอนก็คือความไม่แน่นอน
พี่ผู้ชายกลับประสบปัญหาทั้งหน้าที่การงาน
ทั้งด้านธุรกิจ.......
ชีวิตพังครืนอีกครั้ง
และโอกาสในการกลับมาก็ไม่ง่ายอีกแล้ว

ชีวิตนับตั้งแต่นั้นมีแต่ความยากลำบาก
จากคนเรียนจบเมืองนอก เคยอยู่ในเมือง
ติดรสชาติแสงสีและความสบาย
ต้องอยู่อย่างอัตคัดขัดสนบนดอย
ที่ทางสุดท้ายที่จับจองความฝันเล็กๆของคนสองคนเอาไว้
ไม่ให้แตกร้าวมากไปกว่านี้....

พี่ผู้หญิง...จากผู้จัดการต้องเปลี่ยนมาเลี้ยงไก่ขาย
ทำสวนกุหลาบ ทำสารพัดอย่าง
ซึ่งดูแล้วไม่ง่าย ไม่ประสบความสำเร็จทางด้านกำไรเลย


...................................


แกเล่าไปน้ำตาคลอ
ผมอดชื่นชมในความเด็ดเดี่ยวของแกไม่ได้
ทึ่งในเรื่องราวที่แกเล่าให้ฟัง
เย็นนั้นผมนั่งเล่นกีต้าร์และร้องเพลง
เจ้าของบ้านทั้งสองคนนั่งฟังเพลงไปด้วย
แล้วอยู่ๆผมก็พูดขึ้นมาว่า
“ครั้งหน้ามา ผมจะแต่งเพลงมาให้พี่ครับ”
พี่ผู้หญิงทำหน้าประหลาดใจ
“จริงๆนะ….อัดเป็นเทปมาให้พี่ด้วยนะ พี่จะเอาไว้ฟังแก้เหงา”

.................................


เกือบหนึ่งปี
ผมกลับขึ้นไปเที่ยวบ้านบนดอยแห่งนี้อีกครั้ง
พร้อมแผ่นซีดีในมือ เพลงที่ผมแต่งให้กับทั้งสองคน
“ชื่อเพลง ‘ดาวล้อมดอย’ ครับ” ผมบอกพร้อมยื่นซีดีให้แก
“แต่พี่ฟังผมร้องให้ฟังสดๆเลยดีกว่า ครั้งแรกของโลกเลยนะครับ” ผมหยิบกีต้าร์ขึ้นมาร้อง
ทุกคนในวงเงียบ และเงี่ยหูฟังเพลงนี้อย่างตั้งใจ



……………………….



ดาวล้อมดอย


เย็นลมเย็นตะวันรอนๆ
กลางเทือกหมู่ภูเขาเนาไพร
บ้านหลังน้อยนี้อยู่แสนไกล
สร้างขึ้นไว้ด้วยใจผูกพัน

แสงตะวันกำลังจะลับลา
นั่งมองดูเงาฟ้ายามเย็น
ชีวิตดำเนินไปอย่างที่เป็น
เช่นทุกวันที่เคยผ่านไป

* ให้ดาวล้อมดอย คอยแสงจันทร์ส่องฉาย
ให้ดาวล้อมเดือน เตือนว่าใจผูกพัน แน่นหนัก
และรักเรา จะนำทางไปสู่ฝัน

และรักเรา ที่ผูกพัน
ดั่งดาวล้อมดอย เคียงคู่กัน....ตลอดไป





……………………………


“ขอบคุณมาก....นี่เป็นเพลงที่เพราะที่สุดในชีวิตของพี่”
พี่ผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาอาบสองแก้ม
“มันเป็นเพลงของพี่แล้วครับ” ผมตอบ

จากนั้นเพลงนี้จะถูกขอให้ร้องทุกครั้งที่ผมไปบ้านหลังนี้
แน่นอนซีดีเพลงนี้คงถูกเปิดฟังบ่อยครั้ง
จากผู้เป็นเจ้าของเพลง


.................................


