กันยายน 2550
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
18 กันยายน 2550

พู่กันเดียวกองโตของผม







นั่งคุยกับตัวเอง : พู่กันเดียวกองโตของผม
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
18 กันยายน 2550



ครั้งหนึ่งผมไปเที่ยวเมืองจีน
ไปนั่งดูนักพรตเขียนพู่กันจีน
ผมรู้สึกว่ามันสวยและมีพลังมาก

ง่าย
แต่
งาม


และเมื่อกลับมาเมืองไทย
ผมได้ดูหนังสือภาพวาดพู่กันเดียวของคุณยัน จัน
รู้สึกประทับใจมาก

ผมเริ่มลองวาดรูปพู่กันเดียวด้วยตัวเอง
มันคือการจุ่มหมึกหนึ่งครั้ง
แล้ววาดจนหมดหนึ่งลมหายใจ
วาดโดยไม่ยกพู่กัน
เสร็จแล้วเขียนถ้อยคำสั้นๆที่ใจรู้สึกในขณะนั้นลงไป
ปั๊มตราประทับ
เป็นอันเสร็จพิธี....

พู่กันเดียว จึงเป็นสมุดบันทึกอารมณ์และความรู้สึกของผม
ในช่วงขณะเวลานั้นๆ

ผมเคยสนทนากับพระ
ท่านถามผมว่า
“ทำไมโยมถึงไม่นั่งสมาธิต่อล่ะ ?”
ผมรู้สึกแปลกใจว่าทำไมท่านถึงรู้ว่าผมไม่นั่งสมาธิ
เราไม่เคยเจอกันมาก่อนด้วยซ้ำ
“สมาธิของผม คือ เวลาผมวาดรูปแล้วจิตผมจดจ่ออยู่กับการวาดรูป โดยไม่สนใจสิ่งต่างๆรอบตัวครับ”
หลวงพี่ยิ้ม แล้วพูดว่า
“งั้นโยมก็ไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิแล้ว”

นั่นเป็นบทสนทนาสั้นๆ ที่ผมยังจดจำมาถึงทุกวันนี้


















 

Create Date : 18 กันยายน 2550
6 comments
Last Update : 18 กันยายน 2550 7:16:02 น.
Counter : 944 Pageviews.

 

 

โดย: คนไม่เจียม.. 18 กันยายน 2550 7:22:13 น.  

 

emoemoemo

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

 

โดย: มณีไตรรงค์ 18 กันยายน 2550 7:35:26 น.  

 

ง่ายแต่งามจริงๆ ค่ะ .. แต่ว่าการเขียนแบบนี้มันจะต้อง
มีความหมาย แล้วก็การคิดคำที่จะต้องเขียนขึ้น ...

ไม่รู้ว่าหลักของคุณก๋าในการเขียนคำ หรือว่าวาดคำเหล่านี้มาจากอะไรอ่ะคะ ...


//เมื่อกี้เข้าไปดูอัลบั้มภาพของหาดทรายรีแล้วก็ เซ็ทอื่นๆด้วยที่ชุมพร ... วิ้ววววววววววววว เห็นแล้วหวึ่งๆ อยากไปทะเลจะได้ไปกระตู้วู้ที่นั่นได้ ตามมะยมดองสองคนน่ะค่ะ

 

โดย: JewNid 18 กันยายน 2550 8:48:09 น.  

 

สวัสดีครับ ...

อืมม ..

 

โดย: เหงาเหงา IP: 125.24.48.142 18 กันยายน 2550 10:53:04 น.  

 

ทำไง
ทำอย่างไร
จึงจะดำรงอยู่อย่างมีสติแบบกะว่าก๋า บ้างนะ

อ่านได้
คิดตามได้
เชื่อได้
แต่จนป่านนี้รุ้งสีที่แปด ก็ยังทำบ่ได้เลยอ้ายเอ๋ย

จะพยายามเด้อ

 

โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 61.19.124.43 18 กันยายน 2550 11:03:52 น.  

 

Pen hmaern kun ton nung tum ngan si-la-pa took ka-hnang kha

Tae ya' hai tum yang aun naa kaa...jai mun chob kid pai raerng aun ta-lord laer kha

 

โดย: CSULB@FineArt 22 กันยายน 2550 6:28:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]