จดหมายถึงตัวเอง ฉบับที่ 11
นั่งคุยกับตัวเอง : จดหมายถึงตัวเอง ฉบับที่ 11 (ฉบับสุดท้ายแต่ไม่ท้ายที่สุด) เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 11 กันยายน 2550
สวัสดีครับคุณก๋า
ผมรู้...ผมรู้ เมื่อคืนคุณก๋าบอกผมแล้ว ว่าจดหมายฉบับนี้จะเป็นฉบับสุดท้ายที่คุณจะตอบผม
คุณบอกผมแล้วว่า “บางเรื่อง” คุณจะแอบกระซิบที่ข้างหูผม เราจะรู้กันแค่สองคน อิอิอิ
มีความลับอะไรที่เราต้องซ่อนไม่ให้คนอื่นรู้บ้างนะเนี่ย
……………………….
แล้วบล็อกของเดือนกันยายนนี้คุณจะเขียนเรื่องอะไรต่อไป ?
....ไม่บอก....
บ๊ะ...เล่นตัวชิบเป๋งเลย
แย้มๆสักนิด ให้แฟนๆบล็อกเค้ารู้บ้างนิดนึงก็ยังดี
....ไม่ได้...ต้องเข้ามาอ่านเอง
โอ้โห...คุณมึงทำยังกับเป็นคนดังมาเขียนหนังสือ ทุกวันนี้ 20 คนเข้ามาอ่านถึงรึเปล่าเนี่ย 55555
อ้าวๆๆๆ....ตบหัวอีกแล้ว เดี๋ยวผมก็เยี่ยวรดที่นอนเท่านั้นเอง โตๆกันแล้ว ใช้เหตุผลสิคุณ อย่าใช้กำลัง
อะไรนะ...การเมืองยังใช้กำลังกัน... นั่นมันการเมืองว้อยคุณก๋า อันนี้เราผู้ดี คนดี คุยกันอย่างสันติวิธีสิ
เอาล่ะก่อนที่เราจะต่อยปากกัน ผมว่าเรามาลาผู้อ่านดีกว่า
จดหมายไร้สาระ บ้าๆบอๆนี้...จบตอนซะที
“พรุ่งนี้ตามเข้ามาอ่านเรื่องราวดีดี จากผู้ชายคนนี้กันนะครับ.....”
อะไรนะ...เน่า....
เอ้า...งั้นคุณก๋าจะลายังไงก็ลาซะ
“ไปแระ.....”
ไอ้บ้า...สามสิบกว่าแล้วนะโว๊ย...จริงจังหน่อย จริงจังหน่อย
“ลาแล้วแก้วตา”
เชยเฉิ่มเบ๊อะเชียวคุณ
“โอ๊ย...มึงจะเรื่องมากไปถึงไหน ไปล่ะครับคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกคน อิอิอิ”
ผมเอง (ส่วนหนึ่งของตัวคุณ) และ กะว่าก๋า
Create Date : 11 กันยายน 2550 |
|
54 comments |
Last Update : 11 กันยายน 2550 7:24:40 น. |
Counter : 1075 Pageviews. |
|
|