“ดาวล้อมดอย” ผมใช้เวลาแต่งไม่นาน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
หลังกลับลงมาจากบ้านบนดอย ผมนั่งนึกถึงความรู้สึกในคืนนั้น
คืนที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า วันที่อากาศเหน็บหนาวที่สุด
ทั้งฟ้ามีแต่ดวงดาวนับล้าน
และบ้านที่ถูกโอบล้อมด้วยขุนเขาทะมึนดำยามค่ำ
แทนที่จะดูลึกลับน่าหวาดกลัว
กลับให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาดใจ
นั่งลง...จับปากกาเขียนเนื้อเพลงนี้ออกมา


.....................................


ยิ่งทุกข์ ยิ่งรักและเห็นใจกัน
ยิ่งยากจน ยิ่งลำบาก ยิ่งยืนหยัดเคียงข้างกัน
ความรักที่ไม่ต้องหวาน
แต่จริงใจ......

ใช่ครับ....ความรักของคนทั้งสอง
เหมือนดาวล้อมดอย

“ดั่งดาวล้อมดอย เคียงคู่กัน....ตลอดไป”




Create Date : 14 พฤษภาคม 2550
Last Update : 14 พฤษภาคม 2550 7:15:54 น. 25 comments
Counter : 897 Pageviews.  

 
หวัดดีค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ



โดย: สาว (sao_in_bkk ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:40:38 น.  

 
สุขหรือทุกข์ก็ขอให้ได้อยู่คู่เคียงกัน


โดย: รุ้งสีที่แปด วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:48:10 น.  

 
เพลงเพราะจังค่ะ ...
ฟังแล้วหลงเลย ...
แหะๆๆ ๆๆ


โดย: viji (viji ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:32:29 น.  

 
ตอนนี้ที่บ้านกำลัง "ราหูอมจันทร์" หิว

ปล. เพลงเพราะจังค่ะ เนื้อหาก็ดีมั๊กมาก ต่อไปจะมีการเก็บค่าอ่านป่าวค๊า หากเก็บอย่าเกินส๊องบาทนะค่ะ จน..ยังเป็นชาวเกาะอยู่ 555 (มาอ่านทุกวันเกรงใจจัง แต่ก็อ่าน)


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:45:05 น.  

 
เพลงเพราะคับ ฟังแล้วขนลุกเลย น่าจะเป็นนักร้องได้เลยนะคับ ชอบฟังเพลงเหนือนะคับ ชอบดนตรี ผมมีเทปของสุนทรีด้วยคับ


โดย: frank3119 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:49:11 น.  

 
อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ


โดย: depent วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:19:59 น.  

 
เพลงเพราะมาก ๆ เลยค่ะ

แอบตื้นตันไปกับพี่เค้าด้วยค่ะ

ถ้ามีคนตั้งใจแต่งให้แบบนี้บ้างก็คงซึ้งใจไม่น้อย

ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะ ๆ ค่ะ ฟังแล้วมีความสุขมาก ๆ เลยค่ะ

===================

คุณครูก๋า อัพบล๊อกเร็วมากเลยค่ะ ตามไม่ทันเลย

เมื่อเช้าก็คลิกบล๊อกโน้นทิ้งไว้ แล้วก็ไม่เห็นบล๊อกนี้ เห็นอีทีเป็นนิทานของเด็กชายบันกุ๋ยแล้ว

เกือบพลาดบล๊อกนี้ซะแล้ว เสียดายแย่

เดชะบุญยังมี



โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:31:54 น.  

 
มาอีกทีค่ะ

" ยิ่งทุกข์ ยิ่งรักและเห็นใจกัน
ยิ่งยากจน ยิ่งลำบาก ยิ่งยืนหยัดเคียงข้างกัน
ความรักที่ไม่ต้องหวาน
แต่จริงใจ...... "

เคยรู้สึกคล้าย ๆ แบบนี้ค่ะ

เคยบอกชมพู่น้ำว่า ถึงวันนี้อาจจะลำบาก แต่วันข้างหน้าเธอจะคิดถึงวันนี้ อดทนหน่อยนะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:43:34 น.  

 
มาอีกทีค่ะ

" ยิ่งทุกข์ ยิ่งรักและเห็นใจกัน
ยิ่งยากจน ยิ่งลำบาก ยิ่งยืนหยัดเคียงข้างกัน
ความรักที่ไม่ต้องหวาน
แต่จริงใจ...... "

เคยรู้สึกคล้าย ๆ แบบนี้ค่ะ

เคยบอกชมพู่น้ำว่า ถึงวันนี้อาจจะลำบาก แต่วันข้างหน้าเธอจะคิดถึงวันนี้ อดทนหน่อยนะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:48:39 น.  

 
อยากฟังอะค่ะ...แต่ฟังไม่ได้ เศร้าอย่างแรง

ไม่รู้ net เป็นไรวันนี้ น้ำขึ้นน้ำลง


โดย: วิตามินโซดา วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:10:32 น.  

 
สวัสดีเจ้า เพลงเพราะจังเลย ฟังแล้วอยากไปนอนดูดาวบนดอยอีกจัง คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่สมัยก่อนเคยเที่ยวทุกสารทิศ กี่ดอยกี่ภูเป็นต้องไปนอนกางเต็นท์ แต่ตอนนี้ด้วยภารกิจต่างๆ จึงไม่สามารถทำได้อย่างใจ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงคุณครูก๋าดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้า

ปล. pretty lady เคยไปเรียนที่เชียงใหม่มา 1 ปี ชอบบรรยากาศของเชียงใหม่สมัยนั้นมากๆ ค่ะ (ประมาณปี 2535)


โดย: pretty lady IP: 125.27.78.33 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:11:50 น.  

 
เสียงคุณร้องเหรอค่ะ..เพราะค่ะ...

ได้อารมณ์ดีนะ..บรรยากาศครึ้มๆๆแบบนี้..

ขอปรบมือให้ค่ะทั้งเนื้อหาและความหมาย
บวกน้ำเสียง..ได้อารมณ์...

ขอให้คุณมีความสุขกับคนที่คุรรักเสมอนะค่ะ
ของที่ได้มาไม่ง่ายมีค่าเสมอค่ะ..คุณ

จะมีคนแต่งให้เราบ้างไหมนิ???
งั้นต้องเล่าชีวิตรันทดให้คนเห็นบ้างดีกว่า
5555555555

ปล..คุณเก่งหลายอย่างจัง..นับถือนะ



โดย: catt.&.cattleya IP: 58.9.68.160 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:13:14 น.  

 

เพียงเวลา 5 นาทีที่เปิดบล้อกเราอ่าน 3 บล้อก

เกิดความรู้สึก 3 อย่าง

บล้อกแรกคือบล้อกนี้ อ่านแล้วอมยิ้มอิ่มเอม

บล้อกที่สอง นั่งคุยกับความตาย อ่านแล้ว...ก็ความตายน่ะ คงไม่มีความรู้สึกดีๆ แน่นอน

บล้อกที่สาม โลก...ซึ่งโรคร้ายไม่อาจแตะต้อง อ่านแล้วประทับใจ แต่มันคือการพลัดพราก

ชอบบล้อกแรกมากที่สุด

เพราะชีวิต ถ้าไม่เหลืออะไร
ขอแค่ใครสักคนเคียงข้างเราตลอดไป
ก็คงพอแล้ว


โดย: sunny-low วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:18:26 น.  

 
แวะมาทักทายนะคะ ชอบความหมายของเพลงจังคะ อัพเรื่องใหม่แล้วนะคะ ยังงัยก็ลองแวะเข้าไปดูนะคะ


โดย: JA (weraj ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:48:19 น.  

 
ชีวิตคนเรานี่ไม่แน่นอนจริงๆเลยนะครับ...




ปล. เพลงเพราะมากๆเลยครับ ความหมายก็ดี ชอบมากครับ


ลป. ลืมไป ถามนิดนึงว่าดอยไหนเหรอครับ


โดย: UnEdiTED วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:23:49 น.  

 
และแล้ว ก็ตามหาจนเจอ คนที่ร้องเพลง เธอคือใคร ทีแรกไปฟังใน blog K.Doyngam ติดใจ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันรึเปล่าที่แวะไปคุยกับเรา ต้องลงกระทู้ที่ Pantip เลยนะ....เป็นไง และก็ได้ความว่า...ใช่เลย แต่ก็ยังหาเพลงนั้นไม่เจอ...มาเจอเพลงนี้ ก็ชอบอีกล่ะค่ะ

เลยมาขออนุญาต เอาเพลงเธอคือใคร ไปประดับ blog ได้มั้ยอ่ะคะ....

เอ...อยากรู้ทำไมไม่ชอบกินกล้วย


โดย: uter วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:35:55 น.  

 
อ้าว...ดอยที่ว่าอยู่แม่แตงเหรอคับ บ้านผมก็อยู่แม่แตงนะเนี่ย


โดย: UnEdiTED วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:22:32 น.  

 

เพิ่งกลับมาฟังเพลงที่เราแต่งและร้องเอง

เพราะมากเลยนะ

ดีใจแทนคู่นี้ที่ได้บทเพลงดีๆ และเสียงร้องนุ่มๆ จากเรา

เขาสองคนคงมีความสุขมากกว่าชีวิตช่วงแรกก็ได้นะ

พี่ว่า


โดย: sunny-low วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:18:09 น.  

 

Why........Why.........and

Why don't you publish a book ka. I know that you have a handmade one a ka. I want to buy it jung ka (how can I ka?).

It seems to me that you have so many things to tell ka.

P.S. Love your song. I don't think I'll be able to make my own song ka.

Thank you so much for all of the good stories na ka.


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:53:18 น.  

 
เพราะมากๆ เลยค่ะ

มีคำกล่าวว่า.......

ธาตุแท้ของน้ำ ต้องการความใสสะอาด แต่ดินทรายทำให้ขุ่น

ธาตุแท้ของคน ต้องการความสงบ แต่ความโลภ ทำให้วุ่นวาย

ไปคราวหน้า ฝากกำลังใจส่งไปให้พี่ที่อยู่บนดอยด้วยนะคะ



โดย: หิมะสีดำ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:25:29 น.  

 
พลังแห่งความรักนี่....เหมือนลมเลยเนอะ
ไร้รูป..แต่มีพลัง...พัดให้เย็นก็ได้...พัดให้พินาศก็ได้
แต่อยากได้พลังงานดีๆสะอาดๆแบบนี้ให้ตัวเองเหมือนกั


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:38:08 น.  

 
ชีวิตเป็นอย่างนี้เสมอ...มีเรื่องไม่คาดคิดเสมอ

แต่ ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน อย่างที่พี่ทั้ง 2 ที่คุณกะว่าก๋าเล่ามาน่ะใช่เลย

ผู้ที่เปลี่ยนชะตาชีวิตคือ ตัวเราเอง แต่แรงบันดาลใจเบื้องหลังนี่แหล่ะ คือ ความลับที่แท้จริงของโลกนี้ ..ของจักรวาลก็ว่าได้มั้งคะ

กองหนุนอ่ะสำคัญที่สุดเลย


โดย: floral_flory วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:57:47 น.  

 
........555 ที่บ้านเปลี่ยนใหม่แล้วค๊า...เป็นพระอาทิตย์ล้อมเดือน อรุณสวัสดิ์ค๊า เพลงเพราะจังงง


โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:05:45 น.  

 
เก่งจังเลยค่ะ เขียนหนังสือเก่ง แต่งเพลงก็เก่ง ...แต่ที่บ้านเอิงก็มีน๊า...ทะเล ขุนเขา ที่ที่เรารักกัน...


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:42:25 น.  

 


*** สวัสดีคะ ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อก ขอให้ทำงานวันนี้อย่างมีความสุขนะคะ ***



โดย: หน่อยอิง วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:27:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]